Eiðakveðja - 01.09.1928, Side 52

-48-
Að áliðnu sumri 1867 bar Það við á Blikastöðum
efst i Guðbrandsdölum, að nýr gestur kom Þar í bað-
stofuná, er húsbóndinn sát með sonum sínm aðkaffi -
drykkju, Hann var lágur vexti, gráklæddur, heldur
hversdagslega til fara og bar skreppu á baki, Hanr
spyr, hvort hægt sje að fá leigt Þar húsnseði um
veturinn til Þess að halda skóla, Þaö eigi að vera
alÞýðuskóli eins og i Sögutúnum. Bóndi kannaðist
litt við slika skóla og sagði: nei. Gestur hjelt
Þá á bur-t og nokkru siðar tókst honum að stofna
skóla i Seli ofarlega í dalnum.
Efnalega sjeð var Þessi nýja staða Kristófers
ekki glæsileg. Hann hafði átt kost á hálaunuðu em-
bætti við háskólann með 2000 dala lavinum, en hann
kaus heldur að segja til sveitapiltunum. Þegar bú-
ið var að gjöra upp allan kostnaðinn eftir fyrsta
veturinn, Þá var einn dalur eftir i laun handa hon-
um. Hann bjóst að sveitamannasið, var i stuttbrók-
um og með skotthúfu á höfði. pegar hlje varð frá
kenslunni, hjó hann oft við. Móðir hans var Þar
hjá honum og brann af sama áhuga og hann. Húú mat-
reiddi fyrir skólafólkið, og Þau borðuðu öll við
sama borð mjög óbreyttan hversdagsmat. Hún lagði
einnig fram fjeð til skólakostnaðarins. Næsta vet-
ur hættist skólanum nýr kennari. Það var Kristófer
Janson, skáldið. Honum hafði rjett áður boðist
scaða með'1000 dala launum, en hann kvaðst held-
ur vilja vinna með nafna sinum og fá einn. Ef til
vill hefir aldrei verið haldimi betri skóli en
skóli Þeirra hugsjónamannanna var fyrstu árin. Jeg
ætla til Þess að lýsa honum nánar að segja frá
grein, sem einn nemandi hans, Ándrés frá Austur-
hlið, skrifaði um hann á 70 ;ára afmæli Ivristófers
Bruun. Siðar hefir birst grein eftir sama mann i
norska timaritinu "Por Kirke og Kultur',1 og er hún
Þýdd í Eimreiðinni og heitir Þar: Kennari kemur
til sögunnar. - Andrés var sonur stórbóndai Gaúts -
dal og frjetti Þaö fyrst um Kristófer, að hann vseri
sjervitur fram úr hófi. Hann Vceri hálærður og af