Stjarnan - 01.08.1936, Blaðsíða 12

68
STJARNAN
himneski faÖir hefir aldrei brugÖist okkur, og
hann mun heldur ekki yfirgefa okkur nú.”
“Það hefði verið hægt að flýja, en hér var
trúboðsstöðin, sem hafði kostað svo mikið
erfiði og fyrirhöfn og gaf svo góða von um
árangur í framtíðinni, sálum til frelsunar. Hún
las nú þann texta Biblíunnar, sem hafði hjálp-
að okkur til að taka þá ákvörðun að fara til
Afríku, og sem oft hafði styrkt og hughreyst
okkur í ýmsum erfiðleikum: “Óttast þú eigi,
því er er með þér, lát eigi hugfallast, því eg er
þinn Guð, eg hjálpa þér, eg styð þig með hægri
hendi réttlætis míns.” Jes. 41 :iO.” Nú öðl-
aðist hún þá fullvissu að hún yrði varðveitt og
sagði: “Faðir vor á himnum mun varðveita oss,
það er ekkert efamál.”
“Eldurinn færðist nær og nær með miklum
hraða, það hefði verið þýðingarlaust að ætla sér
að reyna að slökkva hann, þar sem enginn var
heima til að hjálpa henni nema börnin.
er eg sá bæði konu mína og börnin ósködduð,
og einnig trúboðsstöðin ‘hafði verið varðveitt.
Grasið var þurt alt umhverfis, og þarna stóðu
þessar 5 ekrur af landi alveg óskemdar. Eld-
urinn hafði sloknað alveg í þurru grasinu. Eng.
inn getur skilið neina náttúrlega ástæðu til þess,
en vér vitum að loforð Föður vors eru óbrigðul.
Hann mun aldrei yfirgefa þá, eða sleppa hend_
inni af þeim, sem treysta honumt af öllu hjarta,
þegar þeir eru þar sem hann hefir sett þá til
að vinna fyrir sig.”
W. A. Spicer.
Byrjun kristniboðsins á Salomons
eyjunum
Fyrir nokkrum árum síðan sigldi G. F.
Jones frá Sydney í Ástralíu til Salomon eyj-
anna til að hefja þar trúboðsstarf. Enginn
“Óttast þú eigi því eg er með þér, lát eigi hugfallast, því eg er þinn Guð."
“Nú átti eldurinn eftir aðeins rúm 20 fet
heim að húsinu, en þá sloknaði loginn fyrir
frarnan húsið, en hélt áfram að brenna á báð-
ar hliðar við land vort, en kippkorn fyrir ofan
húsið náði eldurinn saman aftur. Trúboðs-
stöðin var frelsuð.
“Um kvöldið sá eg af rauða bjarmanum, að
eldur mundi vera í dalnum, og flýtti mér þvi
heim sem. mest eg mátti. Ó hvílíkur fögnuður,
höfðingjanna þar hafði boðið honum að kotna,
en hann bað Guð að leiða sig þangað sem hann
ætti að byrja að starfa. Bróðir Jones var bæn.
arinnar maður og sterktrúaður. Hann treysti
Guði af öllu hjarta, og slíka menn getur Guð
notað í þjónustu sína. Hann lenti við höfuð-
stað eyjanna. Einhver hinna fyrstu, sem hann
mætti var verzlunarmaður, sem spurði hann:
“Hvað ert þú að gjöra hér? Til hvers hefir