Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.09.2018, Side 18

Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.09.2018, Side 18
U pp og niður blautar götur New York-borgar streyma regn- hlífar í stríðum straumum og mannfólkið með. Það er rigning og hráslagalegt eftir viku hita- bylgju og fólk er að flýta sér. Regnhlífarlaus blaðamaður berst með mannfjöldanum niður í Soho, á Broadway, til fundar við Íslendinginn og iðnhönnuðinn Hlyn Vagn Atlason. Þar rek- ur hann fyrirtæki sitt Atlason og hefur í nógu að snúast. Á stílhreinni og fallegri skrifstofu þar sem er hátt til lofts og vítt til veggja situr fólkið hans önnum kafið og vinnur undir ljúfri tónlist. Hlynur birtist óðara og við ákveðum að færa okkur á lítinn og sjarmerandi ítalskan veitingastað í grenndinni, enda komið hádegi. Tvær norskar konur setjast þétt upp við okkur og tala svo hátt að blaðamaður óttast að þurfa að skrifa viðtalið á norsku, og þá um eitt- hvað allt annað en iðnhönnuð í New York. En yfir ítölsku pasta reynum við að útiloka hina syngjandi glöðu sessunauta okkar og hefjum spjallið. Á vespu með vídeóspólur Aðspurður um listræna hæfileika segist Hlynur ekki hafa verið listrænn í æsku og hafði satt að segja aldrei heyrt talað um iðn- hönnun fyrr en hann fyrir tilviljun datt inn í það fag. Hann gekk hinn hefðbundna menntaveg, fór í Tjarnarskóla og þaðan í Kvennó. Eftir menntaskóla lét hann ævin- týraþrána ráða för og flutti til Svíþjóðar þar sem hann bjó í nokkra mánuði og þaðan lá leiðin til Kaupmannahafnar í ár, „bara að slæpast“, eins og hann orðar það. Svona eins og ungt fólk gerir gjarnan áður en það finnur sína hillu. „Ég fór svo heim til Íslands og byrjaði í stjórnmálafræði en fannst það alveg ómögu- legt. Þá flutti ég til Parísar, en ég var reyndar að elta þangað stelpu. Það gekk svo ekkert upp en ég fór að vinna sem sendill á vídeóleigu,“ segir hann og hlær. „Allar myndir í Frakklandi eru döbbaðar þannig að fólk frá öðrum þjóðum vildi fá mynd- irnar á frummálinu. Ég vann fyrir Skota sem átti vídeóleigu sem hét Reels on Wheels og ég vann við það að keyra á vespu um alla París með vídeóspólur. Það voru tveir Íslendingar sem voru kúnnar á þessari vídeóleigu og ég fór á opið hús í Parsons-hönnunarskólanum í gegnum þær. Mér leist svo vel á að ég ákvað að sækja um. Ég komst inn og byrjaði svo í skól- anum um haustið og var þar í eitt ár. Þá flutti ég til New York og hélt áfram náminu hér til að komast í iðnhönnun, en í skólanum í París var meiri áhersla á myndlist og arkitektúr,“ segir Hlynur. Hæstur í Parsons Áhuginn var kviknaður og Hlynur var þarna búinn að finna það sem átti hug hans allan. „Þetta var mjög tilviljanakennt, og ég hafði fram að þessu verið miðlungsnemandi,“ segir Hlynur og bætir við að eftir menntaskóla hafi hann verið greindur með lesblindu, nokkuð sem engan hafði grunað áður. „En þegar ég byrjaði í listaháskóla þá gekk mér mjög vel og ég útskrifaðist hæstur úr mín- um árgangi í Parsons,“ segir Hlynur, sem hef- ur búið í New York allar götur síðan, bráðum í tvo áratugi. „Það var ekkert á planinu að búa hér en þessi gráða nýtist kannski ekkert sérlega vel á Íslandi og hér var ég búinn að eignast vini og koma mér upp tengslaneti. Það var þá ekkert annað að gera en vera hér áfram,“ segir Hlyn- ur, sem vann fyrst eftir nám hjá auglýsinga- fyrirtæki. Eftir tvö ár hjá því fyrirtæki stofn- aði hann sitt eigið fyrirtæki, Atlason, árið 2004. Hann segir fyrirtækið hafa gengið vel, fyrir utan tímabil í kringum fjármálahrunið árið 2008. „Það var dálítið streð þar á eftir,“ segir Hlynur en í dag er fyrirtækið á uppleið og hann er með níu manns í vinnu. Línulegur stóll vekur athygli Hjá Atlason er unnið að ýmsum verkefnum; allt frá því að hanna umbúðir til húsgagna, en þessa dagana eru það húsgögnin sem Hlynur hefur mestan áhuga á. „Ég hanna aðallega stóla einhverra hluta vegna. Á hinn bóginn erum við í nýsköp- unarvinnu með stórum fyrirtækjum. Þá erum við að vinna t.d. með pakkningar fyrir stór fyr- irtæki,“ segir Hlynur og nefnir að nýlega hafi þau unnið að stóru verkefni fyrir bjórfyrirtæki að endurhanna allar umbúðir. „Mér finnst best að vera með fjölbreytni í þessu og maður lærir alltaf eitthvað í einu verkefni sem nýtist í næsta. En upp á