Skessuhorn - 10.01.2018, Síða 19

MIÐVIKUDAGUR 10. JANúAR 2018 19
Rallý er krefjandi íþrótt
Aðspurð hvernig sé að vera tíma-
vörður í rallý brosir Guðný og seg-
ir það fyrst og fremst skemmtilegt.
„Þetta er vissulega krefjandi starf
en það er eitthvað við þetta sem
gerir það svo skemmtilegt. Mað-
ur finnur fyrir adrenalíninu og
spennunni og ég bara elska þetta.
Aðstæðurnar geta oft verið erfið-
ar svo það skiptir öllu máli að búa
sig vel og vera tilbúin fyrir hvern-
ig veður og aðstæður sem er. Öku-
mennirnir treysta því að þegar þeir
koma í mark sé tímavörður tilbú-
in þar með flaggið. Það væri frekar
ömurlegt fyrir ökumenn, sem eru
kannski búnir að keyra mjög langa
leið, að tímavörður klúðri hlutun-
um fyrir þeim. Mistök tímavarðar
gætu spilað stóran þátt í úrslitum
keppna og jafnvel kostað ökumenn
sigur. Ég lenti í því núna síðast-
liðið haust að þurfa að standa úti
í svarta myrkri, í grenjandi rign-
ingu og ótrúlegum kulda. Það
skipti engu máli og ég varð bara
að láta mig hafa það því ég hafði
tekið að mér þetta hlutverk,“ seg-
ir hún. „Þetta á við um öll hlut-
verk sem tengjast rallý enda er
þetta mjög krefjandi íþrótt. Það er
mikill hraði og oft óútreiknanleg-
ar aðstæður og því mikil pressa á
flestum þátttakendum. Ökumað-
urinn er undir pressu að halda sér
á veginum og hann verður að geta
treyst á leiðbeiningar frá aðstoð-
arökumanni, sem er þá líka undir
pressu. Það er líka ekkert grín að
sitja í bílnum í keppni og alls ekki
fyrir bílhrædda eða bílveika,“ segir
Guðný og brosir.
Hún bætir við einni sögu um
hremmingar eins aðstoðaröku-
manns. „Einu sinni var ég í tíma-
vörslu og ökumennirnir í einum
bílnum opnuðu ekki hurð eða
glugga strax eftir að þeir komu
í mark. Ég fór því og bankaði á
rúðuna hjá þeim. Þegar þeir opn-
uðu sá ég að aðstoðarökumað-
urinn hafði orðið svona líka bíl-
veikur á miðri leið og bíllinn leit
út samkvæmt því. Þeir héldu samt
ótrauðir áfram keppni, illa lykt-
andi,“ segir hún og hlær.
Ljósmyndirnar
bara áhugamál
Ljósmyndir Guðnýjar af keppnum
hafa farið mjög víða, ekki bara hér
á landi heldur um allan heim og
má til að mynda finna þær í ýmsum
myndböndum og á veggspjöldum.
Þrátt fyrir að leggja mikla vinnu í
hverja mynd segist Guðný ekki fá
neitt borgað fyrir þær. „Fyrir mig
er þetta bara áhugamál og mynd-
irnar eru mitt framlag til rallý
íþróttarinnar á Íslandi. Ég vil vekja
athygli á akstursíþróttum í þeirri
von að þá fjölgi þátttakendum og
rallýið stækki, en því miður eru
mjög fáir í rallý hér á landi,“ seg-
ir Guðný og bætir því við að henni
þyki mjög gaman að sjá myndirn-
ar sínar bregða fyrir en hún er ein
úr mjög fámennum hópi sem hef-
ur rétt til að taka myndir á rallý
keppnum. „Þeir sem taka myndir
í keppnum þurfa sérstakt leyfi til
þess frá AKÍS. Það er bæði vegna
þess að AKÍS hefur birtingarétt á
öllum myndum sem teknar eru á
keppnum og því getur verið mjög
krefjandi að vera ljósmyndari á
svona keppnum. Fyrir þá sem hafa
ekki þekkingu á aðstæðum sem
geta komið upp í keppni getur það
hreinlega verið hættulegt að stilla
sér upp með myndavélina, mað-
ur þarf að vera mjög meðvitaður
um hvert bílarnir gætu hugsanlega
farið ef eitthvað ber út af,“ segir
Guðný.
arg
Á leið Guðnýjar til Reykjavíkur í skólann einn morguninn tók hún þessa mynd.
