Morgunblaðið - 21.02.2018, Síða 22
22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. FEBRÚAR 2018
✝ Jón Gunnar Jó-hannsson
fæddist í Hafn-
arfirði 6. ágúst
1933. Hann lést á
Landspítalanum
10. febrúar 2018.
Foreldrar hans
voru hjónin Krist-
jana Júlía
Jónsdóttir hús-
móðir, f. 28. októ-
ber 1911, d. 21.
mars 1998, og Jóhann Ólafur
Jónsson rennismíðameistari, f.
á Hróbjargarstöðum í
Kolbeinsstaðahreppi 17. sept-
ember 1911, d. 10. desember
1996. Þau eignuðust fjögur
börn: 1) Jón Gunnar, f. 6. ágúst
1933, d. 10. febr. 2018, 2) Guð-
jón Kristinn, f. 4. júní 1938, 3)
Hjalti, f. 16. febr. 1944, 4)
Edda Kristín, f. 1. mars 1947.
Jón Gunnar kvæntist 15. okt.
1955 eftirlifandi eiginkonu
sinni Unni Jóhannsdóttur, f. 1.
sept .1932. Þau eignuðust þrjár
dætur, þær eru: 1) Kristjana
Júlía, f. 27. des. 1953, giftist 5.
október 1974 Eyjólfi Karlssyni,
f. 3. nóv. 1952, d. 14. nóv.
2010. dóttir þeirra er Hulda
Lind. 2) Berglind Jónsdóttir, f.
1. júní 1957, gift Kristjáni Þór
Kristjánssyni, f . 2. des. 1956.
Börn þeirra eru Elva Ruth, Jón
Gunnar og Thelma Karen. 3)
Hrafnhildur, f. 5. nóv. 1960,
gift Patrick Anthony Martin, f.
2. júlí 1958. Börn þeirra eru
Edward Jón, Rosa-
leen Edda og
Cholé Elizabeth.
Barnabarna-
börnin eru 13.
Jón Gunnar ólst
upp á Suðurgötu
47 í Hafnarfirði og
gekk þar í barna-
og gagnfræða-
skóla. Hann lærði
vélvirkjun í Vél-
smiðju Hafnar-
fjarðar hjá föður sínum . Hann
útskrifaðist úr Vélskóla Íslands
1956 sem vélfræðingur. Jón
Gunnar vann við hvalveiðar
hjá Hval hf. og á millilanda-
skipum hjá Eimskipafélagi Ís-
lands. Árið 1963 stofnaði faðir
hans Vélaverkstæði Jóhanns
Ólafs. Jón Gunnar hætti til sjós
stuttu síðar og gekk inn í
rekstur föður síns ásamt
bræðrum sínum. Vélaverk-
stæðið varð fjölskyldufyrirtæki
til ársins 2016 er starfsemi
þess lauk.
Jón Gunnar hafði alla tíð
mikinn áhuga á útivist og
stundaði m.a. skíðaíþróttina.
Síðari árin var hans helsta
áhugamál fuglamerkingar og
fór hann víða um land, einnig
til útlanda, til að merkja fugla
með félögum sínum hjá Nátt-
úrfræðistofnun Íslands.
Útför Jóns Gunnars fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag,
21. febrúar 2018, og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Í dag kveðjum við með sökn-
uði elskulegan föður okkar. Ynd-
islegar minningar streyma um í
hugum okkar. Á langri ævi er
margs að minnast. Þú kenndir
okkur margt sem hefur hjálpað
okkur í gegnum lífið. Hjartahlýj-
an, umhyggjan fyrir okkur var
alltaf í fyrirrúmi hjá þér. Þú
máttir ekkert aumt sjá hvort
sem það var manneskja eða lítill
fugl. Þú varst engum öðrum lík-
ur þegar kom að því að hjálpa
fjölskyldunni,vinum og vanda-
mönnum, þú reddaðir alltaf mál-
unum og öllum þótti gott að leita
til þín.
