Morgunblaðið - 25.08.2018, Qupperneq 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. ÁGÚST 2018
✝ Þór Arasonfæddist á
Hamri við Hvamms-
tanga 21. október
1946. Hann lést á
heimili sínu á
Skagaströnd 11.
ágúst 2018.
Þór var sonur
hjónanna Ara Guð-
mundssonar, f. 17.
september 1921, d.
18. janúar 2005, og
Sigríðar Þórhallsdóttur, f. 20.
september 1926, d. 25. desember
2016.
Systkini Þórs eru: Eiríkur, f.
1950, Baldur, f. 1954, d. 2017,
Bragi, f. 1954, d. 2001, Guð-
ember 1974, í sambúð með Maríu
K. Gunnarsdóttur, þau eiga
þrjár dætur.
Þór ólst upp í Vestur-Húna-
vatnssýslu, meðal annars á
Valdalæk og Súluvöllum á
Vatnsnesi. Hann fór ungur að
vinna fyrir sér og var við brúar-
smíði og fleira þar til þau Fjóla
hófu sambúð á Akureyri 1965.
Þar vann hann í verksmiðju
Akra um tíu ára skeið en árið
1975 flutti fjölskyldan á Skaga-
strönd þar sem Þór og Fjóla hafa
búið síðan. Þór sinnti ýmsum
störfum og verkefnum svo sem
ökukennslu og iðnaðarstörfum
en aðalstarf hans og verkefni
voru við smíðar, bæði hjá öðrum
og sem sjálfstætt starfandi.
Útför Þórs fer fram frá Hóla-
neskirkju í dag, 25. ágúst 2018,
klukkan 14.
mundur, f. 1955,
Ari, f. 1958, og Þór-
dís, f. 1960.
Eiginkona Þórs
er Fjóla Jónsdóttir,
f. 10. nóvember
1947, dóttir Jóns
Jónssonar, f. 21.
maí 1921, d. 9. júlí
1991, og Maríu
Magnúsdóttur, f. 1.
maí 1919, d. 2. febr-
úar 2016.
Synir Þórs og Fjólu eru: 1) Ari
Jón, f. 11. júlí 1966, hann á fjögur
börn og þrjú barnabörn. 2) Þór-
arinn Kári, f. 20. maí 1967,
kvæntur Ann Þórsson, þau eiga
tvo syni. 3) Atli Þór, f. 1. nóv-
Elsku afi. Orð fá því ekki lýst
hversu mikið ég sakna þín og
hversu tómlegt er án þín.
Ég missti ekki bara langbesta
afa sem hægt er að hugsa sér, held-
ur missti Alexandra sinn allra
besta vin.
Mikið finnst mér ég heppin að
hafa haft þig sem svo stóran part í
mínu lífi.
Þú áttir alltaf nóg af þolinmæði,
væntumþykju og endalausan tíma
fyrir okkur afabörnin.
Takk fyrir að vera alltaf til stað-
ar fyrir okkur, elsku afi. Sjáumst
síðar.
Þín afastelpa,
Þórey Fjóla.
Þór Arason er fallinn frá langt
um aldur fram og skilur eftir sig
skarð sem ekki verður auðfyllt.
Þessi hægláti öðlingur, sem allra
götur greiddi ef hann gat, var á
sinn hátt einstakur. Hvenær sem
þurfti ráðs eða aðstoðar við var því
jafn ljúflega tekið. Engu lofað en
allt leyst þegar tími vannst til.
Hvergi farið fram af offorsi eða
með gauragangi heldur gengið til
verks af yfirvegun og rósemi þess
sem er búinn að þaulhugsa hvað
eigi að gera og hvernig. Verkefnið
leyst af kunnáttusemi og vand-
virkni.
Það má segja að hann hafi lagt
gjörva hönd á margt þótt smíðar og
húsagerð hafi verið þau verkefni
sem hann vann mest að. Hann var
nægjusamur um alla hluti, stund-
um um of. Verkstæðið hans á
Mánabrautinni bar þess til dæmis
merki.
