Úti - 15.12.1932, Qupperneq 10

8
ÚTI
Við Sönghellir á Kirkjubæjarklaustri
Hið svonefnda „kirkjugólf" við Kirkjubæjarkl.
Herðubreiðarháls. - Þaðan á útsýni að vera
einna best yfir eldsvæðin miklu hjá Eldgjá og
Laka. En pví miður nutum við lítils af pessu
ágæta útsýni, pví poka var og rigning. Myndir
gátum við og engar tekið á pessum svæðum
vegna dimmviðris.
Degar Herðubreiðahálsum sleppir, er gengið
langa lengi eftir sandauðnum og loks yfir
háa hálsa, en af peim hallar ofan í Jökuldal-
ina alræmdu, par sem útilegumennirnir bjuggu.
Holdvotir komum við ofan í Jökuldalina, en
í sólskínskapi eftir vasklega göngu og lung-
un full af háfjallalofti.
Jökuldalirnir eru umluktir fjöllum, en sljett-
lendi er par víða og allmikið gras. Dar er og
ágætt sæluhús, sem við urðum fegnir mjög
að komast í, — Dar purkuðum við af okkur
spjarirnar eftir pví, sem föng voru á, og lögð-
umst svo til svefns í lofti hússins og sváfum
prýðilega. Næsta morgun var komið glaða
sólskin, er við vöknuðum — og meira að
segja útlit fyrir að góðviðrið hjeldist. Var
okkur pað mikið fagnaðarefni, pví hingað til
hafði verið stöðug rigning og poka.
Frá Jökuldölunum stefndum við á Kirkjufell,
sem er hátt og fagurt fjall um 15 km. fyrir
vestan dalina. Nafn sitt dregur fjallið af pví
að pað líkist mjög kirkju (turnlausri pó) sjeð
vestan að.
í Kýlinga, sem er næsti áfangastaður, kom-
um við seinni hluta dags. Frá Jökuldölunum
í Kýlinga er rúmlega priggja stunda gangur.
Landslagið er ljómandi fagurt á pessum slóð-
um. Dar er stöðuvatn — Kýlingavatn — og lögð-
umst við par flest allir til sunds. Við gengum
upp á Stóra Kýling, sem er grasigróið fjall,
um 600 m. yfir sjávarflöt. Oft höfum við
sjeð fagurt landslag og heillandi á ferðum
okkar, en sjaldan eins og pað, sem við sá-
um af Stóra Kýling. Rjett fyrir norðan okkur
rann Tungná. Kirkjufellsós blasti við og víða
sá í spegilsljett vötn. Alt petta vatnaskrúð,
blá fjöll og hvitir jökultindar í fjarska heillaði
svo hugi okkar, að við munum seint gleyma
útsýninu af Stóra Kýling.
Undir kvöld pennan sama dag — fimtu-
dag 14. júlí — komum við í Laugar. Inn í
Torfajökul skerst stórt og hrikalegt gil, sem
Jökulgil heitir. Eftir pví rennur áin Jökulgils-
Við Kýlinga