Skessuhorn - 02.12.1999, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 1999
^>U3unu>ji
Það er fyrst til að taka að mér
varð á að fara vitlaust með vísu Há-
konar Aðalsteinssonar í upphafi
síðasta þáttar og birtist hún því
aftur eins og hún er prentuð í bók
Hákonar ”Það var rosalegt”:
Bömin fiera ást ogyl
okkar landi.
Þótt allmörg verði eflaust til
óviljandi.
Fjárhundakeppni hefur notið
vaxandi vinsælda hér á landi sem
víðar og meðal annars slysaðist
undirritaður til að vinna fyrstu fjár-
hundakeppni hérlendis og orti þá
Sigfús í Skrúð:
Bjartur komst í keppni,
kœr er minningin.
Þvtlík hundaheppni
að hafa vinninginn.
Og má víst taka undir það. Góð-
ur fjárhundur er hverjum fjárbónda
álíka nauðsynlegur og skiptilykill
bifvélavirkja og verulegur skaði að
missa góðan fjárhund. Síðasti fjár-
hundur Eyjólfs í Sólheimum hét
Svæk og urðu það endalok hans að
verða undir bíl og slasast til ólífis,
þá kvað Eyjólfur:
Ég græt ei þó fákana felli
né fjarlægist vinir um stund.
Ég græt ekki afgikt eða elli,
ég græt minn síðasta hund.
Kristján Samsonarson orti á
árum sínum í Dölum:
Hót ei rengja hundinn fer
hægt þó gengi að vonum.
Hann hefur lengi leiðheint mér
lífs íþrengingonum.
Þetta er víst algjörlega komið í
hundana og rétt að snúa sér að öðr-
um málum. I síðasta þætti var
nokkuð minnst á kvennamenn og
ýmsar raunir þeirra og hremming-
ar sem þeim mæta á veraldargöng-
unni. Eftirfarandi kvæði nefnir
Hákon Aðalsteinson “Breyttir tím-
ar”:
Yfirvegað ástarfar
eykst með hverjum degi,
eyðni læðist allsstaðar
Amors teppir vegi.
Enginn þráir h 'óm og bú
hýr í sálum efi,
flestar konurfalla nú
fyrir smokkabréfi
Mikið skerðist munaður
minnkar yndisþokkinn,
allur dvínar unaður
ef ég nota smokkinn.
Líkt ogyfir leggist ský
loki sjónum þoka,
eins og geyma göngum í
góðan hund ípoka.
Engan lengur fiðring fæ
fymast Amors gjafir,
einskis lengur njóta næ
og næturgalinn lafir.
Ja það er ekki gaman þegar
menn eldast og leiðarvísirinn lækk-
ar flugið en þó orti Páll Olafsson til
konu sinnar:
Hvað ég breytist,brúnin þyngist,
brjóstið þreytist veika mitt.
En hjartað veit ég ætíð yngist
upp við heita hjóstið þitt.
Guðmundur Kristjánsson vél-
virki orti um þróun mála:
Astarbál í elli kynt
enga veitir gleði.
Þegar saman þurrt og lint
þarfað deila geði.
Um eigingirni ástarinnar yrkir
Jóhann Magnússon frá Gilhaga:
Astin lifa lengi má
Ijúfra milli vina
meðan hún rekst ekki á
eiginhagsmunina.
Sigríður Sigfúsdóttir í Forsælu-
dal orti um vináttuna:
Þegarfara aðfijósa lönd
ogfólna gróðurreiiir.
Vináttunnar hlýja hönd
hausti í vordag breytir.
Nú fyrir stuttu bárust mér vísur
frá Kristjáni Arnasyni á Skálá og
þar á meðal þetta gullkorn sem
Kristján nefnir “Haust í Skaga-
firði”:
Kvöldsólar geislar á gróðmsins rein,
gulli í hlíðunum dreifa.
En 'órsmáar bárur um ávalan stein,
sem ástleitnir fingur aðþreifa.
Þegar séra Hjálmar Jónsson var
unglingur vann hann um tíma í
naglaverksmiðju á Blönduósi.
Vinnufélagi hans fékk eitt sinn
föngulega stúlku í heimsókn og
varð það Hjálmari tilefhi eftirfar-
andi vísu:
Ekki linnir ágangi
ill er kvinnuglíma.
Þurfti að sinna þöllinni
ogþað í vinnutíma.
Þegar daman gekk út að afloknu
erindi horfði Hjálmar á eftir henni
og varð að orði:
Augun skær og andlit Ijóst
- eðlið rær á veiðar.
Þvtlík lær ogþvílík brjóst,
þvílík mær til reiðar.
Sveinbjörn heitinn Beinteinsson
kom eitt sinn inn á dekkjaverkstæði
í Reykjavík og var þar sýnd mynd á
dagatali af mjög fáklæddri stúlku
og urðu viðbrögð hans á þessa leið:
Þó ég löngum þrái synd,
þó ég löstum fagni.