Þar var ekki verið að bruðla í
húshitun nema þegar harðast var á
veturna og þá rétt á meðan hann
var að vinna. Verkfærin og timbrið
þurftu enga kyndingu. Gömlu
verkfærin voru líka geymd ásamt
lager af alls kyns skrúfum, nöglum,
lömum og öðru sem einhvern tím-
ann gæti að gagni komið, fyrir ein-
hvern.
Þór var einstaklega heilsteyptur
og fór sínar eigin leiðir, hafði sínar
ákveðnu skoðanir á hlutunum og
var oftast búinn að þaulhugsa þær
eins og verkin sem hann undirbjó.
Álit hans á málum samfélagsins
einkenndist af þeim kjörum sem
hann ólst upp við en voru ávallt sett
fram á málefnalegan og sanngjarn-
an hátt án þess að þau væru per-
sónugerð. Hann átti það hins vegar
til að vera dálítið þver og ákveðinn
með það sem hann beit í sig. Hann
sá til dæmis ekki mikla ástæðu til
að fá álit fólks úr læknastétt á
heilsufari sínu, hvað sem á gekk.
Hann hafði bara sinn hátt á hlut-
unum og því varð ekki haggað ef
hann var búinn að ákveða hvernig
hann vildi hafa þá.
Þór var ekki þeirrar gerðar að
láta mikið með sjálfan sig eða vera
beint að viðra sig upp við annað
fólk en þeir sem kynntust honum
fundu fljótt þann einlæga, trausta
og góða dreng sem hann var.
Vina- og kunningjahópurinn var
því byggður á gagnkvæmri virð-
ingu og trausti. Þór sóttist reyndar
ekki eftir miklu frá öðrum og þurfti
sjaldan á greiðum annarra að halda
en var því gjöfulli sjálfur á allt slíkt.
Við kynntumst Þór þegar hann
og Fjóla tóku saman fyrir rúmum
fimmtíu árum og höfum fengið að
njóta fjölskyldutengsla, nágrennis
og vináttu hans alla tíð síðan.
Handtök hans voru ófá og ráðlegg-
ingar við að koma íbúð og húsi í lag
þegar við byrjuðum að búa og
reyndar margoft síðan við lagfær-
ingar og endurbætur. Fyrir allt
það og samfylgdina við Þór Arason
erum við óendanlega þakklát og
kveðjum góðan vin og félaga með
miklum söknuði.
Við sendum Fjólu og fjölskyld-
unni allri okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Magnús B. Jónsson og
Guðbjörg B. Viggósdóttir.
Góður vinur okkar og félagi, Þór
Arason, verður borinn til hinstu
hvíldar á Skagaströnd í dag. Hug-
urinn hvarflar til allra stundanna á
heimili þeirra hjóna, Fjólu og Þórs.
Við eldhúsborðið á Bogabraut 26 á
Skagaströnd var oft setið og spjall-
að um dægurmál, pólitík og stór-
fjölskyldumál, þau rædd og krufin.
Já – eiginlega varð eldhúsborðið
hjá þeim eins konar framlenging á
eldhúsborðinu okkar.
Það var svo sjálfsagt að labba
beint inn nánast án þess að banka
hjá þeim Þór og Fjólu. Kaffi og
meðlæti var óðar komið á borðið.
Þór var einstaklega ljúfur maður,
margfróður og fylgdist afar vel
með öllu sem var að gerast í sam-
félagsumræðunni. Hann var mjög
glöggur á menn og málefni. Það
var í senn svo hlýlegt og upplýs-
andi að sitja þarna og spjalla og
heyra álit hans á því sem var að
gerast.
Heimili þeirra Þórs og Fjólu
frænku var einnig sannarlega mið-
punktur stórrar og samhentrar
fjölskyldu. Þar var alltaf pláss.
Þór var afar lagtækur, vann
mest við smíðar seinni árin. Hann
var mjög bónþægur og líkaði vel að
starfa sem sinn eigin herra og leysa
þau verk sem hann tók að sér á eig-
in spýtur vel og af vandvirkni.
Ég minnist þess ekki að hafa
heyrt orðið nei hjá þessum góða
vini. Sumir menn hafa með návist
sinni og hlýju fasi svo innilega
mannbætandi áhrif á umhverfi sitt
og þá sem í kringum þá eru. Þann-
ig maður var Þór.
