Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1988, Qupperneq 9
I brennidepli
tók virkan þátt í ævintýrinu með fjár-
magnsútvegun o.fl. Þeir Guðmundur og
Ingvar féllu frá langt um aldur fram.
Störf Öryrkjabandalags íslands hafa
frá upphafi verið fyrirgreiðsla fyrir alla
öryrkja sem leitað hafa til þess eftir því
sem unnt hefur verið. Fyrstu árin var
atvinnuútvegun fyrir öryrkja á vegum
bandalagsins og vann Guðmundur Löve
þar merkt brautryðjendastarf. Þessi
starfsemi færðist síðan til Endurhæfingar-
ráðs og þaðan til Reykjavíkurborgar. Þá
var mikil vinna hjá bandalaginu í sam-
bandi við úthlutun bifreiða til öryrkja.
Öryrkjabandalagið vann það starf fyrir
fjármálaráðuneytið um áratugaskeið eða
núna til haustsins 1987, þegar sú starf-
semi fluttist til Tryggingarstofnunar
ríkisins.
Öryrkjabandalagið hafði frá upphafi
engan tekjustofn. En nú horfum við fram
á bjartari tíma með tilkomu Islenskrar
Getspár. Við hana eru miklar vonir
bundnar. Starfsemi bandalagsins breytist
hægt og hægt í þá átt að verða sá máttar-
stólpi, sem aðildarfélögin geta treyst á enn
meira en áður var. Það eru svo margir
möguleikar sem hægt er að nýta, þegar
peningar eru fyrir hendi — margir
draumar sem hægt er að láta rætast.
Einn af þeim draumum er þetta frétta-
bréf sem nú er að koma út í fyrsta skipti.
Um það hefur oft verið rætt og nú von-
umst við til að hægt verði að halda því
gangandi a.m.k. nokkrum sinnum á ári.
— Þá viljum við gjarnan sjá hag félags-
málanna meiri m.a. með því að halda
félagsmálanámskeið. Við þurfum að
styðja við bakið á og virkja unga fólkið,
því þeirra er framtíðin.
Ekki er hægt að neita því að sá draumur
er ríkur í okkur, að sá dagur komi að nóg
húsnæði verði á boðstólum fyrir öryrkja,
að fólk þurfi ekki að bíða árum saman
eftir úrlausn í þeim málum en sjálfsagt á sá
draumur langt í land með að rætast en
ekki má gefa upp vonina þó manni finnist
oft að skammt miði.
Samstarf Öryrkjabandalags íslands og
Þroskahjálpar er nú á góðri þroskabraut.
Þessi tvö stóru samtök hyggjast nú leggja
sameiginlega hönd á plóg til að plægja
þann akur, sem er að vísu ekki óplægður,
en til þess að tún og akrar skili þeirri
uppskeru sem verði landi og lýð til góðs
má aldrei láta neitt tækifæri ónotað og
ekki láta hina gullnu uppskeru renna úr
greipum sér. Með ánægju minnumst við
þeirrar samstöðu og samkenndar sem
greip okkur öll á skammdegisvöku og
kosningavöku. Hag og kjörum fatlaðra í
framtíðinni er sjálfsagt best borgið með
því að styðja þá sjálfa sem best í barátt-
unni fyrir bættara mannlífi þeim til handa.
Að sýna samstöðu hér eftir sem hingað til
og gleyma ekki að það er ekki alltaf
fjármagnið sem skilar mestu af félags-
legum arði — þó fjármagn sé nauðsynlegt
— heldur hitt að muna eftír manneskjunni
sjálfri.
Mörg eru þau mál sem koma til kasta
stjórnar Ö.B.Í. að hafa af nokkur af-
skipti, svo og hefur stjórnin frumkvæði
að mörgu, sem efst er á baugi hverju
sinni. Stiklað er á því stærsta svo og sagt í
stuttu máli frá tíðindum daganna.
Mörgum leikur eflaust forvitni á því að
heyra hversu fram horfir hjá ræðarahóp
Ö.B.Í. og Þroskahjálpar. Eins og fólk
veit var þessum hóp komið á í framhaldi
af landsþingum samtakanna í haust og
sameiginlegri félagslegri framkvæmdaá-
ætlun þeirra.
Starfið hófst á nýju ári og í fáum
orðum sagt hefur frábærlega rösklega
verið róið af þeim Hrafni Sæmundssyni,
Halldóru Sigurgeirsdóttur, Kristínu Jóns-
dóttur, Magnúsi Þorgrímssyni og Sigrúnu
Báru Friðfinnsdóttur.
Ferskar hugmyndir og viss útfærsla á
virku, lifandi starfi eru þar efst á baugi og
munu kynntar síðar. Þessar hugmyndir
eru nú í stöðugri vinnslu. Hér eru á ferð
athyglisverðar tillögur og hið merkasta
plagg nú þegar og hafa formenn og
framkvæmdastjórar beggja bandalag-
anna farið yfir tillögurnar og lýst yfir
mikilli ánægju með gott og árangursríkt
starf, sem þó er aðeins upphafsskref.
