Morgunblaðið - 03.08.2019, Síða 6

6 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. ÁGÚST 2019
TAUBLEIUBÚÐIN ÞÍN
Kíktu á netverslun okkar
bambus.is
Nýbýlavegi 8 – Portið, sími 847 1660, www.bambus.is, bambus@bambus.is
bambus.is bambus.is • Opið mánudaga og fimmtudaga frá kl. 10-14
VIÐTAL
Margrét Þóra Þórsdóttir
maggath61@simnet.is
„Þegar ég ranka við mér er ég að
renna út af vinstri kantinum, bíll-
inn hafði ekki oltið, hann var á
undanhaldi undan brekkunni og ég
áttaði mig á að það yrði ekki
umflúið að bíllinn myndi velta. Ég
man þegar hann var við það að
velta fram af kantinum og svo það
næsta sem ég man er þegar hann
var lentur utanvegar og ég hang-
andi í beltinu á hvolfi,“ segir Sig-
urjón Þórsson, bílstjóri hjá Olíu-
dreifingu, við Morgunblaðið en
hann varð fyrir því óláni í liðinni
viku að olíubíll sem hann ók valt á
þjóðvegi 1 um Öxnadalsheiði,
skammt vestan Grjótár.
„Það sem gerðist var að ég dott-
aði eitt augnablik undir stýri með
þessum afleiðingum,“ segir Sig-
urjón sem liggur enn á Sjúkrahús-
inu á Akureyri.
„Þetta verður eitthvað“
Sigurjón lagði upp frá Akureyri
miðvikudagsmorguninn 24. júlí
með um 30 þúsund lítra af skipa-
gasolíu og var á leið fyrst til Sauð-
árkróks og síðan Siglufjarðar.
Óhappið varð kl. 11.15, eftir um
það bil hálftíma akstur.
„Þegar ég fer yfir þetta eftir á
þá hef ég eflaust verið þreyttur, en
hundsað það, ég hafði unnið mikið
dagana á undan, en mér fannst ég
alveg hress þegar ég mætti til
vinnu um morguninn,“ segir hann.
Sigurjón segist hafa dottið út í
eitt augnablik en það nægði til að
svo fór sem fór. „Ég man að ég
hugsaði; þetta verður eitthvað,
þegar bíllinn var við það að velta
fram af.“
Bíllinn var enn í gangi og segir
Sigurjón að sín fyrsta hugsun hafi
verið að slökkva á honum, lykillinn
var brotinn í svissinum og því ekki
hægt að drepa á bílnum með hon-
um. Hann fór að teygja sig eftir
útsláttarrofa bílsins, en innrétt-
ingar höfðu allar gengið úr skorð-
um, rofinn var ekki á sínum stað
auk þess sem það bætti ekki úr
skák að vera meiddur og á hvolfi
við leitina.
Það tókst þó að lokum að drepa
á vél bílsins. Þá var næsta hugsun
Sigurjóns að losa sig og koma sér
úr bílbeltinu. Það gekk eftir nokkr-
ar tilraunir.
„Ég féll aðeins niður og reyni
svo að koma mér inn í miðjan topp
bílsins og grúfa mig niður. Þannig
var staðan þegar fyrstu menn
komu á vettvang, en það voru
starfsmenn frá verktakafyrirtæk-
inu Víðimelsbræðrum sem voru við
vinnu sína í námunda við slysstað.
Aðrir vegfarendur komu einnig
fljótt að og allt gekk snuðrulaust
fyrir sig að mér fannst á slys-
staðnum. Ég óskaði eindregið eftir
því að vera togaður út úr bílnum,
heyrnin var í lagi og ég varð var
við að olían lak úr bílnum,“ segir
Sigurjón. „Ég þorði bara alls ekki
að vera lengur þarna inni.“
Vildi fyrir alla muni
komast út úr bílnum
Hann segir að sér hafi einnig
verið mjög kalt og því fyrir alla
muni viljað komast út og fá að-
hlynningu. Sjálfur hafi hann verið
nokkuð viss um að óhætt væri að
toga sig út, hann fann vel fyrir út-
limum og taldi ólíklegt að mænan
hefði skaðast í slysinu. Dýna úr
koju olíubílsins var lögð á jörðina
og teppi fundust hér og þar þannig
að búið var um Sigurjón þar til
læknir og sjúkrabíll komu á stað-
inn. Á slysstað var rætt hvort kalla
ætti út þyrlu og flytja hann suður
til Reykjavíkur eða senda hann
með sjúkrabíl á Sjúkrahúsið á Ak-
ureyri sem úr varð.