Með þessum orðum viljum við
þakka Þór fyrir allar góðu stund-
irnar, spjallið og vináttuna á far-
sælli samferð. Hjá Þór Arasyni
fylgdust að hugur og hönd.
Vissulega verður skarð fyrir
skildi við eldhúsborðið á Boga-
brautinni en minningarnar um Þór
munu lifa áfram meðal okkar og
tala sínu máli. Fyrir það þökkum
við.
Við Ingibjörg vottum Fjólu og
fjölskyldunni allri einlæga samúð
og megi minningin um hugljúfan
mann og góðan fjölskylduföður
verða ykkur styrkur í sorginni.
Blessuð sé minning Þórs Ara-
sonar. Guð gefi landi voru marga
slíka.
Ingibjörg Sólveig Kolka
og Jón Bjarnason.
Þór Arason
✝ Helga Jóns-dóttir, skírð
Eyrún Helga,
fæddist í Mörtungu
á Síðu 12. janúar
1929. Hún lést á
Hjúkrunar- og
dvalarheimilinu
Klausturhólum 11.
ágúst 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jón
Ólafsson bóndi, f.
12.7. 1892, d. 21.6. 1979, og
Þórunn Eiríksdóttir húsfreyja,
f. 14.7. 1895, d. 29.12. 1961. Þau
hjónin eignuðust fjögur börn og
var Helga næstyngst. Elst
systkinanna var Ragna Ólöf, en
hún var jarðsungin 22. ágúst
síðastliðinn, f. 25. febrúar 1925,
næstelst var Ingibjörg, f. 25.
júlí 1926, d. 1966, og yngstur
Ragnar, f. 21. desember 1930,
d. 2011.
Helga ólst upp í Mörtungu
við hefðbundin landbún-
aðarstörf en starf-
aði síðar víða um
land einkum sem
matráðskona. Vet-
urinn 1953-’54 var
hún í Húsmæðra-
skóla Suðurlands á
Laugarvatni. Helga
kom aftur alkomin
í Mörtungu 1974,
þá með systkina-
börnum sínum,
börnum Ingibjarg-
ar, sem hún gekk í móðurstað.
Það eru þau Eiríkur Þór Jóns-
son, f. 19.4. 1962, börn hans eru
Petra Ingibjörg, f. 29.1. 1993,
og Jón Sölvi Walderhaug, f. 1.2.
1999; Aðalbjörg Jónsdóttir, f.
12.5. 1964, dætur hennar eru
Rúna Björg Vilhjálmsdóttir, f.
16.1. 1993, og Helga Sóley Vil-
hjálmsdóttir, f. 22.1. 1999; Jóna
Björk Jónsdóttir, f. 1.11. 1965.
Helga verður jarðsungin frá
Prestbakkakirkju í dag, 25.
ágúst 2018, klukkan 13.
Með örfáum orðum viljum við
minnast Helgu Jónsdóttur
frænku okkar.
Margar góðar minningar fara
um hugann þar sem við systkinin
úr „efri bænum“ nutum góðvildar
og gestrisni Helgu.
Okkur fannst mjög spennandi
að kíkja til hennar á mjaltatíma
og fá að hjálpa til í fjósinu og oft
fengum við líka nýbakaðar klein-
ur eða annað góðgæti í eldhúsinu
hennar.
Þó svo Helga hafi dvalið síð-
ustu ár á hjúkrunarheimilinu á
Klaustri þá hittum við hana oft-
ast í Mörtungu enda lét hún sig
ekki vanta þegar eitthvað var um
að vera í sveitinni hennar.
Á jólunum var spilað en einnig
spjallað og glaðst að loknu góðu
dagsverki í smalamennskum.
Hennar verður sárt saknað en
minningin lifir og víst að vel verð-
ur tekið á móti henni í sumar-
landinu.
Elsku Jóna, Adda, Eiríkur og
aðrir aðstandendur, við vottum
ykkur innilegustu samúð okkar.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þórunn Ásta, Ægir
og Rannveig Ólafsbörn.
