Skessuhorn


Skessuhorn - 20.09.2006, Blaðsíða 6

Skessuhorn - 20.09.2006, Blaðsíða 6
6 MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 2006 SSESSUHÖÍSRl Vantar vistfólk á dvalarheimilið í Stykkishólmi Próflaus ók of hratt innanbæjar Sú staða er komin upp á Dvalar- heimili aldraðra í Stykkishólmi að það vantar vistfólk til að fylla upp í það pláss sem fyrir hendi er. Sýnir þetta ákveðna þróun í málefnum aldraðra, áherslu undanfarinna ára á að gefa fólki kost á að dvelja lengur í heimahúsum. A sama tíma hefur það aukist að fyrirspurnir koma úr öðrum byggðarlögum, aðallega frá Reykjavík, um pláss fyrir sjúklinga sem ekki hafa náð tilskyldum aldri. Jóhanna Konráðsdóttir, fram- kvæmdastjóri Dvalarheimilisins, sagði í samtali við Skessuhorn að til þess að reksturinn gengi stór- slysalaust fyrir sig og hægt væri að reka heimilið á núlli, þyrfti helst ekki undir tuttugu vistmenn. Und- anfarið hefur þeim fækkað sem leggjast inn til dvalar á heimilið, en þeim sem búa heima hjá sér hefur fjölgað. Jóhanna Segir þetta eðlilega þróun og ánægjulega. Hins vegar telji hún ekki vanþörf á að leggjast yfir skipulag umönnun- ar aldraðra. „Þó að fólk hafi ekki þörf fyrir sólarhringseftirlit þá hefur það kannski þörf fyrir ákveðna þætti þjónustunnar," sagði hún í samtali við Skessuhorn. „Við þurfum því að velta því fyrir okkur hvort við eigum ekki að bjóða upp á dagvist- un líkt og önnur bæjarfélög gera. Þannig getur fólk komið og nýtt sér ákveðna þætti þjónustunnar, böð eða félagslega þætti t.d., en verið að öðru leyti heima hjá sér. Vantar fjárframlög Jóhann segir að sífellt verði að endurskoða rekstrarformið svo hlutirnir gangi upp. Verið sé að reyna að gera hlutina rétt svo fólk fái það sem því ber án þess að fara fram úr þeim framlögum sem stofnuninni berast. „Við erum alltaf að skoða hvaða þjónustu við getum boðið upp á svo að þetta gangi upp. Fjárframlögin eru hins vegar of lág til þess að hægt sé að reka þetta sómasamlega, daggjöld- in eru einfaldlega of lág.“ Jóhanna segir að þeir sem komi inn á dvalarheimilin séu oftar en ekki í mikilli þörf fyrir kostnaðar- sama umönnum og stór hluti af því sé lyfjakostnaður. A meðan ástand- ið er eins og það er í dag, þar sem vantar sjúklinga, og þar með þau framlög sem þeim fylgja, geti komið upp sú staða að það þurfi að endurskipuleggja fyrirkomulagið. „Það gæti orðið til þess að við þyrftum að fækka plássum og þar með starfsmönnum til að láta enda ná saman,“ segir hún. Aðsókn úr Reykjavík Undanfarið hefur nokkuð borið á því að fyrirspurnir komi frá stofnunum í Reykajvík um hvort laus séu pláss fyrir skjólstæðinga þaðan. Oft og tíðum er þar um fólk undir 67 ára aldri að ræða sem hvergi á heima í kerfinu. Oftast eru þar sjúklingar á ferð sem ekki er pláss fyrir í þeirra heimabyggð. Jóhanna segir að þetta sé oft fólk með vandamál sem ekki sé hægt að flokka undir þá þjónustu sem Dvalarheimilið veiti. „Neyðin í Reykjavík er hins vegar slík að í vissum tilfellum þurfa þeir að leita út fyrir borgarmörkin, sem er mjög slæmt. Það hlýtur að vera á ábyrgð hvers sveitarfélags að sinna sínum borgurum. Hér er líka oft um sjúklinga undir 67 ára aldri að ræða og við rekuin dvalarheimili fyrir aldraða, ekki fyrir sjúklinga. Þó að við höfúm laust pláss og þurfum á einstaklingum að halda rekstarlega séð, ber