Morgunblaðið - 20.10.2018, Síða 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. OKTÓBER 2018
✝ Sigrún HelgaGísladóttir
fæddist í Reykjavík
4. júní 1925. Hún
andaðist á Vífils-
staðaspítala 28.
september 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Sigurður
Gísli Sigurðsson sjó-
maður, f. á Eyrar-
bakka 13. ágúst
1900, hann fórst
með síðutogaranum Sviða 5. des-
ember 1941, og Lilja Guðmunds-
dóttir, f. á Hvítárvöllum í Andakíl
5. september 1900, d. 28. nóvem-
ber 1926. Fósturforeldrar hennar
voru Gísli Gíslason frá Hjalla, f.
15. október 1878, d. 23. apríl
1965, og Jórunn Jónsdóttir frá
Hlíðarenda, f. 19. október 1885, d.
8. desember 1987. Uppeldissystir
Sigrúnar Helgu var Gunnvör
Gísladóttir, f. 13. júní 1910, d. 5.
maí 2004. Sigrún Helga átti tvær
alsystur, Jónínu S. Gísladóttur, f.
8. desember 1921, d. 18. mars
2008, og Guðrúnu Alfífu Gísla-
dóttur, f. 12. ágúst 1923, d. 14.
september 2017. Hálfsystur Sig-
rúnar Helgu, samfeðra, eru Auð-
Theodór Guðlaugsson Chlothier.
c) Sigrún Helga Ásgeirsdóttir, f.
29. október 1989. 2) Sigurður Jón,
f. 18. september 1954, kvæntur
Þórunni Óskarsdóttur, f. 11. októ-
ber 1954. Þeirra börn eru: a)
Hjörtur, f. 1. apríl 1984, sambýlis-
kona hans er Björg Vigfúsdóttir,
sonur þeirra er Bjarki. b) Hrefna
f. 6. júlí 1989, og c) Snorri Þór f.
13. júlí 1994. 3) Kristín Jórunn, f.
9. ágúst 1960. Sambýlismaður
hennar er Egill Eðvarðsson. Börn
hennar og Guðmundar V. Frið-
rikssonar, f. 15. júní 1960, eru: a)
Sigrún Margrét, f. 28. desember
1981, í sambúð með Jóhanni Axel
Andersen. Þeirra börn eru Matt-
hías Dagur og Soffía Lísbet. b)
Gísli Geir Guðmundsson, f. 3.
október 1990, í sambúð með
Mörtu Rut Guðmundsdóttur,
þeirra sonur er Frosti Leó, dóttir
Mörtu úr fyrra sambandi er Na-
talía Kristín Karlsdóttir.
Ung fór Sigrún Helga í Hús-
mæðraskóla í Sorø í Danmörku.
Þá fór hún snemma að vinna í
Sundhöll Reykjavíkur og hún
sinnti síðar húsmóðurstörfum
ásamt því að vinna lengstan hluta
starfsævinnar í Hagkaupum. Sig-
rún Helga og Hjörtur voru mikið
útivistarfólk, þau stunduðu skíða-
íþróttina, hestamennsku og voru
óþreytandi að fara með börnin sín
í útilegur.
Útförin hefur farið fram í kyrr-
þey að ósk hinnar látnu.
ur Gísladóttir, f. 16.
nóvember 1930, d. í
Bandaríkjunum 30.
október 2004, og
Helga F. Charron, f.
1. ágúst 1936.
Sigrún Helga gift-
ist 30. desember
1948 Hirti Sigurðs-
syni verslunar-
manni, f. 8. ágúst
1922, d. 26. júní
1991. Hann var son-
ur hjónanna Sigurðar Sigur-
þórssonar, f. 10. september 1884,
d. 12 mars 1970, og Kristínar
Ólafsdóttur, f. 1. október 1888, d.
25. mars 1970. Sigrún Helga og
Hjörtur eignuðust þrjú börn, þau
eru: 1) Valgerður, f. 12. mars
1951, gift Ásgeiri Hannesi Eiríks-
syni, f. 19. maí 1947, d. 14. febr-
úar 2015. Börn þeirra eru: a) Sig-
ríður Elín, f. 25. febrúar 1976,
barnsfaðir hennar er Haukur
Már Einarsson, þau eiga dæt-
urnar Kolbrúnu Tinnu og Val-
gerði. b) Sigurður Hannes, f. 28.
febrúar 1982, sambýliskona hans
er Sylvía Rúdolfsdóttir, þau eiga
dótturina Álfrúnu Völu. Sonur
Sylvíu úr fyrra sambandi er
Kynni okkar Sigrúnar Helgu
hófust fyrir aðeins um ári, ég
þá þokkalega stálpaður maður-
inn, hún gömul falleg kona.
