Verslunartíðindi - 01.09.1934, Blaðsíða 13

VERSLUN ARTlÐINDI
69
það.hvernig leyfisveitingunum skuli hag-
að (kvotasystem), ekkert getið um það,
hvaða aðstöðu ný verslunarfyrirtæki
skuli njóta móts við eldri verslanir til að
fá umráð yfir gjaldeyri, engar upplýsing-
ar um það, hvaða skilyrði nefndinni er
heimilt að setja fyrir leyfisveitingunum
o. s. frv. Verslunarráðið lítur svo á, að
alt þetta sjeu svo mikilsverð atriði, að
nauðsynlegt sé að ákveða nánar um það í
frumvarpinu sjálfu, hvernig þessum mál-
um skuli fyrir komið.
5.—9. gr. Ákvæði þau, sem þessar
greinar innihalda, eru að mestu nauðsyn.
leg viðbót við þau ákvæði frumvarpsins,
sem raunverulega er ætlað að skipa gjald-
eyris- og innflutningsmálunum, og þegar
hefir verið rætt um. Það þykir því ekki
þurfa að gera efni þessara greina hjer að
umræðuefni sjerstaklega.
Með tilliti til þess, að háttv. fjárhags-
nefnd æski frekari skýringa á afstöðu
Verslunarráðsins til þessa máls, skal það
tekið fram, að þær munu fúslega látn-
ar í tj,e.
Virðingarfyllst,
H. Benediktsson. A. Claessen.
Richard Thors. C. Proppé.
Jóh. Ólafsson. JesZiemsen.
S g á v a r la ð v e g s ni a 1 i ii.
Eignir 32Yn milj., skuldir 26V2 milj.
Þannig hljóðar niðurstaða milliþinga-
nefndarinnar í sjávarútvegsmálum, um
ástand þess atvinnuv.egar, sem framtíð
íslensku þjóðarinnar, menning hennar og
sjálfstæði byggist á, öllu öðru fremur.
Svona var hag útgerðarinnar komið í árs-
lok 1932, og öllum er kunnugt, að ekki
muni ástandið hafa batnað síðan.
3214 miljón króna!
Þetta eru samantaldar eignir allra
þeirra manna á Islandi, sem hafa sjávar-
útveg að aðalatvinnu. I þessum rúmlega
þremur miljónatugum, eru ekki einungis
taldar þær eignir, sem beinlínis snerta
útgerðina, svo sem skip og bátar, veiðar-
færi og verkunarpláss, heldur allar eign-
ir þessara manna, hús, jarðir, innanstokks
munir og alt sem nöfnum tjáir að nefna.
Og á móti þessum eignarlið kemur hinn
liðurinn, skuldaliðurinn, nærri eins hár,
2614 miljón króna.
Slíkur er hyrningarsteinninn í menning-
arhöll hins fullvalda konungsríkis, íslands.
Æfintýrið um útgerðina.
Saga íslenska sjávarútvegsins seinasta
mannsaldurinn er vafalaust einhver
merkilegasta sagan í öllu atvinnulífi
heimsins á síðari tímum. Vegna fram-
taks og áræðis, þrautseigju og dugnað-
ar íslenskra sjómanna og útgerðarmanna,
hefir ísland orðið þess megnugt, að taka
að sjer hlutverk nútímamenningarríkis.
Hundruðum miljóna hefir verið ausið upp
úr sjónum. Lítilfjörlegar verstöðvar hafa
orðið að menningar-bæjum. Hvert sem
litið er, blasa við framkvæmdirnar. Vega-
kerfi er komið um alt land, skólar hafa
risið upp til sjávar og sveita, sjúkrahús
og heilsuhæli, strandferðir og landvarn-
ir, sími í hverri sveit — allt hefði þetta
verið óhugsandi ef útgerðin hefði ekki
náð að verða sú lyftistöng, sem raun hef-
ir á orðið. Og landbúnaðurinn hefir síst
farið varhluta af því fjármagni. sem
þannig hefir skapast. Óræktar-móarnir
hafa orðið að túnum. Nýtísku hús eru
komin í stað torfbæjanna. Nú er svo kom-