Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.01.2018, Síða 2

Hvað er að frétta?
Ég verð pabbi í lok febrúar og er nú fyrst að átta mig á
því að það er alveg að fara að gerast. Ég og konan
mín, Saga (Garðarsdóttir), erum búin að vera á fullu
síðustu mánuðina, hún með Skaupið og Steypustöðina
og ég með plötu en nú þegar allt er að róast sjáum við
að hún er allt í einu komin með risabumbu og farin að
kjaga. Get ekki beðið.
Eitthvert áramótaheiti?
Bara „stay nettur“. Oft var þörf en nú er nauðsyn.
Hvernig er tónlist nýju plötunnar?
Sambræðingur af ýmsum þjóðlagatónlistarörmum. Ég hlusta
mikið á bandaríska, skoska og breska þjóðlagatónlist en þýsk
sönglög. Þegar ég fór að reyna að semja ný lög við gömlu ís-
lensku þjóðsögurnar notaði ég þennan grunn til að byggja á.
Hvaðan kemur titill nýju plötunnar?
Margt býr í þokunni vísar til þess raunveruleika sem lesa má
um á milli línanna í þjóðsagnaarfi okkar Íslendinga. Það er viss-
an í hjarta smaladrengsins sem mætir draug á heiði eða mjalt-
astúlkunnar sem sér andlit á glugga og heyrir það kveða vísu.
Fólkið sem er miðpunktur þessara sagna efaðist ekki um það sem
það upplifði. Það er það sem ég heillast mest af og vildi reyna að
koma til skila.
Af hverju lög við íslenskar þjóðsögur?
Ég er svoddan sagnfræðiperri og íslenska samfélagið á seinni hluta
19. aldar og byrjun þeirrar 20. er í uppáhaldi. Á þeim tíma eru flestar
þjóðsögurnar skrásettar og þær eru gluggi inn í íslenskan raunveru-
leika á þessum tíma. Þær sögur sem ég samdi lög við eiga það flest-
ar sameiginlegt að lýsa raunverulegum atburðum og lífi fólks á
þessum tíma þótt að vísu fléttist inn álfar og draugar og helstu
fylgifiskar íslenska arfsins.
Eftirlætisþjóðsagan þín?
Mér þykir alltaf vænt um Fjalla-Eyvind og Höllu þó að þau hafi
verið kolrugluð og drepið öll börnin sín. Það er bara svo sturluð
staðreynd að þeim hafi tekist að lifa af 20 ára útlegð og náð að af-
plána sína dóma og snúa aftur í íslenskt samfélag.
Hvað gerir þú eftir útgáfutónleikana?
Verð pabbi. Kaupi kommóðu og vöggu.
Morgunblaðið/Kristinn Magnússon
SNORRI HELGASON
SITUR FYRIR SVÖRUM
Í FÓKUS
2 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14.1. 2018
Ritstjórn
Árni Matthíasson arnim@mbl.is Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is Orri Páll Ormarsson
orri@mbl.is Sigurborg Selma Karlsdóttir sigurborg@mbl.is Silja Björk Huldudóttir silja@mbl.is Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
Þáttastjórnandinn Ellen DeGeneres er oft ákaflega orðheppin. Í einræðu íupphafi þáttar gerir hún gjarnan góðlátlegt grín að aðstoðarmanni sín-um, Twitch að nafni. Um daginn snerist grínið um að hann væri svo
ungur, hann væri af aldamótakynslóðinni og þess vegna ynni hann bara í
klukkutíma á dag og nennti ekki að taka bílpróf! Og salurinn skellihló.
Í þessum brandara Ellenar felast þó heilmikil sannindi. Ungt fólk á Vest-
urlöndum velur sér í auknum mæli að sleppa því að aka bíl. Það vill ekki þurfa
að keyra heldur kýs að lifa lífi sínu án þess að vera háð bíl. Þessi þróun er aug-
ljós í ýmsum borgum Bandaríkjanna til dæmis, þar sem uppbygging er mun
meiri miðsvæðis en í úthverfum. Og unga fólkið gerir í auknum mæli kröfur um
að hafa tíma til að sinna öðru en bara vinnunni, vill sveigjanleika í starfi um-
fram það sem fyrri kynslóðir hafa
kannski vanist. Nú vaxa líka upp kyn-
slóðir sem sjá fyrir sér störf sem
eldra fólk eða miðaldra fólk þekkir
ekki, störf sem voru hreinlega ekki til
þar til nýlega.
