Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.09.2018, Síða 10

Feðgar efst í Vífilsstaðahlíð í Heiðmörkinni. Ljósmyndari bað minni skuggann, son sinn, að
standa eins og hann til að mynda tvo langa skugga af svipaðri lögun. Ekki var í boði að
standa kyrr þannig að litli skuggi er þess í stað líkt og í léttum dansi. Lengd skugganna er
vísbending um að sólin sé að lækka á lofti þótt laufin séu enn víða græn. Raflínur setja svip á
umhverfið og stærri skugginn rímar við lagið á möstrunum. Fjöllin hvíla þolinmóð í bak-
grunni og láta hvorki ljós né skugga hagga sér.
Hari
VETTVANGUR
10 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23.9. 2018
Fyrir mörgum árum kom ég að vini mínum ogvinnufélaga þar sem hann sat og starði á eitt-hvert blað með áhyggjusvip. Gott ef hann blótaði
ekki í hálfum hljóðum. Ég spurði hvað væri að gerast,
enda mjög ólíkt honum að vera svona áhyggjufullur.
Það var meira í hans stíl að segja okkur að við ættum
að vera hress og ekki með neitt stress.
Þá kom í ljós að hann hafði farið með bílinn sinn í
smáviðgerð. Það þurfti að skipta um perur í framljós-
unum og laga eitthvert smotterí í bremsunum. Á leið-
inni út sagði hann, svona til að segja eitthvað: „Ef þið
sjáið eitthvað, þá kippið þið því bara í liðinn.“
Daginn eftir sótti hann bílinn og fékk með reikning
upp á mörg hundruð þúsund fyrir viðgerð á ýmsu sem
hann vissi ekki einu sinni að væri í bílnum. Hvað þá til
hvers það væri. Hann sat bara og glápti á reikninginn
og benti og sagði: „Hvað er þetta? Til hvers er þetta
notað? Veit einhver til hvers þetta er í bíl?“
Ég rifjaði þetta upp löngu seinna við hann og hann
gat þá loks hlegið að þessu og sagði: „Ég var bara að
vera almennilegur. Ég ætlaðist ekki til þess að þeir
löguðu allt!“
Það er gott að vera almennilegur og maður á að
koma vel fram við fólk. Það er bara svo miklu betra en
að vera til dæmis leiðinlegur. Og mér finnst gott að
vita að þessi gildi séu enn höfð í hávegum.
Til dæmis þegar menn gera upp bragga. Eru
kannski búnir að ákveða einhverja upphæð í það. Jájá.
„Ef það er eitthvað fleira þá endilega græið það bara.
Ekki láta svona smáatriði eins og fjárhagsáætlun
trufla ykkur.“
Eða þegar menn ákveða að halda fund á Þingvöllum
(sem þjóðin er ekki beint að pissa í buxurnar af spenn-
ingi yfir) og enda á að borga rúmar tuttugu milljónir í
lýsingu. Lýsingu!
Þetta viðgerðarmál vinar míns og ævintýri ríkis og
borgar hljóma ekki svo ólík. Hver vill vera leiðinlegur
við verktaka og alltaf nöldrandi yfir því hvað hlutir
kosta? Það hefur enginn gaman af því. Er ekki bara
betra að leyfa þeim soldið að sjá um þetta. Þeir eru jú
fagmenn.
En á þessu er töluverður munur. Pétur heitinn
Blöndal kallaði þetta fé án hirðis. Í seinni dæmunum á
enginn peningana og enginn passar upp á að þeim sé
raunverulega vel varið. Það er of lítill hvati til þess því
ef við hugsum út í það, hvað eru 20 milljónir? Ekki
nema 58 krónur á hvern Íslending.
Og þegar braggi
fer 250 milljónir yfir
fjárhagsáætlun. Hvað
er það? 730 kall á
mann. Fær maður
nokkuð fyrir það? Er
einhver ástæða til að
vera að æsa sig?
Reyndar eru þetta
um 2.000 krónur á
hvern Reykvíking en
við viljum ekki vera
með leiðindi út af
svona smámunum.
Það hefði verið gaman að geta sagt Hemma vini
mínum að hann hefði ekki verið sá eini sem hefði farið
illa út úr því að vera almennilegur. Það hefði örugg-
lega glatt hann.
Að vera almennilegur
’Það er gott að vera al-mennilegur og maður á aðkoma vel fram við fólk. Það erbara svo miklu betra en að vera
til dæmis leiðinlegur. Og mér
finnst gott að vita að þessi gildi
séu enn höfð í hávegum.
Á meðan ég man
Logi Bergmann
logi@mbl.is