Skessuhorn - 20.04.2005, Blaðsíða 6
6
MIÐVIKUDAGUR 20. APRIL 2005
Forel^lrar nemenda í FVA óttast um unglinga á leiðinni milli Akraness og Borgamess
I hávaðaroki undir Hafharfjalli
Sérleyfishafi og skólameistari segja eins varlega farið og mögulegt sé
Þótt snjóar hafi ekki torveldað
mjög samgöngur á Vesturlandi í
vetur frekar en undanfarna vetur
hefur veðrið annað slagið haft á-
hrif á samgöngur. Nokkrum sinn-
um í vetur hefur leiðin fyrir Hafn-
arfjall verið torsótt vegna vinda og
fyrir hálfum mánuði var veginum
m.a. lokað um tíma vegna veðurs.
Meðal þeirra sem þurfa daglega
að fara fyrir Hafharfjall eru þeir
nemendur Fjölbrautaskóla Vestur-
lands á Akranesi sem búsettir eru í
Borgarnesi en Sæmundur Sig-
mundsson sérleyfishafi annast
akstur þeirra til og frá skóla. Að
sögn Rósu Jennadóttur í Borgar-
nesi sem á dóttur í skólanum hefur
hún og fleiri foreldrar áhyggjur af
öryggi barna sinna í þessum ferð-
um þegar veður gerast válynd og
hefur hún óskað eftir því að skól-
inn setji mótaðar reglur um
hvenær fella skuli niður ferðir. „A
þriðjudegi fyrir um hálfum mánuði
voru krakkarnir í rúma tvo tíma á
leiðinni frá Akranesi til Borgarness
og þá var lagt af stað þótt það
kæmi fram á upplýsingaskilti Vega-
gerðarinnar við Akranes að það
væri stórhríð undir fjallinú.''
Skömmu eftir að rútan fór af stað
var björgunarsveitin kölluð út og
mér skilst að það sé ekki gert nema
aðstæður séu orðnar verulega
slæmar," segir Rósa. Hún segir
hinsvegar að sér vitanlega hafi ekki
orðið óhapp í þessum ferðum en
ekki sé ástæða til að bíða effir því.
„Við foreldrarnir berum ábyrgð á
þessum krökkum og manni er
náttúrulega ekki sama um að vita
af þeim í vitlausu verði. Skóla-
stjórnendur hljóta líka að bera á-
byrgð og þeir geta ekki varpað
henni yfir á bflstjórana þótt þeim
sé örugglega vel treystandi. Það
vantar hinsvegar einhvern ramma
til að vinna eftir líkt og mér skilst
Sviptivindasamt getur orðið á milli Akraness og Borgamess, hér má sjá rútu á hvolfi eftir rútuslys undir Akrafalli sl. haust.
að sé hjá Landmælingum en þeirra
starfsmenn sem búa utan Akraness
eru taldir löglega afsakaðir ef vind-
hraði á þeirra leið og aðrar aðstæð-
ur fara upp fyrir ákveðin mörk. Eg
hef verið að kalla eftir því að ein-
hverjar sambærilegar reglur væru
settar fyrir Fjölbraut en það hefur
ekki borið árangur ennþá.“
Erfitt að setja reglur
I samtali við Skessuhorn stað-
festi Hörður Helgason skólameist-
ari FVA að engin viðmið væru til
um hvenær ferðir væru felldar nið-
ur. „Eg skil vel áhyggjur foreldra
og krakkanna líka því það er ekki
gaman að vera á ferð í bfl í vondum
veðrum. Það er hinsvegar erfitt að
meta hvenær er ófært og hvenær
ekki og við höfum lagt það í hend-
ur bflstjóranna sem við teljum að
séu best til þess fallnir. Við höfum
hinsvegar rætt um það að framveg-
is muni bflstjórar hafa samráð við
skólayfirvöld og aðra aðila eins og
lögreglu og Vegagerð ef upp koma
vafaatriði varðandi færð og fyrir
næsta skólaár verða settar skrifleg-
ar reglur hvað það varðar. Eg tek
það hinsvegar fram að ég treysti
Sæmundi og hans mönnum marma
best til að meta aðstæður hverju
sinni því þeir þekkja þetta best,“
segir Hörður.
Hann bætir því við að ef upp
komi aðstæður þar sem fresta þarf
heimferð um lengri eða skemmri
tíma þá séu skýrar reglur um það
að vel sé séð um krakkana og þeim
útvegaður næturstaður ef á þurfi
að halda. Varðandi tilfellið sem
fyrr er gedð um þar sem ferðin tók
tvo tíma segir Hörður að sam-
kvæmt sínum upplýsingum hafi
engin hætta verið þar á ferðum.
