Fréttablaðið - 30.11.2019, Qupperneq 40

Ég hugsaði um atvik þar sem ég
hafði reiðst eða verið óþolinmóð
og hugsaði um hvort það gætu
verið atvik sem hefðu leitt til þess
að fólk hefði misst alla trú á mér.
En sálfræðingar og fagaðilar sem
aðstoða mig voru fljótir að leiðrétta
þessa hugsun. Ábyrgðin er hinna
fullorðnu. Þetta er aldrei í lagi.
Áreitnin var ekki í lagi. Harkan var
ekki í lagi. Stuðningsleysið var ekki í
lagi. Skautafélagið brást mér algjör-
lega,“ segir Emilía sem segir frá því
að í nokkurn tíma hafi hún viljað
fá afsökunarbeiðni og stuðning frá
öðrum félögum á borð við ÍSÍ og ÍSS.
Engar sannanir eða merki
Þjálfarinn er farinn frá Íslandi og
Emilía telur að þess vegna vilji
félögin enn síður leiðrétta það sem
liðið er. Í yfirlýsingu Skautafélags
Akureyrar sem var birt á heimasíðu
félagsins en hefur nú verið fjarlægð,
segir að í ljósi ásakana á þjálfara og
stjórn LSA vildi félagið koma eftir-
farandi á framfæri: „Skautafélagið
vann málið með fagaðilum innan
íþróttahreyfingarinnar en engar
sannanir né merki voru um að
þjálfari listskautadeildarinnar hafi
brotið siðareglur eða mismunað
iðkendum.“ Þá kom einnig fram að
SA teldi málinu lokið af sinni hálfu
og myndi ekki tjá sig frekar um
málið. „Þau sögðu í þessari yfirlýs-
ingu að þetta hefði verið unnið með
fagaðilum en það talaði enginn við
mig né foreldra mína,“ segir Emilía.
Fyrir rúmu ári leitaði Emilía
fyrst til Íþrótta- og Ólympíusam-
bands Íslands eftir aðstoð. Rit-
stjórn Fréttablaðsins hefur undir
höndum bréf hennar til formanns
ÍSÍ, þar sem hún reynir af fremsta
megni að lýsa aðstæðum og fram-
komu við sig.
„Ábyrgðin er hinna fullorðnu. Þetta er aldrei í lagi. Áreitnin var ekki í lagi. Harkan var ekki í lagi. Stuðningsleysið var ekki í lagi. Skautafélagið brást mér algjörlega,“ segir Emilía.
Framhald af síðu 36
„Ég leitaði til ÍSÍ vegna þess að
það var útilokað og fullreynt að fá
aðstoð frá Skautafélagi Akureyrar.
Ef þau hefðu staðið með mér þá
hefði ég kannski getað jafnað mig
á áreitninni. Ég hefði ekki þurft
að f lytja suður, yfirgefa vini mína
og fara úr skóla. Auðvitað var það
mín ákvörðun að flytja suður en ef
ég vildi halda áfram að skauta þá
þurfti ég að flytja.“
Emilía þurfti að ganga á eftir við-
brögðum við bréfinu. Á endanum
fékk hún símtal við formanninn.
„Hún spurði mig hvaða af leið-
ingar þetta hefði haft fyrir mig. Ég
svaraði henni og sagði henni að ég
væri að glíma við mikla vanlíðan
og kvíða, gæti stundum ekki sofið,
fengi martraðir og forðaðist að fara
í Skautahöllina á Akureyri. Hún
sagði að það væri bara flott hjá mér
að forðast aðstæður sem myndu
valda mér vanlíðan. Ég sagði henni
að ég þyrfti nú samt stundum að
fara í Skautahöllina á mót og þá
fyndist mér sérstaklega erfitt að
mæta fólki og foreldrum sem trúa
enn þjálfaranum sem áreitti mig. Þá
ráðlagði hún mér að vera kurteis og
sagði við mig: Þú átt að vera stærri
manneskjan. Og vegna martrað-
anna þá ráðlagði hún mér einfald-
lega að hugsa um eitthvað annað
áður en ég færi að sofa.
Mér sárnaði þetta. En hún sagðist
myndu skoða þetta og hafa sam-
band við formann SA fyrir norðan.
Tveimur vikum síðar hafði ég ekki
heyrt frá henni og hringdi til baka.
Hún svaraði nefnilega aldrei tölvu-
póstum frá mér.
En þegar ég náði loks sambandi
við hana var fátt um svör, hún sagði
mér að það væri lítið hægt að gera.
Ég hefði átt að hringja sjálf í barna-
vernd og lögreglu þegar þetta kom
upp á sínum tíma. Ég hváði? Ha?
Átti ég ekki að tala við mitt eigið
félag vegna kynferðislegrar áreitni?
Átti ég að tilkynna það til lögreglu?
Ég hafði aldrei heyrt um það áður.
Hann beitti mig ekki kynferðislegu
of beldi.
Hann áreitti mig. Ég og foreldrar
mínir vorum nokkuð viss um að
slíkt félli undir félagið en ekki lög-
reglu og við fengum það staðfest.
Frænka mín er rannsóknarlögreglu-
maður og varð mjög hissa þegar við
sögðum henni frá þessu. Hún sagði
að auðvitað væri hægt að bóka hjá
lögreglu slíka áreitni, en það væri
ekki lögreglumál.“
Emilía segist enn ekki hafa fengið
leiðréttingu eða svör frá Skauta-
félagi Akureyrar og engan stuðning
frá ÍSÍ eða ÍSS, sem er Skautasam-
band Íslands. „Þau hjá Skautasam-
ÞAU SÖGÐU Í ÞESSARI
YFIRLÝSINGU AÐ ÞETTA
HEFÐI VERIÐ UNNIÐ MEÐ
FAGAÐILUM EN ÞAÐ TAL
AÐI ENGINN VIÐ MIG NÉ
FORELDRA MÍNA
Ein skilaboða af fjölmörgum sem þjálfarinn sendi Emilíu. Og yfirlýsingin sem félagið setti á heimasíðu sína.
bandi Íslands segja mér að það sé
bara undir Skautafélagi Akureyrar
komið hvort þau biðji mig afsökun-
ar og viðurkenni mistök. Ef ég hefði
fengið stuðning þá þyrfti ég ekki að
burðast með alla þessa vanlíðan og
kvíða. Ég sit hins vegar uppi með
skömmina og nú get ég það ekki
lengur. Ég vil bara að fólk viti mína
hlið málsins.“
Ritstjórn Fréttablaðsins hafði
samband við Maríu Indriðadóttur,
formann Listhlaupadeildar Skauta-
félags Akureyrar. Hún er tiltölulega
nýtekin við starfi formanns og gat
því ekki tjáð sig um meðferð máls-
ins á sínum tíma. En harmaði upp-
lifun Emilíu. Málið sé til frekari
skoðunar innan deildarinnar.
Ekki náðist í formann ÍSÍ en þess
ber að geta að áhersla er lögð á það
í reglum að sérfélögin taki á málum
sem þessum.
3 0 . N Ó V E M B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R38 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
3
0
-1
1
-2
0
1
9

0
4
:5
6
F
B
1
4
4
s
_
P
1
2
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
4
4
s
_
P
1
0
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
4
4
s
_
P
0
2
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
4
4
s
_
P
0
4
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
4
6
0
-D
A
6
4
2
4
6
0
-D
9
2
8
2
4
6
0
-D
7
E
C
2
4
6
0
-D
6
B
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
1
4
4
s
_
2
9
_
1
1
_
2
0
1
C
M
Y
K