Þú þurftir alltaf að knúsa okk-
ur og kyssa okkur öll þegar við
komum til þín, helst vildir þú fá
að sitja með okkur í fanginu,
burtséð frá því á hvaða aldri við
vorum. Gestagangurinn var oft
mikill á Svalbarðinu. Þegar við
komum í heimsókn var alltaf við-
kvæðið: á ég ekki að hella upp á
„gott kaffi“ handa okkur? Í hvert
sinn sem heimsókn lauk á Sval-
barðinu hófst leit að skófatnaði
okkar en iðulega var skófatnað-
urinn á ofninum og við fórum
alltaf í upphituðum skóm frá þér,
einnig voru vettlingarnir heitir
ef þeir voru meðferðis.
Við ferðuðumst mikið með
ykkur mömmu í gegnum tíðina,
ævintýrin þín voru mörg. Sem
dæmi má nefna Krýsuvíkuræv-
intýrið þar sem þú varst alltaf
boðinn og búinn að hjálpa til við
uppbygginguna þar. Þær voru
ófáar ferðirnar sem við fórum
með þér þangað, bæði eftir lang-
an vinnudag hjá þér og líka oft
um helgar, á leiðinni var mikið
spjallað um lífið og tilveruna.
Fuglaáhugi þinn byrjaði
snemma og entist alla tíð. Það
var oft stórhættulegt að ferðast
með þér um þjóðvegi landsins, ef
þú sást fugl þá var snarhemlað
til að spá í það hvaða fuglategund
væri á ferð og hvert för fuglsins
væri heitið. Þú hafðir líka það
góða sjón að við héldum stundum
að þú sæir fyrir horn.
Trú þín var mjög sterk og
signdir þú okkur með kross-
marki þínu kvölds og morgna.
Elsku pabbi, við eigum eftir
að sakna þín um ókomna framtíð
en minningarnar um þig lifa í
hjörtum okkar.
Ó, pabbi minn, hve undursamleg
ást þín var.
Ó, pabbi minn, þú ávallt tókst mitt svar.
Aldrei var neinn svo ástúðlegur eins
og þú.
Ó, pabbi minn, þú ætíð skildir allt.
Liðin er tíð, er leiddir þú mig lítið barn.
Brosandi blítt, þú breyttir sorg í gleði.
Liðin er tíð, er leiddir þú mig lítið barn.
Brosandi blítt, þú breyttir sorg í gleði.
Ó, pabbi minn, ég dáði þína léttu lund.
Leikandi kátt, þú lékst þér á þinn hátt.
Ó, pabbi minn, hve undursamleg
ást þín var.
Æskunnar ómar ylja mér í dag.
(Þorsteinn Sveinsson)
Hvíl þú í friði, elsku pabbi.
Kristjana Júlía og Berglind.
Elsku pabbi minn, kveðjan var
stutt hjá mér á spítalanum þegar
ég fór heim til Englands, ég
faðmaði þig og kyssti og sagði að
ég kæmi aftur eftir tvær vikur, þá
horfðir þú á mig með stóru brúnu
augunum, brostir og sagðir „two
weeks“. Viku seinna fæ ég þá
frétt að þinn tími sé að nálgast og
náði ég í flug heim sem fyrst. Í
flugvélinni á leiðinni heim fann ég
fyrir nærveru þinni og hrökk upp
úr svefni við að haldið var í hend-
ur mínar. Ég fékk hringingu eftir
lendingu að þú værir farinn frá
okkur, það var erfitt að skilja,
þetta átti ekki að vera svona. Ég
missti af þér.
En ég átti fallega kveðjustund
með þér, þakkaði þér fyrir öll árin
og fyrir að vera besti pabbi í
heimi. Þakkaði þér fyrir kærleik-
ann og stuðninginn sem þú veittir
mér allt mitt líf.
Margar eru minningarnar sem
munu lifa með mér að eilífu.