Eyrún Helga
Jónsdóttir
✝ Leifur SteinarrHreggviðsson
fæddist á Sauð-
árkróki 10. október
1935. Hann lést á
Akureyri 2. ágúst
2018.
Foreldrar hans
voru Valgerður
Kristjana
Þorsteinsdóttir, f.
25. febrúar 1918, d.
26. maí 1989, og
Hreggviður Ágústsson, f. 16.5.
1916, d. 31.5. 1951. Systkini
Leifs, sammæðra, eru Ragnar
Heiðar Guðmundsson, f. 1938, d.
2006, Sólborg Ingibjörg Guð-
mundsdóttir, f. 1939, Kjartan
Björn Guðmundsson, f. 1941, Jó-
hann Sævar Guðmundsson, f.
1944, Freyja Auður Guðmunds-
dóttir, f. 1948, d. 2007, Sigrún
Helga Guðmundsdóttir, f. 1949,
Oddsteinsdóttir. Guðný Hrefna,
f. 1974, móðir hennar er Sig-
urlaug Jóhanna Björnsdóttir.
Fóstursonur Leifs og hálfbróðir
Guðnýjar sammæðra er Björn
Eysteinn Jóhannsson. Þorsteinn
Ragnar, f. 1981, og Halldór Val-
ur, f. 1984, móðir þeirra er Sig-
ríður Björnsdóttur. Sveinbjörg
Inga, f. 1985, móðir hennar er
Kolbrún Bylgja
Sveinbjörnsdóttir. Guðni Már, f.
1987, móðir hans er Unnur Erla
Björnsdóttir. Barnabörnin eru
15 og langafabörn tvö.
Leifur vann frá unga aldri
ýmis störf, m.a. við fiskvinnslu
og til sveita. Lengst af var hann
bóndi í Byrgisskarði og Bakka-
koti. Hann var bóngóður og
hjálpsamur, gegndi ýmsum for-
ystuhlutverkum um ævina, eins
og sem gangna- og réttarstjóri,
og vann fram undir það síðasta.
Leifur gekk í barnaskóla á
Siglufirði frá níu til tólf ára.
Hann hætti aldrei að læra og
var víðfróður.
Útför Leifs fer fram frá Goð-
dalakirkju í dag, 25. ágúst 2018,
klukkan 15.
Heiðrún Hulda
Guðmundsdóttir, f.
1951, d. 2017, Þor-
steinn Ingi Guð-
mundsson, f. 1953,
Sigurður Óskar
Guðmundsson, f.
1955, d. 2005, og
Einar Ásgrímur
Sigurðsson, f. 1959.
Systkini Leifs sam-
feðra: Ágúst, f.
1937, Inga Steina, f.
1942, d. 1943, Haukur, f. 1948, d.
1997, Hólmgeir, f. 1949, og Þor-
steinn, f. 1950.
Leifur kvæntist 27.9. 1996
Kerstin Hiltrud Roloff. Dóttir
þeirra er Swanhild Ylfa Kat-
arína Roloff Leifsdóttir, f. 1996.
Eldri börn Leifs eru: Ingi-
björg Jenný, f. 1967, Haraldur
Þór, f. 1968, og Sigurjón Viðar,
f. 1971, móðir þeirra er Freyja
Óendanlegt þakklæti er mér
efst í huga þegar ég kveð hann
elsku pabba minn. Pabbi minn
hafði margt til brunns að bera og
hafði alltaf svör á reiðum hönd-
um. Ég er handviss um það að ef
hann hefði ekki gerst bóndi þá
hefði hann orðið einhvers konar
fræðimaður.
Hann var víðlesinn sem hann
hafði óskaplega mikla ánægja af
alveg frá því hann lærði að lesa
fimm ára gamall. Pabbi las sér til
skemmtunar, til fræðslu og jafn-
vel til að upplýsa sjálfa sig um
hina ýmsu hluti. Pabbi minn var
hjartahlýr maður sem sýndi það í
verki frekar en orðum. Sambúð
foreldra minna rann út í sandinn
þegar ég var nýbyrjuð í grunn-
skóla og varð úr að ég varð eftir
hjá honum og bróðir minn sem
mamma átti úr fyrra sambandi
fór með henni. Aldrei nokkurn
tímann fann ég fyrir því að
mamma mín byggi ekki hjá okk-
ur því hann uppfyllti bæði hlut-
verk móður og föður. Hann var
duglegur að rækta sambandið við
móðurfjölskyldu sína, það
streyma góðar minningar frá
mínum æskuárum hvað þetta
varðar.
