Heimsmynd - 01.05.1993, Side 91

„Útigangsástand höfuðborgarinnar
ber sér og vitni. Barnaafbrot
magnast nú svo gífurlega að hárin
rísa á höfði hvers sem þekkti
ástandið til hlítar.“
Hvenær skyldu þessi orð hafa verið
/
rituð? A þessu ári, í fyrra eða
kannski fyrir tíu árum? Nei, þetta
var skrifað af einum helsta
uppeldisfrömuði Reykjavíkur á því
Herrans ári 1925, um þá kynslóð
sem nú er komin yfir sjötugt, þá
sem les og heyrir sér til skelfíngar
um ofbeldi og glæpi á götum
Reykjavíkur svo að hún þorir varla
úr húsi eftir að skvggja tekur.
eftir Guðjón Friðriksson
Kreppuárakrakkar. Fjórði bekkur í Miðbœjarbarnaskólanum veturinn
1930 til 1931 ásamt kennara sínum. Ekki er laust við að greina megi
fátcekt og kreppu í svip og klœðaburði krakkanna. Sum þeirra komu úr
saggafullum kjallaraherbergjum eða kassafjalakofum sem víða voru í
bœjarlandinu. Þau reyndu að berjafrá sér og voru stundum úrskurðuð
vandrœðabörn.