Verslunartíðindi - 01.09.1934, Blaðsíða 22

78
VERSLÚNARTlÐIN Dl
fyrir 15.8 milj. gullpeseta. Eru þessir á-
vextir soðnir niður sykurlausir og eru
efnivara í ávaxtamauk og marmelade,
sem aðrar þjóðir ganga frá. Af ávaxta-
mauki með sykri er aðeins flutt út fyrir
0.3 milj. gullpeseta. Er það nýr iðnaður
hjer, sem nokkuð er stundaður í Valen-
cia, en aðallega í Calahorra á Norður-
Spáni.
Auk niðursoðna fiskjarins hafa Spán-
verjar flutt úr landi ferskan fisk og
saltaðan, fyrir 3.8 milj. gullpeseta, en
þá eru ekki talin öll þau tonn, sem
spánskir togarar hafa lagt á land í
Bretlandi. Nemur fiskútflutningur Spán-
verja nákvæmlega jafnmikið og því,
sem þeir teljast gjalda fyrir saltfiskinn-
flutninginn frá ýmsum löndum.
I þrettánda flokki er talið ýmislegt
smávegis, sem ekki er talið annars stað-
ar, svo sem blævængir, hnappar, leik-
föng o. fl.
Vegna þess, hvað það er fáskrúðugt,
sem við getum keypt hjer á Spáni, kaus
jeg það form á þessari athugun, að
fy^g'ja nákvæmlega verslunarskýrslum
Spánverja sjálíra, til að vera viss um að
ekkert fjelli úr eða gleymdist, en vildi
reyna að gefa yfirlit yfir, hvaða vöru-
tegundir það væru, sem fluttar eru út
hjeðan. (úr skýrslu Helga P. Briem).
Kenslubækur í bókfærslu
Skortur á góðum og handhægum íslensk-
um kenslubókum hefir löngum verið eitt
hið mesta vandamál flestra framhalds- og
sjerskóla á íslandi. Verslunarnám hefir að
þessu leyti verið hjer talsverðum erfiðleik-
um bundið. Kennarar hafa orðið að styðj-
ast við erlendar kenslubækur, eða láta nám-
ið fara fram að mestu í fyrirlestrum — og
hefir hvorutveggja verið vandræðaráðstöf-
un ein. Nú í haust hefir loks í þessum efn-
urn nokkuð rætst úr fyrir verslunarfólki,
því að á markaðinn hafa komið tvær kenslu
bækur í bókfærslu. Er önnur eftir Þorstein
Bjarnason kennara í Verslunarskóla Is-
lands, en hin eftir Árna Björnsson cand.
polit. Má með sanni segja, að ekki var
seinna vænna, að þeim fræðum, sem versl-
unarstjettinni eru nauðsynlegust, væru í
þessum efnum gerð einhver skil.
Um efni og hentugt snið kenslubóka í
bókfærslu má lengi deila. Því enda þótt
undirstöðuatriði tvöfaldrar bókfærslu sjeu
að vísu altaf hin sömu, er bókfærsla og bók-
hald ýmsra hliðstæðra fyrirtækja mjög
mismunandi. Hinar ýmsu undirbækur eru
ýmist fleiri eða færri og færðar á mismun-
andi hátt, jafnvel hjá fyrirtækjum, sem
eru í öllum aðalatriðum sama eðlis. —
Af þessu má sjá, að það er mjög erfitt, ef
ekki ómögulegt, að semja kennslubók í bók-
færslu, sem komið getur að óbrigðulum
notum, þegar út í venjulegan „praksis“
kemur.
Um bækur þær, sem hjer er um að ræða,
má margt gott segja. I þeim báðum er lögð
sjerstök áhersla á að skýra undirstöðuat-
riði og byggingu tvöfaldrar bókfærslu, og
hefir það tekist svo vel, að fullyrða má, að
hvor bókin sem er, sje vel aðgengileg til
bókfærslunáms, einnig þeim, sem ekki eiga
kost á að njóta tilsagnar kennara.
Efni bókanna er vel og skipulega niður-
raðað, og þó að bók Þorsteins sje að ýmsu
leyti fyllri, fari ítarlegar út í einstök at-
riði og sje að því leyti hentugri sem kenslu-
bók, þá hefir bók Árna þann mikla kost, að
að aftan við hana er skeytt stutt reiknings-
skrá, sem sýnir hvernig ýms viðskifti eru
færð. Að þessu leyti er bók Árna vísir að
hentugri handbók fyrir verslunarmenn.
En það var ekki ætlun þess, er þetta rit-