Morgunblaðið - 27.12.2019, Síða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 27. DESEMBER 2019
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Verslun
Trúlofunar- og giftingarhringar
í úrvali
Auk gullhringa eigum við m.a. titani-
umpör á fínu verði. Sérsmíði, fram-
leiðsla og viðgerðaþjónusta.
ERNA, Skipholti 3,
s. 5520775,
Kíkið á tilboð á: www.erna.is
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
660 0230 og 561 1122.
Ýmislegt
SANDBLÁSTUR
www.blastur.is
Sími 555 6005
Helluhrauni 6, 220 Hf.
 


 
    
  

Skráðu fyrirtækið þitt á alfred.is
atvinna@mbl.is
Pantaðu pláss fyrir þína atvinnuauglýsingu á
✝ Karl Ein-arsson var
fæddur á Djúpa-
vogi 23. sept-
ember 1944. Hann
lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
14. desember
2019.
Foreldrar hans
voru Sigríður
Mekkín Karls-
dóttir, f. 1919, d.
1969, og Einar Bjarni Þór-
arinsson, f. 1922, d. 1979. Al-
systir Karls er Erna Ein-
arsdóttir, f.1946. Samfeðra
systkini Karls eru Kristinn
Páll Einarsson, f. 1949, Elías
Halldór Einarsson Elíasson, f.
1951, d. 2014, Guðmundína
Einarsdóttir, f. 1955, og Hall-
dóra Einarsdóttir, f. 1957.
Karl ólst upp á Djúpavogi
og starfaði lengst af á sjó. Ár-
1962, maki hennar er Jóhann-
es Gunnarsson og börn þeirra
eru 1a) Hjörtur Gunnar Jó-
hannesson, maki hans er Lilja
Dögg Þorbjörnsdóttir og þau
eiga einn son, 1b) Árni Þór
Jóhannesson, maki hans er
Soffía Sigurðardóttir og þau
eiga þrjú börn, 1c) Sigurvin
Jóhannesson og 1d) Kristinn
Andri Jóhannesson. 2) Kol-
brún Þóra Sverrisdóttir, f.
1963, barn hennar er 2a)
Heiðdís Dögg Björnsdóttir. 3)
Hörður Sverrisson, f. 1969,
maki hans er Wendy Richards
og börn þeirra eru 3a) Anja
Amelia Miriam Sverrisson og
3b) Kayla Amy Eleanor Harð-
ardóttir. 4) Már Karlsson, f.
1977. 5) Sigríður Karlsdóttir,
f. 1979, maki hennar er Sig-
urður Grétar Hjálmarsson og
barn hennar er 5a) Sigurdís
Bjarney Guðbrandsdóttir.
Útför Karls fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju föstu-
daginn 27 desember klukkan
15.
ið 1969 flutti hann
til Reykjavíkur og
árið 1970 hóf
hann nám í Stýri-
mannaskólanum,
þaðan útskrifaðist
hann árið 1972.
Árin á eftir starf-
aði hann sem
stýrimaður á ýms-
um skipum. Karl
hóf störf hjá Haf-
rannsóknastofnun
árið 1984 og starfaði þar
þangað til hann settist í helg-
an stein árið 2009. Lengst af
starfaði hann sem stýrimaður
á skipinu Árna Friðrikssyni.
Karl hóf sambúð með Sig-
urdísi Þórarinsdóttur árið
1977. Þau settust að í Hafnar-
firði. Sigurdís átti fyrir þrjú
börn og saman eignuðust þau
tvö börn. Börnin eru þau: 1)
Guðrún Björg Sverrisdóttir, f.
Elsku hjartans ljúfi og góði
pabbi minn. Það sem ég gæfi fyr-
ir að fá meiri tíma með þér. Þú
fórst svo snögglega. En þú varst
líka vanur að hafa þinn hátt á
hlutunum, elsku pabbi minn.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
fengið að vera með þér á þínum
síðustu dögum. Að hafa fengið að
halda í höndina á þér og segja þér
hvað ég elska þig mikið. Við sofn-
uðum saman pabbi minn, ég veit í
hjarta mínu að það var engin til-
viljun.
Ég hugsa til þín og hjarta mitt
og hugur fyllast af minningum.
