Skessuhorn - 30.12.2015, Blaðsíða 24

MIÐVIKUDAGUR 30. DESEMBER 201524
Vörur og þjónusta
Hönnun prentgripa
& alhliða prentþjónusta
Drei bréf - Boðsbréf
Ritgerðir - Skýrslur
Reikningar - Eyðublöð
Umslög - Bréfsefni
Fjölritunar- og
útgáfuþjónustan
Getum við
aðstoðað þig?
sími: 437 2360
olgeirhelgi@islandia.is
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
R E S T A U R A N T
Upplýsingar í síma: 430 6767
Sprautu- og bifreiðaverkstæði
Sólbakka 5, Borgarnesi • 437-1580 • sbb@simnet.is
Tjónaskoðun – Bílamálun – Réttingar – Bílrúðuskipti
Þjónustum öll tryggingafélög
Borgarness
Hilmir B ehf
Alhliða pípulagningaþjónusta
hilmirb@simnet.is
facebook.com/hilmirbehf

- -
-
-
Daglegar ferðir frá
Akranesi - Reykjavík
Reykjavík - Akranes
www.skessuhorn.is
Þjónustuauglýsingar
Skessuhorns
Auglýsingasími:
433 5500

Pennagrein

Vélsmiðja BA
Nýsmíði • Vélaviðgerðir
Breytingar • Viðhald
Vélsmiðja BA • Sólbakka 25 • Borgarnesi • bhk@vortex.is
Björn Kristjánsson 894 – 3336
Arnar Björnsson 849 – 9341
Fréttaveita Vesturlands
www.skessuhorn.is
Pennagrein
Ég hef tekið eftir því á ferðum
mínum um Borgarnes og ná-
grenni að allvíða liggur frammi
dálítil teikning af Hafnarfjöll-
um þar sem skráð eru nöfn helstu
kennileita. Teikningin er ljósrit-
uð en hefur tekist allavega hvað
gæðin snertir. Mig langar til þess
að segja sögu teikningarinnar en
ljósmynd af henni fylgir hér með.
Það var laust eftir 1980 sem
Björn H. Jónsson, þá bóndi á Öl-
valdsstöðum I í Borgarhreppi,
bað mig aðstoða sig við fram-
kvæmd hugmyndar sem hann
hafði fengið. Það gerði hann
við eina af mörgum heimsókn-
um okkar fjölskyldunnar þangað,
en kona Björns, Sigrún Jónsdótt-
ir, var föðursystir mín. Hugmynd
Björns var að fá á eina mynd ör-
nefni helstu kennileita í Hafnar-
fjöllum eins og þau blasa við frá
Stór-Borgarnesi. Myndina hugð-
ist hann síðan færa Björgunar-
sveitinni Brák, sem þá gæti selt
hana þeim sem hafa vildu, sveit-
inni til styrktar.
Björn á Ölvaldsstöðum var van-
ur að framkvæma hugmyndir sín-
ar. Með ljósmyndaröð til stuðn-
ings hóf hann að leita örnefn-
anna og skrá þau með samráði við
staðkunnuga menn, einkum þó
Ara Gíslason á Akranesi og Pét-
ur Fjeldsted Torfason sem þá bjó
í Höfn, en einnig ýmsa kunningja
sína í Borgarnesi og nágrenni.
Að fyrirsögn Björns teiknaði ég
síðan myndina upp og færði inn
örnefnin. Björn hafði þegar ver-
ið í sambandi við fulltrúa Brákar-
manna, sem ég man nú ekki leng-
ur hverjir þá voru. Það gerðist
hins vegar nokkru eftir að verki
mínu lauk að Björn féll frá, en
hann dó 16. maí 1984. Þá sofn-
aði einnig hugmyndin um frekari
vinnslu myndarinnar og stuðning
með henni við björgunarsveitina
Brák. Teikning okkar Björns fór
hins vegar að berast út með ein-
hverjum hætti, ljósrituð og mis-
jafnlega leikin.
Tilgangur skrifa minna er frá-
leitt sá að nöldra yfir dreifingu
myndarinnar. Þvert á móti vona ég
að hún hafi frætt sem flesta um ör-
nefni Hafnarfjalla og vakið áhuga
þeirra á umhverfi sínu því lands-
lag án heitis er lítils virði. Svo ná-
kvæmur sem Björn var vona ég að
örnefnin á myndinni séu rétt með
farin – að því marki sem örnefni
geta orðið „rétt“ yfirleitt!
Aðalerindi sögu minnar er hins
vegar það að rifja upp áform Björns
á Ölvaldsstöðum um stuðning við
björgunarsveitina í Borgarnesi,
sem ekki varð. Ég bið því hvern
sem þessarar örnefnamyndar hef-
ur notið eða nýtur að hugsa hlýtt
til sveitarinnar – og helst að styðja
hana með áþreifanlegum hætti.
Þakklæti Björns var mér nóg umb-
un fyrir minn hluta verksins.
Bjarni Guðmundsson, Hvanneyri.
