Fréttablaðið - 22.07.2017, Blaðsíða 12

ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Einar Þór Sverrisson FORSTJÓRI: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir ÚTGEFANDI OG AÐALRITSTJÓRI: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is
AÐSTOÐARRITSTJÓRAR: Hrund Þórsdóttir hrund@stod2.is, Kolbeinn Tumi Daðason kolbeinntumi@365.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri.
Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík Sími: 512 5000,
ritstjorn@frettabladid.is ÞRÓUNARSTJÓRI: Tinni Sveinsson tinni@365.is HELGARBLAÐ: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is MARKAÐURINN: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is MENNING: Magnús Guðmundsson
magnus@frettabladid.is LÍFIÐ: Guðný Hrönn Antonsdóttir gudnyhronn@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Vilhelm Gunnarsson villi@365.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is
Gunnar
Kristín
Þorsteinsdóttir
kristin@frettabladid.is
Mín skoðun Logi Bergmann
Þá er bara að
fylgja orðum
eftir með
athöfnum, en
ljóst er að
samstarfs-
flokkurinn og
stjórnarsátt-
málinn sníða
þröngan
stakk í þeim
efnum.
Benedikt Jóhannesson fjármálaráðherra lék óvenju djarfan leik með grein sinni hér í blaðinu í vikunni, sem bar yfir-skriftina „Má fjármálaráðherra hafna krónunni?“ Í greininni færir Benedikt rök fyrir því að Íslendingar eigi að
skipta út krónunni og taka upp annan gjaldmiðil.
Þar á Benedikt augljóslega við evruna.
Rök Benedikts eru þekkt og sannfærandi.
Krónan er vegna smæðar hagkerfisins óútreiknan-
legur gjaldmiðill, og ekki til þess fallinn að tryggja
stöðugleika. Hann bendir á að krónan ógni nú
afkomu fyrirtækja sem græddu vel á veikri krónu
fyrir fáeinum misserum. Við blasi að fyrirtæki í
nýsköpun og þekkingariðnaði, sem oftar en ekki
eru með tekjur í erlendri mynt, eigi nú erfiða tíma.
Þetta er gömul saga og ný. Hér áður fyrr var þetta
vandamál leyst með pantaðri gengisfellingu þegar
sjávarútvegurinn fór að finna fyrir styrkingu krón-
unnar. Sá tími virðist liðinn. Grein fjármálaráð-
herra bendir til þess að hann vilji eindregið berjast
fyrir endanlegri lausn, það er nýjum, traustum
gjaldmiðil, eða beintengingu krónunnar við annan
gjaldmiðil.
Þetta er skynsamleg nálgun. Krónan gerir ekki
bara fyrirtækjum í landinu ókleift að gera skynsam-
legar áætlanir, heldur veldur hún því að vextir hér
eru með þeim hæstu sem þekkjast á byggðu bóli.
Það skerðir kjör fólksins í landinu.
Talsmenn krónunnar benda oft á að hún veiti
okkur sveigjanleika þegar í harðbakkann slær. Hin
hliðin á þeim peningi er að það er einmitt krónan
sem reglulega hefur komið okkur í efnahagslegt
klandur. Hún er í senn sjúkdómurinn og lækningin.
Íslendingar njóta þess nú að ferðast með ofur-
sterka krónuna í vasanum. Lái þeim hver sem vill að
flykkjast úr landi. Sagan kennir okkur að æskilegt
er að eyða krónunum meðan þær halda verðgildi
sínu. Á meðan er hin ofursterka króna farin að bíta
ferðaþjónustuna svo um munar. Ferðamenn láta
ekki endalaust bjóða sér okurverð.
Benedikt segir í grein sinni að hann sé einungis
að feta í fótspor fjármálaráðherra nítján evrulanda
sem hafi hafnað eigin gjaldmiðlum fyrir evruna.
Sá munur er þó á að þeir framkvæmdu í samræmi
við stefnu þeirra ríkisstjórna sem þeir sátu í. Útspil
Benedikts stangast hreinlega á við stjórnarsáttmál-
ann, eins og Bjarni Benediktsson forsætisráðherra
benti á í gær.
Í máli forsætisráðherra kom jafnframt fram, að
ríkisstjórnin hefði verið að vinna að endurbótum
á ramma peningamála í landinu. Að störfum væri
nefnd sem sett var af stað undir þeim formerkjum
að krónan verði áfram okkar gjaldmiðill.
Útspil Benedikts er því í senn djarft og óvenju-
legt. Þá er bara að fylgja orðum eftir með athöfnum,
en ljóst er að samstarfsflokkurinn og stjórnarsátt-
málinn sníða þröngan stakk í þeim efnum.
Orð og athafnir
Volvo Penta á Íslandi | Brimborg • Bíldshöfða 6 • Sími 515 7070 • volvopenta.is
ÞÚ ERT Í ÖRUGGUM HÖNDUM
hjá volvo penta á íslandi
Öflug Volvo Penta þjónusta
Hjá Volvo Penta á Íslandi | Brimborg starfar framúrskarandi
teymi sem samanstendur af öflugum fagmönnum
Brimborgar og samstarfsaðilum um land allt.
Komdu í dag og ræddu við ráðgjafa.