Margvíslegir áverkar
Sigurjón hlaut margvíslega
áverka í slysinu og verður lengi að
ná bata, sjálfur telur hann ekki
ólíklegt að hann verði á sjúkrahúsi
fram eftir ágústmánuði eða jafnvel
fram í september.
„Ég veit auðvitað ekki á þessari
stundu hversu lengi ég verð að
jafna mig á þessu en bý mig undir
að það verði langur tími,“ segir
hann, en 6 rifbein aftan til í baki
eru brotin, loftbrjóst myndaðist á
vinstra lunga og vökvasöfnun,
hann hruflaðist umtalsvert og er
mikið marinn, einkum á vinstri hlið
og styrkur vinstri handar er skert-
ur. Þá hlaut hann áverka á milta
sem leiddi til þess að í vikunni var
hann fluttur suður á Landspítala
með sjúkraflugi í aðgerð. Æðar í
milta höfðu farið í sundur og
myndað slagæðagúlp sem hætta
var á að gæti sprungið. „Það varð
þarna bráðainngrip, nauðsynlegt
þótti að bregðast hratt við. Að-
gerðin var gerð fyrir sunnan og ég
svo sendur aftur norður,“ segir
hann.
Á tímamótum
Sigurjón stóð á tímamótum þeg-
ar óhappið varð, hafði sagt upp
störfum sínum hjá Olíudreifingu á
Akureyri þar sem hann hafði starf-
að síðan í júní í fyrra. Hann hugð-
ist hætta störfum 9. ágúst næst-
komandi og flytja austur á Höfn í
Hornafirði þar sem hann hafði
fengið starf sem leiðbeinandi við
Framhaldsskólann í Austur-
Skaftafellssýslu. Hann hafði áður
kennt við framhaldsskóla eina önn
og líkaði vel auk þess sem hann
hafði innritað sig í fjarnám til
kennsluréttinda við Háskólann á
Akureyri. Sigurjón er stúdent frá
Menntaskólanum á Egilsstöðum og
iðnaðartæknifræðingur frá Háskól-
anum í Reykjavík.
„Öll mín plön eru auðvitað í kjöl-
far þessa slyss fokin út í veður og
vind og ég þarf í rólegheitum að
hugsa framtíðina upp á nýtt,“ segir
Sigurjón. Ljóst er að hann mun
ekki geta sinnt starfinu á Höfn, en
hann gælir enn við að halda áfram
kennsluréttindanáminu.
„Það kemur bara í ljós þegar líð-
ur á hvort ég hafi þrek til þess,“
segir hann. Sigurjón er fæddur og
uppalinn á Djúpavogi og þar búa
foreldrar hans sem hafi boðið hon-
um að flytja til sín á meðan hann
nær bata. „Sá möguleiki er fyrir
hendi og gott til þess að vita, en ég
ætla að sjá aðeins til hvernig mér
reiðir af áður en ég ákveð mig.
Þetta verður langt bataferli,“ segir
hann.
Einhverfa og einelti
Sigurjón segist hafa verið undir
nokkru álagi undanfarið ár og í
raun megi rekja þá sögu lengra
aftur í tímann, til barnæsku hans.
Sigurjón var á æskuárum greindur
með einhverfu, Aspergerheilkenni,
en hafði áður verið misgreindur
með þroskaskerðingu og þau um-
mæli fylgdu að líkast til ætti barn-
ið aldrei eftir að læra að lesa og
skrifa.
Sú hrakspá gekk ekki eftir og
hefur Sigurjóni gengið ágætlega að
læra, en hann féll ekki alls kostar
inn í hóp skólafélaganna, var á
öðru róli og því varð hans hlut-
skipti líkt og margra sem eins
háttar um að lenda í einelti.