Af öllum sögunum sem þú sagðir
mér. Af öllum góða nótt kossun-
um. Af öllum skiptunum sem þú
pakkaðir mér inn þegar ég var að
fara að sofa. Af öllum knúsunum.
Af öllum bíltúrunum okkar. Af
öllum sundferðunum á laugar-
dögum sem enduðu með prins
póló og kók. Af öllum símtölunum
okkar. Af þakklætinu þínu. Af
góðmennsku þinni. Af allri um-
hyggju þinni. Af traustinu og já-
kvæðninni þinni. Hvað þú stóðst
við bakið á okkur Dísu, sama
hvað á dundi. Ég skil núna að í
þínum huga var ekki til slæmt
fólk. Þú þekktir ekki biturð og
reiði. Einn daginn, pabbi minn,
þá ætla ég að verða eins og þú.
Ég er svo stolt að líkjast þér,
pabbi minn. Að hafa fengið frá
þér grænu augun og dökka hárið.
Kannski einn daginn þá tekst
mér að sjá veröldina út frá þínum
augum þar sem allir menn eru
góðir og traustir.
Pabbi minn, þú varst klettur-
inn minn og ég vissi að ég gæti
alltaf leitað til þín. Pabbi minn, ég
reyndi eins og ég gat að vera til
staðar fyrir þig þegar þú þurftir á
mér að halda, ég veit í hjarta
mínu að þú vissir það.
Pabbi minn, ég hef lært svo
mikið af þér. Ég vildi að ég gæti
sagt þér hvað ég er þakklát fyrir
að hafa átt þig að.
Ég sakna þín. Takk fyrir allt
og allt pabbi minn. Þú lifir ávallt í
hjarta mínu.
Ég vil þig, pabbi, kveðja, þótt brostin
sé þín brá
og bleikt og fölt sé ennið, er kossi’
þrýsti ég á.
Ég veit ógerla enn þá, hve mikið ég
hef misst,
en mér er ljóst, að fölt er ennið, sem
ég hefi kysst.
Þótt lát þitt góði faðir, nú leggist þungt
á mig
þá lengst af finn ég huggun við
minninguna’ um þig.
Hún stendur mér svo skýr, og hún er
svo helg og heit
og hreinni’ bæði og ástríkari’ en nokkur
maður veit.
Og tár af mínum hrjóta hvörmum
og heit þau falla niður kinn,
því vafinn dauðans er nú örmum
hann elsku – hjartans pabbi minn.
(Kristján Albertsson)
Þín litla stelpa,
Sigríður (Sigga).
Elsku pabbi minn. Mér þykir
svo leiðinlegt að þú skulir vera
farinn frá okkur, ég hefði viljað
hafa þig hjá okkur lengur.
Fyrstu minningar mínar af þér
þegar ég var lítill eru svo góðar.
Þú varst alltaf svo góður og blíð-
ur og ég man hvað mér fannst
leiðinlegt að þú skyldir vera
svona mikið í burtu en það er því
miður partur af því að vera sjó-
maður. Fljótlega á mínum yngri
árum varð mér alveg ljóst hvaða
mann þú hafðir að geyma. Þú
varst ofboðslega góður, traustur,
reglusamur, vinnusamur, hand-
laginn og alls ekki mikið fyrir að
kvarta eða láta hafa mikið fyrir
þér. Ég vissi alltaf hvar ég hafði
þig, þú varst það traustur og þú
varst alltaf tilbúinn til að aðstoða
ef þörf var á.
Við áttum ekki mörg sameig-
inleg áhugamál en eitt þeirra var
þó skákin, sérstaklega á mínum
yngri árum. Þú varst efnilegur
skákmaður enda kenndir þú mér
það vel að ég varð skólameistari í
skák. Áhugi minn á tölvum
kviknaði þó snemma og þá fór
skákin á hliðarlínuna. Ég man
líka hvað þú hafðir gaman af
kraftaköllum og kraftakeppnum
og þú hafðir sérstakt dálæti á
Jóni Páli, gleymi því aldrei þegar
þú fórst með mig á eina slíka
keppni í Laugardalshöllinni þeg-
ar ég var lítill. Kannski tengdir
þú vel við þessa menn því þú
varst sjálfur sterkur og hraust-
ur, man varla eftir því að þú hafir
nokkurn tímann verið veikur.
