Morgunblaðið - 18.05.2019, Blaðsíða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. MAÍ 2019
✝ KolbeinnEinarsson
fæddist á Ísafirði 1.
ágúst 1984. Hann
lést á gjörgæslu-
deild Landspítalans
7. maí 2019.
Foreldrar hans
eru Bergljót Hall-
dórsdóttir, f. 1.
október 1955, og
Einar Garðar
Hjaltason, f. 21. jan-
úar 1955. Eiginkona Einars er
Kristín Sigurðardóttir Hagalín,
f. 5. júní 1968.
Systkini Kolbeins eru 1)
Hjalti, f. 17. nóvember 1979,
sambýliskona Vilborg Guðrún
Sigurðardóttir, f. 20. júlí 1983.
Dætur þeirra eru Ragnheiður
1955, og Anna Sigrún Gunn-
laugsdóttir, f. 18. febrúar 1958.
Kolbeinn ólst upp á Ísafirði.
Hann gekk í Grunnskólann á Ísa-
firði og fór í framhaldi af því í
Menntaskólann á Ísafirði. Kol-
beinn gerði hlé á námi sínu og
vann við ýmis störf, þar á meðal
við hellulagnir hjá Ásel ehf. og
við hlið föður síns við fisk-
markað á Kópaskeri. Kolbeinn
settist aftur á skólabekk við
frumgreinadeild Háskólans í
Reykjavík árið 2007 en sneri sér
síðan alfarið að sjómennsku.
Síðustu árin var Kolbeinn
skipstjóri á bátnum Sunnutindi
SU 95, sem gerður er út af
tengdafjölskyldu hans á Djúpa-
vogi, þar til hann veiktist í októ-
ber 2017.
Kolbeinn og Íris höfðu fest
kaup á býlinu Framnesi við
Berufjörð og hugðust setjast þar
að.
Útför Kolbeins fer fram frá
Ísafjarðarkirkju í dag, 18. maí
2019, klukkan 14.
Elísabet, Hildur
Katrín og Vigdís
Margrét. 2) Edda
Katrín Einars-
dóttir, f. 18. janúar
1983, sambýlis-
maður Helgi Karl
Guðmundsson, f. 26.
nóvember 1989. 3)
Viktor Máni Ein-
arsson Hagalín, f. 2.
mars 1994, og 4)
Hrafnhildur Eva
Einarsdóttir Hagalín, f. 26. jan-
úar 1999.
Kolbeinn kvæntist 2. septem-
ber 2017 Írisi Birgisdóttur frá
Djúpavogi, f. 22. maí 1985.
Dóttir þeirra er Anna, f. 24. febr-
úar 2018. Foreldrar Írisar eru
Birgir Guðmundsson, f. 19. ágúst
Ég sagði þér allt sem mér lá á
hjarta áður en þú kvaddir.
Hvað ég elskaði þig og væri
þakklát fyrir að þú hefðir valið
mig með þér í þetta ferðalag fyrir
10 árum. Okkur óraði ekki fyrir
því þá að þetta ætti eftir að fara
svona, enda virtust hamingju okk-
ar engin takmörk sett rétt áður en
veikindin gerðu vart við sig. En ég
trúi því að við höfum átt að takast
á við þetta saman. Mestu ham-
ingjuna og dýpstu sorgina. Ég og
þú og Anna.
Þú átt þér engan líka og við
sem eftir stöndum þurfum að sjá
til þess að Anna viti hversu ein-
stakan pabba hún átti. Ég ætla að
reyna eftir fremsta megni að gefa
henni framtíðina sem okkur
dreymdi um að eiga saman þó að
það verði vissulega erfitt án þín.
Þú varst mér allt, Kolbeinn, og
ég mun sakna þín svo lengi sem ég
lifi.
Íris.
Sá dagur rann upp að hinn
beitti ljár lífsins varð Kolbeini
bróður að falli, hann hafði fengið
krabbamein og barðist eins og
ljón fyrir lífi sínu fram í rauðan
dauðann.
Við fengum að njóta gleðigjaf-
ans Kolbeins þegar hann gisti hjá
okkur á Akureyri, sérstaklega
þegar hann var í fríum frá grá-
sleppuvinnu eða fiskmarkaðinum
á Kópaskeri. Við skruppum á bíla-
sölur (Hrafnhildur Eva var yfir-
leitt heima), við fórum í sund og
potta í Akureyrarlaug og þar var
hann hrókur alls fagnaðar. Hann
sleppti aldrei rokkhátíðinni sinni
vestur á Ísafirði, og tala ekki um
Mýrarboltann. Var Íslendingur
með stórt hjarta, fæddur á Ísafirði
og fór víða, hafði keypt jörð á
Djúpavogi og varð skipstjóri á
Sunnutindi SU. Róið frá Stöðvar-
firði og í Djúpinu.