„Þetta lagðist allt fremur þungt
á mig en ég reyndi hvað ég gat að
paufast áfram lífsins veg og hóf
nám í Menntaskólanum á Egils-
stöðum. Þar fór ég alveg á fullt í
námi og félagslífi sem endaði með
því að ég brann hreinlega yfir og
leiddi hugann að því að binda enda
á líf mitt. Sem betur fer varð ekki
úr þeim áformum mínum og ég
fékk þá hjálp sem ég þurfti.“
Vill vera til staðar
fyrir syni sína þrjá
Sigurjón á þrjá drengi, níu, sex
og fjögurra ára. Í september á
liðnu ári fæddist honum og þáver-
andi eiginkonu hans andvana
drengur og segir hann að það hafi
verið gríðarlegt áfall, stærra en
önnur sem hann hafi lent í. Það
var fjölskyldunni allri þung raun
og þungur baggi að bera. Svo fór
að hjónabandið hélt ekki við þær
aðstæður og við tók skilnaður.
Sigurjón flutti út frá fjölskyldu
sinni í febrúar fyrr á þessu ári og
segir að eftir það hafi leiðin legið
niður á við, sér hafi fundist allt
ganga sér í mót bæði í einkalífi og
vinnu, þar sem komu upp tafir, bil-
anir og eigin klaufaskapur eins og
hann orðar það sem gerði að verk-
um að andlega hliðin var veik-
burða.
„Ég var dapur og fannst ekki
neitt ganga upp hjá mér. Í byrjun
mars er ég á ferðinni fyrir austan
og þá sótti mjög sterkt á mig að
þetta væri komið nóg og best að
ljúka þessu bara endanlega. En þá
komu strákarnir mínir upp í hug-
ann, ég vil vera til staðar fyrir þá.
Mamma hvatti mig eindregið til að
leita á bráðamóttöku daginn eftir
hvað ég gerði og fékk aðstoð, þá
fór í gang ferli sem varð til þess að
ég fór að sjá bjartari hluta tilver-
unnar á nýjan leik,“ segir Sigurjón.
Hann segir síðustu mánuði hafa
verið þokkalega. „En auðvitað hef
ég keyrt mig svolítið út í vinnu,
fjárhagsstaðan var eftir skilnaðinn
frekar bágborin þannig að ég
reyndi hvað ég gat að vinna eins
mikið og hægt var,“ segir hann að
endingu.
Rankar við sér og áttar sig á
að velta verður ekki umflúin
 Sigurjón Þórsson, bílstjóri hjá Olíudreifingu, lýsir slysinu sem hann lenti í á Öxnadalsheiði
Morgunblaðið/Margrét Þóra
Bataferli „Ég man að ég hugsaði; þetta verður eitthvað, þegar bíllinn var við það að renna út af kantinum og ég sá
að velta var óumflýjanleg,“ segir Sigurjón Þórsson, bílstjóri hjá Olíudreifingu, sem lenti í alvarlegu slysi á Öxna-
dalsheiði í liðinni viku. Hann er með margvíslega áverka og gerir ráð fyrir að bataferlið verði langt.
Hreinsitjörn sem sett var upp á slysstað á Öxnadalsheiði er enn að störf-
um, ef svo má segja. Í tönkum bílsins sem Sigurjón Þórsson ók, auk
tengivagns, voru um 30 þúsund lítrar af skipagasolíu og var talið að um 8
þúsund lítrar hefðu lekið út. Grafið var dren í kringum bílinn og settar
upp olíugildrur svonefndar. Munu þær hafa virkað vel, samkvæmt upplýs-
ingum blaðsins en þarna er jarðvegurinn grófur og olían sögð fara hratt í
gegn. Skömmu eftir slysið var haft eftir starfsmanni heilbrigðiseftirlits-
ins á mbl.is að afleiðingar slyssins hefðu getað orðið mun verri hefði bíll-
inn oltið nær vatnsverndarsvæði.
Hreinsun stendur enn yfir
BÍLL SIGURJÓNS VAR MEÐ 30 ÞÚSUND LÍTRA AF SKIPAGASOLÍU
Ljósmynd/Aðsend
Velta Olíuflutningabíllinn á hvolfi sem Sigurjón ók fyrir Olíudreifingu.