Morgunblaðið - Sunnudagur - 16.06.2019, Blaðsíða 17

Laufblaðið
En Halldór ákvað sem sagt að gera hina beittu grein
Jóns Hjaltasonar ómerkilega með því að velta sér
upp úr einu atriði. Finna fölnaða laufblaðið og for-
dæma skóginn, sem er gamalkunn aðferð en þykir
ekki merkileg.
Einhver hefur sagt Halldóri að það sé ónákvæmni
hjá Jóni Hjaltasyni að Bjarni Benediktsson hafi skip-
að Má Guðmundsson tvisvar seðlabankastjóra. Það
hafi hann aðeins gert einu sinni.
Það er nú svo. Bjarni Benediktsson fjármálaráð-
herra hafði bæði gefið til kynna og sagt ýmsum frá að
hann ætlaði sér ekki að endurskipa Má Guðmunds-
son þegar að því kom árið 2014. Þegar að þessu dró
var ráðherrann staddur fyrir norðan, sennilega á
Siglufirði, og hringdi í menn og upplýsti þá, og þar á
meðal ritstjóra Morgunblaðsins, að vegna óvænts
flækjustigs sem upp hefði komið (sem ekki verður
farið út í hér) hefði hann ekki náð að gera breyting-
arnar sem hann hefði margboðað. Hann myndi því
skipa Má og skipunarbréfið gæfi til kynna að það
yrði til fimm ára. Hins vegar væri sameiginlegur
skilningur á því að skipunin stæði í hæsta lagi til eins
árs.
Ekki voru endilega allir mjög trúaðir á þennan
málatilbúnað. En samkvæmt minnispunktunum
sagði ráðherrann efnislega á þessa leið: Þessu mega
menn treysta og Már gerir sér grein fyrir þessu og
mun birta yfirlýsingu sem í raun staðfestir það sem
ég er að segja.
Og mikið rétt. Már bankastjóri stóð við sitt. Þetta
birtist: „Af þessu tilefni hefur Már Guðmundsson
seðlabankastjóri gefið út eftirfarandi yfirlýsingu:
„Fjármála- og efnahagsráðherra hefur í dag skipað
mig í stöðu seðlabankastjóra til fimm ára. Í skipunar-
bréfi sínu vekur ráðherrann athygli á því að hafin er
vinna við heildarendurskoðun laga um Seðlabanka Ís-
lands. Eins og áður hefur komið fram tel ég fulla þörf
á þeirri endurskoðun. Seðlabanki Íslands hefur lagt
því verkefni það lið sem hann getur og eftir hefur ver-
ið leitað. Endurskoðunin mun að mínu mati kalla á
einhverjar breytingar varðandi stjórnskipun bank-
ans. Þar eru mismunandi kostir í boði og ég get ekki
spáð fyrir um hver endanleg ákvörðun Alþingis verð-
ur í þeim efnum. Hitt er mér ljóst að þær breytingar
gætu haft í för með sér að endurráðið yrði í yfirstjórn
bankans.
Ég tel í þessu sambandi rétt að upplýsa að ég hef í
nokkur ár haft hug á að skoða möguleikann á að
hverfa á ný til starfa erlendis áður en aldursmörk
hamla um of. Ég taldi ekki heppilegt að gera það nú í
ljósi ástandsins og verkefnastöðunnar í Seðlabank-
anum auk fjölskylduaðstæðna. Þetta mun breytast á
næstu misserum. Það er því óvíst að ég myndi sækjast
eftir endurráðningu komi til slíks ferlis vegna breyt-
inga á lögum um Seðlabanka Íslands á næstu miss-
erum.“ Eins og áður sagði stóð Már við sitt.
Þannig að útkoman varð sú að fjármálaráðherrann
de facto skipaði Má tvisvar með því að standa ekki við
yfirlýsingar sínar. Engin skýring hefur fengist á því.
Þannig að Jón Hjaltason reyndist, kannski óviljandi,
hafa haft rétt fyrir sér.
Fölnaða laufblaðið kom þessum skógi ekki við.
Hvernig væri að leita til skátanna?
Ef ekki hefði legið svona illa á Halldóri Blöndal hefði
hann ekki kallað á þessa dapurlegu upprifjun.
Halldór Blöndal gat stundum forðum tíð haft átta-
vita sem mátti hafa hliðsjón af. En hann ratar illa eft-
ir að notkunin á ættarvitanum óx. Og lendir þá í
hverri hafvillunni af annarri. Ættarvitanum fylgdi
hann þegar hann kúventi yfir nótt og lagðist á árar
með Jóhönnu og Steingrími í Icesave og erlendum
kröfuhöfum. Flokkurinn hans og okkar hefur ekki
borið sitt barr síðan.
Nú sýna kannanir að allur þorri flokksmanna er á
móti orkupakkaruglinu. Enginn hefur fengið að vita
af hverju forystan fór gegn flokknum í Icesave. Og nú
fær enginn að vita „af hverju í ósköpunum“, svo notuð
séu orð formannsins sjálfs, laskaður flokkurinn á að
taka á sig enn meiri högg. Halldór Blöndal áttar sig
ekki á þessu fremur en Icesave, sem hann hafði barist
gegn þar til ættarvitinn tók öll völd. Þessi sami ættar-
viti sem núna er að ærast í segulstormunum.
Það vantaði ekki neitt upp á það að hann sendi þá
gömlum vinum sínum kveðjurnar eftir krókaleiðum
vegna þess að þeir mökkuðu ekki með. Þeirra svik
voru að fara ekki kollhnís þegar kallið barst frá Stein-
grími og kröfuhöfum.
Nú hefur bréfritari ekki heyrt í Halldóri lengi. En
hann hringir til manna allt í kringum þann með sama
hætti og síðast og þeir segja að það liggi þetta líka
óskaplega illa á honum núna. Það hlýtur að gera það,
því að Halldór er innst inni drengur góður.
Hann ætti því kannski að bíða með þessar hring-
ingar.
En best væri þó að skátarnir segðu honum að
ættarvitar hafi aldrei náð nokkurri átt.
Aldrei.
Morgunblaðið/Hari
16.6. 2019 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17