Stjarnan - 01.03.1932, Qupperneq 14

46
STJARNAN
Spurninga-kassinn
(NiÖurl. frá bls. 34)
legleika, getur, meÖ því aÖ öðlast Jesú
trú, orÖið réttlættur frammi fyrir Guði.
Hvað er það þá, er aögreinir Jesú trú
frá öðrum trúartegundum, sem ekki eru
viðurkendar á himnum?—í hvert skifti
sem Jesú var freistað, mætti hann freist-
aranum með þessum orðum: “Ritað er.”
Og við lögvitringinn, sem freistaði hans,
sagði hann: “Hlvað er skrifað í lögmál-
inu ? Hvernig les þú ?” Lúk. 10:2Ó.
Hvað geturn vér lært af þessum orðum
hans ? Er það ekki að trú hans var bygð
á Ritningunni eingöngu og ekki á manna-
setningum og erfikenningum, sem svo
margir halda dauðahaldi í. Þar að auki
var hann fús til að láta líf sitt fyrir trú
sína. Sá, hvers óbilandi trú er bygð á
Biblíunni eingöngu og hagar lífi sínu
að öllu leyti samkvæmt henni og er fús,
ef þess skyldi vera þörf, til að láta líf sitt
fyrir trú sína, hann hefir Jesú trú og
hún ein er sönn kristin trú. Hún er ekki
bygð á einu versi eða einum kapítula eða
á einni bók eða á einum hluta Ritningar-
innar, til dæmis Nýja Testamentinu. Jesú
trú hvílir á allri Ritningunni frá upphafi
til enda. Páll postuli gefur það í skyn á
mörgum stöðum í ritum og ræðum sín-
um:
“Þess vegna eruð þér ekki framar gest-
ir og aðkomandi, heldur eruð þér sam-
þegnar hinna heilögu og heimamenn Guðs,
bygging, er hefir að grundvelli postul-
ana og spámennina, en Krist Jesúm sjálf-
an að hyrningarsteini.” Ef. 2 :19-22.
Það er ekki nóg að hafa postulana eða
Nýja Testamentið að grundvelli, því að
þá mundi trú vor hafa aðeins hálfan
grundvöll og mundi hún þá kollsteypast á
degi daganna. Þess vegna segir postulinn
að nauðsynlegt sé að hafa spámennina
að grundvelli líka, því aS þá fyrst stend-
ur trúin á algjörðum grundvelli, hvers
hyrningarsteinn Jesús er. Um þann stein
lesum vér:
“Komið til hans, hins lifanda steins,
sem að sönnu er útskúfað af mönnum, en
hjá Guði útvalinn og dýrmætur, og látið
sjálfir uppbyggjast sem lifandi steinar í
andlegt hús, til heilags prestafélags, til
að frambera andlegar fórnir, Guði vel
þóknanlegar fyrir Jesúm Krist. Fyrir
því stendur í Ritningunni: Sjá, eg set
hornstein í Zíon, valinn og dýrmætan, og
sá, sem trúir á hann, mun alls eigi verða
sér til skammar. Yður, sem trúið, er
hann dýrmætur, en hinum vantrúuðu er
steinninn, sem smiðirnir höfnuðu, orðinn
að hyrningarsteini og ásteytingarsteini og
hneykslunarhellu;—þeir steyta sig á hon-
um, af því að þeir taka ekki boðskapn-
um.” x. Pét. 2:4-8.
Hvernig gat nú Jesús, sem gjörði vel
til allra rnanna, orðið mönnum að. hrös-
unarhellu ? Það var af því að hann haf ði
lögmál Guðs í hjarta sínu. Qm það fræð-
ir sálmaskáldið hebreska oss á þessa leið:
“Þá mælti eg. Sjá, eg kem; í bókroll-
unni eru mér reglur settar. Að gjöra vilja
þinn, Guð minn, er mér yndi, og lögmál
þitt er hið innra í mér.” Sálm. 40:9.
Sá, sem í auðmjúkri hlýðni heldur öll
boðorð Guðs og eins og barn treystir hon-
um, “er sem Zíon-fjall, er eigi bifast.”
Sálm. 125:1. Og jafnvel þótt öll sund
virðist stundum vera lokuð, þá er að öllu
leyti óhætt að treysta honum. Sjá Jes.
50:10.
Þar eð sönn kristin trú er Jesú trú,
verður maður að trúa allri Ritningunni
og breyta eftir öllum boðorðum Guðs fyr
en hann getur gjört heimtingu á að eiga
þá trú.
Þrjár þúsundir manna mistu atvinnu
nýlega, þegar Cunard gufuskipafélagið
varð, vegna viðskiftaleysis að fresta
byggingu stórskips þess, sem byrjað var
að byggja á fljótinu Clyde. Það átti að
vera 75,000 smálestir að stærð, hið
stærsta flutningaskip heimsins.