Skessuhorn - 02.12.1999, Blaðsíða 5

I ~

i>$>? WtWfAVtítrs a;!íöa/•'r’nW/fi’’
FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 1999
5
Sjónarmib Flosa
Bóksöluvara
Það er árviss uppákoma hérlendis að á jólaföst-
unni leysast miklir vitsmunir úr læðingi og þá í
tengslum við fagurbókmenntir og aðrar bók-
menntagreinar.
Hérlendis er aðdragandi fæðingarhátíðar Jesú-
barnsins jafnan sá að íslenska intelígensían lætur
Ijósið sitt skína í fjölmiðlum með fjörugri, frjórri og
uppbyggilegri umræðu um bækur og skerst þá
stundum í odda einsog vænta má.
Það var á dögunum að tveim andans mönnum
lenti saman í einum af víðfeðmari fjölmiðlum
“bókaþjóðarinnar”.
Ekki var um það deilt hvort bækurnar í “jóla-
bókaflóðinu” væru frambærilegur litteratúr borinn
upp af sæmilegri andagift eða listrænum metnaði
eða hvort textar væru á mannamáli og líklegir til að
varpa Ijósi á hugsun vitiborinna og sendibréfsfærra
manna.
Ekki einu sinni vikið að því hvort bækur væru til
að lesa þær eður ei.
Nei þessum tveim andans mönnum var annað
ofar í huga.
Annar hélt því fram að bækur væru söluvara en
hinn að bækur væru gjafavara.
Sá maður sem elur þá hugsun við brjóst sér á
jólaföstunni að bókin sé söluvara hlýtur að vera al-
veg ótrúlega mikið fúlmenni, hvað þá ef hann hef-
ur orð á því í fjölmiðlum.
Enda er nú komið í Ijós þegar farið var yfir þessi
dæmalausu skoðanaskipti að enginn hafði látið sér
um munn fara þá óhæfu að bókin væri söluvara.
Guði sé lof.
Og jafnvel þó bókin væri söluvara þá er vægast
sagt óviðeigandi að hafa orð á því á sjálfri jólaföst-
unni, í miðju jólabókaflóðinu.
Á afmæli Jesúbarnsins.
En hvað er þá bókin úr því hún er ekki sölu-
vara?Það er staðreynd að áður en almenningur í
Evrópu hafði hugmynd um tilvist bóka voru skinn-
handrit orðin neysluvarningur á íslandi sem „klæði,
skæði og fæði“ einsog Espólín segir.
íslendingar breyttu skinnhandritunum sínum
fyrst í fatasnið, síðan voru gerðir skór úr fræðunum
og síðast voru svo gullaldarbókmenntirnar étnar.
Ástæðan til þess að prentaðar bækur hafa
varðveist betur á íslandi en skinnhandrit er tví-
mælalaust sú að prentaðar bækur eru svo gott
sem óætar og þóttu löngum, jafnvel í harðindum,
svo ólystugar að þær næðu því varla að geta talist
mannamatur.
Hvað þá söluvara.
Og það er ef til vill þessvegna sem bækur eiga
það til að safnast upp á heimilum sem veggskreyt-
ingar í metratugavís líkt og myndir og málverk eða
sem hljóð og hitaeinangrun með útveggjum.
Heima hjá mér eru bækur notaðar til að impón-
era gesti sem horfa í forundran á bókaskápana og
hugsa sem svo:
-Hann er ekki lítið lesinn þessi.
Ég kom aðeins við í fríhöfninni í Stokkhólmi um
daginn og keypti mér þar heildarútgáfu af Ijóðum
Gústafs Fröding.
Þegar ég ætlaði svo að fara að kíkja í kveð-
skapinn kom í Ijós að innihald Ijóðasafnsins var
brennivínstankur fullur af sænsku ákavíti svona til
að hafa í bókaskáp.
Framan á tanknum voru sex gull-letraðir
bókakilir með orðunum: FRÖDING SKRIFTER.
Og af því ég er orðinn þorstaheftur, gaf ég
Grími frænda konunnar minnar þennan eigulega
brennivínstank - Ijóðasafn Gústafs Frödings stút-
fullt af brennivíni.
Það er nefnilega mikil fúlmennska að láta sér
detta í hug að það flökri að nokkrum manni að
bækur séu söluvara.
Þær eru öllu fremur gjafavara.
Flosi Ólafsson
Bergi

/Vv\
Geisladiskar, geisladiskatöskur
og geisladiskastandar
Leikföng í úrvali
Spil í tugatali, 7
Pictionary loksins komið aftur!
Tölvuleikir, m.a. frá Lego og Disney
Úrval myndbanda
Jólakort,

jólaseríur og

yk
r
Vt.. .
/..■% r"
Opið til kl. 16 á laugarda
Opið 13 - 17 á sunnudag
Bflka/iskemman
Stillholti 18 - Sími 431 2840