Fréttablaðið - 14.11.2019, Blaðsíða 43
Mér þykir afar vænt um Fríkirkjuna við Tjörnina í Reykjavík og söfnuð henn-
ar sem stofnaður var árið 1899 eða
fyrir 120 árum. Fyrir 30 árum þáði
ég boð þáverandi fríkirkjuprests,
Cecils Haraldssonar, um að flytja
predikun dagsins í Fríkirkjunni við
útvarpsguðsþjónustu, þá ungur
maður, 25 ára gamall, starfandi sem
framkvæmdastjóri Gídeonfélags-
ins á Íslandi. En alþjóðasamtök
þeirra voru einmitt einnig stofnuð
árið 1899. Þá má til gamans geta
að 10 árum síðar starfaði ég svo
sem framkvæmdastjóri KFUM og
KFUK sem eru frjáls félagasamtök,
ekki kirkja eða söfnuður, sem einn-
ig voru stofnuð á Íslandi árið 1899.
Greinilega merkilegt ár.
Ekki grunaði mig þá að tæpum
einum og hálfum áratug síðar væri
ég farinn að leysa af hinn ágæta
safnaðarprest Fríkirkjunnar, að
hans beiðni, Hjört Magna Jóhanns-
son, við sunnudagsguðsþjón-
ustur safnaðarins með því að leiða
stundirnar, predika og flytja bænir
dagsins og blessunarorð. En þannig
hefur háttað nokkuð reglulega
síðastliðin sjö ár.
Hefur það í senn verið afar
ánægjulegt og gefandi enda tónlist-
in sem leidd er af Gunnari Gunn-
arssyni, organista og tónlistarstjóra
kirkjunnar, auk hljómsveitar-
innar Möntru og sönghópsins Við
Tjörnina bæði afar vönduð, notaleg
og sérlega blessunarrík. Þakka ég
þeim hlýtt og gott samstarf og þeim
fjölmörgu fyrir komuna sem hafa
lagt leið sína í Fríkirkjuna þegar ég
hef þjónað þar, jafnt safnaðarmeð-
limum sem og öllum hinum sem
sannarlega eru ekki færri. Vegir
Guðs eru sannarlega órannsakan-
legir og ekki veit maður hvað lífið á
eftir að færa manni í fang eða hvað
næsti dagur á eftir að bera í skauti
sér.
Það er mér því bæði heiður og
mikil ánægja, afar ljúft og skylt sem
ég af þakklæti og hlýju samgleðst
vinum mínum í söfnuði Fríkirkj-
unnar við Tjörnina í Reykjavík
og óska þeim söguríka söfnuði til
hamingju með 120 ára afmælið. Því
hafa aðrir söfnuðir eða kirkjur ekki
náð hér á landi fyrir utan kaþólska
söfnuðinn og þjóðkirkjuna. Þess
má geta að Fríkirkjan er elsta kirkja
í Reykjavík að Dómkirkjunni frá-
talinni.
Fríkirkjan stendur náttúrulega á
einstökum stað við Tjörnina í mið-
borg Reykjavíkur. Þar er magnað
að standa við altarið, líta yfir
söfnuðinn og horfa út yfir Tjörnina
á leiðinni út eftir guðsþjónustu.
Fríkirkjan var strax og hefur allt
fram á þennan dag verið skýr og
trúverðugur valkostur fyrir þá sem
einhverra hluta vegna finna sig
ekki í því að tilheyra þjóðkirkjunni
en vilja engu að síður ekki sleppa
taki á himnakaðli kærleika Jesú
Krists sem umvefur, heyrir bænir,
skilur, gefur frið og von. Og velur
að fá að tilheyra frjálsum söfnuði á
lúterskum grunni. Enda kirkjurnar
báðar kenndar við lúterska kenn-
ingu og arfleifð. Nú og svo hafa
náttúrulega heilu fjölskyldurnar
kynslóð eftir kynslóð valið að
tilheyra Fríkirkjunni enda hefðin
sterk og mörgum mjög kær.
Fríkirkjan hefur staðið af sér
margvíslega storma í 120 ár. Farið
sínar leiðir og átt farsæla samleið
með þjóðinni í öll þessi ár og hefur
löngu sannað sig sem dýrmæt
menningar verðmæti og trúar-
miðstöð í íslenskri arfleifð sem á
djúpar rætur í íslenskri þjóðarsál.
Hún hefur ávallt haldið sínu og gott
betur enda farið ört vaxandi hvað
fjölda skráðra meðlima snertir á
þessari öld. Þangað er afar heimilis-
legt og notalegt að koma. Móttökur
eru áreynslulausar og kærleiks-
andi Jesú Krists umvefjandi og allt
umlykjandi.
Með þakklæti, kærleiks- og friðar-
kveðju.
Lifi lífið!
Sigurbjörn Þorkelsson,
ljóðskáld og rithöfundur og
aðdáandi lífsins
Staðið af sér marga storma
Sigurbjörn Þorkelsson.
Snorri Sigfús Birgisson, píanóleikari og tónskáld.
Tónleikaröðin Á ljúfum nótum var stofnuð árið 2012 af Lilju Eggertsdóttur. Haustið
2015 færði röðin sig um set og hóf
starfsemi sína í Fríkirkjunni við
Tjörnina í Reykjavík. Hefur sam-
starfið við Fríkirkjufólk gengið
afskaplega vel.
Tónlistarflytjendur hafa oft orð
á því hvað gott sé að flytja tónlist í
Fríkirkjunni, og er hún uppáhalds-
staður margra.
