Þróttur - 15.12.1920, Blaðsíða 22

Þróttur - 15.12.1920, Blaðsíða 22
28 Í>RÓ T T UR sinn. Teir stukku saman og stóð sá litli engu síður en hinn, rendu svo sína leiðina hvor, en tóku út við mannhringinn þelamerkur sveiflu hvor í fangið á öðrum. Þar með var leiknum lokið og fóru menn heim. En vegurinn var til að sjá, svo langt sem augað ej'gði, eins og skógarbelti í vindi, sem smá-grisjaðist. Og síðast lá hann auður og uppvaðinn eins og hver önnur krapaflá þvi frostlaust hafði verið frá því kvöldið áður og allan daginn hlýr vestanvindur og sólbráð. Um kvöldið var verðlaunum úlbýtt í stærsta salnum í »Kjöpingen« (= kaupstaðnum). Það gerði krónprinsinn. Isaksson hlaut þarna ílest verðlaun. Annars voru þeir afarmargir sem verðlaun hlutu og eignuðust góða gripi, því nógu er af að taka, þar sem allir, sem eitthvað geta, kaupmenn, verksmiðjueigendur og aðrir auð- og áhuga-menn, leggja fram allskonar muni til verðlauna. Litla 10 ára stökkvaranum veitti krónprins- inn heiðursverðlaun. Hér hefi eg á mjög ófullkominn hátt, reynt að láta ykkur sjá með mér, hvernig Svíar halda skíða-leikmót, Yfirleitt hefir mér þótt það fallegt og skemti- Iegt. Ró verð eg að geta þess, að mér geðjaðist ekki vel framkoma sumra íþróttamannanna. Verður það aldrei nógsamlega brýnt fyrir þeim. sem íþróltir stunda, að láta framkomu sína og líferni samsvara þrekinu og afrekinu á hvaða sviði sem er. Búningsgallanna hefl eg getið. En eitt er það sem eg varð fljótt var að hér er ekki betra heima. Það er baðhúsleysið. Og tilfinning íþróttamannanna fyrir þörf á baði og baðhusi virtist ekki á háu stigi. Var reglulega tilfinnan- legt að sjá mennina koma úr 30 og 60 rasta lilaupi, svo sveitta, að vinda hefði mátt yziu fötin hvað þá þau innri, ef nokkur voru, fara i þykkar uliarpeysur og treyjur utan yfir og labba svo um þarna í hráslaga-krapa-kulda. Ekki svo mikið sem þeir þurkuðu af sér svit- ann og færu í þur og hrein nærföt. Þar stönd- um við feti framar, þótt enn eigum langt í land til að vera viðunandi. Eg komst að því að hér er að eins til eitt í verzlun Helga Zoéga. Aðalstræti 16. Þar eru þau fallegnst, fara bezt og eru sterkust. Sendast út um alt land gegn póstkröfu. Arerzlið við ])A sem nnglýsa f I’rótti.

x

Þróttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þróttur
https://timarit.is/publication/1299

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.