Minnist þess þegar við vorum litl-
ar systurnar teknar út á tröpp-
urnar á köldum vetrarkvöldum
að horfa á stjörnubjartan himin-
inn þakinn norðurljósum. Við
fengum að fylgjast með flestum
ævintýrum þínum, sérstaklega
var gaman að fara upp í Krýsuvík
að heimsækja frændfólk okkar,
oft var sungið í bílnum og borð-
aður brjóstsykur, þú áttir alltaf
nammi í vasanum. Mörg kvöldin
var farið upp á hraun til ömmu og
afa og stoppað á bryggjunni til að
skoða fiskibátana á leiðinni heim.
Vinnan var alltaf ofarlega í huga
þér.
Hér á Svalbarðinu var mikill
gestagangur og alltaf var til ný-
lagað kaffi. Þú varst svo mikill
orkukarl og áttir erfitt með að
sitja kyrr. Öll þín áhugamál voru
tekin af miklum krafti og heilum
hug. Mamma sá vel um okkur
stelpurnar og var stoð þín og
stytta þegar á reyndi.
Það var alltaf yndislegt að fá
ykkur mömmu í heimsókn til okk-
ar. Börnin mín elskuðu að vera
með ykkur. Þú reyndist þeim eins
hlýr og góður, alltaf knúsuð í bak
og fyrir, þau eiga margar eftir-
minnilegar minningar. Afi kom
alltaf með góðan skammt af ís-
lensku nammi. En þrátt fyrir að
þú værir í fríi hjá okkur, þurftir
þú alltaf að hafa eitthvað fyrir
stafni, svo ég passaði upp á að þú
hefðir eitthvað fyrir stafni, laga
grindverk, smíða hlið o.s.frv. Allir
mínir vinir voru þínir vinir og þú
reddaðir þér vel í enskunni. Allir
voru fræddir um Ísland, þú hafðir
mikið þjóðarstolt og allir nutu
samveru þinnar.
Þakka þér fyrir að vera besti
pabbi og afi, þín verður sárt sakn-
að.
Hvíl þú í friði, elsku pabbi.
Hrafnhildur.
Elsku besti afi minn, ég á þér
mikið að þakka. Það eru svo
margar góðar minningar sem
koma upp í huga mér þegar ég
hugsa til þín, ég gæti skrifað
margar síður. Allar fuglaferðirn-
ar sem þú bauðst mér í sem eru
mér svo dýrmætar. Það skipti
engu máli hvort þú varst á leið-
inni með vinunum í fuglaferð, ég
var alltaf velkomin með ykkur.
Allar fjallgöngurnar, hvort sem
þú barst mig á bakinu, því ég var
of lítil til að ganga, eða þegar ég
nánast hljóp upp og þú með. Öll
ferðalögin innanlands og til út-
landa sem sköpuðu svo góðar
minningar. Allar bakarísferðirn-
ar um helgar, allir bíltúrarnir til
að athuga fuglatengd mál og sjó-
ferðirnar þar sem þú sýndir mér
hvernig átti að veiða fisk og
verka. Allt brasið í kringum garð-
vinnuna og grænmetisræktunina
sem var svo skemmtilegt.
Alltaf hafðir þú endalausan
tíma fyrir mig og að fara í afa-
knús eftir skóla eða erfiða daga
var svo toppurinn, það var alltaf
gott að fá spjall og hlýja afaknús-
ið þegar eitthvað gekk ekki eins
og það átti að gera í lífinu. Þú
varst líka svo góður við Brimi og
gafst þig allan í að sýna honum
náttúruna, fuglana, fuglamerk-
ingar, garðinn, gróðurinn, vín-
berin og svo margt fleira þó svo
að veikindin hefðu verið farin að
segja til sín. Veikindin skiptu
ekki máli, aðeins það að hugsa um
hann og sýna honum eitthvað
nýtt og fræða var það sem skipti
máli hjá þér. Þú varst besti afi
sem ég hefði getað hugsað mér,
ótrúlega hlýr, góður, uppátækja-
samur, útsjónarsamur og bjóst
yfir þekkingu á allskonar sviðum
og varst óhræddur að deila henni
og því er erfitt að ímynda sér lífið
án þín. Ég verð þér ævinlega
þakklát, afi, fyrir allar góðu
minningarnar og mun halda þeim
hátt á lofti.
