Haustsöfnun til kristniboðsins (heiðingjatrúboðsins) - 15.06.1937, Blaðsíða 25

ið, meðan vatnið rennur úr augum
hennar sökum reyksins, sem er allt
í kring um hana. Loks er búið að
matreiða hrísgrjónin. Vér skyldum nú
ætla, að öll í’jölskyldan safnaðist
saman í kringum fatið, til að neyta
hinnar góðu máltíðar. Nei, maðurinn
á fyrst að hafa sinn skammt. Oft
kemur það fyrir, að hann borðar
allan matinn einsamall, svo konan
verður að matreiða á ný handa sér
og börnunum.
Það er ekkert innilegt samband
milli manns og konu, engin sameigin-
leg áhugamál eða sameiginlegar ráða-
gerðir til eflingar velferð fjölskyld-
unnar. Hversvegna? Orkar eiginkon-
an ekki að rækja skyldur sínar, sem
húsmóðir? Oss til mikillar sorgar
verðum vér að vísu að játa, að hún
er ekki eins og hún á að vera.
Hún er bara lifandi vera án allrar
þekkingar á skyldum konunnar, og
hún veit ekki hvað það þýðir, að
vera húsmóðir,lífsförunautur og móðir.
Hún hefir frá bernsku verið útilokuð
frá allri fræðslu um skyldustörf sín
sem húsmóðir.
Það er almenn skoðun meðal hinna
innfæddu að drengir eigi að fá skóla-
menntun, en stúlkur verði að vinna.
Þegar sttilka er orðin fjögra eða
fimm ára gömul, er hún látin fara
að matbúa handa fjölskyldunni, þvo
föt, verzla með fisk og annað til að
hjálpa móður sinni. Þegar hún er
tólf ára, verður hún meðlimur í
„Bundooen“, sem er leynilegt stúlk-
nafélag, og þar lærir hún nokkra af
hinum hræðilegustu löstum, sem menn
geta hugsað sér. Meðan þessu fer
fram, hafa foreldrar hennar selt hana
fyrir nokkrar kýr, geitur eða önnur
verðmæti, manni, sem hún þekkir
ekki, og sem hún kærir sig ekki hið
allra minnsta um. Foreldranir hafa
þegar tekið á móti borguninni fyrir
hana, og hún er nauðbeygð til að
giftast honum. Nú er hún orðin
eiginkona og verður bráðum móðir,
án þess að hafa nokkurn skilning á
hinni mikilsverðu köllun sinni.
Hugsaðu þér konu, sem aldrei hefir
tekið sér nál í hönd, sem ekki hefir
hina minstu þekkingu á sjúkdómum,
eða nokkra hugmynd um, hvaða
þýðingu það hefir, að halda líkama
sínum hreinum, og vera í hreinum
fötum, sem ekkert vit hefir á að
gera heimilið vistlegt, eða hvernig
hún á að annast börnin.
Sérhver sjúkdómur, er kemur fyrir
í fjölskyldunni, er eignaður illum
öndum, og aldrei er hugsað út í
það, að hann geti stafað af óhrein-
læti, eða óhollum lifnaðarháttum.
Vesalings ungbörnin eru látin líða
hræðilegustu þjáningar. Vei því barni,
sem ekki vill taka við þeim mat sem
það fær! Þá er það lagt á kné móð-
urinnar, og matnum er troðið upp í
það með fingrunum, eða með priki.
Sökum hinnar óþægilegu stellingar
getur það eklci kyngt matnum, svo
það kafnar,
Eg veit að það fer um ykkur hryll-
ingur við að hugsa um þetta, og
svo spyrjið þið, hvort ekki sé hægt
að gera eitthvað fyrir mæðurnar í
Afríku, og kenna þeim að fara skyn-
samlega með börnin. Það gleður mig
því að geta sagt, að afríkanskar stúlk-
23