Aldrei hefur allsber mynd
orðið mér að gagni.
Að lokum er rétt að geta þess að
kvæðið sem ég birti í síðasta þætti
mun vera efrir Bjarna Lyngholt frá
Bjálmholti í Holtum sem fór vest-
ur um haf stuttu fyrir aldamót og
mun hafa andast vestan hafs og
kann ég ekki gleggra ffá honum að
segja.
Með þökkfyrir lesturinn.
Dagbjartur Dagbjartsson
Refsstöðum
320 Reykholt
S435 1367
Verður samstarf
Fjöliðjunnar og Rauða
Krossins sett í uppnám?
Penninn
Á árinu 1995 tókst samstarf á
milli Fjöliðjunnar og Rauða Kross
Islands um það að Fjöliðjan myndi
taka að sér móttöku á notuðum
fatnaði sem berst til deilda Rauða
Krossins.
Hlutverk Fjöliðjunnar í þessu
samstarfi er að taka á móti og
flokka/pakka þessum famaði eftir
þeim reglum sem Rauði Krossinn
setur, en þær eru fyrst og fremst að
fatnaðurinn sé hreinn og heill, síð-
ar er hann flokkaður í allt að 18
flokka.
Áður en þetta samstarf hófst var
allur notaður fatnaður sem barst
R.K.I. sendur úr landi m.a. til Dan-
merkur í flokkunarstöð danska
R.K. og flokkaður þar, en síðan
keypti R.K.Í. það magn sem hann
þurfti að nota til neyðaraðstoðar
erlendis á hverjum tíma.
Nú eru blikur á lofri í þessu sam-
starfi þar sem nú hefur verið Iagt
fram frumvarp á Alþingi um það að
banna skuli alla spilakassa (söínun-
arkassa) frá og með næstu áramót-
um(1999-2000)
Fyrir þá sem það ekki vita, þá
hefur R.K.Í. um það bil 90% af
tekjum sínum af rekstri þessara
spilakassa og því skipta þessar tekj-
ur R.K.Í. öllu máli.
Verði þetta frumvarp að lögum
þá þarf R.K.Í. að draga mjög úr
starfsemi sinni og getur með engu
móti sinnt þeirri starfsemi sem það
hefur nú með höndum eins og t.d
rekstur sjúkrabifreiða, þjónusta við
geðsjúka, rekstur sjúkrahótels o.fl
o.fl.
Samstarf R.K.Í. við Fjöliðjuna
vegna fatapökkunar verður ekki
undanskilið ef þetta frumvarp verð-
ur að lögum, og yrði það mikið
áfall fyrir Fjöliðjuna ef þessu sam-
starfi yrði hætt.
Þegar þetta samstarf Fjöliðjunn-
ar og R.K.I tókst á árinu 1995
skipti það sköpum í starfsemi
Fjöliðjunnar, því þarna komu bæði
aukin verkefni og aukið fjármagn
inn í rekstur Fjöliðjunnar, en
rekstur hennar hafði verið mjög
erfiður á árunum á undan.
Á þessu tímabili (1. nóv 95 til 30.
nóv 99) hefur Fjöliðjan afgreitt til
R.K.Í. 175,325 tonn af pökkuðum
fatnaði og tekjur vegna þeirra eru
um það 14 milj. en reyndar tekur
ríkið aftur til baka af þessari upp-
hæð tæpar 2, 8 milj. í virðisauka-
skatt.
Eins og flestum má vera ljóst af
ofangreindu, og einnig alþingis-
mönnum þá er það lykilatriði fyrir
rekstur Fjöliðjunnar að þessu sam-
starfi verði haldið áffam og ef eitt-
hvað, eflist enn frekar, og það jafn-
vel aukið á öðrum sviðum til hags-
bóta fyrir okkur öll.
Við þessa flokkun/pökkun á fatn-
aði hafa bæði fatlaðir og ófatlaðir
unnið hlið við hlið með mjög góð-
um árangri, þá hefur einnig tekist
gott samstarf við Svæðisvinnumiðl-
un Vesturlands um ráðningu starfs-
fólks sem átt hefur í langtímaat-
vinnuleysi, og hefur þetta samstarf
styrkt stöðu þess og einnig stöðu
Fjöliðjunnar.
Þessi blöndun fatlaðra og ófatl-
aðra hefur gert það að verkum að
sjálfsvirðing fatlaðra og frumkvæði
þeirra til vinnu hefur aukist til
Þorvarður B Magnússon
muna og síðast en ekki síst þá eru
þeir orðnir veitendur aðstoðar-
innar í þessu verkefni, en ekki alltaf
þiggjendur hennar sem þeir eru
mun oftar, en það skiptir líka miklu
máli.