Ohappalaust
Sæmundur Sigmundsson, sem
annast flutning nemenda FVA
milli Borgarness og Akraness segir
að ekki sé hikað við að seinka ferð-
um eða leggja þær niður ef veður-
útlit sé slæmt. „Eg er búinn að vera
í þessum ferðum í tuttugu ár og
hef oft lagt niður ferðir en sloppið
áfallalaust hingað tíl. Það er hins-
vegar ekki einfalt að meta hvenær
sé óhætt að fara og hvenær ekki því
oft skellur á leiðindaveður fyrir-
varalaust og þá er kannski orðið of
seint að snúa við. Við leggjum
mikla áherslu á öryggið og notum
m.a. öflugan og þungan bfl í þess-
ar ferðir til að mæta því ef vindur-
inn er mikill. Það er hinsvegar ljóst
að það gerir sér enginn að leik að
æða út í vitlaust veður með fullan
bíl af börnum eða unglingum
þannig að við tökum okkar hlut-
verk mjög alvarlega,“ segir Sæ-
mundur.
PISTILL GÍSLA
Affarartálmum
Kunningi minn einn ágætur þjáðist af
heyofnæmi sem er kannski ekki í frásögu fær-
andi þar jsem það er mjög algengur sjúkdóm-
ur og að sama skapi hvimleiður því margir
þurfa að umgangast þessa fæðu þótt þeir neitd
hennar ekki sjálfir. Sjúkdómseinkennin eru
yfirleitt þannig að sjúklingurinn öðlast kvef
og kláða og fer gjarnan yfir landsmeðaltal í
líkamshita svo fátt eitt sé talið.
Hjá kunningja mínum voru einkennin allt
öðruvísi. I hans tilfelli var sjúkdómurinn
nefhilega ekki líkamlegur heldur miklu ffem-
ur andlegur. Orsökin var heldur ekki bein
snerting við sjúkdómsvaldinn heldur miklu
fremur ótti við slíka snertingu.
Þegar heyskapur var í nánd setti að honum
þunglyndi mikið þannig að hann var ekki
mönnum sinnandi og ágerðist sóttin eftir því
sem nálgaðist slátt en megnið af sumrinu var
hann í hinu versta heyskapi. Rénaði honum
ekki sóttin fyrr en hann var búinn að safiia að
sér þvílíkum mannskap til verksins að ekki
voru mörg strá fyrir hvern starfskraft.
Þetta sannar það í enn eitt skiptið að marg-
ar hindranir eru fyrst og fremst andlegar og
þær eru kannski sínu verstar. Það hvarflaði að
mér vegna þess að ég hef tekið eftir því að ein
slík hindrun hér á Vesturlandi þvælist fyrir
mörgum en það er vegurinn fyrir Hafharfjall.
Víst er um það að annað veifið gerast veður
válynd á þessum slóðum og fyrir kemur að
leiðin verður ófær með öllu um skamma hríð
vegna vinda eða snjóa. Það eru reyndar ekki
margir dagar en duga þó til þess að búa til
þennan andlega farartálma. Ekki bætir heldur
úr skák að eftir hvert einasta skipti þá er leið-
in undir Hafnarfjall vörðuð með hestakerrum
eða álíka ílátum sem menn æða með út í veð-
ur og vind.
Ekki svo að skilja að ég skil mætavel áhyggj-
ur þeirra sem þurfa að fara undir hið alræmda
Hafiiarfjall í vitlausu veðri eða vita af sínum
nánustu í þannig aðstæðum. Burtséð frá því
að ég vil náttúrulega vita af mínum nánustu í
eldhúsinu eða
þvottahúsinu en
það er hinsvegar
önnur saga og
kemur málinu
ekki beint við.
Málið er hinsvegar það að í hugum fólks,
ekki síst þeirra sem búa annarsstaðar á land-
inu, er vegurinn undir Hafnarfjall eitthvert
versta veðravíti þessa heims. Eg þurfti hins-
vegar að fara nokkra daga í röð milli Borgar-
ness og Selfoss og á þeirri leið var versti kafl-
inn Hellisheiðin sem af einhverjum ástæðum
hefur ekki á sér sömu ímynd.
Staðreyndin er hinsvegar sú að þegar mað-
ur þarf að fara á milli staða þá eru það hvorki
aðstæður né ökutækin sem vega þyngst held-
ur hugarfarið.
Gísli Einarsson, hugarfari.