Hafði heyrt ýmislegt um hana.
Um að hún væri til dæmis lík-
leg til að hafa töluverðan fyrir-
vara á kynnum okkar.
Já, hafði heyrt að hún hefði
nefnt að fyrra bragði við dóttur
sína, Kristínu, að það væri
kannski óþarfi að búa með
þessu þótt maður ætti þetta
fyrir vin! Þetta snarlega tilsvar
Sigrúnar vakti strax áhuga
minn á konunni og hljómaði
ögn eins og mamma heitin hefði
sagt undir svipuðum kringum-
stæðum. Þarf alltaf að vera vín!
Nei, hvergi skyldi rasa um ráð
fram. Allt þyrfti að skoða vel
og vandlega og taka síðan
ábyrgar ákvarðanir út frá því.
Um fullorðnar, viti bornar
manneskjur væri að ræða.
Punktur.
En kynni okkar Sissu ömmu
kviknuðu af sjálfu sér og mátti
varla á milli sjá hvort naut bet-
ur samvista við hitt. Ég held
samt að ég hafi haft vinninginn.
Nokkuð viss.
Fyrir utan stuttar heimsókn-
ir á heimili hennar þar sem hún
kynnti mig meðal annars fyrir
stóru bleiku rósunum sínum,
þykkum myndaalbúmum með
upplituðum ljósmyndum af fjöl-
skyldunni á ferð; við í Húsa-
felli, við í Þórsmörk og við á
Þingvöllum, þá voru okkar
tímar þó aðallega við sjúkrabeð
hennar, ýmist á Hrafnistu, á
Landspítalanum eða nú síðast á
Vífilsstöðum.
Ég skil ekki af hverju þú
nennir að heimsækja mig, sagði
hún gjarnan. Hvað ætli sé varið
í að heimsækja gamla dauðvona
kellingu, sem hefur allt á horn-
um sér.
En því var fljótsvarað. Hér
var hvorki um minnstu skyldu-
rækni að ræða né vorkunnsemi.
Ég heimsótti þessa fallegu
gömlu konu einvörðungu vegna
þess að mér þótti hún áhuga-
verð, mér þótti hún skemmtileg
og svo er ég ekki frá því að hún
hafi minnt mig ögn á mömmu
heitna, sem kvaddi fyrir margt
löngu.
Og hver voru þá umræðuefn-
in, sem tengdu okkur saman
þannig að bæði nutu?
Jú, voru það ekki stóru mál-
in; pólitíkin, fjárhagsstaða
borgarinnar og fiskeldið? Nei,
ekkert af þessum annars bráð-
nauðsynlegu málum, sem taka
þarf á, setja í nefndir og útkljá
með þjóðarhag í huga, bar á
góma. Ekki heldur staða ferða-
þjónustunnar.
Nei. Okkar umræðuefni hafði
með að gera gamla dægurlaga-
tónlist, hvort það var Alfreð
eða Haukur sem söng
Frostrósir, nylonsokkasend-
ingarnar 1946 í Kron og Kea,
ólíkindatólið Skjóna, Noru
Brockstedt, Gunnu systur og
Stellu, Gunnhildi vinkonu, ný-
tísku uppblásnu rúmdýnuna
sem mjúklega aðlagaði sig
þreyttum líkamanum eða börn-
in, sem hún var svo óumræði-
lega stolt af og óskaði að
myndu minnast hennar helst
með því að halda hópinn. Þykja
vænt hverju um annað.
Þessi mál og mörg af sömu
stærðargráðu voru okkar mál.
Mannamál eins og hún kallaði
þau gjarnan. Mál, sem skiptu
máli.
Og hér var hún, ýmist sof-
andi, þegar ég bankaði upp á, í
lillabláa velúrsloppnum eða les-
andi Vikuna og Se og Hör á
hlébarðablússunni með hár-
spöngina í stíl, 93 ára gömul –
og bara rjúkandi smekkleg og
smart! Sannarlega til í svo sem
eitt staup af hvítvíni fyrir
svefninn eftir uppáhaldið sitt.
Skraufþurra sandkökuna.
Mikið á ég eftir að sakna þín,
elsku Sigrún.
Þinn
Egill Eðvarðsson.
Nú þegar mamma er dáin er
löngum kafla í lífi mínu lokið –
eftir standa minningar um
geislandi konu sem var minn
besti vinur.
Fyrir það er ég þakklát.
Valgerður Hjartardóttir
(Bíbí).
