Skessuhorn - 02.11.2000, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 2. NOVEMBER 2000
j«íS3imu.-
Samlestur á leikritinu Rmirný er hafmn hjá Skagaleikflokknum. Ekki hefur enn veriS
ákveSið hvar eða hvemer frumsýnt verður. Með aðalhlutverkin tvöfara Guðbjörg Ama-
dóttir og Anton Ottesen. Hermann Guðmundsson leikstýrir. Mynd: K.K.
Leikfélag á hrakhólum
Oft er þröngt í Gmndarftarðarhófn enda mnferð aukist mikið á undanfómum árum. Mynd IH
Grundarf) arðarhöfn
í umhverfismat?
Skagaleikflokkurinn hefur verið
tíl húsa í kjallara Iíþróttahússins
við Vesturgötu mörg undanfarin
ár en er væntanlega á götunni
innan tíðar. Eins og komið hefur
fram hefúr Keilufélag Akraness
falast eftír húsnæðinu og fyrir-
hugar að opna keflusal í kjallar-
anum. Skessuhorn ræddi við
Guðbjörgu Amadóttur um hús-
næðismál leikflokksins og innti
hana fyrst eftír því hvort leik-
flokkurinn væri kannski að
breytast í götuleikhús.
Ur kjallaranum
í annað sinn
“Það er dálítið erfitt að vera með
götuleikhús yfir háveturinn, en að
öllu gamni slepptu þá er staðan
þannig að við erum á leiðinni út úr
íþróttahúsinu með okkar búnað
sem er af ýmsu tagi” sagði Guð-
björg. Hún segir þetta vera í annað
sinn sem leikfélagið hefur þurft að
víkja fyrir íþróttafélagi sem hefur
verið stofnað innan IA. “Fyrir all-
mörgum árum fengu skotmenn að-
stöðuna til að æfa sig í og við þurft-
um að fara með allt okkar dót. Þá
fengum við inni í gamla Iðnskólan-
um en fluttum aftur í kjallarann
tveimur eða þremur árum síðar
þegar skotæfingarnar lögðust af.
Við erum síðan búin að innrétta
skrifstofuaðstöðu og búninga-
geymslu og aðstöðu fyrir ljós- og
tæknibúnað. Þetta þarf að sjálf-
sögðu að víkja þegar við förum
þarna út. Við höfum safnað að okk-
ur ýmsu, bæði leikmunum og öðru
af því að við höfum haft góða að-
stöðu til þess að geyma þessa hluti,
og oft höfum við getað sparað okk-
ur pening með því að endurnýta
efni. Eins og staðan er í dag þá
myndum við þurfa að flytja allt
okkar hafurtask í geymslu þar sem
áður voru kartöflugeymslur bæjar-
búa, sem er reyndar í íþróttahúsinu
líka,” sagði Guðbjörg.
Enn eitt íþróttahúsið
“Síðan þessi staða kom upp þá
höfum við verið að velta fyrir okk-
ur hvernig leysa megi húsnæðis-
vandræði leikflokksins og við höf-
um verið að svipast um og kíkja á
húsnæði í bænum og það varð úr að
við ákváðum að falast eftir húsnæði
trésmíðadeildar Fjölbrautaskólans.
Við fylgjum þar að vissu leyti for-
dæmi Keilufélagsins og fölumst
efdr húsnæði í eigu bæjarins sem
aðrir nýta. Þetta er gamalt íþrótta-
hús, svo við höldum okkur svo sem
við íþróttahúsin. Við höfúm sent
bæjarráði erindi þar sem við lýsum
áhuga okkar á þessu húsi og í við-
ræðum okkur við skólastjóra Fjöl-
brautaskólans hefur líka komið
fram að Fjölbraut vill fá starfsem-
i deildarinnar inn á lóð skólans.”
Guðbjörg segir þetta húsnæði
gefa ýmsa möguleika fyrir leik-
flokkinn og segir suma leikfélags-
menn hreinlega hafa fengið stjörn-
ur í augun og séð fyrir sér kaffileik-
hús af bestu gerð. “Vissulega þyrfti
að laga húsnæðið að starfseminni
en húsið er skemmtilegt að því
leytinu til að það er byggt á tveim-
ur plönum, annað hærra sem gæti
nýst sem svið, og hitt lægra sem
salur. Oft á tíðum höfum við sett
upp verk sem hafa notið sín best á
litlu sviði. Þarna er möguleiki að
setja upp smærri sýningar og fellur
það ágætlega að þessum þætti í
starfi leikflokksins,” sagði Guð-
björg. Hún segir staðsetninguna
góða og nefnir þar nálægðina við
safnaðarheimilið og kirkjuna. “Það
eru spennandi tímar framundan og
ég er viss um að það yrði mikil
lyftistöng fyrir leikhópinn að fá
inni í húsnæði eins og þessu sern
vissulega hentar starfseminni betur
en kjallari Iþróttahússins. Kartöflu-
geymslan gamla gæti engu að síður
nýst okkur, til að mynda sem
smíðaverkstæði,” sagði Guðbjörg
Árnadóttir. K.K.
