Skessuhorn - 05.04.2017, Blaðsíða 23

MIÐVIKUDAGUR 5. APRÍL 2017 23
Krossgáta Skessuhorns
Hér er ný krossgáta fyrir lesendur að leysa. Auk þess
birtum við lausn á krossgátu síðustu viku. Þeir sem
vilja geta sent Skessuhorni lausnarorð/in á netfangið:
krossgata@skessuhorn.is fyrir klukkan 15 á mánudögum.
Athugið að fullt nafn og heimilisfang þarf að fylgja með
lausninni. Þeir sem ekki hafa aðgang að tölvupósti sendi
lausnir á: „Skessuhorn - krossgáta, Kirkjubraut 56, 300
Akranesi (póstleggja þarf lausnir í síðasta lagi á föstudegi).
Dregið verður úr réttum innsendum lausnum og fær vinn-
ingshafinn bókargjöf frá Skessuhorni; „Pétrísk íslensk orða-
bók með alfræðiívafi,“ eftir sr. Pétur Þorsteinsson.
Alls bárust 44 lausnir við krossgátunni í blaðinu í síðustu
viku. Lausnin var: „Ójarðbundin.“ Vinningshafi er Sigrún
Dúna Karlsdóttir, Sóleyjargötu 4, 300 Akranesi.
Máls-
háttur
Kænn
Fas
Serkur
Ýtir
Snúin
Ógn
Loforð
Hætta
Tón-
tegund
Grætur
Svefn-
laus
Sól
Lirfu
Grett-
ur
Grip
Hanki
Svæfill
Átt
Lof-
legir
Titill
Jötnar
Aukasól
Reyk-
elsi
Ræna
Tvíhlj.
Sund
Leiðsla
Tindur
Önugur
51
Aðskor-
inn
Skír
5
Ikt
Ljómi
Fjórir
Girnast
Væta
Fráleitt
Ái
Teppi
Elfur
Upptök
Dáð
Kantur
Lítil
7 1
Þegar
Fagur
Móða
Nýta
Sægur
Versnar
Vekja
Sterka
Súld
Skír
Heilar
Allsgáð
Ríkt
2 Skógar-
dýr
Kvartil
2001
Erni
Kúgar
Vein
Upphr.
Skel
Sérhlj.
Menn
9 Óhóf
Skip
Tóm
Sonur-
inn
Kjáni
Lítill
bor
Lekur
Innsigli
Kefli
Kriki
Málfæri
Fornar
Deilir
4
Yndi
Halur
Spurn
Fljót
Manar
Ófús
Á fæti
Eðli
Marra
Vesæl
Rask
Átt
8
Nestis-
poki
Börn
Hress
Vær
Álasa
Bindur
Nettar
Köngul
6
Band
3 Sér-
hljóðar
Hvíldu
Kven-
fugl
Lausn
1 2 3 4 5 6 7 8 9
F R J Á L S L E G
Ó A L I N Ú Ð A
O F M J A K A R
L Ó N A Á K A F I
O F N A N A V E R K R Ó L
F R I Ð U R F Æ R N I L M
T Ú Ð A Ð T O G A Ð Á T U
F A U K S A L I R J A Ú R
I Ð R U N R D R V A R P
M E R K Ó L Í L A M A S
L I A L T E L U N D U Á
E N N I G U L L D Y N T I
B I S A U N I L I N D A R
K Ú P Á R K N Á U K
A R F U R I L M A R Á M A
R I L L A S N J Ó R K R A M
L O S R Á N Ó T A L R M
E L T A Á L L S A Ó S K A
Ó J A R Ð B U N D I N
L
A
U
S
N
Ú
R
S
ÍÐ
A
S
T
A
B
L
A
Ð
I
Vísnahorn
Fréttir af kaupum er-
lendra vogunarsjóða á
hlutum í Arion banka
hafa vakið nokkra athygli og óneitanlega um-
ræðu. Magnús Halldórsson orti um þessa við-
burði og þar með um gestrisni þeirra Engeyj-
arfrænda:
Býsn má hérna brask’og pretta.
Bí mæ gest and fill jour tank.
Hér má líka hitt og þetta.
Há dú jú læk æsland bank?
Egill Bjarnason var um tíma blaðamaður
á Tímanum og um tíma auglýsingastjóri á
þeim bæ en einnig fornbókasali og mikilvirk-
ur þýðandi á söngtextum, óperum og óperett-
um. Hafði því í mörg horn að líta og stundum
óreglulegur opnunartími verslunarinnar enda
orti hann:
Ýmsu veldur annríkið
illu á mínum högum
ég er svona við og við
við – á flestum dögum.