Þarna er hún stödd við Laxárbakka og má sjá Skarðsheiðina í baksýnisspeglinum.
Guðný og Aðalsteinn Símonarson, eiginmaður hennar, við tímavörslu í rallý
keppni. Ljósm. Guðný Jóna Guðmarsdóttir.
Fimmtudaginn 21. desember voru
62 nemendur brautskráðir frá Fjöl-
brautaskóla Vesturlands á Akra-
nesi. Hilmar Örn Jónsson braut-
skráðist af náttúrufræðibraut með
einkunnina 9,33 sem jafnframt var
hæsta einkunn á stúdentsprófi við
skólann og hlaut hann viðurkenn-
ingar fyrir.
„Mér fannst stærðfræði alltaf
rosalega skemmtileg og vildi læra
meira,“ svaraði Hilmar aðspurður
hvers vegna hann hafi valið nátt-
úrufræðibraut. Lykilinn að góð-
um árangri í námi segir hann vera
góðir vinir sem gerðu lærdóminn
skemmtilegan. Aðspurður hvað taki
við hjá honum næst svarar hann því
að nú taki hann sér pásu frá námi til
að ferðast. „Ég ætla að safna pening
og ferðast sem mest en stefni svo á
að fara annað hvort í tölvunarfræði
eða eitthvað slíkt nám við Háskóla
Íslands eða í Flugskóla Íslands en
það hefur verið minn draumur að
læra flug.“
arg
Stefnir á tölvunarfræði eða flugnám
Hilmar Örn Jónsson
nýstúdent frá FVA.
Ljósm. Myndasmiðjan.
Varðskipið Þór var á laugardaginn
við störf við Flatey á Breiðafirði en
heimamenn höfðu haft samband við
Landhelgisgæsluna vegna yfirvof-
andi vatnsskorts í eyjunni. Venjulega
er það flóabáturinn Baldur sem ann-
ast vatnsflutninga í eyjuna en hann
er eins og kunnugt er vélarvana og
ekki búist við að hann sigli fyrr en
undir lok þessa mánaðar. Áhöfn
Þórs dældi þrjátíu tonnum af fersk-
vatni yfir í tanka á eyjunni og fyllti
þá. Dælingin gekk prýðilega en hún
tók vel á sjöttu klukkustund.
Um það leyti sem Þór var að at-
hafna sig við Flatey barst ábend-
ing um að maður í eyjunni hefði
slasast og þyrfti á aðhlynningu að
halda. Sjúkraflutningamenn úr
áhöfn skipsins fóru í land á léttabát
til að athuga líðan mannsins. Skoð-
un þeirra leiddi í ljós að hann væri
líklega rifbeinsbrotinn. Svo heppi-
lega vildi til að þyrlan TF-SYN var
í gæsluflugi í grenndinni og var því
ákveðið að hún sækti þann slasaða
og kæmi honum til læknis. Þyrlan
lenti í Flatey og um hálftíma síðar
lenti hún svo á flugvellinum í Stykk-
ishólmi. Þar beið sjúkrabíll sem
flutti manninn á Heilbrigðisstofnun
Vesturlands í Stykkishólmi.
mm
Þór sigldi með neysluvatn í Flatey
Hér er verið að dæla neysluvatni yfir í safntanka á eyjunni. Ljósm. Landhelgisgæslan.