Pabbi sagði aldrei styggðarorð
um einn né neinn. Síðan ég fór að
hafa vit og skilja lífið og vissi að
pabbi hefði verið dálítið óheppinn
í ástamálum og fólk tók Gróu á
Leiti upp á borð þá hef ég aldrei
tekið það inn á mig að pabbi ætti
átta börn með fimm konum, fyrir
mér er þetta hinn eðlilegasti hlut-
ur. Ég á kannski ekki alsystkini í
talningunni en fyrir mig skiptir
það ekki máli því þau eru og
verða bara alltaf systkini mín
sem mér þykir óendanlega vænt
um.
Hann hafði marga kosti sem
ég hef tekið mér til fyrirmyndar í
mínu lífi, má þar nefna umburð-
arlyndi, þolinmæði, réttsýni, vera
góður við aðra, dæma ekki. Pabbi
og ég ræddum alltaf um allt milli
himins og jarðar og nú síðustu ár
ræddum við um lífið sem gengur í
hringi, allt sem hann gerði fyrir
mig geri ég í dag fyrir stelpurnar
mínar sem báðar eru komnar
með börn. Hjálpa þeim og styðja
út í lífið. Alla mína ævi hafði hann
af áhuga og hugulsemi fylgst með
fjölskyldu sinni, hvort sem það
voru börnin hans, systkini,
frænkur eða frændur, auk þess
sem hann spurði einstaka sinnum
um gamlar vinkonur mínar.
Ég hugsanlega gæti skrifað
bók um líf pabba því margs er að
minnast en nú kveð ég hann og
veit að honum líður vel núna eftir
erfiða sjúkrahúslegu eftir hjarta-
aðgerð sem hann fór í 7. júní sl.
Hann er kominn til elsku bestu
Ingibjargar ömmu sinnar,
mömmu, pabba, fósturforeldra
og systkina. Ég og mín fjölskylda
geymum yndislegar minningar
um föður, tengdaföður, afa og
langafa.
Ég kveð þig með sömu orðum
og ég sagði við þig síðasta daginn
sem ég var hjá þér á sjúkrahús-
inu á Akureyri. Sjáumst síðar
pabbi minn. Þín dóttir,
Guðný Hrefna.
Elsku afi í sveitinni, við þökk-
um fyrir allt og allt og látum hér
fylgja með ljóð eftir skáldkonuna
sem skrifaði bækurnar sem þú
varst að safna fyrir mömmu okk-
ar og ömmu.
Yfir liðna lífsins daga
lítum við á kveðjustund.
Minningarnar mörgu streyma
mildar fram í hljóðri lund:
Þú hið besta vildir veita,
vaxta allt sem fagurt var,
vinna, fórna, vaka og biðja
vinunum til blessunar.
Börnin þín og barnabörnin
blessa og þakka liðinn dag,
þakka alla ástúð þína,
allar fórnir þeim í hag.
Liðnar stundir ljúft við gengum,
leiðir hér þá skilja nú
frelsarans í faðminn blíða
felum þig í bjartri trú.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Katrín, Jóhanna, Grétar,
Thelma, Ástrós og Daníel.
Leifur Steinarr
Hreggviðsson
Davíð
útfararstjóri
551 3485 - www.udo.is
Óli Pétur
útfararstjóri
Elsku pabbi, sonur okkar og bróðir,
HEIÐAR SIGMAR EIRÍKSSON
framkvæmdastjóri,
lést á heimili sínu í Póllandi miðvikudaginn
18. júlí. Jarðsett hefur verið frá Garðakirkju,
Garðabæ.
Elsku pabbi, takk fyrir allt.
Ólína Jóhanna Heiðarsdóttir
Hjaltalín Theresa Heiðarsdóttir
Eiríkur Hjaltason og Jóhanna S. Sigmundsdóttir
Helgi Eiríksson og fjölskylda
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar