Morgunblaðið - 12.04.2018, Síða 56

Þóra Sigurðardóttir
thora@mbl.is
Snæfríður er mikill ferðalangur og hefur
ásamt fjölskyldu sinni ferðast um heim allan
með því að nýta sér íbúðaskipti en Matar-
vefnum lék forvitni á að vita hvort venja væri
að skilja eftir mat og hvernig þetta væri yfir-
leitt gert – svona matvælalega séð.
„Ég skil yfirleitt eftir ávexti ,brauð og
álegg en eins reyni ég að skilja eftir eitthvað
þjóðlegt eins og skyr, malt, harðfisk, rabbab-
arasultu, íslenskan bjór, rúgbrauð og súkku-
laði. Sjálfri finnst mér alltaf skemmtilegast
þegar eitthvað lókal góðgæti bíður okkar á
þeim heimilum sem við fáum lánuð, eitthvað
sem er í uppáhaldi hjá húsráðandanum sem
verður síðan í uppáhaldi hjá okkur á ferða-
laginu. Það er nefnilega oft þannig að oft
prófar maður frekar mat sem einhver hefur
mælt með, ég veit að margt af því sem ég hef
smakkað af því það var skilið eftir handa
okkur á erlendum heimilum hefði mér aldrei
dottið í hug að smakka úti í búð eða panta á
veitingastöðum.“
Átu kanínu og hákarl á Tenerife
„Við höfum verið svo heppin að hafa oft
getað hitt fólkið sem við erum að skipta við
og jafnvel verið boðin í mat heim til þeirra
eða farið með þeim út að borða. Það hefur
verið virkilega skemmtileg upplifun því á
þann hátt höfum við fengið góða innsýn í
matarvenjur heimamanna. Við vorum t.d.
boðin með á veitingastað með heimamönnum
síðast þegar við vorum á Tenerife þar sem
við smökkuðum kanínukjöt og hákarl. Þetta
var á mjög litlum veitingastað þar sem eng-
inn talaði ensku og engir diskar voru lagðir á
borð heldur fengu allir bara skeiðar og gaffla
og áttu að borða af fötunum sem maturinn
var borinn fram á. Þetta var mjög skemmti-
leg matarupplifun og maturinn góður.“
Snæfríður segir fólk vera misduglegt en
sumir leggi mikið á sig til að taka sem best á
móti gestum. Sumir baki og enn aðrir skilji
eftir heimagerða rétti sem þarf þá aðeins að
hita upp. Einnig fylgir yfirleitt með langur
listi yfir góða veitingastaði eða verslanir þar
sem góðgæti er að finna á góðu verði. Maður
er því ekki bara að spara sér gistinguna held-
ur einnig að fá ráð beint frá heimamönnum
yfir frábærar upplifanir sem ekki finnast í
neinum ferðamannahandbókum og það oftast
á engu ferðamannaverði.“
Börnin viljug að prófa eitthvað nýtt
„Við hjónin byrjuðum á því að nýta okkur
íbúðaskipti einfaldlega til þess að eiga kost á
því að geta ferðast en það segir sig sjálft að
ef ekki þarf að greiða fyrir gistinguna þá
skapast svigrúm fyrir fleiri og lengri ferðalög
auk þess sem hægt er að eyða peningunum
sem ekki þarf að eyða í gistingu í eitthvað
annað skemmtilegt eins og t.d. fleiri ferðir á
veitingastaði. Erlendis finnst dætrunum mjög
gaman að fara út að borða en það er eins og
börn séu líka viljugri að prófa eitthvað nýtt
ef það er í boði á veitingastað heldur en
heima, það er a.m.k. mín reynsla. Við erum
heldur ekkert alltaf að segja þeim hvað þær
eru að borða heldur látum þær bara smakka
hlutina enda vitum við foreldrarnir heldur oft
ekkert hvað við erum að panta á erlendu
tungumáli.“
Stærsta máltíðin sú dýrasta
„Við reynum að vera hagsýn á okkar ferða-
lögum og borðum öll vel heima á morgnana
áður en haldið er út í daginn. Ég smyr alltaf
nesti fyrir daginn því farareyririnn er fljótur
að fara ef alltaf er verið að kaupa eitthvað
snakk hér og þar, og því er skynsamlegra
fara af stað með eitthvað handa svöngum
munnum í bakpokanum. Ég reyni að hafa
stærstu máltíð dagsins alltaf þá dýrustu í
stað þess að eyða öllum peningunum í ís og
kaffihúsaheimsóknir.“
Mikil matarupplifun fólgin í íbúðaskiptum
„Yfirleitt sammælist fólk um
það að skilja einhvern mat eftir
í ísskápnum áður en haldið er í
ferðalagið, því það er fátt nota-
legra eftir langt ferðalag en að
koma inn á nýtt heimili og geta
sest niður, hellt sér upp á kaffi
og gefið öllum eitthvað snarl
að borða í stað þess að byrja á
því að hendast út í búð eftir
einhverjum bita,“ segir Snæ-
fríður Ingadóttir, höfundur
bókarinnar Íbúðaskipti, sem
kom út á dögunum.
Ljósmynd/Snæfríður Ingadóttir
Fræknir ferðalangar Snæfríður Ingadóttir ásamt eiginmanni sínum, Matthíasi Kristjánssyni, og dætrum þeirra þremur.
Ostar Heimamenn þekkja sitt hnossgæti. Gæðastund Hér er setið til borðs með heimamönnum.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 2018
„Það er að ýmsu að huga þegar íbúða-
skipti eru undirbúin, ísskápurinn þarf t.d.
að vera hreinn og ekki svo yfirfullur að
ekki sé pláss fyrir mat gestanna. Sjálf
reyni ég alltaf að klára sem mest úr ís-
skápnum áður en ég fer í ferðalag og fer
með allt sem er opið og hálfklárað yfir í
ísskápinn til mömmu sem býr í næstu
götu. Það sem fer einna mest í taugarnar
á mér varðandi íbúðaskipti er að taka við
ísskápum sem eru fullir af hálfkláruðum
krukkum sem enginn veit hvað eru gaml-
ar.“
Snæfríður ráðleggur fólki að gefa skýr
skilaboð til gesta sinna og tekur sem
dæmi um fólkið sem skipti við Spánverja
og sagði við þá að þeir mættu nota allt í
eldhúsinu. Þegar Íslendingarnir komu
heim höfðu Spánverjarnir drukkið allt
vínið úr vínskápnum og Íslendingarnir
voru í rusli. „Vín á Spáni kostar hins-
vegar það sama og mjólk hjá okkur þann-
ig að Spánverjunum fannst þetta ekkert
tiltökumál, enda höfðu Íslendingarnir
sagt að þeir gætu notað allt sem var í eld-
húsinu og vínskápurinn var í eldhúsinu.“
Bókin Íbúðaskipti - minni kostnaður,
meiri upplifun er byggð á námskeiðum
sem Snæfríður hefur haldið um íbúða-
skipti undanfarin þrjú ár. Þar er að finna
ýmis góð ráð varðandi það sem helst þarf
að hafa í huga þegar íbúðaskipti eru und-
irbúin; hvaða netsíður skal velja, hvernig
undirbúa skal heimilið, hvað þarf að hafa
í huga varðandi bílaskipti og fleira í þeim
dúr.
Bókina er hægt að kaup á vefsíðunni
www.lifiderferdalag.is
Undirbúa sig vel
Góðgæti Það kennir ýmissa grasa á mörkuðum erlendis.