Elsku afi, ég vildi ég væri
laus við dagsins kvíðaþraut.
Þá staðreynd, minn helsti kæri,
að kallið sé komið, þú hverfir á braut.
Við kveðjum þig afi með sorg í hjarta
en minning um faðmlag og brosið þitt
bjarta
mun lifa um aldir og ókomin ár
Ég herði upp hugann en þó koma tár.
Takk fyrir allt, takk fyrir mig.
Elsku besti afi, ég elska þig.
Thelma Karen
Kristjánsdóttir.
Þegar ég minnist þín, afi minn,
þá er kærleikurinn efst í huga
mér. Þó svo að fjarlægðin og
tungumálið hafi aðskilið okkur,
þá var það ekkert vandamál, þá
tók bara kærleikurinn við. Ég
minnist margra heimsókna þeg-
ar þú og amma komuð til okkar.
Ferðatöskur ykkar voru fullar af
skyri, flatkökum og hangikjöti.
Og hræðilegur harðfiskur sem þú
komst með handa mömmu, hann
var hafður utan dyra vegna fýlu.
Áhugi þinn á fuglum er ofar-
lega í huga mér. Við sátum oft
saman og skoðuðum bækur um
fuglaheiminn í Ameríku. Þú varst
mjög hrifinn af Hummingbird-
fuglunum í blómagarðinum okk-
ar en þeir eru á stærð við þum-
alfingur þinn. Í hvert sinn sem ég
sé Hummingbird núna þá hugsa
ég til þín, elsku afi.
Þín
Rosaleen Edda.
Afi var yndislegur maður sem
lifði lífinu til fullnustu. Ég á
margar yndislegar minningar
með afa en eftirminnilegust er
bátsferðin sem þú fórst með mig í
til að sýna mér arnarhreiður,
hreiðrið var umkringt stórum
fiskibeinum. Þú hikaðir ekki við
að kippa erninum upp á beittum
klónum og brosandi réttir þú mér
örninn. Þetta var ógnvekjandi
fyrir mig en ekkert mál fyrir þig.
Ég varð skelfingu lostinn þegar
þú réttir mér fuglinn og sagðir
mér að halda á honum og klappa
honum. Aðdáun þín á lífi náttúr-
unnar var engu öðru lík og kem-
ur til með að lifa með mér alla
mína ævi. Ég get ekki lýst með
orðum hvað ég sakna þín mikið.
Minningin um þig mun alltaf lifa í
huga mínum og hjarta. Ég elska
þig, afi.
Edward Jón.
Elsku afi Gunni.
Heppinn var ég að eiga þig
sem afa, vin og vinnufélaga. Þeg-
ar ég var þriggja ára varstu bú-
inn að kenna mér að kveikja á
rennibekk, tókst mig á háhest
þegar ég var orðinn þreyttur í
fjallgöngum. Skíðaferðirnar sem
við fjölskyldan fórum í Kerling-
arfjöll og síðar til Austurríkis
standa ofarlega í minningunni.
Þegar ég var 12 ára gamall gerð-
ir þú mig að sjómanni þar sem
þið bræður keyptuð trillu og
gerðuð út. Vorum við pabbi á
veiðum á grásleppu í net eða
þorsk og ýsu á skaki. Þótti okkur
skemmtilegast þegar þú hringdir
um borð og spurðir hvort við
værum búnir að setja sjó á dekk,
algjört aukaatriði með aflabrögð.
Eitt skipti þegar verið var að sjó-
setja trilluna að vori var hún
bundin við rampinn og farið í
kaffi. Þegar við komum úr kaffi
var búið að fjara undan henni og
komin göt á skrokkinn, eina sem
kom frá þér voru búkhljóð áður
en þetta var græjað. Alltaf var
hægt að heyra þegar eitthvað var
að angra þig, á búkhljóðunum.
