Skessuhorn - 09.11.2000, Qupperneq 4

4
FIMMTUDAGUR 9. NOVMEMBER 2000
^ssuhuk.
Meðan aðrir sofa
Helgi vaktmaður fer inn í fjölda fyrirtcekja á
nóttuimi ogferyfir þau í smáatriðum. Mynd IH
Eldur, innbrot, vatnstjón, allt þetta
og sjálfsagt margt fleira getur hent
okkur hvort sem er á nóttu eða degi.
Oll viljum við lifa í öruggu umhverfi
og til þess að geta sofið rólega þurfum
við að eiga öruggt umhverfi. Þó nú á
dögum séu öll mannvirki tryggð seg-
ir það aðeins lítinn hluta af sögunni.
Ef til dæmis hús brennur verður það
bætt af brunatryggingu að svo miklu
leyti sem það er hægt. Stundum get-
ur verið um að ræða óbætanlega eign
vegna sögu eða tilfinninga. Hitt er
svo sá þáttur sem oft gleymist að ræða
en það er hvemig er hægt að ráðstafa
því hlutverki sem hið glataða mann-
virki gegndi? Þ.e.a.s. hvemig á að
koma fyrir kennslu ef skólinn brenn-
ur? Hvar eiga smiðimir að vinna ef
trésmiðjan brennur? Og hvar fær
vinnslan hráefni ef sldpið brennur?
Sjaldan em metin þau áhrif á samfé-
lagið sem verða þegar röskun verður
á þessu sviði. Margfeldisáhrif atburða
sem þessara geta lamað ekki aðeins
fyrirtækin heldur allt samfélagið.
OIl þekkjum við umræðuna um að
störf tapist vegna breytinga á um-
hverfi með lagasetningum eins og
kvótakerfis og gjaldþrota eða yfirtöku
og tilflumings fyrirtækja. Al-
mennt era stjómendur að gera sér
grein fyrir þessum þáttum og hafa
tekið upp áhættustjómun sem miðast
við að verja fyrirtæki og stofnanir fyr-
ir áföllum. Stórt hlutverk í þessari
hugsun leika næmrverðimir. I Snæ-
fellsbæ gætir Helgi Kristjánsson
fjölda fyrirtækja og stofnana.
*
A vakt með Helga
Eg brá mér á vakt með Helga að-
fararnótt laugardags. Nóttin var
stjömubjört og fögur þegar við hitt-
umst við bensínstöðina i Olafevík, á
langbylgjunni dunaði Glenr. Miller.
“Vorið 1995 lét ég verða af því að
hrinda þessari þjónust úr vör, ég hafði
hugsað þetta lengi og var orðinn
sannfærður um að það væri þörf fyrir
þessa þjónustu. Skemmst er frá því
að segja að viðbrögðin vora góð,
sveitarfélagið og fjöldi fyrirtækja
gerðu sér strax grein fyrir því öryggi
sem þau gætu skapað sér með því að
eignir þeirra væra vaktaðar með þeim
hætti sem ég bauð. Flest fyrirtæki í
Snæfellsbæ nýta sér þessa þjónustu
með einhverjum hætti. Eg býð
nokkur stig af þjónustu ég fer inn í
fjölda fyrirtækja og yfirfer eignimar í
smáatriðum en hef svo bara eftirlit
með öðram og bókstaflega allt þar á
milli. Þá fer ég mildð um hafnimar
og gæti þar margra báta. Nokkrir
trillukarlar hafa líka keypt af mér
þjónustu. Enda vita þeir að ég hef
nú þegar bjargað einum 3 bátum.
Það gildir sama um þá og aðra stjóm-
endur fyrirtækja að þeim finnst mik-
ið öryggi að þurfa ekki að hafa á-
hyggjur af eignum sínum”.
Aldrei hræddur?
En óttast Helgi ekkert það sem
hann getur hugsanlega staðið frammi
fyrir? “Sem betur fer hef ég nú ekki
lent í því að koma að alvarlegu slysi
eða neinu slíku. Hinsvegar lenti ég í
ýmsum uppákomum varðandi óboðna
gesti, einkum í fyrstu, en nú vita allir
að það þýðir ekkert fyrir þá að koma á
Snæfellsnes þar er allt er morandi af
næturvörðum”. Segir Helgi og glott-
ir við. “Ymis dæmi hefur maður sem
hefðu getað endað illa ef ekld hefði
verið gripið í taumana í tæka tíð.
Logandi kertaljós í kaffistofu, logandi
flugnabani, sígarettustubbar í
bréfarasli, lausar landfestar, opnir
gluggar og jafnvel ólæstar hurðar”.
Reksturinn þokkalegur
En hvemig gengur svo reksturinn?