Lítil saga af lítilli teikningu
Skoðanir
Margir hafa skoðanir á mörgu, sum-
ir fáu og enn aðrir þykjast ekki taka
afstöðu til nokkurs hlutar. Eflaust má
að einhverju leyti flokka þetta und-
ir mannlegt eðli, hluta af vitsmunum
okkar og skynjun. Stundum gerist
það á stuttum tíma að skoðanir fólks
eða viðhorf breytast mjög hratt, oft
til góðs, stundum til bölvunar. Sam-
félög átta sig á því að „rótgróin við-
horf“ hafa verið ranglát eða heimsku-
leg og skipta um skoðun ef svo má
segja. Þannig hafa viðhorf til minni-
hlutahópa færst til frjálsræðisáttar
á Íslandi undanfarna áratugi sem er
vel. Sumt virðist þó enn eiga eftir að
verða að viðhorfi eða „sameiginlegri
sýn“ hjá þjóðinni. Menn vita ekki enn
fyllilega hvað þeim á að finnast um
ýmis mál. Þannig hafa útlendingar
verið fátíðir á Íslandi í gegnum ald-
irnar en eru nú út um allar koppa-
grundir ýmist sem helsti drifkraftur
efnahagslífsins og þannig gott inn-
legg í nútíma neyslusamfélag (erlend-
ir ferðamenn, markríll) eða stórfeng-
leg ógn. Ógn eru útlendingar í sumra
huga þegar þeir heita lúpína eða Mu-
hammad og vilja setjast hér að eða
þegar þeir ferðast um landið í rútum
og þurfa að ganga örna sinna fleiri en
tíu saman. Líkast til mun þjóðin velta
þessu fyrir sér enn um stund og móta
síðan „viðhorf“ sín og sættast við hið
nýja og breytta í heiminum. Þannig
er rás tímans.
Vísar klukkunnar
Sumt af því sem endrum og eins
dúkkar upp í umræðu manna á með-
al á Íslandi og skoðanir eru skiptar
um er undarlegt að mér finnst. Und-
ir þennan hatt fellur lestin góða sem
fyrst um sinn skildi bruna um landið
þvert og endilangt (í upphafi 20. ald-
ar) en hefur síðustu áratugi farið um
skemmri veg, oftast „útá völl“. Annað
sérstaklega áhugavert efni er tal um
klukkuna og vísa hennar.
Alltaf skal þessi umræða koma upp
aftur og aftur og hópur manna hafa
fjarstæðukenndar hugmyndir um ljós
og klukku. Jafnvel fólk sem búið hef-
ur á Íslandi alla sína ævi og orðið er
miðaldra getur sett fram hugmyndir
um hvernig breyta megi myrkri í ljós
og ljósi í myrkur með því að fikta í
vísum klukkunnar. Þetta kemur mér í
hug nú í skammdeginu, fimm mánuð-
um áður en hér verður bjart allan sól-
arhringinn. Eftir þrjá mánuði er bjart
í 12 tíma og myrkur í 12…svona um
það bil. Ofan í þrönga firði verður sól
ekki troðið með því að færa klukku-
vísana. Samt vilja menn skoða þetta.
Jafnvel þingmenn sem misst hafa af
tækifærinu til berjast fyrir rýmkuðum
heimildum til áfengiskaupa eða eyð-
ingu lúpínu í hendurnar á einhverjum
kollega sinna taka málið upp endrum
og eins.
Ábyrgð fylgir orðum
Skyldi það þá ekki vera eins með ann-
að sem er okkur fjær? Má okkur ekki
vera það ljóst að mannlegt eðli er hið
sama hvar sem við stöndum. Sum-
ir hafa aðlagast heitu loftslagi, aðrir
köldu en sumir búa í köldum lönd-
um eða heitum án þess að una þar
hag sínum nokkurn tíma. Þegar við
myndum okkur skoðun á því sem er
okkur framandi þurfum við kannski
að leggja meira á okkur en í dags dag-
legu kjaftaþvargi þar sem menn geta
sagt það sem þeim dettur í hug af því
umræðan er hvort eð er innantóm og
til þess gerð að láta tímann líða hrað-
ar en í þögninni. Við ættum ekki að
ráðast af heift til atlögu við fólk sem
við vitum ekki mikil deili á, gerast
„vinveitt innrásarþjóð“ í ríki sem fáir
Íslendingar vita hvar liggur á jarðar-
kringlunni. Þetta gildir sennilega um
okkur öll, hvar sem við búum á móð-
ur jörð. Og hefur líkast til gert lengi
óháð vísum klukkunnar. Af því við
erum öll hvort öðru lík.
Finnbogi Rögnvaldsson.
Klukkan