Fréttablaðið - 16.08.2018, Síða 16

Frá degi til dags
Halldór
Útgáfufélag: torg ehf. Stjórnarformaður: Einar Þór Sverrisson forStjóri: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir Útgefandi: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is
ritStjórar: Kjartan Hreinn Njálssson kjartanh@frettabladid.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is, markaðurinn: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is fréttablaðið.iS: Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 85.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds. ISSN 1670-3871 fréttablaðið Skaftahlíð 24, 105 reykjavík Sími: 512 5800, ritstjorn@frettabladid.is helgarblað: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is
menning: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is ljóSmyndir: Anton Brink anton@frettabladid.is framleiðSluStjóri: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrunb@frettabladid.is

Það á ekki að
teljast eðlilegt
hlutskipti
hins vinnandi
manns að
starfa á stað
þar sem
fyrirfram er
gert ráð fyrir
að hann
stundi alls
kyns blekk­
ingar og
svindl.

Það er
hagsmuna­
mál þjóðar­
innar að
vinnu­
umhverfi
lögreglu­
manna sé
í lagi.
Alls kyns frumvörp líta dagsins ljós, mis­gáfuleg eins og gengur. Eitt frumvarp, vægast sagt einkennilegt, er áberandi í fréttum þessa dagana. Það er frum­varp sjávarútvegsráðherra um heimild
til að koma upp myndavélaeftirliti í sjávarútvegi.
Tilgangurinn er að afla sönnunargagna um brot er
snúa að brottkasti og löndun framhjá vigt. Nauð­
synlegt er talið að finna þá einstaklinga sem þetta
stunda, en það er víst ekki heiglum hent að hafa
uppi á þeim. Sennilega eru þeir bæði lævísir og
liprir og kunna vel að felast. Þá er víst ekkert annað
til ráða en að hefja umfangsmikla leit að þeim og
í því skyni skal ekkert til sparað. Heimilað skal að
nota myndavélar og fjarstýrð loftför til að skapa
alsjáandi eftirlit. Þannig skal fylgst með öllum
þeim sem vinna um borð í veiðiskipum, auk þeirra
sem vinna við löndun, flutning og vigtun afla. Þetta
er enginn smá hópur og allir innan hans virðast
liggja fyrirfram undir grun. Engin önnur skýring
getur verið á því að allt þetta fólk skuli vaktað. Af
þessu umstangi öllu mætti helst ætla að sjávar­
útvegurinn hafi laðað til sín alveg einstaklega
svikult starfsfólk.
Það á ekki að teljast eðlilegt hlutskipti hins vinn­
andi manns að starfa á stað þar sem fyrirfram er
gert ráð fyrir að hann stundi alls kyns blekkingar
og svindl. Þar er honum ekki treyst til að vinna
vinnu sína og talin er þörf á því að hafa alveg sér­
stakar gætur á honum. Vitanlega er það best gert
með því að hafa hann stöðugt í mynd. Heppilegast
er svo að stofnun haldi utan um allt eftirlit. Ekki er
víst að ein stofnun anni því og þá gæti auðveldlega
þótt ákjósanlegt að bæta við fleiri eftirlitsstofn­
unum. Ekki er þetta geðslegur veruleiki og fæstir
vilja örugglega lifa í honum. Samt er verið að gera
tilraun til að festa hann í sessi með frumvarpi.
Velviljaður sjávarútvegsráðherra, Kristján Þór
Júlíusson, segir að hugsun hans með frumvarpinu
sé alls ekki að skapa eftirlitsþjóðfélag. Kristján Þór
er vel upplýstur maður og ætti því að gera sér góða
grein fyrir því að þarna er einmitt verið að stíga
skref í þá átt. Frumvarpið er ansi hrollvekjandi því
þar er gert ráð fyrir að haft sé eftirlit með ákveðn­
um hópi vinnandi fólks. Eftirlitið er komið í hlut­
verk Stóra bróður og horfir haukfránum augum
yfir sviðið, með aðstoð nútímatækni, í leit að ein­
staklingum sem hugsanlega geta brotið af sér.
Hugmyndin um öflugt og viðamikið mynda­
vélaeftirlit í sjávarútvegi er vitanlega forkastanleg.
Það má spyrja sig hver hafi fengið þessu furðulegu
hugmynd, en enn brýnna er að spyrja hvernig
hún hafi ratað inn í frumvarpsdrög ráðherra. Var
enginn þátttakandi í þessari vegferð sem fylltist
efasemdum um réttmæti slíks eftirlits og sagði:
Augnablik, eigum við ekki að íhuga hvort við séum
þarna á réttri leið? Hið augljósa svar er að með
frumvarpinu eru menn á afar vafasamri vegferð –
og er þá vægt til orða tekið.
Eftirlitsþjóðfélag
Slakaðu á
með Slökun
g Lítil orka
g Þróttleysi
g Veik bein
g Hormóna ójafnvægi
g Svefntruflanir
g Vöðvakrampar,
kippir og spenna
g Kölkun líffæra
g Óreglulegur hjartsláttur
g Kvíði
g Streita
g Pirringur
Einkenni
magnesíum-
skorts
www.mammaveitbest.is
Slakaðu á
með Slökun
g Lítil orka
g Þróttleysi
g Veik bein
g Hormóna ójafnvægi
g Svefntruflanir