Upphafleg hugmynd að tón-
leikaröðinni var sú að bjóða upp á
möguleika fyrir allt tónlistarfólk
til að koma fram með sín verkefni,
meðal annars þar sem húsnæði
væri frítt og miðsvæðis. Umsjónar-
maður hafði sérstaklega í huga það
fólk sem kemur heim úr námi og
fær ekki fasta vinnu sem tónlistar-
menn, þar sem aðalvinna tónlistar-
manna hér á landi felst í tónlistar-
kennslu. Það er að bjóða upp á mjög
aðgengilega aðstöðu fyrir tónlistar-
menn, bæði til að flytja verkefni sín
og að halda sér í formi.
Annað markmið er að bjóða upp
á tónleikaröð þar sem tónlistar-
menn koma úr flestum stéttum
tónlistar og flytja ólíka tónlist eins
og t.d. djass og klassík. Þriðja mark-
miðið er að efla þá menningu að
sækja hádegistónleika. Að sú hefð
skapist að fólk geti leyft sér að njóta
tónlistar í hádeginu í stutta stund,
þar sem ekki allir hafa tök á því að
komast út á kvöldin eða á öðrum
tímum dagsins eða vikunnar.
Árlega eru haldnir jólatónleikar
í hádeginu til styrktar Landspítala.
Þar koma fram um fimmtíu flytj-
endur, einsöngvarar, kór og hljóm-
sveit. Það er gott að enda tónlistar-
árið hátíðlega, gefa af sér og styrkja
gott málefni, í notalegu umhverfi, á
góðum stað.
Lilja Eggertsdóttir
Á ljúfum nótum
Lilja Eggertsdóttir segir að tónlistarflytjendur hafi oft orð á því hvað gott sé að flytja tónlist í Fríkirkjunni.
Að fara á tónleika í Fríkirkj-unni er alltaf tilhlökkunar-efni. Þar er gott að hlusta og
þar er líka gott að spila og syngja.
Hvað veldur? Er það hljómburð-
urinn góði? Eða allar þær háleitu
hugsanir sem tengjast kirkjunni
og allir tónarnir sem hafa hljómað
þar frá fyrstu tíð. Ef til vill er það
meðvitundin um söguna og um
kynslóðirnar sem setið hafa á
kirkjubekkjunum á undan okkur
eða er það kannski bjart og lát-
laust yfirbragð kirkjunnar og
staðsetning hennar á besta stað í
Reykjavík?
Nálægðin við Tjörnina?
Líklegast er það ekkert eitt sem
veldur, kannski fremur margt
sem í sameiningu heillar okkur.
Það er eins og Fríkirkjan sé svo
eðlileg heimkynni tónlistar að
við hugsum ekki um það neitt
sérstaklega hvernig á því stendur
að við hlökkum til að fara þangað
á tónleika.
Frá því tónlist heyrðist fyrst
í kirkjunni hefur heimurinn
sannarlega tekið stakkaskiptum
og án vafa mun umhverfi okkar
halda áfram að breytast, jafnvel
enn hraðar en okkur getur nú
órað fyrir. Vonandi mun samt
Fríkirkjan halda áfram að hýsa
alls kyns tónlist um ókomna tíð,
hvernig sem allt veltist.
Snorri Sigfús Birgisson
Eðlileg heimkynni
tónlistarinnar
Ég hef notið þess heiðurs og þeirrar ánægju um margra ára bil, að taka þátt í tón-
listarflutningi í Fríkirkjunni við
Tjörnina. Margar ljúfar minningar
koma upp í hugann, samspil við
frábæra organista kirkjunnar og
aðra góða samstarfsmenn, við
guðsþjónustur og aðrar athafnir, í
gleði og sorg, en einnig tónleikar af
margvíslegum toga.
Fríkirkjan er það hús í Reykjavík
sem mér þykir einna vænst um,
og hljómburðurinn hvað mest
heillandi. Upplifuninni að spila á
fiðluna mína í þessu fallega húsi
er hægt að líkja við að vera inni í
sjálfu hljóðfærinu. Þegar ég finn
hjá mér þörf fyrir að leika tón-
list, þá hugsa ég oft: „Mikið væri
gaman að fá að spila þetta í Frí-
kirkjunni við Tjörnina“.
Hjörleifur Valsson
Heillandi
hljómburður
Hjörleifur Valsson fiðluleikari.
Tónlistarmaðurinn Svavar Knútur sendir kveðju í til-efni afmælisins. „Fríkirkjan
er ekki bara dásamlegt hús og
ómetanlegur hluti af menningar-
og byggingasögu Reykjavíkur.
Hún er líka skapandi og gefandi
þátttakandi í nútímanum, leiðtogi
í réttindabaráttu og lifandi menn-
ingarhús, vettvangur svo margra
frábærra menningar- og listvið-
burða.“
Vettvangur menningar
Svavar Knútur tónlistarmaður.
15FRÍKIRKJAN 120 ÁRA F I M MT U DAG U R 1 4 . N ÓV E M B E R 2 0 1 9
1
4
-1
1
-2
0
1
9
0
5
:4
3
F
B
0
7
2
s
_
P
0
4
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
4
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
2
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
7
2
s
_
P
0
3
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
4
3
B
-0
A
6
C
2
4
3
B
-0
9
3
0
2
4
3
B
-0
7
F
4
2
4
3
B
-0
6
B
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
1
A
F
B
0
7
2
s
_
1
3
_
1
1
_
2
0
1
C
M
Y
K