Fréttablaðið - 24.12.2019, Page 18

Við sendum
landsmönnum
hlýjar kveðjur
569 6900 09:00–16:00www.ils.is
Með ósk um gleðileg jól
og farsæld á komandi árum
Þegar þetta er skrifað nálgast jólin hröðum skrefum og f lestir að komast í jólagírinn. Ég er búsettur í Svíþjóð um þessar mundir og starfa
þar sem prestur í sænsku kirkjunni.
Það hefur verið mikið að gera í
prestsstarfinu hér eins og gerist og
gengur í desember, og þær eru orðn-
ar margar jólaheimsóknirnar hjá
mér í klúbba og félög og á tónleika,
í skóla og á sambýli. Eins og örugg-
lega er staðan hjá prestum á íslandi.
Þessar árvissu aðventuheimsóknir
eru alltaf jafn skemmtilegar, þá fær
maður sem prestur tækifæri til að
spjalla um jólin og jólaboðskapinn
við alls konar fólk og gleðjast með
fólki út um allan bæ. Eða skóg. Því
ég starfa í skógunum í Smálönd-
unum, þar sem sögurnar um Línu
Langsokk og Emil í Kattholti gerast.
Venjulega lýkur þessum aðventu-
heimsóknum með því að jólaguð-
spjallið er lesið og sunginn er jóla-
sálmurinn „Heims um ból“ sem við
öll þekkjum. Frásagan af fæðingu
Frelsarans á Betlehemsvöllum
snertir okkur öll á einn eða annan
hátt – leyfi ég mér að segja hvort
sem við erum trúuð eða ekki.
Í október síðastliðnum var ég
reyndar staddur á sjálfum Betle-
hemsvöllunum með hóp af Íslend-
ingum sem ég var að leiðsegja um
Landið helga, Ísrael, Palestínu og
Jórdaníu. Ég hef komið þarna með
hópa margsinnis á undanförnum
árum, en áhrifin eru alltaf jafn
mögnuð. Að þessu sinni var ég auk
þess að koma beint frá Egypta-
landi, sem líka tengist jólafrásög-
unni. Borgin Betlehem hefur vaxið
í gegnum aldirnar og nú eru vellirn-
ir þar sem fjárhirðar forðum gættu
hjarðar sinnar inni í miðju úthverfi
– það litla sem eftir er af þeim. En
samt, ferðamaður sér söguna vel
fyrir sér þegar þangað er komið.
Þarna rétt hjá er Fæðingarkirkjan
þar sem sagan segir að fjárhúsið
þar sem Jesús fæddist hafi verið.
Hvort sem það er nú rétt eða ekki
er magnað að koma þangað. Við
Íslendingarnir, sem komum þarna
í október, keyrðum niður á Betle-
hemsvelli um hádegisbil og vorum
orðin nokkuð svöng eftir ferðina,
enda búin að vera á göngu í Jerú-
salem fyrr um morguninn. Leiðin
hafði legið frá Jerúsalem í gegnum
hlið á aðskilnaðarmúrnum sem
Ísraelsmenn hafa reist milli Ísra-
els og yfirráðasvæðis Palestínu,
og reyndi það á sálartetrið að aka
þar í gegn. Okkur túristunum var
að vísu hleypt hratt og örugglega
áfram af vopnuðum hermönnum.
En það var erfitt að horfa upp á
raðir Palestínumanna við hliðið
sem ekki fengu sömu meðferð. Og
múrinn sem teygir sig eina 700
kílómetra, alsettur gaddavír og
varðturnum og vopnuðum hlið-
um er ekki beint jólalegur. Þarna í
hverfinu, þar sem eitt sinn hjarðir
gengu á beit á Betlehemsvöllum,
vorum við búin að panta hádegis-
verð á dægilegu kebab-grilli sem
þar stendur. Fengum við hið besta
kebab og falafel og grænmeti með
og skoluðum öllu niður með kók úr
f löskum skreyttum arabísku letri,
enda Betlehem að mestu arabísk
borg og á yfirráðasvæði Palestínu-
manna. Hitinn var þó nokkur og
gott að sitja í skugganum með
kókið og arabíska tónlist í eyrum
og láta hugann reika til hirðanna,
englanna og hinnar heilögu fjöl-
skyldu. En einnig til allra þeirra
átaka sem hafa hrjáð þetta litla
land undanfarin 2000 ár.
Nú eru jólin sem sagt að koma. Ég
sendi hljóða bæn yfir hafið og vona
að Guð gefi að friður fái loksins að
ríkja á Betlehemsvöllum eins og
englarnir sungu um forðum daga.
Með falafel og kók á Betlehemsvöllum
Þórhallur
Heimisson
prestur
og ráðgjafi
Frá Jerúsalemborg í Ísrael. NORDICPHOTOS/GETTY
Og múrinn sem teygir sig
eina 700 kílómetra, alsettur
gaddavír og varðturnum og
vopnuðum hliðum er ekki
beint jólalegur.
S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 17Þ R I Ð J U D A G U R 2 4 . D E S E M B E R 2 0 1 9