Það var líka holl og góð reynsla
fyrir mig að fá að starfa með þér
á rannsóknarskipinu í þrjú sum-
ur þegar ég var unglingur. Þar
gerðir þú meiri kröfur til mín
heldur en heimavið og áttir það
til að skamma mig ef ég klúðraði
einhverju. Versta klúðrið í mín-
um huga var þó kannski þegar
þið stýrimennirnir senduð óvart
út neyðarskeyti úr einni af tölv-
unum, það var þó fljótlega leið-
rétt og eftir það var ég settur
tímabundið í skeytasendingar úr
þeirri tölvu!
Ég gleymi aldrei martröð sem
ég fékk þegar ég var unglingur
um að þú værir dáinn, man að ég
vaknaði í sjokki en var svo mjög
feginn þegar ég áttaði mig á að
þetta var bara draumur því þú
varst stoð okkar og stytta á þess-
um tíma. Þegar ég svo flutti að
heiman þá var nú heldur ekki
amalegt að eiga þig að, þú varst
alltaf reiðubúinn til að koma og
græja og gera fyrir mig, það var
alveg ljóst hver forgangsröðunin
þín var. Það var ekki amalegt að
eiga slíkan bandamann í lífinu.
Þú tryggðir að við fengjum allt
sem við þurftum til að byggja
upp góðan grunn í lífinu, fyrir
það er ég þér ævinlega þakklát-
ur.
Kannski var það eðlilegt í
gamla daga að ræða ekki um alla
hluti en stundum hefði ég viljað
getað rætt meira við þig um al-
varlegri hluta lífsins, eins og t.d.
dauðann. Þú vildir lítið tjá þig um
hann þegar ég tók upp á því að
ræða hann við þig fyrir nokkrum
mánuðum.
Þegar ljóst var í hvað stefndi á
spítalanum þá erum við líka svo
þakklát fyrir að hafa verið hjá
þér þegar lokakallið kom, við
hefðum aldrei viljað hafa það
öðruvísi fyrir okkar yndislega
góða og trausta pabba. Takk fyr-
ir allt, elsku pabbi minn, þú munt
ávallt eiga fastan stað í hjarta
mínu.
Þinn að eilífu,
Már.
Okkur systur langar til að
kveðja mág okkar til rúmlega
fjögurra áratuga, hann Kalla.
Hann var giftur elstu systur okk-
ar, Sigurdísi, og eignuðust þau
tvö börn. Auk þess var Kalli
stjúpfaðir þriggja barnanna
hennar Dísu frá fyrra hjóna-
bandi.
Kalli var rólegur maður og
hvers manns hugljúfi. Hann vildi
allt fyrir alla gera, gjafmildur og
hjálpfús. Hann var stýrimaður að
mennt og starfaði alla sína tíð við
sjómennsku.
Kalli var góður ferðafélagi og
eigum við góðar minningar frá
ferðalögum. Sérstaklega minnis-
stæð er ferð okkar tveggja hjóna
til Írlands og siglingin á Shan-
non-fljótinu, þar sem Kalli var
sjálfskipaður skipstjóri og fórst
það vel úr hendi. Þetta var ein-
staklega skemmtileg ferð þar
sem við lentum í ýmsum ævintýr-
um. Fleiri minningar eigum við
frá ferðalögum en síðast hittumst
við nokkur á Kanaríeyjum í jan-
úar síðastliðnum. Þá var Kalli að
veikjast og náði hann ekki góðri
heilsu eftir það. Hann fór að fá
heilsufarsleg áföll. Kalli kvartaði
þó aldrei og lét alltaf vel af sér.
Hann var ákaflega jákvæður
maður og ánægður með sitt hlut-
skipti. Honum þótti ofur vænt um
börnin og litlu Dísu barnabarnið.
Við munum sakna Kalla sem
alltaf tók okkur fagnandi þegar
við hittumst. Samúðarkveðjur
sendum við öllum aðstandendum.
Blessuð sé minning góðs manns.
Guðrún Þórarna, Eva og
Ásta Þórarinsdætur.
Vinur minn Karl Einarsson
kvaddi þennan heim 14. desem-
ber 2019.
Kalli var frá Djúpavogi og okk-
ar kynni urðu við setningu Stýri-
mannaskólans 1970, eða fyrir 50
árum.