Við systur þökkum fyrir
hlýjar minningar og biðjum
Guð að geyma ömmu Sissu.
Kolbrún Tinna og
Valgerður Sólborg
Hauksdætur.
Soffía Lísbet spurði hvort
amma Sissa yrði jörðuð í sjó-
ræningjakistu. Það er ekki
skrýtið því hún var rosalegur
harðjaxl og ólíklegt í huga
þriggja ára barns að hún hefði
látið í minni pokann fyrir nein-
um öðrum en ribböldum og
ræningjum úthafanna.
Amma Sissa var sennilega
hreinasta barnið í Reykjavík,
því hún fékk að sulla í sturtu-
klefunum í Baðhúsunum á
hverjum degi á meðan fóstur-
móðir hennar vann þar.
Hún var ein glæsilegasta
stúlkan í Reykjavík alveg þang-
að til hún dó. Svo var hún líka
listamaður, sótti námskeið í
myndlist og málaði til að slaka
á – og skapa.
Enda var hún myndræn og
frumleg í hugsun og sá alltaf
aðeins lengra en hinir. Amma
Sissa var töffari, hún var hug-
rökk og gafst aldrei upp. Að því
búa kynslóðir Sissubarna sem
reyna að vera eins og amma.
Sigrún Margrét
og Gísli Geir.
Lítil stelpa kveður ömmu
sína með söknuði en fyrst og
fremst full þakklætis eftir ríf-
lega fjörutíu og tveggja ára
samveru.
Amma Sissa var sjálfstæð,
sterk og stórglæsileg kona sem
hafði ákveðnar skoðanir á öllu
mögulegu og ómögulegu fram
til síðasta dags.
Samskipti okkar ömmu voru
einlæg og hispurslaus. Okkur
fannst ágætt að taka lífið ekki
allt of alvarlega og vorum sam-
mála um að sólarleysi og skatt-
framtöl væru heilsuspillandi.
Amma sagðist sátt eftir
langt ævistarf og tilbúin að
kveðja.
Ég kýs að sjá hana fyrir mér
ganga til fundar við afa Hjört
þar sem hann stendur glottandi
og vatnsgreiddur með filters-
lausan Camel, sinnhvorn hest-
inn, tilbúinn í nýtt ferðalag.
Elsku amma Sissa, ég kveð
þig eins og þú kvaddir mig.
Guð veri með þér.
Sigríður Elín
Ásgeirsdóttir.
Sigrún Helga
Gísladóttir
Að heilsast og
kveðjast það er lífs-
ins saga. Í sumar
kvöddum við Helgu
sem hefði orðið 77 ára í dag ef
henni hefði enst aldur til. Ég man
ekki hvenær ég hitti hana fyrst,
en hún giftist Andrési föðurbróð-
ur mínum þegar ég var unglingur
og alla tíð síðan hafa verið mikil
og góð samskipti á milli fjöl-
skyldna okkar. Þegar við Maggi
eignuðumst okkar fyrsta barn
fékk ég að bíða eftir fæðingunni
hjá þeim í Efstalandinu, og tvisv-
ar eftir það í sömu aðstæðum.
Helga S.
Þorkelsdóttir
✝ Helga S. Þor-kelsdóttir
fæddist 20. október
1941. Hún lést 8.
júlí 2018.
Útför hennar fór
fram 13. ágúst
2018.
Dalalandið varð
eins og okkar annað
heimili á þessum ár-
um og verður seint
fullþökkuð öll sú að-
stoð og stuðningur
sem Helga og Andr-
és veittu okkur við
veikindi sonar okk-
ar sem þurfti snögg-
lega að fara á
sjúkrahús í London
haustið 1979. Helga
ákvað að koma með mér og var
það mikil gæfa fyrir mig, hún var
alvön að ferðast og hugsaði um
alla praktíska hluti með mikilli
röggsemi. Þetta var mín fyrsta
utanlandsferð og í þessum kring-
umstæðum bjargaði hún mér al-
gjörlega. Hún var listakokkur,
allur matur einstaklega góður og
smekklega fram borinn, það var
eins og stöðug veisla þótt hvers-
dagsmatur væri. Enda töfraði
hún fram hverja fermingarveisl-
una á fætur annarri bæði hjá mér
og fleira venslafólki í Dölum á ár-
um áður. Vann síðan í mötuneyti
banka í fjölda ára og dekraði við
starfsfólkið þar.
