Skessuhorn - 20.02.2019, Blaðsíða 24

MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 201924
Í ár eru 100 ár liðin frá stofnun Fé-
lags íslenskra hjúkrunarfræðinga.
Af því tilefni stemdir stjórn deildar
hjúkrunarfræðinga á Akranesi og
nágrenni fyrir því á afmælisárinu
að birta greinar eftir hjúkrunar-
fræðinga í Skessuhorni. Greinarn-
ar verða birtar jafnt og þétt yfir af-
mælisárið og í þeim munu lesend-
um fá smá innsýn í þau fjölbreyttu
störf og áskoranir sem hjúkrunar-
fræðingar fást við. Að þessu sinni
kynnir sig til leiks Þura Björk
Hreinsdóttir hjúkrunarfræðingur.
Hefur unnið við HVE í
rúm 20 ár
Ég heiti Þura Björk Hreinsdótt-
ir og er gift Márusi Líndal og
er móðir Hrafns, sem er 22 ára,
Hreins Darra 18 ára og Lindu
Maríu 8 ára. Ég hef alltaf búið á
Akranesi og hérna líður mér af-
skaplega vel. Ég hef áhuga á alltof
mörgu, en fyrir utan vinnuna mína
er það helsta núna að klára rococo-
stólinn sem ég byrjaði að sauma
fyrir löngu síðan, ganga á fell og
fjöll, nostra við sumarbústaðinn og
garðræktina þar í kring og síðast en
ekki síst að eiga gæðastundir með
góðum vinum og fjölskyldu, sem
ég er svo heppin að eiga nóg af. Ég
er sjúkraliði að mennt, með B.Sc í
hjúkrunarfræði frá Háskólanum á
Akureyri ásamt MLM (master of
leadership an management) gráðu
frá Háskólanum á Bifröst. Ég byrj-
aði að vinna á Heilbrigðisstofn-
un Vesturlands árið 1998, þá sem
sjúkrahliði. Árið 2003 hóf ég nám í
hjúkrunarfræði og vann með skól-
anum á HVE. Frá árinu 2007 til
2019 vann ég sem hjúkrunarfræð-
ingur og hjúkrunardeildarstjóri á
HVE. Á þessum árum hef ég einn-
ig unnið á Brákarhlíð í Borgarnesi,
Hrafnistu í Hafnarfirði og hluta af
sumarfríi eitt árið úti í Noregi. Ég
hef starfað í kjararáði og stjórn Fé-
lags íslenskra hjúkrunarfræðinga.
Fjölbreytileiki hjúkr-
unarfræðinnar heillar
Ég ákvað ung að fara í heilbrigð-
isgeirann sem sjúkraliði. Áhugi
minn á hjúkrunarfræði kom til eft-
ir að ég hafði starfað í nokkur ár
sem sjúkraliði. Hafði ég þá mik-
inn áhuga á að verða ljósmóðir og
ætli það hafi ekki verið drifkraftur-
inn til að byrja með. Ég er reynd-
ar ekki komin þangað og held að
ég muni ekki gera það úr þessu,
en aldrei að segja aldrei. Áhuga-
sviðið bara breyttist og það er
þessi fjölbreytileiki sem er „bjútí-
ið“ við hjúkrunarfræðina. Starfið
er skemmtilegt og fjölbreytt, al-
veg sama á hvaða sviði maður vel-
ur að sérhæfa sig, og tel ég það
vera helsta kost hjúkrunarfræð-
innar. Mér þykir ofboðslega gam-
an að vera í kringum fólk og því
henta þessi miklu mannlegu sam-
skipti mér vel. Hjúkrun í allri sinni
mynd er að mínu mati góð næring
fyrir hjarta og sál þess sem veitir
hana, þó alltaf með þeim formerkj-
um að fólk hafi gaman af vinnunni
sinni. Hjúkrunarfræðin gerir mér
kleift að starfa við það sem mér
þykir gaman og það tel ég mikil
forréttindi. Það er mjög dýrmætt
að fara til vinnu á hverjum degi og
heilt yfir njóta þess.
Kom að opnun
F-deildar
Hjúkrunarstarfið er krefjandi, það
er ekki spurning. Að aðstoða fólk í
veikindaferli, hvort heldur sem er
til bata eða við lífslok, er krefjandi
á margan hátt. Starfsumhverfið og
mönnun í hjúkrun myndi ég halda
að væri mest krefjandi í störfum
hjúkrunarfræðinga í dag. Burtséð
frá því sem betur má fara í hlut-
unum sem horfa þarf á í stóra sam-
henginu er það mín skoðun að til
að sinna starfinu vel þarf maður að
hafa mikla yfirsýn, vera vel vakandi
og alltaf á tánum, nánast alveg
sama hvar innan hjúkrunarfræð-
innar sem maður starfar – kannski
bara mismunandi hátt eftir hverju
sviði. Í mörg ár starfaði ég á hand-
lækningadeildinni á HVE, sem
sjúkraliði, hjúkrunarfræðingur og
hjúkrunardeildarstjóri. En síð-
ustu árin mín á HVE starfaði ég
á nýrri 15 rúma deild innan HVE,
F-deildinni. Ég fékk að taka þátt
í að opna þá deild og starfaði svo
þar sem hjúkrunardeildarstjóri.
