Morgunblaðið - 16.02.2019, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. FEBRÚAR 2019
✝ Unnur Mar-teinsdóttir
fæddist á Norðfirði
9. nóvember 1928.
Hún lést 6. febrúar
2019.
Hún ólst upp á
Sjónarhóli, Nes-
kaupstað, ásamt
stórum systkina-
hópi. Foreldrar
hennar voru Mar-
teinn Magnússon
bóndi, f. 19. apríl 1887, d. 17.
desember 1964, og María Stein-
dórsdóttir, f. 20. mars 1898, d.
29. desember 1959. Systkini
Unnar voru Guðlaug Marteins-
dóttir, f. 1917, d. 2008, Guðný
Marteinsdóttir, f. 1918, d. 1921,
Jóna Marteinsdóttir, f. 1920, d.
meistara, f. 28. apríl 1928, d. 27.
júní 1982. Börn eru þeirra eru 1)
Guðbjörg f. 1949, börn hennar
eru Unnur María Sólmundar-
dóttir f. 1973 og Haraldur
Hrannar Sólmundsson f. 1980,
2) Ríkharð Már f. 1953, d. 2014,
eftirlifandi eiginkona hans er
Laufey Sveinsdóttir, börn
þeirra Stefán Ríkharðsson f.
1976 og Sæunn Svana Ríkharðs-
dóttir f. 1982, 3) Bergvin f. 1964,
kona hans er Helga Sveins-
dóttir, börn þeirra Haraldur
Bergvinsson f. 1992 og Ásta
Friðrika f. 1999, og 4) Stefán f.
1966, d. 1972.
Unnur bjó alla tíð í Neskaup-
stað, lengst af á Melagötu 4 sem
þau hjónin byggðu sér. Hún
vann hin ýmsu störf, m.a. hjá
Pósti og síma, við fiskvinnslu og
þrif. Síðustu æviárin dvaldi
Unnur í þjónustuíbúð aldraðra í
Breiðabliki.
Hún verður jarðsett frá Norð-
fjarðarkirkju í dag, 16. febrúar
2019, klukkan 13.
1921, Magnús Mar-
teinsson, f. 1921, d.
1997, Guðjón Mar-
teinsson, f. 1922, d.
1989, Sigurbjörg
Marteinsdóttir, f.
1924, d. 2001,
Kristín Steinunn
Marteinsdóttir, f.
1926, d. 2015, Hall-
dóra Stefanía Mar-
teinsdóttir, f. 1927,
d. 1994, Jóna Sig-
ríður Marteinsdóttir, f. 1931,
Guðný Jenný Marteinsdóttir, f.
1934, d. 1993, Erna Aðalheiður
Marteinsdóttir, f. 1936 og Stefán
Skaftfell Marteinsson, f. 1940, d.
1970.
Unnur giftist Haraldi Berg-
vinssyni, báta- og húsasmíða-
Kveðja til tengdamóður
minnar, Unnar Marteinsdóttur,
er lést á heimili sínu 6. febrúar
síðastliðinn.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið,
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í huga kemur minning mörg
og myndir horfinna daga.
Frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kennd.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst í þinni grennd.
Svo vina góða vertu sæl,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á velferð nýrri þinni.
Með heitu bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfuga og góða snót
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Helga Sveinsdóttir.
„Elsku engill, hjartans speng-
ill, amma mín.“ Þessi orð sagði
lítil stúlka við ömmu sína, móður
þína og langömmu mína, Maríu
á Sjónarhól, um miðja síðustu
öld. Þessi orð og margar aðrar
tilvitnanir, gamanvísur, brand-
ara og frasa þuldir þú upp milli
þess sem þú sagðir mér sögur af
uppvexti þínum í stórum systk-
inahópi. Þú varst óþreytandi
frásagnarbrunnur, mundir allt
og varst svo viljug að deila visku
þinni og sögum. Þú gafst mér
innlit í æskuárin þín á Sjónar-
hóli, sagðir mér sögur af for-
eldrum þínum og aðstæðum
fólks áður fyrr. Þú mundir tím-
ana tvenna og varst mikilvæg
tenging elsta ömmubarnsins
fyrir sunnan, við ættfólk sitt og
uppruna hinum megin á landinu.