g Vöðvakrampar,
kippir og spenna
g Kölkun líffæra
g Óreglulegur hjartsláttur
g Kvíði
g Streita
g Pirringur
Einkenni
magnesíum-
skorts
www.mammaveitbest.is
Slakaðu á
með Slökun
g Lítil orka
g Þróttleysi
g Veik bein
g Hormóna ójafnvægi
g Svefntruflanir
g Vöðvakrampar,
kippir og spenna
g Kölkun líffæra
g Óreglulegur hjartsláttur
g Kvíði
g Streita
g Pirringur
Einkenni
magnesíum-
skorts
www.mammaveitbest.is
lakaðu á
eð lö
g Lítil orka
g Þróttleysi
g Veik bein
g Hormóna ójafnvægi
g Svefntruflanir
g Vöðvakrampar,
ki pir og spe na
g Kölkun líffæra
g Óreglulegur hjartslá tur
g Kvíði
g Streita
g Pi ringur
Einke i
agnesí
skorts
i t.i
Ríkisstjórnin er í bullandi stórsókn á öllum sviðum ef marka má hennar eigin orð. Auðvitað er gott að ríkisstjórnin spilar sókn en hitt er verra að það
hefur gleymst að kippa almenningi með í sóknina.
Tökum löggæslumálin sem dæmi. Nýleg bráðabirgða­
skýrsla ríkislögreglustjóra sýnir gríðarlega fjölgun
umferðarlagabrota síðastliðin ár. Þau voru um 70.000
árið 2017 samanborið við um 37.000 árið 2013. Það
kemur okkur öllum við hvernig lögreglan er í stakk búin
til að takast á við þær áskoranir sem fylgja þessari hættu­
legu þróun.
Annað dæmi. Tilkynningum um heimilisofbeldi heldur
áfram að fjölda. Lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu
bárust 402 slíkar tilkynningar fyrstu sjö mánuði þessa árs
samanborið við 392 tilkynningar á sama tímabili í fyrra.
Breytt verklag er ástæða þessarar miklu aukningar, en
það hefur lítið upp á sig að vinna að aukinni umræðu í
samfélaginu og hvetja fólk þannig til að tilkynna ofbeldi ef
lögreglan hefur ekki bolmagn til að takast á við verkefnið.
Þjóðinni allri kemur við hvernig farið er með þessi mál.
Þriðja dæmið. Starfsumhverfi lögreglunnar hefur
verið töluvert í fréttum undanfarið þar sem m.a. hefur
verið sagt frá því að þetta sé sú starfsstétt sem oftast
lendi í vinnuslysum og að hótanir og ofbeldi gagnvart
lögreglumönnum verði sífellt algengari og alvarlegri.
Snorri Magnússon, formaður Landssambands lögreglu­
manna, segir undirmönnun lögreglu í áraraðir, aukna
vímuefnaneyslu og neyslu harðari efna vera stóra hluta
skýringarinnar. Það er hagsmunamál þjóðarinnar að
vinnuumhverfi lögreglumanna sé í lagi. Þegar litið er til
þessara staðreynda er erfitt að sjá nokkurn sóknarbrag á
því hvernig búið er að löggæslu hér á landi. Fjárveitingar
til lögreglunnar eru í engu samræmi við það að verk­
efnum fjölgar og að áskoranir og úrlausnarefnin verða
sífellt fjölbreyttari, jafnvel alvarlegri. Í gær greindi Birgir
Örn Guðjónsson lögreglumaður frá því að lögreglumenn
á höfuðborgarsvæðinu hefðu verið upplýstir um að vegna
slæmrar fjárhagsstöðu embættisins þyrfti að lágmarka
mönnun á næturvöktum og skera niður æfingar.
Áhrifin af áframhaldandi andvaraleysi stjórnvalda geta
orðið íslensku samfélagi dýrkeypt.
Dýrkeypt andvaraleysi
Hanna Katrín
Friðriksson
alþingismaður
Það er 2018!
Upphrópunin „það er 2018“ er
að verða ansi þreytt klisja en
samt er eitthvað bogið og úrelt
við að þjóðsöngurinn sé eina
ferðina enn orðinn að þrætu-
epli og að hugmyndir pírata-
þingmannsins Helga Hrafns
Gunnarssonar um að leggja til
breytingu á lögum um sönginn
þyki stappa nærri landráðum.
Var þessi taugaveiklun ekki
endanlega afgreidd með upp-
þotinu í kringum kvikmynd
Hrafns Gunnlaugssonar, Okkar
á milli, 1982 þar sem „Ó guð vors
lands“ ómaði í því sem þá þótti
annarleg útgáfa?
tilfinningahiti og
listrænn þungi
Thor Vilhjálmsson rithöfundur
afgreiddi þann æsing í Morgun-
blaðinu fyrir nánast rennislétt-
um 36 árum 15. ágúst 1982 þegar
hann sagði gráa „embættismenn
koma upp úr skúffunum og segja
að ekki megi nota þjóðsönginn,
eins og hann gerir“. Thor benti á
að reyndar væri „þetta ekki lög-
giltur þjóðsöngur“ og ekki „fyrir
mig og þig að syngja, þótt ætt-
jarðarástin æsist í okkur“. Hann
sá ekki „annað en þetta þjóni
listrænum tilgangi Hrafns“ og
benti á að í „1812 forleiknum“
eftir Tsjajkovskí sé „franski
þjóðsöngurinn keyrður í kaf af
rússnesku lagi“ og það án þess
að „Frakkar geri út hersveitir
úr sendiráðunum til að stöðva
það“. thorarinn@frettabladid.is
1 6 . á g ú s t 2 0 1 8 F I M M t U D A g U R16 s k o ð U n ∙ F R É t t A B L A ð I ð
SKOÐUN
1
6
-0
8
-2
0
1
8

0
4
:3
2
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
0
9
6
-3
0
D
4
2
0
9
6
-2
F
9
8
2
0
9
6
-2
E
5
C
2
0
9
6
-2
D
2
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
4
B

F
B
0
4
8
s
_
1
5
_
8
_
2
0
1
8
C
M
Y
K