Það getur verið áskorun að sjá eitt-
hvað fyrir sér sem á sér ekki fyr-
irmynd í raunveruleikanum sem við
lifum í akkúrat núna. Að sjá inn í
framtíðina og skoða þarfir okkar ára-
tugi fram í tímann. En þetta er engu
að síður hlutskipti margra, ekki síst
stjórnmála- og embættismanna sem
hafa til dæmis með skipulagsmál og vegaframkvæmdir að gera. Þá gildir að
rýna vandlega í spár um fólksfjölda, fylgjast grannt með nýjustu straumum og
stefnum í borgarmálum, skipulagi, samgöngum og tækni og um leið skoða hvað
næstu kynslóðir munu vilja.
Ein leiðin sem er fær til að tryggja að komandi kynslóðir taki virkari þátt í
ákvarðanatöku er að lækka kosningaaldur. Ungt fólk, sem hefur aðra sýn á lífið
og tilveruna, getur þannig tekið þátt í að móta framtíðina sem bíður þeirra.
Að miða kosningaaldur við 18 ár er í raun bara huglæg lína sem einhvern
tímann var dregin, því einhvers staðar þarf hún að vera. En hún gæti allt eins
verið við 16 ár. Hvað gerist svo sem stórkostlegt milli 16 til 18 ára aldurs sem
fær mann til að skilja veröldina betur?
Miðað við þær hröðu þjóðfélagsbreytingar sem orðið hafa undanfarin ár er
orðið algjörlega nauðsynlegt að fá yngra fólk þéttar upp að ákvarðanatöku-
borðinu, ekki bara í sveitarstjórnarmálum heldur líka í landsmálum. Ungt fólk
hefur margt fram að færa og það að vilja vinna færri klukkustundir og keyra
minna er eitthvað sem við eldri mættum bara læra af. Ellen líka.
Morgunblaðið/Eggert
Ellen og
unga fólkið
Pistill
Eyrún
Magnúsdóttir
eyrun@mbl.is
’Ein leiðin sem er færtil að tryggja að kom-andi kynslóðir taki virkariþátt í ákvarðanatöku er
að lækka kosningaaldur.
Guðrún Þ. Sturlaugsdóttir
Nei. Ef ég hugsa til baka þegar ég
var 16 ára finnst mér að ég hafi ekki
haft neitt vit til að kjósa.
SPURNING
DAGSINS
Finnst þér
að lækka
eigi kosn-
ingaald-
urinn niður
í 16 ár?
Pétur Jónsson
Já. Ég hef trú á unga fólkinu, held
það hafi alveg vit á því hvað það vill
og hvað ekki.
Arnar Helgi Lárusson
Alls ekki. Ég held að 16 ára krakkar
hafi ekki haft tækifæri til að móta sér
skoðanir á því hvað þeir vilja kjósa.
Árdís Birgisdóttir
Nei. Mér finnst 16 ára ekki hafa
nægilega reynslu af samfélaginu til
að geta tekið slíka ákvörðun.
Ritstjóri Davíð Oddsson
Ritstjóri og framkvæmdastjóri Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri Karl Blöndal
Umsjón
Eyrún Magnúsdóttir,
eyrun@mbl.is
Prentun
Landsprent ehf.
Hádegismóum 2,
110 Reykjavík.
Sími 5691100
Útgáfufélag
Árvakur hf.,
Reykjavík.
Forsíðumyndina tók
Ásdís Ásgeirsdóttir
Tónlistarmaðurinn Snorri Helgason fagnar útgáfu plötu sinnar,
Margt býr í þokunni, á Húrra 17. janúar kl. 20. Platan inniheldur
10 lög sem samin voru við íslenskar þjóðsögur. Auk Snorra
koma fram á Húrra þeir Örn Eldjárn gítarleikari, Guðmundur
Óskar Guðmundsson bassaleikari og Hjörtur Ingvi Jóhannsson
píanóleikari. Auk þess syngur lítill kór í nokkrum laganna.
Kaupi
vöggu eftir
tónleikana