Þið Halli afi áttuð fallegt
heimili á Melagötunni en afi
kvaddi allt of fljótt, aðeins 10 ár-
um eftir að þið misstuð Stefán
yngsta barnið ykkar. Og svo dó
Rikki frændi elsti sonur þinn
fyrir fimm árum. Ég ólst upp í
skugga þessara áfalla og fylgd-
ist með sorg þinni síðustu árin,
amma mín. Þú barst þig vel og
lifðir fyrir þá sem eftir voru. Þú
kenndir mér að minnast þess
góða, kenndir mér að tala um
sorgina og dauðann, og kenndir
mér að það væri í lagi að gráta.
Og við grétum saman. Þú
kenndir mér líka að það væri
mannlegt að reiðast og mann-
legt að fyrirgefa. Þú kenndir
mér að sjá björtu hliðarnar á
mannlífinu, kenndir mér að sigr-
ast á erfiðleikum og að láta
hverjum degi nægja sína þján-
ingu. Þú kenndir mér líka fullt
af tvíræðum vísum, amma mín,
og þá hlógum við saman. Þú
varst góður hlustandi, hafðir
áhuga á lífinu, samfélaginu og
fólkinu þínu. Þú varst fyndin,
hnyttin í tilsvörum og uppá-
tækjasöm á þinn hátt.
Sem barn þráði ég að geta
skroppið í mjólk og kex til ykkar
afa eftir skóla líkt og vinkonur
mínar gerðu. Sem unglingur
naut ég þeirra forréttinda að
dvelja heilu sumrin hjá þér og
vinna í fiski.
Það var yndislegur tími og í
dag afskaplega dýrmætur tími.
Sem uppkomin ömmustelpa ylj-
aði það mér að fylgjast með
samskiptum þínum við börnin
mín þrjú. „Og hvað á ég svo að
elda handa ykkur í kvöld?“ var
viðkvæðið þegar þú vissir að við
værum á austurleið eftir langt
ferðalag. Ekki stóð á svari þess
elsta: „langömmukjöt“, sem var
kjöt í karrí. Okkur þótti það
skemmtilega tvírætt báðum
tveim. Það fór enginn svangur
frá þér. Að fá tíma með forfeðr-
um og formæðrum er ómetanleg
gjöf sem langömmubörn þín
munu átta sig betur á eftir því
sem þau eldast. Langömmukjöt
í karrí er dýrmæt perla í fjár-
sjóðskistu minninganna.
„Ertu ekki örugglega að taka
lýsi, Unnur mín?“ var oft fyrsta
setning þín í símtölum okkar og
nú verða þau ekki fleiri. Og
þetta er jafnframt síðasta bréfið
til þín, amma mín. Tárin
streyma þegar ég skrifa þessar
línur því ég var ekki tilbúin að
kveðja þig, ekki alveg strax, en
af síðustu samtölum okkar veit
ég að þú varst farin að huga að
ferðalokum. Sorgin verður ekki
þurrkuð burt þótt tárin þorni.
Sorgin er merki þess að hafa lif-
að og átt, og ég átti þig. Elsku
engill, hjartans spengill, amma
mín, takk fyrir allt og allt. Ég
elska þig og mun ávallt minnast
þín, þín
Unnur María.
Elsku langamma, mér fannst
alltaf gaman að tala við þig þótt
það væri ekki lengi. Og að koma
í heimsókn til Norðfjarðar ár-
lega var alltaf mjög skemmti-
legt. Þú varst alltaf svo ljúf og
góð við alla, og falleg líka. Ég
man allar þessar góðu minning-
ar með þér og brosi með sjálfri
mér. Því að ég veit að ég er af-
skaplega heppin að hafa fengið
að kynnast þér.
Ég sakna þín svakalega en nú
ertu komin á betri stað upp í
himnaríki og brosir niður til
okkar, ég bara veit það. Takk
fyrir að vera hluti af lífi mínu, ég
elska þig og mun ávallt gera.
Þín langömmustelpa,
Sóldís Perla Ólafsdóttir.
Elsku langamma mín, mér
fannst mjög skemmtilegt að
heimsækja þig í Neskaupstað.
Takk kærlega fyrir að vera góð
við mig og alla í fjölskyldunni.
Ég man hvað við Sóldís vorum
hrædd þegar þú tókst tennurnar
út úr þér. Mér þykir leitt að þú
sért dáin og ég mun aldrei
gleyma þér. Takk fyrir allt,
elsku langamma,
þinn
Sævar Karl Ólafsson.