Sambandið við hann var alltaf
svo skemmtilegt og hann sendi
okkur eitt sinn mynd af hreindýri
á beit og textinn var „jólasveina-
hestur að austan“. Hann tók í
vörina og koddinn hans var iðu-
lega eins og eftir bílflak en
hvernig sem á því stóð var kodd-
inn alltaf orðinn hreinn fyrir
kvöldið. Allavega minnir okkur
það núna.
Kolbeinn var vinnuþjarkur og
með áræðni varð hann vinsæll hjá
starfsfélögum sínum til sjós og
vinnufélögum í landi. Snöggur til
verka, duglegur og ósérhlífinn.
Viktor Máni vann með honum og
er voða stoltur af því. Kolbeinn
stundaði sjó með færustu línu-
skipstjórum, t.d. Finnbirni úr
Spýtuhúsinu, á Séra Jóni og var
skipstjóri undir það síðasta. Hann
reri af krafti og nokkru áður en
maðurinn með ljáinn birtist var
hann bullandi sjóveikur og með
ólýsandi höfuðkvalir, þar kvartaði
hann í fyrsta skipti á ævinni.
Hann var sendur suður og greind-
ist með illvígan sjúkdóm. Í tilefni
þess að hann væri veikur skrifaði
hann á Facebook-síðu sína „Viðr-
ar ekki vel í dag til heilaaðgerða“.
Þannig var hans húmor. Þegar
hann var kominn á gjörgæslu ári
síðar, alveg fárveikur með súr-
efnisgrímu og alles á Borgarspít-
ala, sagði hann við pabba, því
hann kom inn haltrandi: „Hvað er
að sjá þig maður, þú lítur hræði-
lega út.“
Blessuð sé minning þín, elsku
bróðir.
Viktor Máni
og Hrafnhildur Eva.
Okkur er nánast orða vant nú
þegar kveðja þarf jafn góðhjart-
aðan, skemmtilegan og hreint út
sagt einstakan mann eins og
hann Kolbein. Og það eru þungar
og óskiljanlegar raunir sem hún
þarf að ganga í gegnum, litla fjöl-
skyldan, sem var rétt að ýta úr
vör.
Kolbeinn var allt frá barnæsku
mikill gleðigjafi fyrir frændfólk
sitt og vini, grallari hinn mesti og
voru mörg uppátækin ótrúleg. Við
bundumst honum vissulega fjöl-
skylduböndum í báðar ættir, en
hann var þó umfram allt góður
vinur okkar. Það kemur enginn í
hans stað.
Vinirnir segja ýmislegt um
manninn, og það sýnir hvers kon-
ar maður Kolbeinn var að það er
stór hópur góðs fólks sem leit á
hann sem sinn besta vin. Það kom
því lítið á óvart að þegar hann
kvæntist henni Írisi sinni flykktist
til Djúpavogs að því er virtist
meirihluti Ísfirðinga sem fengu
þar einstakar móttökur hjá þeim
hjónum Birgi og Önnu og verða
þær seint fullþakkaðar.
Við vottum Írisi og Önnu litlu,
foreldrum, systkinum og öðrum
aðstandendum Kolbeins okkar
dýpstu samúð.
Hvíl í friði, kæri vinur og
frændi. Þín er sárt saknað.
Gísli Jón og
Hálfdán Bjarki.
Bróðursonur minn Kolbeinn
Einarsson hefur tapað erfiðu
stríði. Hann háði harða baráttu,
þar sem ekkert var gefið eftir.
Mikið var í húfi, nýgenginn í
hjónaband með elsku Írisi sinni,
nýfædd dóttir, búið að kaupa jörð
og hús og mikið verk framundan
að koma framtíðarheimilinu á
Framnesi í stand.
Kolbeinn ólst upp á Ísafirði.
Lítill spóaleggur sem var með svo
mjóa fætur að ég hræddist að þeir
myndu brotna ef hann hljóp eða
hoppaði. Afburðagreindur strákur
sem lærði í stutta stund fyrir próf
og fékk 10. Óborganlegur húmor-
isti í ódælasta, ölvaðasta og uppá-
tækjasamasta liðinu á Mýrar-
boltanum, en varla hefur drullugri
maður prýtt forsíðu tímarits en
þegar Kolbeinn skreytti forsíðu
Reykjavík Grapevine.
Kolbeinn ólst upp í faðmi stór-
fjölskyldunnar, móðurfjölskyld-
unnar á Ísafirði og föðurfólskins í
Bolungarvík og naut þess að hafa
margmenni í kringum sig. Á ung-
lingsárum varð hann hluti af
stórum vinahóp sem hefur haldið
einstaklega þétt saman, stutt hann
í sínum veikindum og syrgir nú
góðan félaga.
