Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.12.2019, Blaðsíða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15.12. 2019
LÍFSSTÍLL
Jólahlaðborð
Hólshraun 3 · 220 Hafnarfjörður · Símar: 555-1810, 565-1810 · Netfang: veislulist@veislulist.is · www.veislulist.is
Nú gefst þér tækifæri til að gleðja starfsfélaga,
fjölskyldu og vini með konunglegum kræsingum frá Veislulist
Starfsfólk okkar leggur sig fram um að gera stundina fallega með
úrvals veitingum og persónulegri og góðri þjónustu.
Það þarf vart að kynna BjörgvinPál fyrir þjóðinni en mörgokkar hafa fylgst með hand-
boltamarkmanninum snjalla í gegn-
um árin. Hann tók þátt í að landa
silfrinu á Ólympíuleikunum fyrir Ís-
land árið 2008 í Peking og er þar með
í hópi fárra Íslendinga sem geta stát-
að af ólympíumedalíu. Tveimur árum
síðar stóð hann á palli með brons á
Evrópumóti í handbolta. Þjóðin
fylgdist stolt með.
Björgvin þykir litríkur og líflegur
inni á velli, töffari með sitt síða ljósa
hár, ennisband og húðflúraða hand-
leggi. Hann fann sig snemma í íþrótt-
um og þakkar fyrir það því litlu hefði
mátt muna að hann veldi aðra og
verri braut.
Í nýrri bók, Án filters, gerir hann
upp fortíðina og tæmir bakpokann
sinn, eins og hann orðar það. Þessi 34
ára markmaður, eiginmaður og faðir
vill ekki lengur vera táknmynd hins
harða handbolta-
manns heldur vill
hann sýna sinn innri
mann, bæði innan
vallar og utan.
Meira að segja síða
villta hárið hefur
fengið að fjúka.
Blaðamaður slær
á þráðinn til Björg-
vins, en hann býr í Danmörku þar
sem hann spilar með handboltafélag-
inu Skjern. Þar hefur hann komið sér
vel fyrir ásamt konu og þremur ung-
um börnum, en þau hyggjast flytja
heim í sumar. Handboltaskórnir eru
ekkert á leiðinni á hilluna en hins
vegar er Björgvin með ýmislegt ann-
að á prjónunum. Bókin, og viðbrögðin
við henni, hefur breytt lífi hans og nú
vill hann hjálpa öðrum að öðlast betra
líf.
Faldi kvíðann
Björgvin átti erfiða æsku og þurfti
snemma að axla mikla ábyrgð. Móðir
hans baslaði með börnin og hafði sjálf
sinn djöful að draga, þótt hún hafi
gert sitt besta. Björgvin var baldinn í
skóla og lenti gjarnan í slagsmálum
og segist hann auðveldlega hefðu get-
að leiðst út á braut fíkniefna ef bolta-
íþróttir hefðu ekki tekið hann föstum
tökum.
Hegðunarvandamálin voru mörg
og sem barn hafði Björgvin verið
vistaður um tíma á BUGL en segist í
raun aldrei hafa fengið greiningu.
„Ég sá það þegar ég fór að gramsa
í gömlum skjölum og var dálítið hissa
á því. Vandamálin mín voru mjög fjöl-
þætt og flókin og voru þau blanda af
erfiðum uppeldisaðstæðum, athyglis-
sýki, athyglisbresti, ofvirkni að ein-
hverju leyti og svo kvíða og þung-
lyndi. Kvíðinn var kannski stærsta
vandamálið þegar ég horfi til baka og
átti þátt í því að hegðun mín versnaði.
Ég held að fólk hafi ekki áttað sig á
því að ég væri kvíðinn því ég byggði
upp ákveðin varnarviðbrögð,“ segir
hann.
„Ég var handboltagaurinn og
vandræðaunglingurinn og ég þurfti
að velja á milli þessara tveggja.
Handboltinn fór að taka meira pláss
og þá minnkuðu vandamálin smátt og
smátt,“ segir hann.
„Ég faldi kvíðann en ég notaði
handboltann til að fá útrásina og
stundum missti ég stjórn á skapi
mínu innan vallar. Það var kannski
staðurinn sem ég losaði um þetta að
einhverju leyti,“ segir hann.
Í mörg ár lifði hann með kvíðann
en sagði fáum frá.
„Núna síðasta ár hef ég þurft að
horfast í augu við sjálfan mig og rífa
upp úr bakpokanum,“ segir hann.
„Þegar maður er ekki búinn að
gera upp fortíðina reynir maður að
slökkva á vanlíðan
með því að hafa of
mikið að gera. Með
árunum fjölgaði
verkefnum og allt í
einu var þetta orðið
of mikið. En síð-
asta ár hef ég verið
að opna á þetta og
þá finn ég fyrir
léttinum og geri mér grein fyrir hvað
fortíðin og kvíðinn sat djúpt í mér.“
Blessun að brotna niður
Í bók sinni, sem hann vann með Sölva
Tryggvasyni, er áhrifamikil lýsing á
því þegar Björgvin brotnar saman
seint að kvöldi á kirkjutröppum í
Köln. Á þessari stundu, þegar Björg-
vin upplifði sig á botni tilverunnar,
ákvað hann að taka á sínum málum.
Það varð ekki aftur snúið.
„Eins óskýrt og það var á þessum
tímapunkti var það svo skýrt á sama
tíma. Þótt ég hefði oft komið á þenn-
an stað áður fannst mér aðstæðurnar
svo óraunverulegar og ég upplifði að
mér stafaði ógn af hryðjuverkum.
Það var eitthvað brenglað að gerast í
höfðinu á mér og þá áttaði ég mig á
því að það hlyti eitthvað að vera að;
þetta var svo fjarlægt raunveruleik-
anum. Ég brotnaði niður og grét og
þá fannst mér ég horfa á mig eins og
utan frá. Ég áttaði mig á að vanda-
málin voru miklu frekar andleg en
líkamleg,“ segir Björgvin, en áður
hafði hann verið greindur með vefja-
gigt og var hann oft með verki og
önnur sérkennileg einkenni.
„Ég vaknaði oft með blóðnasir og
svimaköst. Ég var orðinn fær í því að
slökkva á líkamlegum sársauka,
handboltamenn eru vanir því. En
þarna hrundi ég andlega og í dag er
það blessun að hafa lent í þessu
þarna á kirkjutröppunum. Ég byrjaði
Ljósmyndir/Line Thorø Østerby
Fólk á að
vera filters-
laust
Handboltamaðurinn Björgvin Páll Gústavsson
fellir grímuna í bók sinni Án filters. Bókin hef-
ur breytt lífi hans til hins betra og markar upp-
haf að öðruvísi framtíð.
Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is
’Ég brotnaði niðurog grét og þá fannstmér ég horfa á mig einsog utan frá. Ég áttaði
mig á að vandamálin
voru miklu frekar
andleg en líkamleg.
„Ég hélt að bókin væri einhvers
konar endapunktur fyrir mig en
hef áttað mig á því að hún er
upphafspunktur; hún er upphafið
að einhverju miklu, miklu
stærra,“ segir Björgvin Páll.