“Við vonum að þetta verði ekki tíl
að tefja framkvæmdir. Grundfirð-
ingar hafa beðið eftir stækkun
hafnarinnar sem er orðin afar
brýn í ljósi þess að umsvif hennar
hafá aukist. Grundfirsk skip hafa
bæði stækkað og þeim fjölgað,
landaður afli hefúr aukist og að-
komuskipum fjölgar. Þjónusta að-
ila sem tengjast höfrúnni og við-
skiptavinum hennar er mikil og
góð og alltaf að aukast”, segir
Björg Agústsdóttir sveitarstjóri í
Grundarfirði um þá óvæntu stöðu
sem upp er komin í sambandi við
fyrirhugaða hafiiarfiramkvæmd.
Samkvæmt hafhaáætlun
Samkvæmt hafnaáætlun er fyrirhug-
uð lenging Norðurgarðs (stóru
bryggju) Grundarfjarðarhafnar með
100 metra langri og 40 nietra breiðri
fyllingu með stálþilskanti að innan-
verðu og ölduvöm að utanvcrðu.
Framkvæmdin er eins og fyrr segir
komin á hafhaáæflnn og hefur verið í
undirbúningi í þónokkur ár. I hafn-
aráætluninni er gert ráð fyrir ffam-
kvæmdakostnaði upp á um 190 millj-
ónir króna. Gert var ráð fyrir að dæla
um 100.000 m3 af grófu fyllingarefni
undir mannvirkið, áður en efhi af
landi er ekið út. A dögunum fór ffam
leit að grófu fyllingarefni undir garð-
inn. Það var dýpkunarskipið Perlan
sem fór um fjörðinn og tók sýni og
einn efhistökustaður þótti heppilegri
en aðrir. Ædunin var að fara í fram-
kvæmd við fyllinguna strax á í fram-
haldi af því. Gert var ráð fyrir að
dæluskipið sem er við dýpkun í Rifs-
höfh færi í þetta verk, en ekkert varð
úr því.
Afhverju ekki?
Því svarar Björg. “Samkvæmt lög-
um ffá 1990 um eignarrétt íslenska
ríkisins að auðlindum hafsbomsins
veitir iðnaðarráðuneytið leyfi til efh-
istöku úr sjó. Slíkt hefur verið gert að
fenginni umsögn Hafrannsóknar-
stofhunar. Leyfin hafa verið nokkuð
auðsótt til ffamkvæmda sem þessarar,
eftir því sem ég best veit. Ný lög um
mat á umhverfisáhrifum sem tóku
gildi á þessu ári virðast hins vegar æda
að setja strik í reikninginn. Þau ná til
mengunarlögsögu Islands og þar með
til ffamkvæmdarinnar okkar. Það sem
nú þarf til er úrskurður Skipulags-
stofhunar um það hvort efhistaka af
sjávarbotni í Grundarfirði muni hafa í
för með sér umtalsverð umhverfisá-
hrif. Aður en stofnunin úrskurðar
mun hún leita eftir umsögn ffá Haf-
rannsóknarstofnun og Náttúruvemd
ríkisins. A þessari stundu er ekki alveg
ljóst hvemig þetta ferli verður, en
unnið er í málinu”.
Var undirbúningur í lagi?
“Snemma á þessu ári voram við í
gegnum Siglingastofhun búin að fá
staðfestingu Skipulagsstofhunar á
því að ffamkvæmdin sem slík væri
ekki matsskyld skv. lögum um mat á
umhverfisáhrifhm, en nú snýst þetta
sem sagt um efnistöku úr sjó. Svæð-
ið sem um ræðir er um 1,5 hektari.
Til að glöggva sig nánar á því getum
við ímyndað okkur þjóðveg á landi,
sem er ca. 15 metra breiður, og því
um 1 km að lengd. Þetta er umfang
efnistökunnar, og hún er neðansjáv-
ar. Breytt ferli skv. nýju lögunum
kom ffemur flatt upp á okkur, þar
sem þessi ffamkvæmd er búin að
vera í undirbúningi í mörg ár. Við
töldum okkur búin að gera allar
nauðsynlegar ráðstafanir. Eg vil ekki
hafa fleiri orð um þetta mál á þessari
stundu, en maður er satt að segja al-
veg orðlaus yfir því hvað allir hlutir
era sífellt að verða þyngri í vöfum á
þessu sviði. IH
Breiðfirskt bátasafii
A fundi bæjarráðs Stykkishólms-
bæjar þann 19. október s.l. var lögð
ffam til kynningar greinagerð ffá
minjaverði Vesturlands og Vest-
fjarða um Bátasafh Breiðafjarðar.