Þegar Kolbeinn sló upp veislu
voru gestirnir taldir í tugum ef
ekki hundruðum. Kolbeinn átti af-
mæli 1. ágúst og þá voru haldnar
kleinuhringjaveislur í bústað afa
hans og ömmu í skóginum á Ísa-
firði. Í eitt skiptið tók ég þátt í
bakstrinum með Beggu, mömmu
hans og svei mér þá ef kleinu-
hringirnir skiptu ekki þúsundum
og veitti ekki af.
Kolbeinn var ekkert að flýta sér
að verða fullorðinn. Hann var ró-
legur, æðrulaus og fljótur að sjá
kómíska hlið mála en segja má að
hann hafi verið einstaklega góður í
því sem í dag kallast núvitund.
Hann var orðinn dugmikill sjó-
maður sem gerði út frá Djúpavogi
og lagði drög að framtíðinni þar. Á
brúðkaupsdaginn í september
2017 tilkynntu þau Íris að von væri
á barni og tilhlökkunin var mikil.
Mánuði eftir brúðkaupið komu í
ljós fyrstu merki um að veikindi
steðjuðu að og við tók erfiður tími.
Öll ríghéldum við í hálmstrá von-
arinnar og því er áfallið mikið að
missa þennan dásamlega dreng.
Elsku Íris mín. Það hefur verið
aðdáunarvert að fylgjast með ykk-
ur Kolbeini umvefja nýja lífið sem
kom inn í tilveru ykkar, á sama
tíma og þið háðuð erfiða baráttu
við það mein sem hefur ógnað lífi
Kolbeins síðustu mánuði. Í þessum
dimma dal sorgarinnar sjáum við
ljósið í því að þú varðst hluti af lífi
okkar og nú eigum við yndislegu
Önnu okkar. Önnu sem nú er bók-
staflega að stíga sín fyrstu skref í
lífinu, óstöðug og völt en styrkari í
hverju nýju skrefi. Megi guð gefa
ykkur styrk í ykkar sorg og missi.
Foreldrum, systkinum, mökum
þeirra og bræðradætrum, ásamt
tengdafjölskyldu Kolbeins votta
ég mína dýpstu samúð. Hugur
minn er hjá ykkur öllum stundum.
Blessuð sé minning Kolbeins.
Elísabet
Hjaltadóttir.
Elsku Kolbeinn minn er farinn
frá okkur! Þvílíkur gleðigjafi sem
við áttum. Það sem hann gaf okkur
síðustu dagana sem hann lifði.
Alltaf mættur til ömmu og afa með
Írisi og Önnu. Sennilega mjög
þjáður, en alltaf gefandi og reyndi
að njóta samvista við fólkið sitt svo
fallega. Kveð fallegan dreng, of
fljótt fyrir okkur öll.
Með söknuði,
Ranka frænka.
Ragnheiður Halldórsdóttir.
Elsku, elsku Kolbeinn, frændi
okkar og vinur. Þetta er mjög erf-
itt að skilja og það passar illa að
skrifa minningargrein um þig.
Mikið hafa síðustu dagar verið
skrítnir, mikil sorg sem gengur
yfir í bylgjum, en svo er alltaf
stutt í hláturinn þegar þú ert í
huga manns. Þú áttir pláss fyrir
alla í hjarta þínu og passaðir vel
upp á að rækta sambandið við þá
sem þér voru kærir.
Samferðatíminn sem við feng-
um að njóta með þér er ómetan-
legur og munu allar góðu minn-
ingarnar ylja okkur um hjarta og
vekja gleði og hlátur um ókomna
tíð, því að þeir sem að þig þekktu
vita að þegar þú varst annars veg-
ar voru skemmtilegir hlutir að
gerast.
Íris og Anna, hugur okkar er
hjá ykkur og tíminn einn mun
hjálpa ykkur að lifa við þennan
missi. Við munum halda minningu
Kolbeins á lofti, og búa til nýjar
með ykkur.
Valgerður og Ingimar.
Hvernig skrifar maður um
mann eins og þig, Kolbeinn?
Hvernig er hægt að ramma inn
svo þverstæðukennda manneskju;
einfalda en svo flókna í senn?
