Minnisbók bænda : með almanaki fyrir árið 1922 - 01.11.1921, Blaðsíða 30

28
usfu. Þeir, sem vanir eru við kaffidrykkju, munu illa
sætta sig við, að fá ekki eitthvað heitt að drekka, er
þeir hætta við kaffið. Að nokkru leyti gæti heit mjólk
eða mjólkurvatn, komið í staðinn, en svo vaxa hér
á landi margar heilnæmar og ljúffengar jurtir að drekka
af. Má vera, að öllum falli ekki fyrst í stað innlenda
teið — svo var um jarðepli, gulrófur og fleira, sem
innleitt hefir verið og nú er taliÖ ómissandi tii heil-
næmis og matarbætis, — en þeir, sem komast á að
drekka vel samsett innlent te, taka það gjarna fram
yfir alla aðra heita drykki.
Eggert Ólafsson getur um ágætt „h e i m a -1 e“ í
Matjurtabók sinni, en það er gert af blóðbjörg að
helmingi, vallhumli að einum fjórða og rjúpnalaufi að
einum fjórða. Þessar jurtir eru allar sérlega heilnæm-
ar og blóðbjörgin auk þess einkar ljúffeng. Sumum
þykir bæta teið, að hafa í því litla flís af hvannarót
eða kanelbörk eða kúmen. Sr. Jón Austmann vill hafa
teið af sömu jurtum, en sinn þriÖjung af hverri. Segir
hann blóðbergið vermandi, taugastyrkjandi og gott i
kvefi, rjúpnalaufið magastyrkjandi og að vallhumallinn
sé einhver hin hollasta jurt, þar sem hann styrki allan
Iíkamann.
Te-jurtunum skal safna í þurviðri og fyrir þann tíma
er blóm þeirra springa út (því þá eru þær kraftmestar),
hreinsa þær vandlega og þurka (en ekki í sólskini, þvi
við það dofna þær mjög). Er þær eru vel þurrar, á að
brytja þær og setja í loftþétt ílát, t. d. leirkrukku eða
blikkkassa, og má þannig geyma þær árlangt.
Fiskmjöl.
I Lofoten í Noregi er gert mjöl úr þorski, og haft
til brauðbaksturs. Beinlaus harðfiskur er malaður, og