Fréttablaðið - 28.12.2002, Síða 18
Vilhelm Anton Jónssonstrengir sjaldan áramótaheit
en setur sér þó stundum almenn
markmið. „Ég stefni auðvitað að
því að vera góður drengur og
góður við dýr. Er það ekki eitt-
hvað sem er fallegt að segja?“
segir Vilhelm Anton en viður-
kennir þó að hafa aldrei átt
gæludýr og segist oftar en ekki
vera í hlutverki veiðimannsins í
samskiptum sínum við þessar
„óæðri“ lífverur.
Þó að Vilhelm Anton strengi
yfirleitt ekki heit sjálfur er hann
mjög meðmæltur þessum sið. „Ef
það hjálpar fólki að hafa ein-
hvern ákveðinn tíma til að miða
við þegar það setur sér markmið
þá er það bara mjög gott.“ Vil-
helm Antoni finnst þó ekki skipta
meginmáli hvenær slíkar heit-
strengingar fara fram og í raun
allir dagar jafngóðir í þessu sam-
bandi. Hann hefur líka mikla trú
á því að fólk standi við heit sín.
„Ég held að þær manngerðir sem
á annað borð strengja áramóta-
heit séu einmitt þær sem líklegar
eru til að halda slíku til streitu ef
þær tengja þau við einhvern
ákveðinn dag.“ Vilhelm Anton er
ekki frá því að það hjálpi að deila
heitinu með öðrum en ítrekar að
auðvitað skipti miklu máli um
hvað er að ræða. „Ef menn eru að
fara að hætta einhverju subbu-
legu þá er kannski óþarfi að
segja öllum frá því.“
Vilhelm Anton hvetur fólk ein-
dregið til að strengja áramóta-
heit en segir þó að ýmislegt beri
að hafa í huga. „Það borgar sig
auðvitað að gæta meðalhófs og
finna hinn gullna meðalveg. Það
er betra að lofa litlu og standa við
það en samt þarf að setja markið
hátt svo maður þurfi að hafa svo-
lítið fyrir hlutunum.“ Vilhelm
Anton bendir líka á að tíma-
bundnar breytingar í átt til betra
lífernis risti grunnt og leggur til
dæmis til að menn dreifi svolítið
góðmennsku jólahátíðarinnar.
„Ég held að það væri frábært ef
við værum aðeins minna góð
hvort við annað yfir jólin og
myndum deila þessu meira á
árið.“
Vilhelm Antoni finnst áramót-
in frábær tími og hlakkar mikið
til að stundin renni upp. „Ég er
miklu meira áramótabarn en
jólabarn. Ég á líka afmæli rétt
eftir áramótin en fæ reyndar
alltaf bara bensínstöðvapakka
því það er alls staðar lokað vegna
vörutalninga.“ Vilhelm Anton
hefur sérstaklega góða tilfinn-
ingu fyrir áramótunum að þessu
sinni. „Það liggur eitthvað í loft-
inu og ég finn að þetta verða ein-
staklega góð áramót.“ ■
Áramótaheit eru bara til þessað brjóta og svekkja sig svo á
því,“ segir Davíð Þór Jónsson,
sem ætlar svo sannarlega ekki að
strengja nein heit um áramótin að
þessu sinni. „Maður á bara að
strengja þrjú hundruð sextíu og
fimm lítil heit og reyna að standa
við þau.“ Davíð Þór mælir ekki
með því við nokkurn mann að
setja sér markmið af þessu tagi á
áramótum og byggir þá skoðun
sína á áralangri og biturri
reynslu. „Ég hef reynt þetta oftar
en tárum tekur. Ég veit ekki hvað
ég hef ekki ætlað að gera til þess
að breyta lífi mínu og bæta mig en
svo yfirleitt komist að því á end-
anum að ég er fínn eins og ég er.“
Davíð Þór viðurkennir að það
hafi tekið sig þó nokkur ár, blóð,
svita og tár, að komast að þeirri
niðurstöðu að best væri að láta all-
ar heitstrengingar lönd og leið.
„Smám saman rennur upp fyrir
manni það ljós að ef maður ætlar
sér að gera einhverjar breytingar
á sínu lífi þá þarf maður engin
áramót til þess.“
Þrátt fyrir alla bölsýni í garð
áramótaheita játar Davíð Þór að
þau geti hugsanlega hentað ein-
hverjum. „Áramót eru sjálfsagt
ekkert verri tími en aðrir til þess
að strengja heit en það er mér hul-
in ráðgáta hvernig á að standa við
þau. Mér hefur að minnsta kosti
aldrei tekist það.“ Davíð Þór hef-
ur því eins og gefur að skilja fáar
kenningar á takteinunum varð-
andi það hvernig haga skuli ára-
mótaheitum til þess að auka lík-
urnar á efndum. „Ég er akkúrat
ekki maðurinn til að ráðleggja
fólki hvernig á að fara að því að
standa við heit sín, það er alveg á
hreinu.“ ■
18 28. desember 2002 LAUGARDAGUR
Sú hefð að strengja áramótaheithefur verið þekkt frá örófi alda
en hefur þó tekið töluverðum
breytingum í áranna rás. Í fyrnd-
inni snerust þessi heit oftar en
ekki um að skila einhverju sem
fengið hafði verið að láni enda
reykingar, hreyfingarleysi og
óæskilegt holdafar að mestu
óþekkt vandamál. Hér á Íslandi
koma heitstrengingar meðal ann-
ars fyrir í fornsögunum. Þær
tengjast gjarnan jólaveislum og
snúast um vígaferli og kvennafar.