Síðustu ár gekk hún ekki heil
til skógar og var það kraftaverki
næst að komast heim og eiga
góðan tíma, eftir um það bil sex
mánaða sjúkrahúsvist og endur-
hæfingu fyrir fjórum árum. Þá
kom seigla hennar og dugnaður
vel í ljós, þótt auðvelt hefði verið
að bugast. Komst síðan fyrir
tveimur árum í sína síðustu ferð
til Þorkels sonar síns og fjöl-
skyldu í Bandaríkjunum, þangað
sem þau hjón fóru árlega árum
saman, til að gæta barnabarna í
fyrstu og síðan njóta samvista við
þau. Þar héldu þau hjónin upp á
75 ára afmælið hennar með börn-
um sínum og barnabörnum og
man ég hvað hún var ánægð með
þessa ferð, það var henni alltaf
svo mikils virði að hafa fjölskyld-
una nálægt sér. Mörg samtöl og
símtöl áttum við Helga í gegnum
árin og það síðasta nokkrum dög-
um fyrir andlátið, þá gerði ég
mér ljóst að ekki væri langt eftir.
Trygglynd og heilsteypt kona er
gengin.
Elsku Andrés, Þorkell, Nanna
Þóra, Laufey og barnabörn, til
hamingju með daginn hennar
Helgu, megi góðar minningar
ylja ykkur í dag og alla daga.
Við Maggi minnumst hennar
með hlýju og þakklæti fyrir allt.
Bára Hjaltadóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar
Hjartans þakkir til allra sem sýnt hafa okkur
hlýhug og samúð vegna andláts eiginkonu
minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
HALLDÓRU FRIÐRIKSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
hjúkrunarheimilisins Sóltúns með þökk fyrir
góða umönnun og hlýtt viðmót.
Ingi Sigurðsson
Davíð Ingason Matilda Gregersdotter
Sigurður Ingason
Hafdís Ingadóttir Björgvin Friðriksson
og ömmubörn
Hjartans þakkir fyrir sýndan hlýhug og
vináttu vegna andláts og útfarar okkar
ástkæru eiginkonu, móður, tengdamóður
og ömmu,
SESSELJU SIGURRÓSAR
GÍSLADÓTTUR,
Settu.
Minning hennar lifir í hjörtum okkar.
Viggó Vilbogason
Reynir Örn Viggósson Berglind Harpa Helgadóttir
Rósa Viggósdóttir Emil Sigurður Magnússon
Gísli Páll Jónsson
og barnabörn
Þökkum innilega samúð, hlýhug og
vinsemd vegna andláts og útfarar ástkærrar
eiginkonu, móður, tengdamóður og ömmu,
ÞÓRHILDAR SIGURJÓNSDÓTTUR,
Lyngbergi 35, Hafnarfirði.
Jón Ólafsson
Sigurjón Marteinn Jónsson
Berglind Mjöll Jónsdóttir Óskar Sigurðsson
Ólafur Már Jónsson Sólrún Hafþórsdóttir
og barnabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför elskulegs sonar
míns, bróður okkar, mágs og frænda,
KRISTJÁNS KETILSSONAR.
Innilegar þakkir sendum við fjölskyldu
Kristjáns á sambýlinu Hlein, Mosfellsbæ,
fyrir mjög góða umönnun og vináttu.
Einnig þökkum við öllum þeim sem báru hag Kristjáns fyrir
brjósti sér og auðguðu líf hans á einhvern hátt í gegnum árin.
Auður Ásta Sigríður Jónasdóttir
Bára A. Ketilsdóttir Örn Gunnarsson
Írunn Ketilsdóttir Tómas Sigurðsson
Steinunn Ketilsdóttir Snorri Þórisson
Jónas Ketilsson Sigríður M. Óskarsdóttir
frændsystkin og fjölskyldur
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
vináttu og hlýju við andlát og útför ástkærs
eiginmanns míns, pabba okkar, sonar,
bróður, frænda og vinar,
GUÐMUNDAR ARNARS
HERMANNSSONAR,
skipstjóra og útgerðarmanns
frá Árskógssandi.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk SAk og Heimahlynningar
Akureyrar fyrir ómetanlegan hlýhug og umhyggju.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Gjafasjóð SAk v/ Barna-
& unglingageðdeildar.
Anna Guðrún Snorradóttir
Sigurlaug Dröfn Guðmundsdóttir
Hermann Guðmundsson
Hjörvar Blær Guðmundsson
Hafrún Mist Guðmundsdóttir
Hermann Guðmundsson Margrét Ágústa Arnþórsdóttir
Agnes Eyfjörð
Arnþór Elvar Hermannsson
Heimir Hermannsson
Jónína Hafdís Hermannsdóttir
og fjölskyldur