Jón Bergmann var einn af okkar alsnjöll-
ustu hagyrðingum og mátti raunar vel kallast
skáld. Á þeim tímum var mikill siður að yrkja
eftirmæli og sagt að sumum yrðu það nokkur
búdrýgindi ef þeir tóku visst á vísuna. Ýmis-
legt varð þó til án þess að gjald kæmi fyrir og
síst lakari framleiðsla. Við lát Böðvars Þor-
valdssonar á Barði orti Jón:
Nú er autt og blásið Barð,
Böðvar horfinn sýnum.
Þar er fyrir skildi skarð
skjólstæðingum þínum.
Ræktir skyldur allar eins,
unnir skýrum litum.
Þú lést aldrei örbirgð neins
olla vinaslitum.
Sigur vann þitt sálarþrek,
sjúkum skóp þér næði,
vissir þó að lífið lék
lengst á veikum þræði.
Meðan yljast sólarsýn
sérhver góður strengur
geymast manndómsmerkin þín
minnisvörðum lengur.
Eitt er bót þótt hærri hljóð
hæfði slíkum vini.
Þetta er ekkert erfiljóð
ort í krónuskyni.
Það er sitt hvað gæfa og gjörfileiki og marg-
ir af okkar bestu hagyrðingum hafa ekki alltaf
siglt sléttan sjó í lífinu. Þó orðsnilld þeirra hafi
máske verið nokkurs metin hefur hún oft ver-
ið létt í vasa. Við andlát Jóns Bergmann orti
Valdimar Benónýsson á Ægissíðu:
Dauðinn leggur björk og blóm,
blandar dregg í skálar,
nærri heggur dauðadóm
dult á vegginn málar.
Dögum hljóðum dregur að
dofnar gróður Braga,
Jóns við ljóð er brotið blað
Bergmanns þjóðarhaga.
Hinstu njólu fékk hann frið
feginn bóli náða.
Bernskuhólinn heima við
hlúði skjólið þráða.
Ylur vaknar muna manns,
margt úr raknar leynum,
allir sakna söngvarans,
svellin slakna á steinum.
Þjóðin finnur að hún á
yl frá kynningunni,
ljóðin vinna löndin hjá
ljúfu minningunni.
Margan bjó hann góðan grip
gjarnan sló í brýnu,
á það hjó hann sverðsins svip
sem hann dró í línu.
Hreina kenndi lista leið,
Ljóðin renndu af munni
Orðin brenndu og það sveið
undan hendingunni.
Hans var tungan hörð og snjöll
hneigð að Braga sumbli.
Standa formanns stuðlaföll
stolt á dáins kumbli.
Þó allt, bæði menn og skepnur sé af Guði
gjört hefur aldrei tíðkast að yrkja erfiljóð um
sauðfé. (Skal þó ekki útiloka einstöku forystu-
sauð þó ég þekki ekki þau dæmi). Að vísu tölu-
vert um hross en fráleitt um tófuna sem marg-
ir hafa þó verið fegnir að losna við. Á tímum
fjárpestanna féll stundum til einn og einn rol-
luskrokkur hjá bændum sem þeir þurftu að
losa sig við og tilvalið að nota þá í refafóður
en á þeim árum var einmitt fyrra refaeldisæð-
ið. Guðlaugur Jóhannesson á Signýjarstöðum
sendi Geir Péturssyni rolluskrokk eitt sinn
sem oftar og þessar vísur með:
Þér ég sendi þennan kropp
með þeirri ósk og vonum
að ekki verði alveg stopp
á okkar viðskiptonum.
Það góðan ávöxt gefur þér
ef Guðlaugs ráð þú virðir,
þó fáir viti að hann er
afbragðs tófuhirðir:
Ef að grátt þær geyma trýn
Geir, það áttu að muna
þeim veita brátt skal vítamín
það vekur náttúruna.
En hafi þær svartan hring um kjaft
það heilsu lýsir góðri
að þær hafi alltaf haft
A.B.C. í fóðri.
Stefán heitinn Jónsson fréttamaður var
nokkur frumkvöðull þess bragarháttar sem
nefndur er slitruháttur. Þegar orðin eru slitin
sundur til að láta þau passa í formið. Ekki held
ég samt að hann hafi ort þessa knattspyrnus-
töku en gaman ef einhver vissi:
- naldo svekktur nú er Ró -
- nalegur þá verður dó-
og - hnappa saman herpir þjó -
hann er - ískur ekki stó -.
Stundum er talað um þann mun sem er á
körlum og konum og stundum líka rætt um
launamun kynjanna og ýmsar tilraunir gerðar
til að hrútskýra hann. Ein útgáfan kemur hér
frá Antoni Helga Jónssyni:
„Svo hissa ég höfðinu sný:
Við heila er kvenþjóðin frí.“
„Sá vandi er slunginn.
Þær vantar sko punginn
sem vant er að geyma hann í“.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Þeim veita brátt skal vítamín - það vekur náttúruna