Stjarnan - 01.08.1936, Blaðsíða 15

STJARNAN
7i
batavegi. Hann sagÖi okkur að hann hefSi
veriS lengi veikur, en aS nóttina áSur en viS
komum hefSi sig dreymt aS bátur hefSi lent viS
höfnina, og sér hefSi veriS hjúkraS svo honum
hefSi batnaS. Svo bætti hann viS: “GuS hefir
sent ASventistana til aS lækna mig.” Nú er
þessi maSur gjaldkeri vor og formaSur hvíld-
ardagaskólans sem telur 124 meSlimi. Hann
hefir ættleitt 5 fátæk börn svo hann geti betur
int af hendi skyldu sína sem gjaldkeri. MikiS
af tíund og gjöfum fólksins er nfl. borgaS i
grænmeti og ávöxtum. ÞaS er engin sala fyrir
þetta, svo hann kaupir þaS og notar sjálfur, svo
þér sjáiS hvers vegna hann þurfti aS hafa
marga í heimili. Vér fögnum yfir framförum
starfsins í þessu héraSi, en þarfir vorar eru
margar. Vér þurfum nauSsynlega aS fá lækn_
ir og kennara til aS hjálpa, bæSi þeim, sem
hafa fengiS nokkra siSmenningu, og einnig
hinum 64 Indíána kynkvíslum, sem' búa á þessu
stóra svæSi. Vinir mínir, minnist Amazon-
trúboSsins í bænum ySar.
L,. B. Halliwell.
Auðæfi Guðs til eflingar
ríkis hans
ÞaS var á köldu vetrarkveldi aS tveir menn
komu hlaupandi inn á litla járnbrautarstöS á
hálendi Skotlands, þeir ætluSu meS lestinni til
Edinborgar. BáSir kornu rétt í tíma tii aS sjá
ljósin á síSasta lestarvagninum hverfa út í
myrkriS. Annar maSurinn sem var bóndi,
spurSi stöSvarstjórann: “Er þetta síSasta
lestin í kvöld?” “SíSasta lestin,” svaraSi sá
sem spurSur var. Bóndinn tautaSi eitthvaS
meS sjálfum sér, braut upp stormkragann á
kápunni sinni og fór út í myrkriS til aS konmst
heim. Hann ætlaSi aS skreppa til höfuSstaSar.
ins aS kaupa eitthvaS. Þessi vonbrigSi orsök-
uSu engin óþægindi fyrir neinn nema hann
sjálfan, og konu hans, ef til vill.
VirSiS hinn manninn fyrir ySur. Hann
ferSaSist í áríSandi erindum. Hann var einn af
ráSgjöfum koungsins. “Skildi eg þaS rétt aS
þetta væri seinasta lestin í kvöld?” spurSi
hann.
“SíSasta lestin, herra minn.”
“GjöriS svo vel aS síma fyrir mig eftir sér_
stakri lest frá Aberdeen. Eg verS aS ná í
morgunlestina frá Edinburg til þess aS geta
veriS í Lundúnum annaS kvöld á áríSandi ráS-
gjafastefnu.”
SjáiS hvernig stöSvarstjórinn flýtir sér aS
senda símskeyti til Aberdeen, og innan 15 mín_
útna er lest komin af staS til aS flytja einn
ejnasta mann til Edinborgar, svo 'hann geti
náS í lest til Eundúna á tilteknum tíma. Brezka
stjórnin borgar reikninginn. Hvers vegna?
Af því ferS hans til Eudúna var ekki í hans
eigin erindum, heldur í þarfir ríkisins, þess
vegna hafSi hann aSgang aS fé ríkisins og
flutningstækjum þess.
GuS gefur engin fyrirheit þeim, sem lifa aS_
eins fyrir eigingjarnar hugsjónir. En ef vor
innilegasta ósk er aS þjóna GuSi og útbreiSa
ríki hans, þá er auSur og öfl hans ríkis oss
til reiSu þegar vér þurfum á aS halda.
x.
Frá Indlandi
Mr. A. E. Rawson talar: Eg færi ySur
kveSju frá Indlandi. ÞaS gleSur mig aS geta
sagt ySur aS þaS er undraverS vakning á Ind-
landi. GuSs andi knýr hjörtu mannanna svo
þeir koma hundi'uSum, já þúsundum saman til
aS læra um hinn lifandi sanna GuS.
ETm miSbik SuSur-Indlands eru 15 miljónir
manna, sem tala Kanarese máliS. Eyrir hálfu
þriSja ári síSan vorum vér beSnir aS heimsækja
þann hluta landsins, er nefnist Kollegal. C. K.
John og einn’ innlendur starfsmaSur komu meS
mér. Vér héldum þar margar samkomur. Nú
höfum vér failega kirkju þar og fjölda safn-
aSarmeSlima. Þar og í litlu þorpi nálægt höf-
um vér nú tvo dagskóla og tvo kvöldskóla.
Þessir menn, sem snúast frá heiSni til
kristni eru ekki aSgjörSarlausir, þeir hafa kom-
iS hreyfingu af staS í öllu héraSinu. Þeir fara
út meS smárit og hvíldardagaskóla lexíur. Þeir
tala um trú sína á Krist og þaS sem betra er,
þeir sýna í dagfari sínu aS hann dvelur í hjört.
um þeirra. Alt 'héraSiS er vaknaS upp. Sendi-
sveitir meS 20 til 75 manns aS tölu komu úr 5
til 60 mílna fjarlægS, umkringdu kofa minn
og beiddu um kristinn kennara, sem gæti sagt
þekn frá hinum sanna GuSi, sem hefSi orsakaS
slíka breytingu hjá fólkinu í Kollegal. Vér
uppfyltum sumar þessar bænir og brátt voru
reistir upp fleiri söfnuSir. En vér gátum ekki
liSsint þeim öllum, og hvers vegna ekki ? HvaS
getur einn trúboSi meS f jórum innfæddum aS-
stoSarmönnum vonast eftir aS gjöra þar sem
trúboSssvæSi þeirra er eins stórt eins og helm-
ingurinn af Canada. Eigum vér aS láta slíkri
beiSni ósvaraS? Eigum vér aS neita þeim um
fagnaSarerindi Krists? Borgar þaS sig aS
stunda trúboSsstarf á Indlandi?