Næst er svo að ráða stýrimann svokall-
aðan og hefur það verið auglýst sem starf
frá 1. mars.
Ánægjulegasta staðreyndin er svo sú
hversu hugmyndirnar fara saman hjá
fulltrúum beggja samtaka og lofar það
góðu um hið æskilega áframhald.
Ö.B.Í. hefur ritað borgarráði bréf til
umhugsunar þeim vísu mönnum, er þar
ráða ríkjum. Þar fagnar stjórnin úrbótum
þeim, er felast í auknum hitalögnum í
gangstéttir borgarinnar.
Jafnframt er bent á, hversu mikið er
ógert, margra ára verk, er seint nái yfir
öll svæði, er gangandi vegfarendur nota.
Áskorun er um það, að borgaryfirvöld
sjái til þess að gangstéttahreinsun sé ekki
lakari en á akbrautum. Bent er á hinn
mikla fjölda aldraðra og öryrkja, sem
háður er almenningssamgöngum. Réttur
þessa fólks er skýlaus. Sömuleiðis er þess
farið á leit við borgaryfirvöld, að endur-
skoðuð sé lögreglusamþykkt Reykjavík-
ur og komið á nútímalegum vinnu-
brögðum við snjóhreinsun. Bent er á
erfiðleika hjólastólafólks sérstaklega.
Svar er enn ekki komið.
Mikið hefur verið spurt á skrifstofu
Ö.B.Í um niðurfellingu þungaskatts af
bifreiðum öryrkja þ.e. annars vegar
þeirra sem komnir eru yfir 67 ára aldur,
svo og öryrkja sem annað hvort eru á
stofnunum eða fá ekki beinan örorkulíf-
eyri eða örorkustyrk.
Um fyrri hópinn, ellilífeyrisþega, er sá
úrskurður kominn, að allir þeir, er njóta
bensínpeninga fá niðurfellingu.
Stjórn Ö.B.Í hefur ritað ráðuneytinu
bréf út af hinum hópnum, vinsamlega
hefur verið í leiðréttingu tekið og vænta
menn jákvæðs úrskurðar sem allra fyrst.
Stjórn Ö.B.Í hefur ótrauð haldið áfram
baráttu sinni fyrir því að rétta hlut
heyrnarskertra hjá ríkissjónvarpinu okk-
ar. Fundað var með útvarpsstjóra fyrir
jól og þung áhersla á það lögð, að fréttir
yrðu fyrir heyrnarlausa á þeim tíma er
hagstæður væri fyrir þá, svo þeir mættu
þeirra njóta sem best, þ.e. í beinu sam-
hengi við aðalfréttatíma sjónvarps klukk-
an tuttugu. Sömuleiðis var ýtt á það
rösklega, að fleira yrði gert af sjónvarps-
ins hálfu, svo að þessi mikilvægi miðill
gæti orðið þessum hóp meiri gleði- og
fróðleiksgjafi. Hér væri í raun um einföld
mannréttindi að ræða.
Nýjustu fréttir eru þær að í útvarpsráði
hafi málið verið tekið upp og það sam-
þykkt að frá og með sumardagskrá næst
skuli táknmálsfréttir vera á sínum rétta
stað rétt fyrir átta á kvöldin.
Er þessu virkilega vel fagnað.
Stjórn Ö.B.Í svo og einstök aðildarfélög
hafa látið til sín taka söluskatts- og tolla-
mál varðandi hin fjölmörgu hjálpartæki
fyrir fatlaða, en þar varð á verulegt rask
við hina miklu uppstokkun á löggjöf um
hvoru tveggja.
Þar þarf sannarlega að taka af öll tví-
mæli, að í engu sé unað við lakari hlut en
áður gilti um þessi mikilvægu og nauðsyn-
legu tæki.
Verið er að garfa í þessum málum nú og
fyrir liggur viljayfirlýsing formanns fjár-
veitinganefndar svo og í raun ráðuneytis
um að setið skuli við sama borð áfram
þetta varðandi.
Eftir því mun verða gengið, að allur vafi
verði úr sögunni í þessu efni.
Stjórn Ö.B.Í hefur fengið þrjár reglugerð-
ir til umsagnar frá félagsmálaráðuneytinu.
Fer talsverð vinna í að fara yfir og
samræma sjónarmið manna, enda um við-
kvæma og vandasama meðferð að ræða.
Sérstök vinna hefur verið í gangi við
umfjöllun um reglugerð um sambýli, en
hinar reglugerðirnar eða réttara sagt
reglugerðardrögin eru um leikfangasöfn
og verndaða vinnustaði og þarf sér í lagi
að huga vel að þeim síðartöldu.
9