Bloggið þitt punkturpunktur-
.blogspot.com virðist fanga kjarna
þinn að einhverju leyti. Þótt síð-
asta færsla sé 12 ára gömul glittir
hvergi jafn vel í pælarann, hugs-
uðinn og heimspekinginn sem þú
hafðir að geyma. Um leið kemst
maður ekki hjá því að hlæja við að
lesa allar pælingarnar þínar; lit-
aðar einlægri forvitni og óbeisluðu
ímyndunarafli. Það er nánast
ómögulegt annað en að bresta í
grát þegar það rennur upp fyrir
manni að þessi lestur er það sem
kemst næst því að sitja með þér
og hlusta á það sem fer í gegnum
huga þinn. Svo er það bókin Hver
er sinnar gæfu smiður: Handbók
Epiktets. Það er erfitt að segja að
þú hafir lifað eftir bókinni í einu og
öllu, en það er kannski tvennt sem
lýsir þér sérstaklega vel: Að frelsi
og hamingja felist í því að vera
sjálfum sér trúr. Það er erfitt að
finna manneskju jafn frjálsa í
samskiptum og sátta í eigin skinni
eins og þú varst. Og að það eru
tvenns konar hlutir í heiminum;
þeir sem við getum haft áhrif á og
þeir sem við getum ekki stjórnað.
Í veikindum þínum skein þetta
viðhorf í gegnum æðruleysið og
húmorinn sem fylgdi þér í gegn-
um þetta ferli allt saman.
Þú varst einhvern veginn
gæddur þeim einstaka eiginleika
að geta fundið sameiginlegan flöt
með nánast hverjum sem er. Það
er sennilega það sem rammar inn
þennan vinahóp okkar, Geml-
ingana. Við erum svo margir og
svo ólíkir en samt náðir þú til okk-
ar allra. Dróst okkur saman og
varst það sem við eigum allir sam-
eiginlegt. Það hefur verið sagt oft-
ar en einu sinni að þú sért límið
sem hélt hópnum saman. Og á síð-
ustu dögum hefur það komið í ljós
að minningin um þig og karakter-
inn þinn fylgir okkur áfram. Við
erum til dæmis enn að gera kjána-
lega hluti saman. Það birtist til að
mynda í tilraun til að keyra þig í
kistunni vestur á firði á L300.
Þessi hópur ólíkra og óskipu-
lagðra manna, sem eiga oft erfitt
með að reima sínar eigin skóreim-
ar, hefur aldrei verið jafn skipu-
lagður, samheldinn og staðfastur í
að koma þér heim á þessari 26 ára
gömlu smárútu. Við erum meira
að segja með plan B; auka smár-
úta mun elta okkur og taka þig
upp í ef (lesist: þegar) L300
hrynur.
Við erum þjakaðir af sorg og
síðustu dagar hafa verið mjög erf-
iðir. Þegar við komum saman bú-
umst við enn við að sjá þig þegar
við lítum til hliðar. Svo áttar mað-
Kolbeinn
Einarsson
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Magnús Sævar Magnússon,
umsjón útfara
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Sálm. 10.14
biblian.is
Þú gefur gaum að
mæðu og böli og
tekur það í hönd
þér. Hinn bágstaddi
felur þér málefni
sitt, þér sem hjálpar
munaðarlausum.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN JÓNASDÓTTIR
frá Hátúni í Skagafirði,
lést á Landspítalanum Vífilsstöðum
miðvikudaginn 8. maí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk Guðrúnar.
Jónas Gunnar Einarsson
Kristín Margrét Einarsdóttir Sigurður Oddgeirsson
barnabörn og barnabarnabörn
Hjartanlegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
KRISTJÁNS ÁSGEIRSSONAR,
fyrrv. framkvæmdastjóra,
Álfhóli 1, Húsavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks HSN og
dvalarheimilisins Hvamms, Húsavík, fyrir góða umönnun.
Ásgeir Kristjánsson Anna Ragnarsdóttir
Helgi Kristjánsson Elín Kristjánsdóttir
Þyri Kristjánsdóttir Ingvar Hafsteinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýju við andlát og
útför ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁRNÝJAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
Hamravík 30, Borgarnesi.
Ingólfur Andrésson
Haraldur V. Ingólfsson Helga L. Arngrímsdóttir
Guðjón Ingólfsson J. Guðmunda Hreinsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn
og fjölskyldur
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu minnar,
móður, stjúpmóður, dóttur, systur og
mágkonu,
INGVELDAR GEIRSDÓTTUR
blaðamanns,
sem lést 26. apríl.
Útför fór fram í Grafarvogskirkju 14. maí.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á að styrkja Ljósið, Kraft
eða Krabbameinsfélagið.
Kristinn Þór Sigurjónsson og börn
Geir Ágústsson Margrét Jónína Stefánsdóttir
Þórdís Geirsdóttir Þórir Jóhannsson
Stefán Geirsson Silja Rún Kjartansdóttir
Hugrún Geirsdóttir Hörður Sveinsson