Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.12.2019, Blaðsíða 29

þungarokk okkur til ánægju og ynd-
isauka og það var aldrei nein pressa á
að gera meira,“ segir Bibbi en óhætt
er að fullyrða að Skálmöld hafi verið
ein vinsælasta hljómsveit landsins
undanfarinn áratug og tónleikaferð-
irnar til útlanda orðnar fjölmargar.
„En þetta sprakk fljótt í loft upp
sem þýddi að við þurftum að halda
krísufund; það átti aldrei að fara
svona mikill tími og kraftar í þetta
hobbí. Það hefði getað farið í báðar
áttir en sem betur fer létum við slag
standa. Þetta hefur verið ógeðslega
gaman!“
Hvorki dramatík né
listrænn ágreiningur
Að sögn Bibba er hvorki dramatík né
listrænn ágreiningur á bak við þessa
stund milli stríða. „Við erum allir
perluvinir og satt best að segja sjald-
an verið betra á milli okkar. Þetta er
besti vinskapur í heimi. Við erum
alltaf saman, öxl í öxl, og okkar fjöl-
skyldur. Pásan hefur ekkert með það
að gera. Ef eitthvað er þá hefur það
að taka pásu styrkt böndin. Nú þurf-
um við einfaldlega að sinna öðru í
smá tíma, bæði persónu- og vinnu-
tengdu. Við erum til dæmis allir fjöl-
skyldumenn og mikið af nýjum börn-
um í hópnum.“
En hvenær má reikna með að
Skálmöld snúi aftur?
„Það er erfitt að segja. Það eina
sem liggur fyrir er að við ætlum að
hætta alveg að hugsa um bandið í
heilt ár. Við Baldur bróðir gerðum
þetta með Ljótu hálfvitunum á sínum
tíma, þegar þreyta var komin í það
starf, og í stað þess að hægja ferðina
slökktum við alveg á öllu. Eitt og
hálft ár leið og þá voru allir komnir
með blóðbragð á tennurnar. Það er
ótrúlegt hvað það getur haft góð
áhrif að losa svona lagað út úr heila-
búinu um stund. Ég reikna fastlega
með því að sama verði upp á ten-
ingnum hjá Skálmöld.“
Hann viðurkennir raunar að band-
inu séu þegar farin að berast tilboð,
þegar það ákveður að keyra sig aftur
í gang. „Hver veit, kannski verðum
við bara komnir á fulla ferð aftur
strax í vor,“ segir hann en dregur
strax í land. „Nei, ætli það. Tékkinn
þyrfti alla vega að vera helvíti hár.“
Hann skellihlær.
Kemur endurnærður heim
Aftur hlær Bibbi þegar spurt er
hvort hann komi sjálfur til með að
hafa lítil sem engin afskipti af tónlist
á næsta ári. „Nei, það geri ég fólkinu
mínu ekki. Hún Agnes mín finnur
alltaf hvenær ég þarf að komast á
hljómsveitaræfingu, jafnvel á undan
mér sjálfum, og rekur mig þá af stað,
svo ég haldi áfram að funkera. Síðan
kem ég endurnærður heim.“
Næsta gigg, eftir kveðjupartí Skál-
maldar, verður að fara með Bubba
Morthens á Litla-Hraun á að-
fangadag, þar sem hann hefur leikið
fyrir fangana um langt árabil. Svo
stefna Ljótu hálfvitarnir skónum í
hljóðver í janúar. „Við ætlum að gera
nýja plötu.“
Sama lögmál er raunar í gildi á
þeim bænum og hjá Skálmöld. „Allt
snýst þetta um að raða skemmtilegu
fólki í kringum sig og satt best að
segja hefur tónlistin nánast verið til
hliðar í þessum félagsskap alla tíð –
aðalmálið er að hittast og svo búum
við til tónlist. Ljótu hálfvitarnir hafa
starfað í þrettán eða fjórtán ár, níu
vitleysingar, og við höfum gengið í
gegnum súrt og sætt saman. Ef ég
ætti að velja eitt orð til að lýsa þeim
félagsskap þá er það væntumþykja.“
Snæbjörn Ragnarsson og Þráinn Árni
Baldvinsson á tónleikum með Sinfón-
íuhljómsveit Íslands í Eldborg í fyrra.
Morgunblaðið/Eggert
15.12. 2019 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29
GÓMSÆT SÍLD
Á HÁTÍÐARBORÐIÐ
ÁHRIF Breska leikkonan Gugu
Mbatha-Raw lítur á það sem skyldu
leikarans að efna til samtals og
hreyfa við menningunni. Þetta
kemur fram í nýlegu samtali við
hana í breska blaðinu The Guardi-
an. Hún viðurkennir þó að sumum
kollegum hennar gæti ekki staðið
meira á sama um þetta en það sé
þeirra val. „Þetta snýst um að næra
sálina og halda höfði og eiga samtal
um það sem þú ert að gera. Ég kæri
mig ekki um að vera vara,“ segir
Gugu Mbatha-Raw.