Eitt skiptið hafði ég fengið gull-
molann þinn, Broncoinn, lánaðan
í Þórsmörk. Sá nokkuð á honum
eftir ferðina. Þá komu nokkuð
mörg búkhljóð sem stóðu í smá
tíma þar til ég sagði þér að bíllinn
hafði farið 18 sinnum yfir Krossá,
þá hættu hljóðin og fórst þú að
hlæja og sagðir: Við fáum Gulla
til að græja þetta.
Fuglagildrur, fallbyssur og
net einkenndu aðeins okkar
Jón Gunnar
Jóhannsson
HINSTA KVEÐJA
Þegar ég lít til baka
minnist ég þess hversu
blíður og góður þú varst við
okkur systkinin. Þú varst
alltaf að knúsa okkur og
kyssa, kærleikurinn var
alltaf í fyrirrúmi. Þær eru
ótal margar minningarnar
um þig. Þakka þér fyrir alla
hvatninguna og áhugann
sem þú sýndir því sem ég
var að gera í listinni. Ég
elska þig, afi minn, og kem
til með að sakna þín mikið.
Þín
Chloé Elizabeth.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
PÉTUR SIGURÐSSON
efnafræðingur,
Funafold 48,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ
fimmtudaginn 15. febrúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 22. febrúar
klukkan 13.
Jóhanna Ólafsdóttir
Helgi Pétursson Guðný Unnur Jökulsdóttir
Tryggvi Pétursson Kristín Hrönn Guðmundsdóttir
Þorkell Pétursson
og barnabörn
Yndislegi drengurinn okkar,
HENRIK BJARNASON,
Álftamýri 69,
Reykjavík,
lést miðvikudaginn 14. febrúar.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju
föstudaginn 23. febrúar klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Styrktarsjóð Barnaspítala
Hringsins.
Elísabet Guðrún Björnsdóttir Bjarni Jónsson
Björn Elí Bjarnason
Vigdís Harðardóttir Gestur Gíslason
Björn A. Harðarson Nanna Ólafsdóttir
Lilja Árnadóttir Jón Bjarnason
langafar og aðrir aðstandendur
Ástkær faðir minn, sonur og bróðir,
ÞÓRÐUR HREINN KRISTJÁNSSON,
Aarhus, Danmörku,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 15. febrúar.
Jarðarför verður auglýst síðar.
Egill Örn Þórðarson
Ásta Þórðardóttir Fjeldsted
Jóhanna Ósk Kristjánsdóttir
og fjölskylda
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SÆMUNDUR HAFSTEINN
JÓHANNESSON,
Sóltúni 25, Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju
föstudaginn 23. febrúar klukkan 14.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Parkinsonsamtökin.
G. Magnea Magnúsdóttir
Magnús Orri Sæmundsson Guðrún Gísladóttir
Jóhanna F. Sæmundsdóttir
Katla Magnea, Stígur og Flóki
Elskuleg mamma okkar, tengdamamma og
amma,
INGUNN ERNA LÁRUSDÓTTIR,
Kárastíg 13, Reykjavík,
er látin.
Útförin mun fara fram í kyrrþey.
Lára Bjarney Kristinsdóttir Sigurlínus Gunnarsson
Helgi Örn Kristinsson Hrafnhildur Gísladóttir
Elfa Sif Kristinsdóttir Þórður Már Jónsson
Steinar Hannes Kristinsson Anzhela Klimetz
Gísli Eysteinn, Helgi Ernir, Axel Örn, Anna Cara, Valgeir
Gauti, Einar Örn, Emilía Ósk, Ísabella Rós og Kristín Erna
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma
okkar og langamma,
ÞÓRUNN BJARNADÓTTIR
frá Vigur,
sem lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu
Grund þriðjudaginn 13. febrúar verður
jarðsungin frá Neskirkju miðvikudaginn 28. febrúar klukkan 13.
Bjarni Lárusson, Þórunn Hulda Guðmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn