Morgunblaðið - 26.06.2019, Síða 32
Schola Cantorum á
hádegistónleikum
Kammerkór Hallgrímskirkju,
Schola cantorum, heldur hádeg-
istónleika í kirkjunni kl. 12 alla
miðvikudaga frá 19. júní til 28.
ágúst í sumar, að undanskildum 18.
júlí. Á efnisskrá verða innlendar og
erlendar kórperlur frá ýmsum tím-
um og í sumum þeirra svífur róm-
antískur andi þjóðararfsins yfir
vötnum en annars staðar er trúar-
legur tónn ráðandi, eins og því er
lýst á vef kórsins. Klais-orgelið
kemur einnig við
sögu og af og til
mun einsöngv-
ari úr röðum
kórfélaga hefja
upp raust sína.
Stjórnandi kórs-
ins er Hörður
Áskelsson.
MIÐVIKUDAGUR 26. JÚNÍ 177. DAGUR ÁRSINS 2019
Sími: 569 1100
Ritstjórn: ritstjorn@mbl.is Auglýsingar: augl@mbl.is
Áskrift: askrift@mbl.is mbl.is: netfrett@mbl.is
Í lausasölu 670 kr.
Áskrift 7.240 kr. Helgaráskrift 4.520 kr.
PDF á mbl.is 6.420 kr. iPad-áskrift 6.420 kr.
Sjö Evrópuþjóðir munu leika í 8-
liða úrslitum HM kvenna í fótbolta
sem hefjast annað kvöld. Banda-
ríkin eru eina þjóðin sem eftir
stendur og er utan Evrópu. Holland
komst í gær í fyrsta sinn í 8-liða úr-
slit og Ítalía tryggði sér sæti þar í
fyrsta sinn frá árinu 1991. Staða
Evrópuþjóðanna gæti hjálpað Ís-
landi að komast á HM. »27
Evrópuþjóðirnar farnar
að ráða ríkjum á HM
ÍÞRÓTTIR FÓLK Í FRÉTTUM
„Á endanum náðum við að púsla
þessu saman,“ segir Grímur Her-
geirsson meðal annars í Morgun-
blaðinu í dag, en hann er staðgeng-
ill lögreglustjóra á Suðurlandi og
nýráðinn aðalþjálfari Íslandsmeist-
ara Selfoss í handknattleik. Hann
hefur verið aðstoðarþjálf-
ari Selfoss síðustu ár
en tekur nú við sem
aðalþjálfari. Hann
segir það spenn-
andi verkefni í
frábærri um-
gjörð þar sem
áfram verði
byggt á góðum
grunni sem
skilaði Sel-
fossi alla leið
í vor. »25
Samtvinnar lögregluna
og þjálfarastarfið
Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
Frumbyggjar og börn þeirra á Holt-
inu í Kópavogi gerðu sér glaðan dag
saman síðastliðinn sunnudag, en
mörg þeirra höfðu ekki hist í yfir
hálfa öld.
Holtið var á enda Digranesvegar í
austurbænum, teygði sig að sveita-
bænum Digranesi og byggðist á
sjötta og sjöunda áratug liðinnar
aldar. Þar eru nú meðal annars götu-
heitin Digranesheiði, Tunguheiði og
Skálaheiði. Jón Baldur Þorbjörns-
son, sem enn býr í Kópavogi, ákvað
að bjóða fólkinu heim til sín, fyrst og
fremst til þess að rifja upp liðna tíð,
en ekki síst til þess að styrkja vin-
skapinn.
Jón segir að hann hafi starfað sem
leiðsögumaður frá 1983 og það sé
eins og að vera í siglingum, menn
ráði ekki sínum næturstað. Því hafi
hann fjarlægst gamla og góða vini og
jafnvel ekki náð að fylgja þeim síð-
asta spölinn. „Það er dapurlegt eftir
langt vinasamband, sem rofnaði
reyndar í um 50 ár,“ segir hann og
minnist uppvaxtaráranna á Holtinu.
„Það er leiðinlegt að hafa ekki getað
kvatt gamla vini af tilhlýðilegri virð-
ingu.“ Hann bætir við að í stað þess
að naga sig í handarbökin hafi hann
ákveðið að blása til samkomu og
endurnýja kynnin áður en það yrði
of seint.
Skemmtilegt samfélag
„Samfélag frumbyggjanna á Holt-
inu var gríðarlega skemmtilegt og
þarna bjó fólk sem kunni og varð að
bjarga sér, hvunndagshetjur,“ rifjar
Jón upp. Hann segir að tveir ár-
gangar barna, 1949 og 1955, hafi ver-
ið sérlega sterkir. „Við í yngri hópn-
um litum upp til stóru strákanna
sem voru svo duglegir og sterkir,
lögðu meira af mörkum í áramóta-
brennuna og gátu lyft stærri og
þyngri hlutum upp í köstinn.“
Jón segir að almennt hafi verið
barnmargar fjölskyldur á Holtinu og
allar mæður heimavinnandi. „Við
vorum sjálfala, gengum inn og út á
öllum heimilum. Samheldnin var
mikil og mikill samgangur barna og
fullorðinna.“ Hann segir alla hafa
komið saman á gamlárskvöld auk
þess sem algengt hafi verið að börn
og fullorðnir hafi farið í útileiki á
kvöldin. Á öðrum tíma hafi börnin
siglt bátum og öðrum fleytum, jafn-
vel bílþökum, á pollunum í sand-
gryfjunum í Kópavogsdal. Í Kópa-
vogslæk hafi þau veitt silunga og
hornsíli og þar fram eftir götunum.
„Heimasmíðaðir kassabílar komu
sér vel til flutninga á bátskektum og
öðru og og þarna urðu áreiðanlega
margir sjálfstæðir atvinnurekendur
til.“
Um 40 til 50 manns mættu í garð-
veisluna og sumir þurftu að gera
grein fyrir sér. „Fyrstu mínúturnar
fóru í að finna út hver væri hver,“
segir húsráðandinn. Bætir við að
fljótlega hafi verið eins og hópurinn
hafi aldrei tvístrast. Um nóg hafi
verið að ræða og tíminn liðið hratt
við grillið. „Við rifjuðum upp gamla
tíma, prakkarastrik og stríðni sem
flokkast nú undir einelti, leiki og
ýmis ævintýri.“ Í því sambandi segir
hann að „Tóti á númer 109“, þ.e.
Digranesvegi 109, hafi verið báts-
maður á varðskipi og eitt sinn farið
með nokkra stráka með sér til Kefla-
víkur. „Hann var á vakt og á meðan
lékum við nokkir 10 ára pattar okkur
á lítilli gúmmítuðru með utanborðs-
mótor í höfninni. Þannig var barna-
uppeldið, en þetta væri óhugsandi
nú.“
Ekkert var ákveðið um að hittast
aftur. „Enginn veit hvað framtíðin
ber í skauti sér,“ segir Jón, en Linda
Ágústsdóttir hafi opnað síðuna
„Krakkarnir á Holtinu“ á Fésbók-
inni og hugsanlega verði hún virkjuð
á ný. „Drifkrafturinn er í vin-
skapnum,“ segir hann.
Morgunblaði/Arnþór Birkisson
Krakkarnir á Holtinu Um 40 til 50 manns mættu í garðveisluna, en sumir þeirra komu seinna en aðrir.
Hittust eftir hálfa öld
Krakkarnir á Holtinu í Kópavogi endurnýjuðu og styrktu
vinskapinn og höfðu engu gleymt Prakkarastrik og stríðni