Elsku langamma ég sakna þín
mjög mikið en ég veit að þú ert
komin á betri stað. Ég var mjög
glöð að fá að kynnast þér. Þú
varst svo falleg og góð við alla.
Það er gott að eiga góðar minn-
ingar um þig. Ég var svo heppin
að fá að heimsækja þig síðustu
þrjú sumur og eiga með þér góð-
ar stundir.
Takk fyrir allt, elsku
langamma,
þín
Svava Lind Haraldsdóttir.
Með nokkrum fátæklegum
orðum langar mig að skrifa og
minnast fyrrverandi tengda-
móður minnar Unnar Marteins-
dóttur frá Sjónarhól í Neskaup-
stað.
Unnur sleit barnsskónum á
Sjónarhól,og alla sína tíð átti
hún heimili á Neskaupstað. Hún
var ung þegar hún kynntist og
gekk í hjónaband með Haraldi
Bergvinssyni en hann lést 1982.
Það var árið 1971 sem ég
kynntist dóttur þeirra sem er
elst þeirra barna og fluttum við
fljótlega austur. Það var vel tek-
ið á móti mér af tilvonandi
tengdaforeldrum og öllu tengdu
fólki tilvonandi konu minnar.
Af þessum þremur árum sem
við bjuggum á Neskaupstað vor-
um við í eitt ár hjá Unni og
Halla við Melagötu 4.
Aldrei bar skugga á sambýli
okkar meðan við vorum í Nes-
kaupstað. Í mínum huga er ég
ævinlega þakklátur fyrir það
sem þau hjón gerðu fyrir okkur,
mig og mína fjölskyldu í mínum
veikindum veturinn 1981-1982
að hafa fjölskyldu mína hjá sér
meðan ég var að jafna mig í
Reykjavík.
Unnur var ákveðin og afar
skynsöm kona, fréttir sem voru í
fjölmiðlum og í hennar heima-
byggð fóru ekki fram hjá henni.
Hún spurði mig oft spurninga
um fréttir og talaði oft um þjóð-
þekkt fólk bæði lífs og liðna.
Mér þótti það oft athyglisvert
að kona austur á fjörðum væri
að spá í bæði stórt og smátt sem
skeði í landinu.
Unnur var snögg til svars
hvort sem það var í vörn eða
sókn, var ekki að lognmollast
með svörin.
Unnur og Haraldur eignuðust
fjögur börn, þrjá drengi og eina
stúlku. Tveir drengjanna eru
látnir. Það voru erfiðir tímar hjá
Unni og hennar fjölskyldu að sjá
á eftir eiginmanni, sonum og
bræðrum. Ég votta aðstandend-
um samúð mína og þakka fyrir
hlýjan hug sem mér var alltaf
sýndur þegar ég var í návist
Unnar.
Ber mig inn í óskalandið öldurótið
kynngi blandið,
ævistritsins strengda bandið
sterka, greiðist mér af háls,
baðað skini bíður landið
brautin opin, þrællinn frjáls.
Heyri ég raddir himins gjalla,
hörpur stilltar, tóna falla,
til að kalla okkur alla
upp til starfs og rýmri hags.
- Yfir hraun og hamrastalla
hrynur glóð hins nýja dags.
Ljóðið er eftir Sólmund Sig-
urðsson frá Smiðjuhólsveggjum,
afa greinarhöfundar.
Sólmundur Þormar
Maríusson.
Atburðir frá barnæsku og
unglingsárum fylgja manninum
alla ævi. Barnsárin gleymast
aldrei þótt maður flytji heims-
álfa á milli.
Í dag kveðjum við föðursyst-
ur mína, Unni Marteinsdóttur.
Er ég var að alast upp heima í
Neskaupstað bjuggu fjórar föð-
ursystur mínar þar, þær Unnur,
Stína, Dóra og Bogga, með fjöl-
skyldum sínum. Það voru for-
réttindi að alast upp á fallegum
stað með yndislegu og skemmti-
legu fólki. Alls staðar var maður
velkomin. Unnur er sú síðasta
sem kveður af þessum fjórum
systrum heima í Neskaupstað.
Það verður söknuður í hjarta
næst er ég kem austur.
Unnur hafði gaman af íþrótt-
um. Hún spilaði handbolta með
Þrótti Neskaupstað á yngri ár-
um. Ég man er ég sá þau systk-
inin, Unni og föður minn Guð-
jón, úti á íþróttavelli heima að
hvetja Þróttaranna áfram. Það
var gaman að heimsækja Unni
frænku, hún var gamansöm og
jákvæð en bar samt sína sorg.