Snýst um að næra sálina
Gugu Mbatha-Raw á rauða dreglinum.
AFP
BÓKSALA 2.-8. DESEMBER
Tekið saman af Félagi íslenskra bókaútgefenda
1 Tregasteinn Arnaldur Indriðason
2 Þinn eigin tölvuleikur Ævar Þór Benediktsson
3 Þögn Yrsa Sigurðardóttir
4
Orri óstöðvandi
– hefnd glæponanna
Bjarni Fritzson
5 Leikskólalögin okkar Jón Ólafsson o.fl.
6
Útkall – tifandi
tímasprengja
Óttar Sveinsson
7 Hvítidauði Ragnar Jónasson
8 Gamlárskvöld með Láru Birgitta Haukdal
9 Um tímann og vatnið Andri Snær Magnason
10 Draumaþjófurinn Gunnar Helgason
11 Innflytjandinn Ólafur Jóhann Ólafsson
12 Lára fer í sveitina Birgitta Haukdal
13 Síldarárin 1867-1969 Páll Baldvin Baldvinsson
14 Aðventa Stefán Máni
15 Kindasögur Guðjón Ragnar Jónasson
16
Dagbók Kidda klaufa 11
– allt á hvolfi
Jeff Kinney
17 Tilfinningabyltingin Auður Jónsdóttir
18
Saknað – íslensk
mannshvörf
Bjarki H. Hall
19 Aðferðir til að lifa af Guðrún Eva Mínervudóttir
20 Kokkáll Dóri DNA
Allar bækur
Í augnablikinu er ég að lesa Sólar-
hringl eftir Huldar Breiðfjörð.
Strax á fyrstu síðu grípur bókin
mann. Skemmtilegt en um leið
allt að því þjáningarfullt að lesa
hugleiðingar hans um það þegar
skammdegið hvolf-
ist yfir. Svona er að
vera Íslendingur.
Í einum kafla bók-
arinnar lætur Huld-
ar sig hafa það að
lesa alla hillusenti-
metrana 61 af Ís-
lendingasögunum.
Það tekur hann jafnlangan tíma
og það tók hann að ganga 2.600
km leið eftir Kínamúrnum. Og
það er frábært að fá ágrip af
hverri sögu í örstuttu máli. Þorsk-
firðinga saga er til að mynda „al-
gjör harðhausasplatter og svo full
af vígum að fljótlega á maður orð-
ið erfitt með að
fylgjast með í hvaða
líkama sverð er að
stingast, hvaða fót-
leggi er verið að
höggva undan hverj-
um eða hvern er
verið að reka í gegn
með spjóti“.
Íslendingasögurnar koma líka
fyrir í sögum Friðriks Þórs sem
Einar Kárason færir í letur, Með
sigg á sálinni. Sú bók rataði strax
á náttborðið, enda höfum við
marga hildi háð í kappleikjum
Lunch United. Margt er þar
skemmtilegt, svo sem frásögn
Friðriks Þórs af tilurð Brennu-
njálssögu. Hann hafði gefið út að
hann myndi kvikmynda alla bók-
ina og stóð við það. „Það var
kveikt í bókinni á þeirri síðu þar
sem húsin taka að loga á Berg-
þórshvoli og svo horfðum við á
hana brenna.“
Er ekki þjóðlegra og þrungnara
merkingu að Njála logi á sjón-
varpsskjám á íslenskum heimilum
en upptökur af arineldi?
Síðsumars sökkti ég mér í lest-
ur bókarinnar um Klopp, sem ég
gaf út í haust í góðum félagsskap
og afbragðs þýðingu Ingunnar
Snædal. Nokkuð
hefur verið um
bókabúðaráp af
þessum sökum og
stingur í augu
hversu mörgum
ljóðabókum skolar
á fjörur landsmanna
með jólabókaflóð-
inu. Af þeim sem ég hef komist yf-
ir, þá er kraftur í Hrópandi ósam-
ræmi Ægis Þórs: „Hugsið ykkur
tilveruna eins og lest. Hún æðir
ótrauð áfram, enginn veit hvert.“
Gangverk Þorvalds Sigurbjörns
Helgasonar snertir hjartað. Og
mikið er Okfruman eftir Brynju
Hjálmsdóttur fallegt verk án þess
að vera klisja: „Þú ert görnin sem
mótar mig í lystuga pylsu.“
Svo bíður Innflytjandinn eftir
Ólaf Jóhann en ég heyri skrjáfið í
síðunum þegar Anna Sigga les
hana. Þar sem Hildur Haralds-
dóttir kemur til Íslands frá New
York og „sogast inn í íslenskt
skammdegi“. „So dark,“ eins og
hvíslað er í japanska sendiráðinu í
sögu Huldars. Tilhugsunin er
notaleg að eiga skammdegið inni
yfir hátíðarnar til bóklesturs.
Hver veit nema þá snarki í Njálu!
PÉTUR BLÖNDAL ER AÐ LESA
61 hillusentimetri af
Íslendingasögum
Pétur Blöndal
er fram-
kvæmdastjóri
Samáls.