hverju bæjar- félagi að sjá fyrir sínu fólki,“ segir Jóhanna að lokum. -KÓP Ökumaður bifhjóls var tekinn í Borgarnesi af lögreglunni fyrir of hraðan akstur í síðustu viku. Mæld- ist hann á 87 km/klst. innanbæjar þar sem leyfilegur hámarkshraði er 50 km/klst. Að sögn lögreglunnar í Borgarnesi reyndist ökumaður bif- Snorrastofa í Reykholti boðar til árlegs minningarfyrirlesturs um Snorra Sturluson og mun hann verða haldinn nk. þriðjudag, 26. september klukkan 20:30 í bók- hlöðu Snorrastofu. Fyrirlesturinn sem nefndur er; „Þorkell prestur Ólafsson í Reykholti og samtíð hans. Um atburði og heimildir 1393-1430,“ mun verða fluttur af Helga Þorlákssyni, prófessor í hjólsins ekki hafa réttindi til að aka tækinu. Ökumaðurinn má því búast við að fá sekt bæði fyrir hraðakstur og réttindaleysi og taldi lögreglan að hún yrði vart undir 30 þúsund krónum. sagnfræði við Háskóla íslands. Helgi sem hefur verið í stjórn Reykholtsverkefnisins ffá upphafi, hefur einkum fengist við íslands- sögu miðalda en einnig hefur hann fengist við sögu Islands á 16. og 17. öld. Veitingar verða í boði að lokn- um fyrirlestrinum og umræða um efni fyrirlestursins. SO Stykkis- hólmsbær segir upp sairmingum viðTM Bæjarstjórn Stykkishólms hef- ur samþykkt að segja upp samn- ingi bæjarins við Tryggingamið- stöðina um tryggingar sveitarfé- lagsins. Jafnffamt var samþykkt að leita eftir tilboðum í þær. Að sögn Þórs Arnar Jónssonar, bæj- arritara í Stykkishólmi hefur nú- verandi tryggingasamningur ver- ið í gildi ífá 1. janúar 2004 og er nú uppsegjanlegur. Aðspurður segir hann enga sérstaka ástæðu fyrir uppsögninni aðra en þá að talið er að með útboði nú gæti náðst ffam sparnaður. HJ Gengu á brj óstakrabbameinsþing í Borgamesi BAS- steípumar, hjúkrunmfi-ceðingamir Anna Ámarsdóttir, Sojfía Eiriksdóttir og Bríet Birgisdóttir. Á föstudaginn gengu þrír hjúkr- unarfræðingar, þær Bríet Birgis- dóttir, Anna Arnarsdóttir og Soffía Eiríksdóttir sem allar starfa á Landspítalanum í Reykjavík, frá norðurmunna Hvalfjarðarganga til Borgarness. Var þetta áheitaganga til styrktar Samhjálp kvenna, styrktarfélags kvenna sem greinst hafa með brjóstakrabbamein. Þennan dag völdu þær stöllur vegna þess að sama dag fór fram norrænt bjóstakrabbameinsþing í Borgarnesi. Þingið sóttu 150 nor- rænar konur sem greinst hafa með bjóstakrabbamein og var það hald- ið dagana 14.-16. september. Leiðin sem BAS- stelpurnar, eins og þær kalla sig, gengu var 3 5 kílómetra löng og var þessi áheita- ganga liðrn- í þjálfun þeirra fyrir Avon-gönguna sem þær halda í í New York í byrjun október. Sú ganga er 63 kílómetra löng alþjóð- leg styrktarganga gegn brjóstakrabbameini. SO Arlegur mirmingar- fyrirlestur í Reykholti PISTILLINN Að höndla með almannafé Hver kannast ekki við það ffá uppvaxtarárunum þegar ráð- deildarfólk, ýmist foreldrar eða aðrir uppalendur, reyndu að inn- prenta hjá unga fólkinu að fara nú vel með peningana sína? Sparsemi þótti dyggð, græddur var geymdur eyrir og svo fram- vegis. Ekki síður ætti þessi boð- skapur að eiga við þegar sýslað er með peninga sem aðrir eiga. Þeim sem t.d. er treyst fyrir op- inberum sjóðum er falið það vandasama hlutverk að gera áætl- anir, fá samþykki fyrir fjárfest- ingum og láta þessar áætlanir standast. Ef þeim ekki tekst það eru þeir oftast reknir, svo einfalt