Fréttablaðið - 25.01.2019, Blaðsíða 9

Fréttablaðið - 25.01.2019, Blaðsíða 9
Eflaust hefðu margir útlend-ingar rekið upp stór augu í morgun ef þeir voru snemma á vappi. Eins og allir Íslendingar vita er það nefnilega í dag—Bónda- daginn—sem Þorri gengur í garð og þá fylgja öll íslensk heimili fornum siðum sem tengjast þessum degi. Þeir hafa því verið margir heimilis feðurnir sem ruku út í morgun að fornum sið til þess að fagna Þorra og bjóða hann vel- kominn í garð. Húsbóndinn á að fara fyrstur á fætur og láta ekki undrunaraugu útlendinga trufla sig þegar hann fylgir þeirri gömlu hefð að fara út á skyrtunni einni klæða, en bæði berlæraður og berfættur nema með annan fótinn ofan í brókarskálm, hoppa svo á þeim fæti sem brókin hangir á í kringum bæinn eða húsið, hrópa svo upp „Vertu velkominn Þorri, vertu ekki mjög grimmur.“ Velkominn Þorri Frá þessari góðu hefð er sagt í Sögu daganna eftir Árna Björnsson og þess getið að elstu heimildir um þessa fornu hefð komi frá síra Jóni Halldórssyni, sem skrifaði um þennan sið í bréfi árið 1728. Reyndar er síra Jón ekki bara elsta heimildin um þessa hefð heldur sú eina. Og þar sem ekki er vitað til þess að nokkur hafi séð einn einasta mann viðhafa þetta furðulega háttalag hér á landi eða annars staðar þá er líklegasta ályktunin sú að hér sé um að ræða fyrsta íslenska trollið—og að síra Jón, í einhverju húmorskasti, vetrarþunglyndi, sveppatrippi eða fylleríisrugli, hafi ákveðið að skálda upp úr sér þennan Fóst- bræðraskets og halda því að sagnfræðingum framtíðarinnar að hann væri órækur vitnisburður um raunverulega siði á Íslandi árið sautjánhundruð og súrkál. Kannski var síra Jón óheppinn að þessi siður hafi ekki náð að festa rætur. Stundum þarf ekki svo mikið til. Ef nokkrir bændur hefðu tekið sig saman um það í upphafi átjándu aldar að halda þennan sið þá hefðu óinnvígðir—nýjar kynslóðir og nýir nágrannar—í raun aldrei nokkra hugmynd um að öll þessi kostulega seremónía væri ekkert annað en hugarfóstur drukkins fulltrúa kirkjuvaldsins. Og kannski værum við enn í dag hoppandi með brókina lafandi á ökklanum á þessum degi. Og þá myndu blessaðir ferða- mennirnir sannarlega telja sig hafa komist í feitt og hver veit nema hefðin myndi dreifast um alla jarðarkringluna eins og Föstudag- urinn svarti, Valentínusardagurinn og Hrekkjavakan. Sinn er siður Þær eiga nefnilega ekki alltaf djúpar rætur hefðirnar sem við teljum sjálfsagðar og ef maður verður vitni að einhverju framandi í nýju landi þá dregur maður umsvifalaust þá ályktun að um sé að ræða rótgróna hefð. Ég var til dæmis gestur í ákaf- lega fallegu brúðkaupi í sumar þar sem brúðhjónin voru gefin saman undir berum himni á kirkjulóðinni. Fjöldi gesta var á svæðinu og stór hópur ferðamanna fylgdist með. Eftir að athöfnin sjálf hafði farið fram fóru brúðhjónin ásamt presti inn í kirkjuna en gestirnir biðu fyrir utan eftir að fagna þeim. Útlensku áhorfendunum hefur eflaust þótt að þeir hafi komist í feitt og gátu hróðugir sagt fólki frá því þegar heim kom hvernig íslenskir brúðkaupssiðir eru. „Þar er það sko þannig að giftingin sjálf fer fram úti í garði, en svo þegar hún er búin þá fara brúðhjónin ein inn í kirkjuna í stutta stund og gestirnir bíða fyrir utan. Þannig er þetta sko á Íslandi—ég sá það með eigin augum.