“Jú svona þokkalega ég hef nú ekki
hækkað gjaldskránna nema einu sinni
í þessi finun ár. Eg hef ffekar reynt
að fjölga fyrirtækjunum. Það er nú
einu sinni svo að fyrirtækið þarf á-
kveðnar tekjur hvort sem það era
margir eða fáir sem standa undir
þeim. Skilningurinn er að aukast á
því að ég sé í raun að friða allan bæ-
inn og þátttakan er að verða almenn-
ari. Fleiri og fleiri skilja það að með
þátttöku sinni bama gæði þjónust-
unnar. Og það finnst flestum meiri
ávinningur en að spara einhverjar
krónur og ætla sér skjól annarra”.
Mér þykir hinsvegar sorglegt hvað
tryggingafélögin koma lítið til móts
við sína skjólstæðinga í þessu. Þó
erfitt sé að gera sér fulla grein fyrir
því hver sé hagnaður þeirra af svona
vaktþjónustu, er það alveg ljóst að að-
eins eitt atvik af mörgum þar sem
vaktmenn era að grípa inn í atburðar-
rás hefðu kostað tryggingafélögin
gríðarlegar upphæðir.
Ekki leiðinlegt
En er ekki leiðinlegt að vera alltaf
einn að rápa um nætur? Nei þetta
er nú talsverð yfirferð og mörgu að
sinna, stundum lítur maður í bók eða
skrifar eitthvað á blað sér til gamans.
Við notum símann talsvert, heyram
svona hver í öðram vaktmennimir
víðsvegar á landinu. Kristbjörn
Rafnsson í Grundarfirði og Her-
mann Bragason í Stykkishólmi reka
svipaða þjónustu og ég er að reka hér.
Við höfum talsvert samband okkar á
milli bæði beram við okkur saman
um starfsaðferðir og viðskipti og
fleira. Svo era náttúralega bjartar
nætur og sólarapprásin forréttindi og
góður kaupauki.
*
Ymislegt skemmtilegt
Eftir að hafa farið með Helga í fisk-
markaðinn og um höfnina er farið inn
í félagsheimilð á Klifi. Þar dregur
Helgi fram ljósið, svo stórt að varla er
við hæfi að kalla það vasaljós enda
heitir það Sigríður í höfuðið á gef-
anda. í Klifi segir Helgi mér
frá atviki sem henti hann þar
fyrir nokkrum árum. “Eitt
sinn er ég kom héma inn
hafði ég gleymt að taka Sig-
ríði með mér og var því ljós-
laus að fara um húsið. Það
var nokkuð húmað en sæmi-
lega ratbjart þó. Þegar ég er
að verða búinn að yfirfara
húsið var ég staddur í her-
bergi því sem leikfélagið hef-
ur til umráða. Þá fann ég
mjög sterkt fyrir því að það er
verið að horfa á mig. Eg er
nú ekki myrkfælinn en þetta
var svolítið óþægilegt, nú ég
sneri mér eldsnöggt við og
horfðist þá í augu við mannvera sem
þama stóð með framrétta arma eins
og hún ætlaði að fanga mig. Mér brá
auðvitað en þessi vera var hin alúðleg-
asta og hafði sig ekkert í frammi enda
bara gína sem leikfélagið átti.
“Eá getur orðið Ijmxinin hus”
Eg skipti mér ekkert af því sem
mér kemur ekki við ég á gott samstarf
við lögregluna en er ekkert að hnýs-
ast í það sem hún er að fást við. Eg
er ánægður með þann trúnað sem
náðst hefur milli mín og unga fólks-
ins sem hér er á rúntinum. Eg er
ekkert að snuðra um það sem þau era
að fást við þau treysta mér og era á-
kaflega elskuleg í minn garð. Oft
skil ég eftir athugasemd eða ábend-
ingu á miða um hvers ég hafi orðið á-
skynja við yfirferð um fyrirtæki. Og
eins og gengur liggur misvel fyrir
manni að orða þær athugasemdir en
það kemur fyrir að ég skil eftir vísu
eins og þessa:
Nóttinn erfull afskrítnum skuggum
skimandi meó teygðan haus
Opnum má ei gleyma gluggum
þá getur orðið fjandinn laus.
Áfram skal halda
Ég þakka Helga fyrir að fá að fylgja
honum á vaktinni og mér er það ljóst
að þama erum við að sumu leyti aftur
komin til þess eðhs sem sést víða hjá
hópum dýra. Sé hjörð á beit eða við
vamsból er alltaf einn á vakt. Sá sér
um að hafa áhyggjur af ástandinu,
aðrir sinna sínu. IH
Norræn bókasafnavika
13.- 17. nóvember
26. október kl 12:09-Meybani-
Þyngd:3445-Lengd: 52 cm. Foreldr-
ar: Halla Svansdóttir ogjóbannes
Harðarson, Akranesi. Ljósmóðir: Lóa
Kristinsdóttir.
