Fréttablaðið - 07.02.2019, Qupperneq 52

LEIKHÚS
Þitt eigið leikrit: Goðsaga
Ævar Þór Benediktsson
Þjóðleikhúsið – Kúlan
Leikstjórn: Stefán Hallur Stefáns-
son
Leikarar: Snorri Engilbertsson,
Baldur Trausti Hreinsson, Hilmir
Jensson, Sólveig Arnarsdóttir og
Lára Jóhanna Jónsdóttir.
Leikmynd: Högni Sigurþórsson.
Búningar: Ásdís Guðný Guðmunds-
dóttir.
Lýsing: Magnús Arnar Sigurðarson.
Myndband: Ingi Bekk.
Tónlist og hljóðmynd: Elvar Geir
Sævarsson og Kristinn Gauti Einars-
son.
Leikgervi: Valdís Karen Smáradóttir.
Brúðugerð: Aldís Davíðsdóttir.
Kosningakerfi og aðrar sértækar
tæknilausnir: Hermann Karl Björns-
son.
Sýning í anddyri: Högni Sigurþórs-
son, Reynir Þorsteinsson, Mat-
hilde Anne Moran og Björgvin Már
Pálsson.
Norræn goðafræði er órjúfanlegur
hluti af íslensku þjóðarsálinni
og líka kjörið efni til fræðslu og
skemmtunar fyrir unga leikhúsgesti.
Síðastliðinn fimmtudag frumsýndi
Þjóðleikhúsið Þitt eigið leikrit: Goð­
saga eftir Ævar Þór Benediktsson.
Leikhús er þess eðlis að áhorfendur
upplifa aldrei sömu leiksýninguna
en þessi sýning tekur þá hugmynd
ennþá lengra. Áhorfendur eru hvatt­
ir til að taka virkan þátt í leikritinu
á meðan á því stendur, bæði með
framíköllum og rafrænni kosningu,
og ákveða þannig hvað gerist næst.
Ævar Þór þarf varla að kynna fyrir
nokkurri manneskju en hann hefur
verið áberandi síðustu misseri. Fyrst
sem Ævar vísindamaður í sjónvarpi,
síðan sem höfundur sívinsælla
barnabóka og kannski sérstaklega
sem ötull baráttumaður bóklesturs
í grunnskólum landsins. Ekki má þó
gleyma að hann er leikari að mennt
og markar Þitt eigið leikrit: Goðsaga
endurkomu hans á leiksviðinu, nú í
hlutverki höfundar.
Í bókum Ævars Þórs er mikið lagt
upp úr því að lesendur hafi áhrif
á framvinduna. Sama formið má
finna í Þitt eigið leikrit: Goðsaga,
sem er gífurlegt verk að vinna. Fyrir
framan leikhússætin eru litlar fjar­
stýringar sem notaðar eru til að
kjósa um næstu skref. Slík stjórnun
er valdeflandi fyrir áhorfendur, og
veitir mikla kæti, en verður til þess
að mikill tími fer í framkvæmdina,
á kostnað innihaldsins. Auðvitað
er spennandi að sjá ærslaleik á
leiksviðinu og heyra góða fimm­
aurabrandara en sagan sjálf er
endaslepp. Norræna goðafræðin er
notuð sem stökkbretti inn í sýning­
una en sjaldan er kafað djúpt. Upp­
lýsingamylsnum um goðin, Mið­
garðsbörnin og jötnana er stráð yfir
leiksviðið en þessar stórkostlegu
sögur verða sjaldan meira en lím til
að halda fjörinu saman. Sömuleiðis
er innskotum um eðli leikhússins
bætt við og mættu þau vera fleiri.
Verkefni leikhópsins eru ærin
enda er sýningin flókin í fram­
kvæmd og leik. Til allrar gæfu er
leikhópurinn ekki af verri end­
anum. Snorri Engilbertsson leiðir
sýninguna í hlutverki Loka Lauf­
eyjarsonar en skemmtiþáttur hans
að nafni Lokasvar myndar ramma
sýningarinnar. Persónutöfrar
hans lokka áhorfendur með sér í
lið og lipurleiki hans á sviðinu var
heillandi. Á frumsýningu var Sól­
veig Arnarsdóttir kosin söguhetjan
og lék Miðgarðsbarnið Urði með
persónutöfrana að vopni en var
ekki nægilega örugg þegar kom að
kómísku atriðunum. Hilmir Jens­
son hélt áhorfendum í hendi sér í
hlutverki handarinnar Einars og
einlægni hans var bráðfyndin. Lára
Jóhanna Jónsdóttir lék Hel haglega
en skorti breidd í túlkun sinni. Bald­
ur Trausti Hreinsson sást afskaplega
lítið í þessari útgáfu og náði aldrei
að setja sitt mark á sýninguna.
Þitt eigið leikrit: Goðsaga er
undir áhrifum frá skemmtiþáttum
í sjónvarpi og líka bresku panto­
mime­hefðinni þar sem hefðbundin
ævintýri eru sett í nútímalegan
skemmtibúning og áhorfendur ein­
dregið hvattir til að taka þátt. Leik­
stjóranum, Stefáni Halli Stefánssyni,
tekst aldrei að færa þessar góðu hug­
myndir á annað plan. Tilfæringar á
milli atriða voru fínar en virkni inni
í atriðum takmarkast við einfalda
sviðsetningu fremur en að búa til
raunverulega spennu, hvort sem er
á milli persóna eða innan sögunnar.