Greinagerð Magnúsar A Sigurðs-
sonar minjavarðar fjallar um gjöf
Aðalsteins Aðalsteinssonar báta-
smiðs ffá Hvallátrum á bátum til
Byggðasafns Snæfellinga. I júní
1998 sendi Aðalsteinn ffá sér gjafa-
bréf um þrjá báta í hans eigu með
von um að bátasafn yrði byggt í
Stykkishólmi. Aðalsteinn Aðal-
steinsson er fæddur og uppalinn í
Hvallátrum á Breiðafirði. Framan af
ævinni smíðaði hann og gerði við
báta og var þriðji ætdiður bátasmiða
í Hvallátrum. Bátamir sem Aðal-
steinn vill gefa eru þrír; Egill, Björg
og Súlan. Þeirra þekktastur er Egill,
sem er eini teinæringur landsins.
Egill var smíðaður 1904 af Ólafi
Bergsveinssyni í Hvallátrum, afa
Aðalsteins, og var notaður til flutn-
inga ffam yfir 1940. Egill er um 11
metra langur, 3 metra breiður og
1,05 metra djúpur. Björg er smíð-
uð af langafa Aðalsteins, Bergsveini
Ólafssyni í Bjameyjum, seint á nítj-
ándu öld. Bergsveinn drukknaði
1899, svo fyrir þann tíma hefur
Björg verið smíðuð. Hún var upp-
runalega smíðuð sem seglbátur, en á
árunum 1935-1936 setti Valdimar
Ólafsson sonarsonur Bergsveins í
hana vél. Síðan hefur báturinn verið
í Hvallátrum og er þar enn í notkun.
Þriðji báturinn, Súlan, er lítill vél-
bátur, smíðaður 1939 af fyrr-
nefndum Valdimar Ólafssyni í
Hvallátrum. Bámrinn var sveins-
stykki Valdimars, en hann dó smttu
eftir smíði hans svo það kom í hlut
annarra að gera bátinn sjókláran og
setja í hann vél. Um þessa báta seg-
ir Aðalsteinn meðal annars í gjafa-
bréfi sínu:
“Þessum bámm óska ég effir að
Byggðasafhi Snæfellinga og Hnapp-
dæla, í samráði við bæjarstjórn
Stykkishólmsbæjar, Þjóðminjaráð
og menntamálaráðneytið, taki við til
eignar og varðveislu, án endurgjalds
til mín, en gegn því skilyrði að þeim
verði fundinn í Stykkishólmi viðun-
andi geymslu- og sýningarstaður til
ffambúðar, sem ég samþykki”.
I greinagerð Magnúsar er farið
yfir sögu breiðfirskra báta og þróun
og aðlögun þeirra að aðstæðum á
Breiðafirði. Einnig er vikið að því að
nauðsynlegt væri í þessu sambandi
að varðveita með bámnum það
mikla safh verkfæra til bátasmíða
sem til er í Hvallátrum. Síðan seg-
ir Magnús í greinagerð sinni.
“Breiðfirskt bátasafn gæti komið
skemmtilega heim og saman við
uppbyggingu menningartengdar
ferðaþjónusm hér við Breiðafjörð-
inn, því að uppbygging Eíriksstaða
og kynningin á landafúndunum hef-
ur ekki farið framhjá neinum.
Landafundir Islendinga virðast hafa
hafist hér við Breiðafjörð og því vel
við hæfi að kymta báta og bátasmíð-
ar Breiðfirðinga, héðan lagði Eirík-
ur af stað, að vísu nauðugur, og hér
hófst hin sérstaka landafundasaga
Islendinga”. Sem niðurstöðu eftir
all ýtarlega skýrslu dregur Magnús
saman. “Þegar litið er yfir íslenska
safnaflóru þá verður ekki ffam hjá
því litið hvað sjóminjum hefur lítið
verið sinnt þó sjávarútvegur hafi í
gegnum tíðina verið lífæð þjóðar-
innar.
Því get ég glaður lýst yfir ánægju
minni yfir hugmynd að koma upp
breiðfirsku bátasafhi í Stykkishólmi.
Breiðafjörðurinn er um margt
sérstakur, hann hefur verið kallaður
matarkista þjóðarinnar, og honum
hafa ætíð fylgt sérstakir lífshættir.
Þar hefúr bámrinn verið í aðalhlut-
verki, bámrinn hefúr verið Breið-
firðingum það sem hesturinn hefúr
verið Skagfirðingum”.
1H
ASalsteinn í Hvallátrum við teimeringinn Egill í bátasmiðjunni í Hvallátrmn.
Mynd MAS