Eiðakveðja - 01.09.1928, Qupperneq 62

-58-
Það voru marinssálirnar s jálfar - Þroski Þeirra. Og
ef jeg ætti að nefna eitthvað eitt, sem best sam-
svaraði vonum mínum, er jeg kom, Þá væri Það
Eiðasambandið .
Það hefir lifað í 7 ár og heldur nú 8. mót sitfc,
Allir, sem á mótunum hafa verið, geyma í hjarta
sjér myndina af Eiðahólma i sumarbúningi og geta
énn fundið ylinn frá minningum Þaðan. Hugsj ón og
vinátta hefir tengt okkur saman. Fleiri og fleiri
safnaast að einu merki. Hópurinn er nálega orðihn
hálft annað hundrað. Okkur hefir auðnast að koma
' mikilsverðum málum í framkvæmd, og um Eiða
fylkja sjer með okkur ó'nnur fjelög náskyld okkar
fjelagi. En aðalhlutverkið liggur Þó enn að mestu
framundan. Og Það sem æðst gildi hefir er hið
innra og svo vaxið, að ekki verður á Það bent,
Jeg er nú að vissu leyti að kveðja Þetta sam-
band, sem mjer er svo kært, exns og nemendur mín-
a eldri og yngri, ékki Þó Þahnigj'að jeg ætli að •
segja mig úr Þvi, Því að jeg vil vera í Því til
æfiloka og skiftast á hugsunum við fjelaga Þess í
Eiðakveðjunni, en hjer eftir get jeg síður sótt
ársmót Þess en hingað til. Ekkert væri mjer ljúf-
ara á Þessari stundu en að geta gjört eitthvað
til að efla Þroska Þess á komandi tímum.Jeg ætla
ekki að nefna nein ný mál að vinna fyrir, heldur
aðeins biðja ykkur að sýna Þeim trygð, sem Þið
hafið Þegar tekið.að ykkur. Það er stöfnuskráin
okkar fáorða, sem jeg vildi að skilnaði halda á
lofti í Þeirri von, að hún varpi ljóma á öll störf
ykkar, andleg og líkamleg.
1. Við vjljxim reyna að láta kristindóminn hafa
mikil áhrif á lif sjálfra ókkar.
2. Við viljum leitast við að vekja sama ásetn-
ing hjá öðrum. ~
3. Við viljian hjálpa Þeim, sem eiga bágt.
4. Við viljum vera i sambandi og samvinnu við