Verslunartíðindi - 01.06.1931, Síða 7

Verslunartíðindi
49
'ir hafi hækkað, þá hefir alt verið í sama
horfi á kauphöllunum. Mr. Melton benti
Washington á neyðarástandið í Evrópu.
Að vísu hefir stórum skánað í öllum
stál-, ullar- og postulínsiðnaði nú um
tíma, en heldur áfram að versna í bóm-
ullar-, skipasmíða- og kolaiðnaðinum.
Af því að ríkið þurfti á svo miklu fje
ao halda til að hjálpa atvinnulausum,
voru forvextir Englandsbanka 3% þang-
að til í miðjum maí. í Þýskalandi hefir
atvinnuleysið minkað lítið eitt og á það
að þakka þeim styrk sem landbúnaður-
inn fjekk, sem þarmeð gat veitt ýmsum
atvinnu, en vinna við iðnað fer óðum
minkandi og utanríkisverslunin er í aft-
urför. í Frakklandi kom kreppan seinna
en annarsstaðar í Evrópu og atvinnuleysi
þar er óvenjulega lítið, jafnvel þótt fram-
leiðslan hafi teppst á ýmsan hátt. Aust-
urríki hefir ekki ennþá náð sjer eftir
bankahrunið mikla, sem auðvitað kom
niður á iðnaðinum og dróg gífurlega úr
útflutningnum. í Póllandi, Ungverja-
landi og Rúmeníu er landbúnaðurinn í
kalda koli. Holland, Belgíu og Sviss, sem
eru aðallega útflutningslönd, hamlar það
rnest hve kaupgeta landbúnaðarins í Ev-
rópu og Ameríku er lítil.
Spurningin um hvort þessi kreppa lag-
ist er sú, hvort komið sje til botns í þessu
öngþveiti, og að tillögur Hoovers tákni
gagnger umskifti, og hvort frestur sá,
sem gefinn er heiminum viðvíkjandi
stríðsskuldunum sje nógur til þess að
veita fjárstraumnum í rjettan farveg og
koma skriði á framleiðsluna og umsetn-
inguna. Frestur á skuldagreiðslum hefir
það í för með sjer, að Þýskaland þarf
ekki næsta ár að greiða Ameríku og
Bandaríkjamönnum iy2 milliard krón-
ur og að bandamenn þurfa ekki að greiða
Ameríku 1 milliard kr. Milli banda-
manna innbyrðis er svo um hnútana bú-
ið, að England greiðir Ameríku nú ca.
650 mill. árlega, en fær í staðinn ca 350
mill. frá bandamönnum og ca. 320 mill.
frá Þýskalandi. Frakkland greiðir Amer-
íku árlegar afborganir hækkandi úr 120
mill. upp í 450 mill., en Ítalía greiðir
Bc.ndaríkjamönnum afborganir af
stríðsskuldunum, sem hækka úr ca. 60
mill. upp í 300 mill. kr. 1987.
Víst er um það, að með þessu er ekki
bundinn endir á vandræðum Þjóðverja.
Neyðarráðstafanir þýska ríkisins munu
ekki verða óþarfar og bjartsýni má það
heita að leggja of mikið upp úr frestinum
fyrir atvinnulíf Þjóðverja, þó að fram-
leiðsla sje árlega að fyrirferð meiri en
60 mill., en hjer er miklu slysi afstýrt
og vonandi komast allir á rjettan kjöl,
Þýski verslunarjöfnuðuriim.
Utanríkisverslun Þýskalands fer meir
og meir minkandi, en það sem meira er
flutt út en inn fer vaxandi. Árið 1929
námu erlendu viðskiftin að meðaltali á
mánuði 2,245 milj. rm., en 1930 1,869
milj. rm., og fyrstu 5 mánuði ársins
1931 aðeins 1,444 milj. rm. í maímánuði
voru þessi viðskifti ekki nema 1,368 rm.
Það, sem meira hefir verið flutt út en
inn hefir farið vaxandi, eins og getið
var um, og nam sá mismunur 1929, 3
milj. rm. að meðaltali á mánuði, 1930
137 milj. rm„ og fimm fyrstu mánuðina
1931 164 milj. rm. í maímánuði var þessi
tala ca. 200 milj. rm.
Þessi mismunur er því nægur til við-
gerðanna, samkvæmt Young-áætluninni,
en mikið vantar samt til annara
greiðslna, einkum þó í vexti og afborgr
anir af lánum, og er því ekki lítill ljett-
ir í bili, ef greiðslufresturinn fengist.
Hvað innflutninginn snertir, þá hefir