Hún missti eiginmann sinn,
Harald Bergvinsson, aðeins 54
ára gömul og sá á eftir tveimur
sonum sínum. Ég trúi því að allt
hennar fólk taki nú vel á móti
henni á fallegum stað.
Móðir mín, Guðrún, og við
systurnar Gígja Sólveig, María
og Hólmfríður og fjölskyldur
okkar, vottum Guðbjörgu, Berg-
vini, Laufeyju og fjölskyldunni
samúð okkar.
Guðný Steinunn
Guðjónsdóttir.
Unnur
Marteinsdóttir
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
RAFNS ÓLAFSSONAR,
Gröf, Grundarfirði.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
gjörgæsludeildeildar LSH fyrir auðsýnda hlýju og umönnun.
Hrafnhildur Lilla Guðmundsdóttir
Kristbjörn Rafnsson Oddný Gréta Eyjólfsdóttir
Bárður Rafnsson Dóra Aðalsteinsdóttir
Unnur María Rafnsdóttir Eiríkur Helgason
Héðinn Rafn Rafnsson Jóhanna Beck Ingibjargard.
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát elsku dóttur minnar,
systur, mágkonu og frænku,
HELGU STEFÁNSDÓTTUR,
Keilusíðu 7-b, Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
Heimahlynningar og Sjúkrahússins á Akureyri fyrir einstaklega
góða umönnun og hlýhug.
Stefán Sigurðsson
Lilja, Sóldís og fjölskyldur
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGA SVANÞÓRSDÓTTIR,
lést sunnudaginn 3. febrúar á
Landspítalanum, Hringbraut.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Anna Sigríður Markúsdóttir Trausti Þór Guðmundsson
Inga Karen Traustadóttir Laurent Donceel
Sara Dögg Traustadóttir
Trausti Hrafn
Karitas Embla
Baltasar Birkir
Ísak Styrmir
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA H. SCHEVING TAYLOR,
Haddý,
lést mánudaginn 11. febrúar á lungnadeild
Landspítalans, Fossvogi.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki lungnadeildar.
Útför hinnar látnu hefur farið fram í kyrrþey.
Anna Scheving Jóhannesd. Jón Davíðsson
Guðrún S. Guðmundsdóttir
Linda Björk Bjarnadóttir Högni Guðmundsson
barnabörn og barnabarnabörn
Móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR ANTONSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
lést á líknardeild Landspítalans föstudaginn
8. febrúar.
Jarðsett var í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en þeim, sem vilja
minnast hennar, er bent á Félag nýrnasjúkra og Minningarsjóð
líknardeildar og heimahlynningar Landspítalans.
Þökkum starfsfólki líknardeildar og vinkonum Sigríðar alla þá
virðingu, vinsemd og kærleika sem hún og við nutum.
Guðfinna Harðardóttir
Hrafnkell Harðarson Eygló Huld Jónsdóttir
Líney, Hildur, Jón Egill, Sigríður Erna,
Hafþór Arnar og Sóley
Móðir okkar og tengdamóðir,
GUÐRÍÐUR BJARGEY HELGADÓTTIR
frá Austurhlíð í Blöndudal,
lést á Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks
11. febrúar.
Útförin fer fram frá Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 23. febrúar klukkan 13.
Helgi Sæmundsson Bjarney Guðrún Þórarinsdóttir
Ásdís Sæmundsdóttir Gunnar Karl Guðjónsson
Sigríður Guðrún Friðriksd. Guðmundur Guðmundsson
Brynjólfur Friðriksson Jóhanna Helga Halldórsdóttir
Kristín Friðriksdóttir
Ólína Þóra Friðriksdóttir Eiríkur Jónsson
Við þökkum af alhug auðsýnda samúð og
virðingu við andlát og útför okkar
heittelskaða
GYLFA GUÐMUNDSSONAR,
hagfræðings og leiðsögumanns.
- Þú fagra minning eftir skildir eina,
sem aldrei gleymist meðan lífs ég er. -
Ása Hanna Hjartardóttir
Helga Maureen Gylfadóttir Ásta Camilla Gylfadóttir
Jónína Guðrún Gylfadóttir Sólveig Elke Gylfadóttir
Gerður G. Bjarklind