Stjarnan - 01.08.1928, Side 2

STJARNAN
114
Borgar það sig?
Það er ekki sjaldan að menn spyrja:
Þorgar það sig að senda kristniboða út
í heiðin lönd? Er það ekki eyðsla bæSi
á fé og mönnum ?” Þegar hinir inn-
bornu, sem hafa haft það fyrir atvinnu
að drepa óvini sína, og hafa höfuð þeirra
með sér heim sem sigurmerki, koma til
kristniboðans og biðja um leyfi til að
fara til þessara sömu mgnna, sem einu
smni voru óvinir þeirra, til þess að boða
þeim fagnaðarerindi Jesú Krists og
fielsun hans frá valdi syndarinnar, hef-
ir maöur enga ástæðu til að efast um að
kristniboðið er virði alls þess, sem það
kostar.
Þess háttar innborinn var Sosoko í
Dovele á Solomon eyjunum, sem stærði
sig af öllum þeim höfuðkúpum, sem hann
hafði útvegað sér. Á þessari mynd er
hann sýndur sem heiðingi með stríðsút-
búnaði sínum. Hánn var einu sinni
grimmur og hættulegur maður, ofsafeng-
inn gagnvart konu sinni og olli hann
hræSslu hvert sem hann fór.
Þessi mynd af honum var tekin f jórum
árum seinna. Jafnvel svipur hans ber
vott um frið þann, sem hann hefir fund-
ið í fagnaðarerindinu. Hann er aðeins
einn af þúsundum, sem mundu segja:
“Jú, það borgar sig að senda út kristni-
boða.”
Þremur árum eftir að hann kom á
kristniboðsstöðina, gjörði hann ferð með
kristniboSanum og lentu þeir í höfn
nokkurri. Verzlunarmaðurinn, sem mætti
þeim í lendingunni, leit snöggvast á
kristniboðann, sem hann aldrei hafði séð
fyr, en hann hvesti augu á Sosoko. Fá-
einum mínútum sei'nna sneri hann sér að
kristniboðanum og sagði við hann:
“Fyrir ellefu árum hafði eg höndina á
skammbyssunni reiðubúinn til að skjóta
þennan innborna mann ef hann hefði
komið feti nær. Eg man vel eftir hon-
um.”
Með ánægjju svaraði kristniboðinn
honum: “Eg held að þér segið satt, þvi
að hann var einu sinni grimmur og
lymskur maður; en nú er hann orðinn
kristinn og tilheyrir kristniboðsstöðinni.
líann hefir sigrast á sínum slæma vana.”
Verzlunarmaðurinn svarði: “Já, hann
lítur alt öðru vísi út núna.”
Það kosaöi Sosoko eitthvað að breyta
til og fara að fylgja Drotni.. Þegar
hann var heiðingi hafði hann mjög svo
aiðberandi atvinnu sem galdramaður; en
hann hefir aldrei svo mikið sem minst á
petta er g'aldramaðurinn Sosoko, sem snerist
til Krists í Solomon eyjunum. pannig var
hann vopnaður áður en hann snerist.
það, að hann iðraðist þess að hafa fórn-
að því öllu. Hann var ávalt hinn fyrsti
til að rétta kristniboðanum hjálparhönd
í fyrirtækjum hans, án þess að hugsa
nokkuð um að fá endurgjald fyrir það.
Þegar hann á samkomum hefir verið
beðinn að halda bæn, hefir maður oft
heyrt hann þakka 'Guði og biðja hann
blessa þá, sem þótti svo vænt um hann
að þeir sendu honum ljós fagnaðarer-
indisins.