Nýfeddir Vesdendingar eru boðnir velkomnir í heiminn um
leið og nýbökuðum foreldrum eru feiðar hamingjuósldr.
1. nóvember kl 13:34-Meybarn-
Þyngd:4í 00-Lengd:52 cm. Foi'eldrar:
Asrún Harðardóttir og Konráð H.
Konráðsson, Vopnafirði. Ljósmóðir:
Lóa Kristijisdóttir.
3. nóvember kl 22:32-Sveinbam-
Þyngd:3665-Lengd:52 cm. Foreldrar:
Fanney Reynisdóttir og Ingvar Ragn-
arsson, Akranesi. Ljósmóðir: Soffía G.
Þórðardóttir.
Dagskrá í Bæjar- og héraðsbókasafninu á
Akranesi mánudaginn 13. nóvember kl. 17.15
Kristín Steinsdóttir rithöfundur flytur
erindi um barnabókmenntir og kynnir nýútkomna
bók sína, Krossgötur.
Elsa Jóhannsdóttir les úr bókinni “Ný
skammarstrik Emiis i Kattholti” eftirAstrid Lindgren.
Milli atriða leika nemar úr
| Tónlistarskólanum nokkur lög.
I
| Kaffiveitingar.
M ið í norrs

Bæjar- og héraðsbókasafnið
Norræna félagið á Akranesi.
Testlenclinciur pikunnar
Eins og ffam kom í Skessuhorni fyrir rúmum mán-
uði, stofnaði Skagamaðurinn David J. Butt á dögunum
fyrirtæki í Bretlandi til þesss að markaðssetja og selja
sína eigin uppfinningu og hönnun, COMTEC
brennsluhvatann. Þar kom meðal annars fram að
brennsluhvatinn er sérhannaður með það í huga að
minnka útblástursmengun ffá bflum og skipum og
spara eldsneyti. I viðtalinu lýsti Butt því einnig yfir að
hann hefði fengið meiri og betri viðbrögð við
brennsluhvatanum á erlendri grundu en hér á Islandi.
Nú stefnir hins vegar allt í það að Butt öðlist þá viður-
kenningu sem hann hefur beðið svo lengi eftir.
“Ég var í útvarpsviðtali um daginn fyrir Rás 1 auk
þess sem ég fæ heilsíðu umfjöllun í Morgunblaðinu al-
veg á næstu dögum. Þar koma allar helstu upplýsingar
fram um tækið og virkni þess og ég er að vonum mjög
ánægður með það.” Það olli David hins vegar miklum
vonbrigðum þegar boð hans um að kynna tækið á mál-
þingi síðar í mánuðinum var afturkallað. “Ætlunin var
að kynna tækið fyrir Landvernd á málþingi um loffs-
lagsbreytingar þann 13. nóvember. Framkvæmdastjóri
Landverndar hafði haft samband við mig og bauð mér
að segja ffá tækinu g ég var byrjaður að undirbúa mig
undir það. Svo fékk ég upplýsingar um það fyrir um
það bil hálfum mánuði síðan að þetta gengi ekki upp
þar sem samstarfsaðilar Landverndar höfnuðu því að
ég myndi kynna tækið sjálfur. Ég veit ekki nákvæmlega
hver ástæðan var fyrir því.” Ekki er þó öll nótt úti enn
því hugsanlega verður COMTEC brennsluhvatinn
kynntur á málþing-
inu eftir allt saman.
“I ljós kom að fram-
kvæmdastjóri
Landverndar hafði
sent upplýsingar til
Háskóla Islands til
að athuga hvort þar
væri einhver áhugi
fyrir því að kynna
tækið. Fyrirspurn-
inni var aðallega
beint til þeirra sem
ætluðu sér að tala á
málþinginu. Fyrir
viku síðan fékk ég
svo tölvupóst frá
Guðrúnu Pétursdóttur þar sem hún lýsti því yfir að
hún hefði áhuga á að fá upplýsingar um tækið meðal
annars til þess að kynna það á málþinginu á mánudag-
inn kemur. Erindi hennar snýst um að segja frá ýms-
um tækninýjungum og tækjum sem eru ætluð til þess
að minnka koltvísýringsmengun í andrúmsloffinu. Ég
er mjög ánægður með það að Guðrún ætli sér að tala
um tækið. Ég verð viðstaddur þegar hún flytur erind-
ið og ég tel allar líkur á því að ég fái viðurkenningu frá
Landvernd í ffamhaldi af því sem er að sjálfsögðu
mjög mikilvægt fyrir mig.”
SÓK
DavidJ. Butt