“ Og hver veit nema einhvers staðar í heiminum verði boðið upp á „Icelandic Style Wedd- ing“ pakka sem byggist á einmitt þessari hugmyndafræði. Hefðirnar móta okkur Það eru örugglega ýmsar hefðir og venjur sem við tökum sem sjálfsögðum hlutum en eiga rætur sínar í einhverjum súrum innherja- brandara, herfilegum misskilningi eða vanhugsuðum öfgum. Hvernig byrjaði sú krafa að mús- limskar konur hyldu andlit sitt? Af hverju voru nánast allir grískir karlmenn allsberir á sprellanum á höggmyndum en sumar konur máttu hafa yfir sér slæðu? Af hverju er eðlilegra að sýna morð í sjón- varpi heldur en konubrjóst og af hverju er hryllilegra að sjá typpi í bíómynd heldur en kvenmanns- sköp? Og svo er það nú þetta með lista- verkið í Seðlabankanum. Það er kannski ekki bein ógn við frjálslynd lífsviðhorf að Seðlabankinn hætti að hafa til sýnis listaverk með konu- brjóst á skrifstofum stjórnenda—og kannski var myndin ósmekkleg og fáránleg í þessu samhengi. En samt—þetta var ekki góður kafli í opinberri umræðu. Allt þetta upphlaup skiptir nefnilega máli. Út frá svona uppákomum geta smám saman myndast ný viðmið sem á örskömmum tíma geta orðið að hefð og vana. Ofurviðkvæmni gagn- vart sífellt sakleysislegri hlutum er nefnilega farin að ráða býsna miklu um mótun samfélagsins. Hoppandi rugl Er þessi litli og tapaði slagur á virðulegri skrifstofu hluti af þróun sem mun leiða til þess að skólar munu skirrast við að sýna nem- endum í sagnfræði og listasögu svipaðar myndir? Kennarar vilja ekki lenda í vandræðum ef þeir sýna heimssögulegar myndir af allsberum körlum og konum. Er þá ekki bara betra að sleppa því? Ættum við að mála yfir typpin á grísku styttunum—eins og spé- hræddir Ameríkanar hafa málað yfir brjóst á alls konar listaverkum og skemmt þau? Jújú, vissulega er þetta ekki 100% sambærilegt—en hver ætlar að mótmæla því að nú þurfi bara einn nemandi að kvarta undan sýningu á Venusarstyttu í kennslustofu til þess að allt fari í bál og brand? Hverjir ætla að vera dómendur í þeirri eilífu jafnvægislist að við- halda almennu frjálslyndi og almennri skynsemi—en jafnframt segja aldrei neitt eða gera nokkuð sem gæti farið öfugt ofan í einn einasta mann? Verða það ef til vill þeir öfgafyllstu þegar allt kemur til alls? Ruglaðir Íslendingar Ef samansafn mestu listamanna og frjálslyndra hugsuða mann- kynssögunnar yrði vitni að þessari umræðu á Íslandi þá þætti þeim hún örugglega umtalsvert miklu fáránlegri heldur en ef þeir sæju menn hoppandi á öðrum fæti kringum húsin sín, með brókina hangandi á öðrum hælnum, í myrkri og kafaldsbyl að bjóða vel- kominn Þorra. Það væri að minnsta kosti hægt að hafa gaman af því. Þær eiga nefnilega ekki alltaf djúpar rætur hefðirnar sem við teljum sjálfsagðar. fundir FUNDARHERBERGIÐ 12 MANNS RAUÐA HERBERGIÐ 30 ― 45 MANNS Tilvalið að enda fundi í HAPPY HOUR á barnum frá 16 ― 19:00 Bókanir og fyrirspurnir bar@101hotel.is Fyrsta íslenska trollið Í DAG Þórlindur Kjartansson S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 9F Ö S T U D A G U R 2 5 . J A N Ú A R 2 0 1 9 2 5 -0 1 -2 0 1 9 0 4 :2 5 F B 0 4 0 s _ P 0 3 7 K .p 1 .p d f F B 0 4 0 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f F B 0 4 0 s _ P 0 0 4 K .p 1 .p d f F B 0 4 0 s _ P 0 0 9 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 2 2 2 -F D 4 0 2 2 2 2 -F C 0 4 2 2 2 2 -F A C 8 2 2 2 2 -F 9 8 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 3 B F B 0 4 0 s _ 2 4 _ 1 _ 2 0 1 9 C M Y K

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.