Morgunblaðið - 29.11.2019, Side 94

94 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. NÓVEMBER 2019
12/06/2018
Breytingar í lífi mínu
Þegar ég skutlaði Leifi Ottó í Austurbæjarskóla sá ég Hallgrím Helgason rithöfund mjaka sér
út úr næsta bíl. Skáldið sneri baki í okkur feðga, táknrænt að mér fannst. Ansi voldugur með
þennan hatt, svolítið eins og forystusauður eða að minnsta kosti stór fiskur í lítilli tjörn á hjara
veraldar. Mér fannst augnablikið einhvern veginn táknrænt fyrir breytingar í lífi mínu. Í tutt-
ugu ár hafði ég harkað sem listamaður með yfirdrætti í nokkrum löndum. Nú var komið að
skuldadögum. Ég varð að gera svo vel að spýta í lófana, dýfa mér ofan í túristagaleiðuna af full-
um krafti og sjá svo til hvar ég kæmi í land. Ég var þó að minnsta kosti frjáls maður, laus við ei-
líft kvabbið og barlóminn.
Það voru fjörutíu Þjóðverjar í rútunni plús samkynhneigður og ótrúlega ófríður fylgd-
armaður sem sá blessunarlega um að telja grásprengda hausa og þar að auki tveir dularfullir
staff ljósmyndarar úr skipinu. Gott að taka strax annan þýskan dag. Maður slípar og mótar al-
veg eins og í enskumælandi ferðunum.
Veðrið aðeins verra en daginn áður. Það var rigningarúði og þoka frá því að við lögðum upp
frá Gullfossi og alla leið í bæinn.
21/08/2018
Óttalegt vesen á Jordan
Jordan tróð sér í ferð á síðustu stundu og lét síðan bíða eftir sér í öllum stoppum. Fyrst var hann
svolítið að afsaka sig þegar hann var seinn en skipti svo um skoðun í miðju kafi og var þá allt að
því ógnandi í fasi.
Í Kerinu renndi hann sér á rassinum alla leið niður í gíginn og mætti drullugur upp fyrir haus
í rútuna.
Ástandið náði hápunkti á Þingvöllum þegar hann lenti í áflogum við leiðsögumann sem var að
reyna að banna honum að hlaða vörður úr grjóti við Öxarárfoss. Hann hafði verið að hlaða þess-
ar vörður í hverju einasta stoppi. Í lok dags tjáði Jordan mér að hann ætti bókaðan rútumiða frá
BSÍ um sexleytið svo ég þurfti að keyra örlítið skarpt til að losna við hann.
17/04/2019
Dauðinn í Gullhring
Robert var með alvarlegan taugasjúkdóm og vissi að hann átti stutt eftir. Við sátum þöglir eftir
í rútunni og horfðum á eftir konunni hans ganga ásamt öðrum farþegum niður slóðann að foss-
inum Faxa.
Hún var um fimmtugt, nokkrum árum yngri en eiginmaðurinn. Sprúðlandi af lífsgleði sem
hann var búinn að glutra niður. Robert sagði mér stoltur frá því að hún hefði nýlega gengið til
liðs við brunaliðið heima í New Hampshire.
Tvítugur sonur þeirra kom hlaupandi upp frá fossinum, opineygður með myndavélina á lofti.
Svo góður drengur, sagði pabbinn. Þrátt fyrir einhverfuna. Svo tilfinninganæmur.
Það var sérstakt að sitja þarna og vera ekki lengur bara leiðsögumaður heldur líka sálusorg-
ari og vitni að endalokum.
24/12/2018
Aðfangadagur
Ég ligg allsber á rúminu á herbergi 447 á Hótel Selfossi klukkan korter í sex á aðfangadag. Það
voru mistök að hafa ekki með sér spariföt. Ég er með einar buxur og jakkalaus. Leifur Ottó er
búinn að hringja tvisvar, frekar hissa á pabba sínum að vera að vinna um jólin.
Auðveldur dagur að öðru leyti. Sótti sprinter og tíndi upp sextán kínverska stúdenta á
Hlemmi klukkan átta. Hætti við að fara beint á Þingvelli enda niðamyrkur ennþá. Brunaði þess í
stað yfir Hellisheiði í fínu færi og í kaffipásu í Hveragerði. Síðan ók ég upp með Þingvallavatni
og þaðan yfir flekaskilin.
Kínverjarnir reyndust skarpgreindir og vel enskumælandi, svo ég sagði frá flestu sem ég
nefni vanalega.
Fólkið var orðið kalt og hrakið á Gullfossi svo ég tók strikið á Hótel Selfoss rúmlega þrjú. Ég
er með allt annað og betra álit á Kínverjum eftir daginn.
Mættur niður í jólahlaðborðið um sjöleytið og sló mér niður við borðið hjá þrem bílstjórum frá
stóru rútufyrirtæki, vambsíðum körlum á sjötugsaldri, undarlega sléttum og glansandi í fram-
an. Við spjölluðum um færð og ökurita þangað til kínversk leiðsögukona birtist við borðsendann
gædd þónokkrum persónutöfrum.
Hún gaf gömlu lesbíunum sinn hvorn bjórinn í jólagjöf. Karlarnir fóru allir svolítið hjá sér. Ég
kvaddi borðið rúmlega átta og fór að sofa.
Bekkurinn –
dagbók í Gullhring
Bekkurinn – dagbók í Gullhring heitir bók eftir Þórarin Leifsson og birtir
minningar og myndir frá starfi Þórarins við ferðaþjónustu árin 2018-2019. Á
einu ári fór hann sjötíu og sex sinnum í Gullhring með erlenda ferðamenn. Í
hvert skipti sem áð var við Geysi tók hann mynd af bekk sem stendur fyrir
framan goshverinn Strokk. Hann skráði jafnframt hjá sér það markverðasta
sem gerðist í hverri dagsferð og gaf henni einkunn að hætti TripAdvisor.