er það. A því eru þó undantekn- ingar. A undanförnum misserum og árum hafa landsmenn oft heyrt minnst á hús eitt í Reykjavík sem byggt var af stofhun í eigu sveit- arfélaga; hús Orkuveitu Reykja- víkur á Bæjarhálsi. Aður en í þá framkvæmd var lagt gerðu spakir menn ráð fyrir að byggingin myndi kosta um tvo milljarða króna og hægt yrði að byggja hana fýrir söluandvirði eldri bygginga í eigu fýrirtækisins. En reyndin varð önnur. Byggingar- kostnaður hússins varð tæpir sex milljarðar króna þegar allt er tek- ið (skv. upplýsingum núverandi stjórnarformanns). Þegar saman fer dýr hönnun, viðgerðir vegna galla sem fljótt komu í ljós, gríð- arstórir salir, gangar og ýmis rými sem lítið nýtast, svo ekki sé nú talað um ffágang utanhúss, má búast við að bygging sem þessi verði dýr. Framúrkeyrsla að upphæð fjórir milljarðar króna, er greidd af almannafé þar sem fýrirtækið er 100% í eigu al- mennings og bera því kjörnir fulltrúar í stjórn Orkuveitu Reykjavíkur alla ábyrgð á að verkið fór þetta mikið fram úr áætlun. I viðtali sem Stöð2 tók nýverið við Alffeð Þorsteinsson, fv. formann stjórnar OR sagðist hann m.a. ekki vera töluglöggur maður. Um það verður sennilega ekki deilt. Um þessa fjögurra milljarða króna ffamúrkeyrslu er ekki nema eitt að segja: Þeir sem bera ábyrgðina hafa gleymt því að fara á vel með peninga ann- arra og sólunduðu þeim í þessu tilfelli af ótrúlegu gáleysi. Eg fullyrði að stjórnandi í hvaða einka- eða almenningshlutafélagi sem væri hefði fengið reisupass- ann með hraði, hefði viðkomandi sýnt ffam á viðlíka vanþekkingu í áætlanagerð eða rekstri. Svo skemmtilega vill til að sveitarfélagið sem ég greiði um þessar mundir útsvar mitt tdl, á hvorki meira né minna en tæp 6% í Orkuveitu Reykjavíkur sem byggði sér þessa sex milljarða króna skrifstofubyggingu. Einfalt reikningsdæmi segir mér að ef skrifstofubygging OR í Reykja- vík kostaði Akurnesinga 360 milljónir króna (6% af 6 millj- örðum), þá hef ég sjálfur lagt heilar 60.000 krónur til mann- virkisins (360m/6000 íbúar) og fjölsk)4da mín öll því 300.000 krónur (semsagt 5 manns). Eg viðurkenni að ég sé gríðarlega mikið eftir þess- um peningum og hefði kosið að greiða svo ekki væri nema tímabundið að- eins lægri orkureikning. Eg full- yrði auk þess að Orkuveitunni er ekkert betur stýrt þó skrifstofu- fólkinu sem hjá því starfar sé gert að vinna í svona dýru húsi. Um svipað leyti og í ljós kom í reikningum Orkuveitunnar að framúrkeyrsla kostnaðar við byggingu Bæjarhálshússins yrði þetta mikil, þá sáu yfirvöld heil- brigðismála hér á landi sérstaka ástæðu til þess að verðlauna fyrr- nefhdan formann stjórnar OR sérstaklega. Hann fékk þá sponslu að verða gerður að yfir- rnanni byggingar hátæknisjúkra- húss sem reisa á við Hringbraut í Reykjavík m.a. fýrir afrakstur Símasölunnar. Af ýmsum miður gáfulegum ákvörðunum og póli- tískum bitlingum stjórnmála- manna, er sú ákvörðun líklega ein sú allra vitlausasta á þessari öld og vonandi þeirri næstu líka. Getum við almennir skattborg- arar þá ekki bara treyst því að sjálfsagt mál þyki að fara 300% fram úr áætlun í byggingarkostn- aði spítalans? Svari þeir sem á- byrgð hafa, en skoðun mín er sú að vandfundinn sé vanhæfari að- ili til að stýra þeirri framkvæmd. Magnús Magnússon

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.