Kalli var stýrimaður og skip-
stjóri fyrir austan, eða í sinni
heimabyggð, áður en hann flutt-
ist suður. Seinna réði ég hann
sem stýrimann hjá mér á rann-
sóknarskipin þar var hann á
flestum skipum hjá Hafró og
hætti fyrir nokkrum árum á Árna
Friðrikssyni RE 200.
Á skólaárunum bjó Kalli á
Snorrabraut og ég á Laugavegi
og lærðum við saman heima. Allir
sem kynntust og unnu með Kalla
þótti vænt um hann því hann var
ljúfmenni, öllum þótti gott að um-
gangast hann. Margir hafa haft
samband við mig vegna hans og
minnast hans með mikilli hlýju,
svona var Kalli.
Kalli hringdi oft í mig og bað
mig að koma í bíltúr, þá vissi ég
að hann þurfti að fá ráð, ég held
að hann hafi oftast farið sáttur
eftir þessar ferðir. Það var þægi-
legt að koma til Kalla í tveimur
merkingum. Íbúðin var á fyrstu
hæð. Ekki fyrir löngu var Kalli að
sýna mér myndir og m.a. af elsta
afabarni sínu. Ég segi „er hún
orðin svona stór?“ Þá áttuðum
við okkur á því hvað tíminn er
fljótur að líða.
Kalli upplýsti mig um börnin
sín, hvað þau voru að gera, læra,
hvar þau væru að vinna, þetta
sýndi mér hvað Kalla var annt
um sína fjölskyldu. Kalli þekkti
öll mín börn og fylgdist alltaf með
þeim og spurði mig reglulega um
þeirra hagi. Fyrir stuttu kom
Kalli til mín og krakkarnir voru í
heimsókn. Á þessu augnabliki
hefði ég ekki trúað þetta væri í
síðasta skipti sem ég sæi Kalla.
Kalli fór ferð til Þýskalands í
gegnum Lúx. Þar átti hann að
taka bílaleigubíl og keyra í Rín-
ardal og leigja íbúð. Þar þar sem
þessi ferð var á mínum vegum lét
ég Kalla koma til mín og ljósrit-
aði ég kort og sýndi honum hvar
hann ætti að keyra og hvar hann
ætti að versla áður en hann kæmi
í Rínardalinn. Sagði honum að
hringja í mig þegar hann væri
kominn á áfangastað. Þetta gekk
allt vel og varð mjög góð ferð.
Kalli var vanur að fara í siglingar
með skipum að selja fisk en ekki
að keyra bíl í útlöndum. Seinna
fór hann með konu sinni og vin-
um þeirra þar sem þau leigðu sér
ekki bíl heldur fljótabát. Þessi
ferð var honum mjög áhugaverð
og talaði oft um þessa ferð.
Oft var ég búinn að tala um að
hann kæmi með til Kanarí. Í des-
ember í fyrra kom hann að leita
ráða, keypti ferð á sama tíma og
við. Sýndum við honum hvar
hann gæti farið í spilavist og
bingó. Ég labbaði með honum um
svæðið og þegar ég var að labba
með honum og sýna honum ýmsa
staði tók ég eftir að hann hafði lít-
ið úthald. Ég sagði honum að
hann yrði að láta skoða þetta þeg-
ar hann kæmi heim. Hann kom til
Las Palmas með okkur og bað
okkur að aðstoða sig við að kaupa
úlpu og boli. Þessi ferð var mjög
góð, hann lærði fljótt hvar hann
ætti að fara að spila, sem voru
þrír staðir, og var fljótur að
kynnast fólki í spilamennskunni.
Honum líkaði þetta vel.
Núna er þessari jarðvist félaga
míns lokið og ég geymi í huga
mér minningar um góðan dreng.
Sigríður, Már og Sigurdís og fjöl-
skylda ykkar. Við fjölskyldan,
eiginkona mín og börn, vottum
ykkur samúð okkar.
Ragnar G.D. Hermannsson.
Karl Einarsson
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda
Morgunblaðinu greinar eru vin-
samlega beðnir að nota inn-
sendikerfi blaðsins. Smellt á
Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður,
„Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einn-
ig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef út-
för er á mánudegi eða þriðju-
degi).
Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skila-
frestur rennur út.
Minningargreinar