F-deildin, eða biðdeildin eins og
hún í raun og veru heitir, er rekin
af HVE að beiðni Velferðarráðu-
neytisins til að hjálpa til við frá-
flæðisvanda LSH. Á deildina koma
einstaklingar í biðhjúkrunarrými.
Allir koma af LSH og geta af ýms-
um ástæðum ekki útskrifast heim
til sín en öll eru þau komin með
færni og heilsumat og bíða eft-
ir að flytja á hjúkrunarheimili til
frambúðar. Það var skemmtilegt
verkefni að fá að koma að opn-
um deildarinnar, bæði lærdómsríkt
og krefjandi. Að vinna með öldr-
uðum finnst mér virkilega gaman,
skemmtilega krefjandi hjúkrun og
frábær félagsskapur. Þetta er fólk
með mikla reynslu sem hefur frá
mörgu að segja.
Hjúkrunarforstjóri
á Höfða
Í dag er ég starfandi hjúkrunarfor-
stjóri á Höfða, hjúkrunar- og dval-
arheimilinu á Akranesi. Þar sé ég
enn einn nýjan vinkil á hjúkrun-
arstarfinu þar sem ég er minna í
klínik en áður. Það er öðruvísi en
áfram gaman. Ég er að læra fullt
af nýjum hlutum, margt sem snýr
að lögum og reglugerðum er varð-
ar íbúa hjúkrunarheimila, hvern-
ig stjórnsýslan og ríkið virkar, og/
eða virkar ekki. Þegar ég skrifa
þetta er ég búin að starfa í akk-
úrat mánuð og er nánast hætt að
villast um húsið, það er jákvætt!
Í mínum verkahring er til dæm-
is mannahald, yfirsýn yfir kostn-
að lyfja, tækja og hjúkrunarvara og
finna peninga til að kaupa allt það
sem heimilið þarfnast, t.d. aukna
mönnun og nauðsynleg hjálpar-
tæki til að auðvelda og gera starfs-
umhverfið betra, starfsfólki og íbú-
um til heilla. Í starfinu felst heil-
mikil fjölskylduhjúkrun sem birt-
ist að miklu leyti í upplýsinga- og
fræðsluformi vegna breyttra að-
stæðna þess sem flyst á hjúkrunar-
heimili. Síðast en ekki síst að skilja
sjálf og útskýra af hverju fólk þarf
að bíða eftir að komast á hjúkrun-
arheimili þrátt fyrir brýna þörf.
Hvar verð ég eftir 10 ár? Lífs-
mottóið er jákvæðni, fara í verk-
efnin með bros á vör og gera þau
sem best ég get. Ég er hreinskilin
manneskja, tel engan mikilvægari
en annan og reyni að koma fram
við aðra líkt og ég vil láta koma
fram við mig. Eftir 10 ár verð ég
og mínir vonandi við góða heilsu
að njóta lífsins. Ég verð mjög lík-
lega að starfa við hjúkrun í ein-
hverri mynd – hlakka bara til. Lífið
er núna, njótum og brosum.
Þura Hreinsdóttir
Var ung þegar hún ákvað að starfa við heilbrigðisgeirann
Venus NS kom til hafnar á Vopna-
firði á mánudaginn með fyrsta kol-
munnafarm ársins. Kolmunninn
fékkst vestur af Írlandi en þaðan
er hvorki meira né minna en 800
sjómílna sigling til Vopnafjarðar.
Heimsiglingin tók því tæpa þrjá
sólarhringa. ,,Það er veiði eins og
er. Mest veiðist á nóttinni en á dag-
inn dreifir kolmunninn sér og veið-
in er lítil,“ sagði Guðlaugur Jóns-
son skipstjóri er rætt var við hann
fyrir helgi á fréttavef HB Granda.
Um borð voru 2.600 til 2.700 tonn
eftir rúma fjóra sólarhringa á veið-
um. Að sögn Guðlaugs er mikill
fjöldi skipa á kolmunnaveiðunum
við Írland. mm
Venus með fyrsta
kolmunnafarminn
Landssamband bakarameistara
efndi nýlega til árlegrar keppni um
Köku ársins. Keppnin fer þann-
ig fram að keppendur skila inn til-
búnum kökum sem dómarar meta
og velja úr þá sem þykir sameina
þá kosti að vera bragðgóð, falleg og
líkleg til að falla sem flestum í geð
og hlýtur hún titilinn Kaka ársins.
Keppnin var haldin í samstarfi við
Ölgerðina og voru gerðar kröfur
um að kakan innihéldi bitter marsí-
pan og appelsínutröffel frá Odense.
Sigurkakan hlýtur nafnbótina „Kaka
ársins 2019“ og er höfundur henn-
ar Sigurður Már Guðjónsson, bak-
arameistari og eigandi Bernhöfts-
bakarís.
Sala á kökunni hefst í bakaríum
félagsmanna Landssambands bak-
arameistara um allt land í dag, mið-
vikudaginn 20. febrúar, og verður
til sölu það sem eftir er ársins.
mm
Kaka ársins með bitter
marsípani og appelsínutröffel
Lilja Alfreðsdóttir
menntamálaráðherra
sker fyrstu sneiðina af
köku ársins við athöfn
í gær. Með henni á
mynd eru Sigurður Már
Guðjónsson bakara-
meistari og Jóhannes
Felixson formaður
Landssambands
bakarameistara.