síðkastið hefur verið mjög spennandi að vinna í hús- gögnunum,“ segir Hlynur. „Við vinnum töluvert með þekkri verslun sem heitir Design within reach,“ segir Hlynur. „Þetta er Epal Bandaríkjanna að vissu leyti. Þeir eru bæði að selja þekkt skandinavísk vörumerki en framleiða einnig sjálfir. Þeir eru með búðir um öll Bandaríkin og mjög stórir hér,“ segir hann. Blaðamaður gúglar búðina Design within reach og fyrsta sem blasir við á forsíðu er stóll eftir Hlyn sem ber nafnið Lína. Sá stóll hefur verið afar vinsæll síðan hann fór í sölu. „Nafnið var í raun ekki mín hugmynd en virkar vel,“ segir Hlynur, enda stóllinn ansi línulegur. „Búðin dreifir nú bæklingi sem fær mjög góða dreifingu og fer inn á mörg heimili og fyr- irtæki. Stóllinn er farinn að seljast töluvert vel, bæði í búðinni og eins á netinu.“ Mest pantað af kúnnum Er eitthvað sem þú hefur hannað sem þú ert sérstaklega stoltur af? „Nei.“ Hlynur hlær. „Nei, þegar verkefni er búið þá er það búið og ég er voða lítið að líta til baka, ég horfi fram á veginn. Ég lít frekar á það þannig að mark- miðið sé að leysa verkefni frekar en vera að búa eitthvað til úr engu,“ segir Hlynur og út- skýrir að hann vinni helst verkefni sérstaklega fyrir viðskiptavini. „Níutíu prósent af því sem við gerum er pantað af kúnnum.“ Hann viðurkennir að hann vinni mikið og oft langa daga og tíð ferðalög tengist vinnunni. Hann þeysist á milli landshluta og landa að hitta viðskiptavini og ræða um verkefnin. Einnig hefur hann kennt bæði í School of Vis- ual Arts og í Pratt Institute hjá nemum í meistaranámi. „Það er fínt að kenna, ég get þá líka látið gott af mér leiða.“ Kallaður „Kleinurd“ Hlynur kynntist konu sinni Paolu í Parsons, en hún er frá Dóminíska lýðveldinu. Þau voru þá bæði nýkomin til stórborgarinnar. „Hvort frá sinni eyjunni!“ Hjónin eiga dreng og stúlku, fjögurra og sex ára; Jens Frederik og Stellu Von. Nöfnin ganga vel í Bandaríkjunum sem og á Íslandi. Ekki er hægt að segja það sama um nafn Hlyns. „Ég heiti Hlynur, sem er ómögulegt nafn hér í Bandaríkjunum, þeir segja „Kleina“, eða „Kleinurd“, eða Leonardo,“ segir hann og hlær. „Hjá Starbucks segist ég heita Peter!“ Aðspurður hvernig það sé að ala upp börn í stórborginni segist hann í raun ekki hafa neinn samanburð. „Það er alveg ágætt. Við höfum alltaf búið við garðinn, Central Park, og það er alveg hell- ingur að gera hér með börnum. Það munar öllu að hafa garðinn og hér er fullt af róluvöllum,“ segir hann. Hlynur segir þau dugleg að nota fríin til að heimsækja heimalöndin, Ísland og Dóminíska lýðveldið. „Það er alveg tilvalið að fara til Íslands á sumrin og Dóminíska lýðveldisins á veturna. Það er oft mjög gott að vera heima í tíu gráð- um og úða,“ segir hann og hlær. Enda er víst oft ólíft á sumrin í hitanum í stórborginni. Sækir í orkuna Hlynur segir lífið í stórborginni gott; mikið menningarlíf og ákveðin orka fylgi borginni. Hann er ekkert á leiðinni að flytja heim í bráð, þótt hann útiloki ekkert. Í dag nýtur hann lífs- ins í þessari ólgandi heimsborg. „New York er í raun ekki falleg borg og sums staðar rusl á götunum en það er þessi orka sem fólk sækir í og er eiginlega ávana- bindandi. Maður finnur það best þegar maður fer eitthvað annað,“ segir Hlynur og bendir á að fólkið sé síður en svo einsleitt eins og á Ís- landi. „Það eru ekki allir að horfa á áramóta- skaupið klukkan ellefu á gamlárskvöld,“ segir hann og hlær. Það er langt liðið á hádegið og á meðan þær norsku mala enn yfirgefum við staðinn og höldum út á götu. Það hefur stytt upp og við finnum rólega hliðargötu hentuga fyrir myndatöku. Við kveðjumst og á meðan Hlynur fer aftur í vinnuna hendir blaðamaður sér und- ir borgina og brunar burt í lest fullri af fólki frá öllum heimshornum. Orkan er ávanabindandi Í ólgandi stórborginni New York hefur Íslendingurinn Hlynur V. Atlason komið ár sinni vel fyrir borð. Hann rekur þar iðnhönnunarfyrirtækið Atlason sem hannar húsgögn jafnt sem umbúðir og allt þar á milli. Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is Fjölskyldan, Hlynur, Paola og börnin Jens Frederik og Stella Von, sjást hér í fríi á Íslandi. VIÐTAL 18 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23.9. 2018

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.