En það er í raun fyrst í upphafi síð-
ustu aldar sem eiginleg áramóta-
heit koma opinberlega til sögunn-
ar. Voru það þá einkum lands-
þekktir ungmennafélagsmenn sem
hétu því að vinna einhver ákveðin
afrek og voru efndir nokkuð mis-
jafnar þrátt fyrir góðan vilja.
Í dag snúast áramótaheit í flest-
um tilfellum um neysluvenjur,
hreyfingu og sparnað enda ríkir
mikið ójafnvægi milli þessara
þátta í dag. Oft fer það reyndar
svo að heitin reynast mönnum
ofraun og lítið verður um efndir.
Til að komast hjá að brjóta heitin
eru flestir sammála um það að
mikilvægt sé að menn setji sér
raunhæf og vel ígrunduð mark-
mið. En þeir vita það sem reynt
hafa að oft þarf meira en viljann
til að ná settu marki. Oft hleypur
tíminn frá okkur eins og hendi sé
veifað og eins og flestir þekkja er
fátt erfiðara að standast en freist-
ingarnar. ■
Rósa Ingólfsdóttir hefur ekkimikla trú á áramótaheitum út
af fyrir sig. „Bara áfram með
smjörið, það er það sem gildir.“
Rósa hefur reynt nokkrum sinn-
um að strengja þess heit um ára-
mót að hætta að reykja en enn
sem komið er hefur lítið orðið um
efndir. „Ég hef margoft ákveðið
að láta af þessu en það hefur
aldrei tekist. Maður er svo full-
kominn að maður verður að hafa
einhvern óþverra,“ segir Rósa og
kímir.
Það er greinilegt að Rósa hefur
lært af reynslunni og ætlar ekki
að eyða orkunni í að svekkja sig á
einhverju sem hún fær ekki
breytt. Þess í stað einbeitir hún
sér að því að halda áfram á sömu
brautinni. „Í dag set ég mér bara
það markmið að halda göngunni
áfram með glæsibrag.“ Rósa hvet-
ur fólk til þess að hafa jákvæð
viðhorf til lífsins og vera ekki að
velta sér upp úr því sem miður
fer. „Lífsgangan er í raun mjög
einföld. Málið er bara að byrja og
klára og hætta ekki á miðri leið.
Þetta er sú lífsspeki sem er mér
ofarlega í huga sem athafnamann-
eskju í lífsins ólgusjó.“ ■
Kannanir sýna að tæplega helmingur landsmanna strengir áramótaheit en oft virðist
sem fólki gangi illa að standa við orð sín:
Erfitt að standast
freistingarnar
RÓSA INGÓLFSDÓTTIR
Að mati Rósu er allt í lagi að hafa
einhvern löst og því hefur hún
löngu gefist upp á því að reyna að
hætta að reykja um áramót.
Bara áfram
með smjörið
Rósa Ingólfsdóttir ætlar
að ganga inn í nýja árið
með bros á vör og ein-
falda en kjarngóða lífs-
speki í farteskinu.
Fínn eins og ég er
DAVÍÐ ÞÓR JÓNSSON
„Maður ætti ekki að gera það að einhverju
sáluhjálparatriði að standa við áramóta-
heit.“
Davíð Þór Jónsson hefur
strengt ótalmörg ára-
mótaheit í gegnum tíðina
en gengið ákaflega illa að
standa við þau. Á endan-
um ákvað hann að láta af
slíkum heitstrengingum
og sættast við sjálfan sig.
Ætlar að vera
góður við dýrin
Vilhelm Anton Jónsson
hlakkar mikið til áramót-
anna og hefur góða til-
finningu fyrir árinu sem
fram undan er. Hann
ætlar þó ekki að strengja
nein heit að þessu sinni
önnur en þau að rækta
hið góða í sjálfum sér.
VILHELM ANTON JÓNSSON
„Mér finnst áramótaheit frábær og hvet
fólk til þess að strengja sem flest heit. Þau
þurfa að vera þess eðlis að maður geti rétt
svo náð þeim en samt ekki þannig að þau
verði einhvers konar kvöð.“