Undirritaður er með þessum
skrifum ekki að gera lítið úr þeim
áhyggjum sem flutningsmenn
frumvarpsinns hafa á aukinni
spilafíkn landsmanna síður en svo,
en ég geri þá kröfu til þeirra sem
slíkt frumvarp flytja að þeir taki
það skýrt fram hvar þessi fé-
lagasamtök, ekki er bara R.K.Í.
heldur einnig Landsbjörg, S.Á.Á.
og Háskóli íslands eigi að fá fjár-
magn fyrir þeirri starfsemi sem þau
hafa nú með hendi, annað er mjög
óábyrgt og ekki til þess fallið til að
skapa stuðning við slíkt ffumvarp.
Þessa dagana eru þingmenn ef-
laust að fjalla um fjárlagafrumvarp
fyrir næsta ár, og í því frumvarpi er
áætlað að Á.T.VR. skili ríkissjóði
rúmum 3 miljörðum í tekjur, hluti
þess er notaður til að byggja upp
heilbrigðis og menntamál þjóðar-
innar, er það í lagi?
Eg er viss um að þau vímuefni
sem þar eru seld á vegum ríkisins
skapi mun meiri ógæfu meðal okk-
ar en það frumvarp sem hér er fjall-
að um, á að koma í veg fyrir.
Verður það kannski það næsta,
að banna skuli gamla góða spila-
stokkinn, hann hefur nú heldur
betur verið notaður í fjáhættuspil-
rnn í gegnum tíðina, og þar með
verður það liðin tíð að hægt verði
að gefa kerti og spil í jólagjöf í
framtíðinni.
Mér finnst það óráðlegt að taka
þessa spilakassa eina og sér fyrir í
þessu tilfelli, og þar með skella allri
skuldina á þá sem skaðvaldinn, þar
væri alveg eins gáfulegt að banna
að selja eina tegund af rauðvíni en
leyfa annað áfengi og reyna þannig
að koma í veg fyrir áfengisfíkn, ég
býst við því að árangur yrði ekki
mikill í baráttunni við áfengisbölið
ef þeirri aðferð yrði beitt.
Samkvæmt þeim upplýsingum
sem ég hef fengið er spilafíkn oft
fylgifíkn annarrar fíknar svo sem
áfengisfi'kn og fíkn í eiturlyfi, og er
því hér um miklu djúpstæðari
vanda að ræða, en bara þessum
spilakössum sé hægt kenna um.
Eg bið þingmenn Vesturlands að
hugsa sig vel um áður en þeir sam-
þykkja þetta frumvarp, án þess að
tekjur til þessara samtaka verði
tryggðar með óyggjandi hætti í
framtíðinni.
Akranesi 29 nóvember 1999
Þorvarður B Magnússon
framkvæmdastjóri Fjöliðjtmnar
Já þau eruflott, en eru þau
ekta?
Enska
knattspyman
Eins og lýðum mun vera
ljóst tók Skagamaðurinn
Guðjón Þórðarson við stjóm
hjá smáliðinu Stoke fyrir
skömmu. Nú fljóta íslenskar
krónur þar eftir vellinum eða
eins og Guðjón komst sjálfur
að orði:
Egféykkar, Frónbúar, bið um
svo brátt við í skinninu iðum
ég boða ykkur fagnað
um billjónabagnað
tír útlenskum annarsflokks
liðum
Eins og lýðum mun vera
ljóst mun Skessuhorn brátt
yfirtaka enska knattspymulið-
ið Halifax:
Skessuhom skilurþað strax
hver skaðinn erþjóðarhags
Því þetta með Stók
það er bara djók.
Við höldum með Halífax!
(BMK)
Af klerkastétt
Nú þegar hátíð Ijóss og
friðar fer í hönd er hvergi
minni friður en í kirkjum
landsins. Um friðarklerka
landsins orti hagyrðingurinn
Sigfús Jónsson:
Heilagur andi nú horftr í strand
hefir með fjandann að gera
En prestar til vandræða vtða um
land
vígmóðir skandalisera.
Rangt númer
Efhamaður nokkur í Eng-
landi ætlaði nýlega að hringja
til konu sinnar en þjónninn á
heimilinu kom í símann.
“Sæll James, má ég fá að tala
við eiginkonuna?” Þjónninn
svarar að það væri því miður
ekki hægt, því hún væri með
karlmann uppi í rúmi hjá sér!
“Taktu byssuna mína og
skjóttu þau bæði”, sagði þá
húsbóndinn ævareiður. Stuttu
seinna kom þjónninn aftur í
símann og sagðist hafa gert
eins og fyrir hann var lagt auk
þess að hafa fleygt líkunum í
sundlaugina. “En við höfiim
enga sundlaug, hum, fyrir-
gefðu þetta er víst vitlaust
númer”!