HAFÐU SAMBAND Í DAG
• Sími: 515 7067 | 869 7537 Guðmundur Gísli
• Netfang: volvopenta@brimborg.is
• Heimasíða: volvopenta.is
Kauptu bestu varahlutina
Volvo Penta á Íslandi | Brimborg er með gott úrval varahluta
á lager og á mjög hagstæðu verði. Varahlutasérfræðingar
okkar veita þér fyrirtaksþjónustu og ráðgjöf við kaup.
Stundum finnst mér eins og þjóðin skiptist í tvennt (þó að ég sé ekki viss með hlutföllin). Þá sem styðja einkarekstur og þá sem eru á móti honum. Það má færa rök fyrir hvoru
tveggja og einkavæðing á klárlega ekki alltaf við.
En stundum gerist það að stofnanir virðast nánast
standa upp á stól og öskra: EINKAVÆÐIÐ MIG!
Við höfum fengið tvö dæmi um það síðustu vikur.
Annars vegar er risavaxin auglýsingaherferð fyrir
Vínbúðina um að fólk eigi að sýna skilríki. Ég verð
að viðurkenna að ég botna ekkert í þessu. Ef minnsti
vafi leikur á því að viðskiptavinurinn hafi aldur til
að kaupa áfengi, er þá ekki bara glimrandi hugmynd
að spyrja viðkomandi hvort hann sé með skilríki?
Ég myndi halda að það væri svona það augljósa í
stöðunni.
Ég myndi jafnvel ganga svo langt að segja að það
væri óþarfi að auglýsa það sérstaklega. Sennilega
nægir að setja skilti í vínbúðina með áréttingu
um aldurstakmark. Og kannski miða fyrir framan
afgreiðslumanninn með sömu skilaboðum ef það er
hann sem klikkar svona rosalega á þessu að það þarf
að fara í sérstaka herferð.
Er annars einhver í heiminum sem veit ekki að
það er góð hugmynd að taka með sér skilríki í vín-
búð? Þá sjaldan ég lyfti mér upp í útlöndum og fer í
vínbúð er ég yfirleitt spurður um skilríki og geng út
hress í bragði yfir því að vera svona fáránlega ung-
legur.
Gæti það verið að hér sé hið kunnuglega vanda-
mál að hér sé verið að sýsla með annarra manna
peninga?
Svona viljum við hafa það
Þetta toppar næstum því Orkuveituauglýsinguna
um árið. Hún kostaði skrilljónir og tilgangurinn
virtist helst vera sá að leyfa einhverjum leikstjóra
að fá útrás fyrir dans- og söngleikjablæti þar sem
inntakið var: Svona viljum við hafa það. Öh … nei. Ég
skildi ekkert, enda var ekki eins og fólk gæti hætt að
skipta við öll hin orkufyrirtækin í Reykjavík. Þetta er
í alvöru eins og ríkisstjórnin myndi fara í auglýsinga-
herferð fyrir andrúmsloft. Og hvað það sé frábær
hugmynd að anda því að sér.
Svo er það Sýslumaðurinn á höfuðborgarsvæðinu.
Hvar, annars staðar en í Sovétríkjunum sálugu, getur
það talist eðlilegt að vera hálfan dag að sækja um
vegabréf? Að það sé bara eðlilegur gangur lífsins að
þurfa að taka sér frí úr vinnu á nokkurra ára fresti svo
maður komist til útlanda? Og jafnvel þótt einhverj-
um, einhvers staðar í heiminum gæti tekist að veita
verri þjónustu er algjör óþarfi að keppa við það hér.
En þessi hálfi dagur er bara byrjunin. Þegar maður
er búinn að bíða hjá sýslumanni getur tekið við þret-
tán daga bið. Altso í þrettán virka daga, sem þýðir að
ef maður sækir um föstudaginn 3. ágúst, gæti vega-
bréfið komið 22. ágúst. Sem eru 19 dagar. Nítján.
Eigum við að reyna eitthvað annað?
Til að tryggja að allir haldi nú góða skapinu þá finnst
sýslumanni það frábær hugmynd að skella í lás
klukkan 15. Það er greinilega algjör óþarfi að hafa
opið lengur fyrst þetta gengur svona ljómandi vel.
Meira að segja Tollstjórinn, sem lengi var óvinsæl-
asta stofnun landsins, heldur opnu hálftíma lengur.
Og bara til að hressa þessa fúlustu við þá getur
Sýslumaðurinn engan veginn tekið við kreditkortum.
Bara alls ekki. Sem er alveg óskiljanlegt því það eru
allar líkur á því að við séum búin að borga kortareikn-
inginn þegar við loks fáum vegabréfið í hendur.
Nú veit ég ekki hvernig á því stendur að ríkisvaldið
vill hafa þetta svona. Að til séu stofnanir sem telja sig
þurfa að tala við starfsfólk sitt í gegnum auglýsinga-
herferðir eða veita þjónustu með því að halda okkur
hjá sér hálfan dag og dunda sér svo verulegan hluta
úr mánuði við að búa til skilríki sem við megum
ekki borga með kreditkorti af því að við gætum bara
stungið af frá reikningnum í helgarferðinni í Köben.
En það sem mér finnst þetta segja er einfaldlega:
„Getur ekki einhver annar tekið við þessu?“
Þarf þetta að vera svona?
2 2 . J Ú L Í 2 0 1 7 L A U G A R D A G U R12 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SKOÐUN