Breiðfirðingur - 01.04.2001, Blaðsíða 191

LÚÐVÍK KRISTJÁNSSON
189
sökum mikil fróðleiksnáma öllum þeim, sem vilja kynna sér
þessa sögu, og ber ritstjóra sínum fagurt vitni.
I starfi mínu á undanfömum árum hef ég handleikið
íslenzka sjávarhætti öðrum bókum oftar og haft af þeim meira
gagn en af öðrum ritverkum. A þeim stundum hef ég oft dáðst
að elju Lúðvíks og nákvæmni. Hinu má þó ekki gleyma, enda
gerði hann það ekki sjálfur, að hann var ekki einn að verki við
aðdrætti og samningu verksins. Eiginkona hans, Helga
Proppé, lagði þar gjörva hönd á plóg, vann með honum að
heimildasöfnun og skriftum og hreinritaði að lokum allt
handritið; hreinritaði í bókstaflegri merkingu, en mér er tjáð
að ekkert vélritað handrit sé til að íslenzkum sjávarháttum,
aðeins handrit. An liðsinnis Helgu er óvíst hvort nokkru sinni
hefði tekist að ljúka þessu mikla verki.
I mínum huga er enginn efi á því að Islenzkir sjávarhættir
muni á komandi árum og áratugum skipa öndvegi meðal
íslenskra rannsóknarverka. Og þar munu þeir halda minningu
höfundar síns á lofti sem vert er.
Orri Vésteinsson
Af afa
Það kemur stundum fyrir að fólk spyr mig hvemig afi minn
hafi eiginlega farið að því að koma frá sér jafnumfangsmiklu
verki og Islenzkum sjávarháttum. Eg hugsa að óhætt sé að
fullyrða að fá íslensk fræðirit hafi vakið jafnmikla athygli
meðal almennings hina síðari áratugi. Frægð sjávarháttanna
stafar ekki nema að litlu leyti af því að fólk hafi lesið bækurn-
ar eða einu sinni blaðað í þeim, heldur hefur hugmyndin um
áratuga eljuverk eins manns, sem með þrotlausri vinnu og
óbilandi trú á ætlunarverki sínu náði að bjarga gríðarlegri
þekkingu frá glötun, heillað þjóðina. Islenskir sjávarhættir
flokkast því miklu frekar meðal afreksverka en fræðiverka í