Tæknivinnan á bak við Þitt eigið
leikrit: Goðsaga er stórbrotin og
gleðilegt er að sjá slíkan metnað í
litlum sal á borð við Kúluna, sem má
líka finna í forsalnum. Þar má helst
nefna Hermann Karl Björnsson en
hann sér um bæði kosningakerfið
og fleiri tæknilausnir enda gífur­
legt verk að vinna sem hann leysir
afskaplega vel. Leikmynd Högna
Sigurþórssonar stjórnast mikið af
stóra skjánum þar sem kosning­
arnar fara fram og verður af þeim
sökum flöt. Sömuleiðis er mynd­
bandsvinna Inga Bekk ágæt en í
stað þess að færa meira líf inn í leik­
húsið þá fjarlægir hún áhorfendur
frá því. Ásdís Guðný Guðmunds­
dóttir og Valdís Karen Smáradóttir
skapa frábæra búninga og leikgervi
þar sem nostrað er við smáatriðin.
Þá verður líka að nefna brúðurnar
sem Aldís Davíðsdóttir skapar en
þær færa töfra leikhússins aftur inn í
sýninguna. Tónlist Elvars Geirs Sæv­
arssonar og Kristins Gauta Einars­
sonar er ekki endilega eftirminnileg
en hljóðmyndin hittir í mark með
hinum ýmsu prumpu­ og ófreskju­
hljóðum.
Þitt eigið leikrit: Goðsaga er
gríðarlega metnaðarfull sýning þar
sem höfundurinn setur markið hátt
og sína stærstu aðdáendur, börnin,
í fyrsta sæti. Nýjum barnaleikritum
ber að fagna en lítið hefur farið fyrir
þeim á þessu leikári. Sýningin í heild
sinni líður fyrir heildarhugmyndina
þar sem áherslan er sett á fram­
kvæmdina og mismunandi leiðirnar
í sögunni frekar en söguna sjálfa.
Persónur úr norrænu goðafræðinni
virðast vera gestir í þessum heimi
frekar en aðalsöguhetjurnar.
Sigríður Jónsdóttir
NIÐURSTAÐA: Stemmingin í Goðheim-
um var góð en framkvæmd sýningar-
innar var eftirminnilegri en sýningin.
Ferðalag án ákvörðunarstaðar
„Verkefni leikhópsins eru ærin enda er sýningin flókin í framkvæmd og leik,“ segir gagnrýnandi Fréttablaðsins.
Stórtónleikar fara fram í Lang­holtskirkju laugardaginn 9. febrúar næstkomandi kl.
16.00. Fram koma fjórar norrænar
barokksveitir í fremstu röð ásamt
ungu tónlistarfólki frá tónlistar­
skólum í Finnlandi, Noregi, Svíþjóð
og Íslandi. Yfirskrift verkefnisins er
„Víkingar mæta barokkinu“ og eru
tónleikarnir í Reykjavík þeir síðustu
í röð þessa samnorræna verkefnis.
Flutt verður klassísk barokktónlist
og norræn þjóðlagatónlist frá bar­
okktímabilinu.
Þátttakendur frá öllum löndunum
hafa ferðast á milli Norðurlandanna
í vetur og tónleikadagskráin hefur
þegar verið flutt við góðar undir­
tektir í Stokkhólmi, Helsinki og
Ósló með yfir 400 manns á sviðinu
í stærstu atriðunum.
Barokksveitirnar sem koma fram
eru: Finnska barokksveitin (FiBO),
Barokkaerne frá Noregi, Drottning­
holms barockensemble frá Svíþjóð
og hin íslenska Symphonia Ange­
lica ásamt nemendum úr Sinfóníu­
hljómsveit tónlistarskólanna: Tón­
skóla Sigursveins D. Kristinssonar
og Tónlistarskóla Kópavogs. Ein­
söngvarar eru Sigríður Ósk Krist­
jánsdóttir og Eyjólfur Eyjólfsson
sem spilar einnig á langspil. Symp­
honia Angelica flytur íslensk þjóð­
lög með arabísku ívafi á tónleik­
unum. Guðmundur Ólafsson leikari
mun leiða áheyrendur í gegnum
þessa víkingaferð um barokkheima.
Þarna ættu tónlistarunnendur, bæði
börn og fullorðnir, svo sannarlega
að eiga eftirminnilega stund.
Miðasala fer fram á tix.is.
Víkingaferð um barokkheima
Viking barokk í Helsinki í nóvember á síðasta ári en í stærstu atriðunum voru rúmlega 400 manns á sviðinu .
7 . F E B R Ú A R 2 0 1 9 F I M M T U D A G U R36 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
MENNING
0
7
-0
2
-2
0
1
9
0
4
:2
5
F
B
0
6
4
s
_
P
0
6
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
5
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
0
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
1
3
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
2
4
2
-7
C
3
0
2
2
4
2
-7
A
F
4
2
2
4
2
-7
9
B
8
2
2
4
2
-7
8
7
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
0
6
4
s
_
6
_
2
_
2
0
1
9
C
M
Y
K